خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

درد دل

درد دل

سلام

من به هیچ وجه دنبال رنکینگ بالا نیستم منظورم اینه که نمیخوام محله مون همیشه توی گوگل رتبهش یک یک باشه ولی اینو میخوام که اگه کسی چیز مفیدی توی این محله گذاشت بقیه بتونند از طریق موتور های جستجو اون مطلب مفید رو پیداش کنند. نمیدونم چطوری باید محله رو به طور هر چه بیشتری برای موتور های جستجو مناسب سازی کنم. شاید کلمه نابینا رو کم به کار می برم ولی این هم که نشد راه آخه. به هر حال من یک افزونه یعنی یک قطعه برنامه به امکانات محله اضافه کردم که تا حدودی این کار مناسب سازی مطالب رو انجام بده.

مشکل دیگه ای که دارم اینه که مطالب این محله خیلی کمه. خیلی خیلی کمه. آره. خودمم میدونم. بچه ها ی نیاز هایی دارند که انتظار دارند از طریق ی پایگاه هایی مثل پایگاه ما که واسه نابینایان کار می کنه نیاز ها شون برطرف بشه. اگه من فقط خودم دست تنها راننده قطار این محله باشم, فک نمی کنم با سرعت دلخواهی که میخوام به جایی برسیم. یعنی نه که نرسیم دیر می رسیم. بالاخره راننده های اتوبوس هم حتی کمکی دارند و بعضی وقتا نیاز پیدا می کنند بخوابند. حتی در هواپیما که خلبان داره و سیستم راهبری و هدایت هواپیما بدون دخالت خلبان به صورت خودکار هم داره, از کمک خلبان در کنار دست خلبان استفاده میشه.

من ی زمانی روی نویسنده های این محله حساب همون کمک راننده رو می کردم. اصلاً چرا کمک راننده؟ شما بشید راننده, من میشم کمکی. هااان؟ چطوره؟ هر چی که هست, خدا رو شکر همه میدونند این جا بحث هایی مثل رییس و رییس بازی و عقده ریاست داشتن تو کار نیست. اصلاً مگه این جا چیه که بخواد رییس هم داشته باشه. ی مَثَل قدیمی هست که میگه مورچه چیه که کله پاچهش باشه! خودم سرم یا به درس و دانشگاه شلوغه یا به تدریس واسه ی لقمه کوفت ولی در حد توان کارمو انجام میدم. اگر هر کس به اندازه خودش و نه بیشتر ی کاری بکنه باور بکنید یا نه ولی محشر میشه. محشر!

دوست دارم بچه ها این جا بیشتر فعالیت داشته باشند و این حرف رو هم بلند بلند همین جا لب سکوی محله که نشستم و دارم از گرما و خستگی راه برگشت از صد کیلومتر اون طرف تر از منزل عرق می ریزم, داااد می زنم. طوری هم نیست. بذارید همه رهگذر ها هم بفهمند که ما نیاز به راننده داریم شاید نام نویسی کردند, عضو شدند و ی دستی زیر بال ما گرفتند. شما اهالی محله که انگاری خوابید!

البته انتظار زیادی هم از کسی ندارم! شاید خیلی ها تون باشید که از ریتم آروم ولی پیوسته این محله بیشتر خوشتون بیاد. شاید خیلی ها تون باشید که فقط دوس داشته باشید تابلوی محله رو بخونید و رد بشید. واقعاً آمار سلایق شما رو صد در صد ندارم ولی همین قدر می دونم که اگر چه گاهی وقتها این جا رو با حرفام ی کمی شخصیش می کنم ولی هدفم غیر از تخلیه درونیاتم انتشار موارد به درد بخور و مستقل شدن همه مون هم هست.

منظورم از موارد به درد بخور هم فقط جاز و ماز و تاکس و باکس نیست. واقعاً هر چی بشه به درد ما بخوره و ما رو یک قدم به سمت استقلال, به سمت کسب درآمد, به سمت کشف توانایی ها, به سمت ارتقای سطح علمی و به سمت ارتقای وجهه اجتماعی حرکت بده شامل منظور من از استقلال میشه.

اخیراً دیدم بچه ها به سمت وبلاگ زدن و وبلاگ نویسی روی آوردند که خیلی هم خوشحال شدم اما ای کاش ی هماهنگی ای وجود داشت که کار موازی و دوباره کاری انجام ندیم. مثلاً من نیام ی آموزشی رو ضبط کنم بعد ببینم یکی دیگه هم همون رو ضبط کرده بدون این که بدونه من قبلاً این کار رو کردم. اگر دوباره کاری نکنیم, انرژی های مثبت ما صرف کار های تکراری نمیشه بلکه به انجام کار های مفید و تازه کمک می کنه!

شاید یکی تون کار با چرخ گوشت رو خوب بلده. یکی تون بلده خوب آشپزی کنه. یکی تجربه های خوبی برای کار یک نابینا در یک اداره داره. نمیدونم. خیلی چیزا. بیایید هر چی توی چنته داریم به اشتراک بذاریم. بچه که بودم یک روز دکتر محسن صدیقی مشکنانی یک حرف قشنگی زد که تا حالا زنگ حرفش توی گوشمه. دکتر می گفت: “علم برعکس پوله. هر چی بیشتر خرجش کنی, بیشتر داریش. چون پول که خرج بشه تموم شده ولی علم که خرج بشه از شما چیزی کم نمیشه بلکه فقط به علم طرف مقابل اضافه میشه. تازه شاید طرف در تکمیل علم شما چیزی رو اضافه کنه که اینطوری جفت شما میشید مکمل علم هم دیگه.”

۱۴ دیدگاه دربارهٔ «درد دل»

سلام
مجتبی جان در مورد بالا بردن رنکینگ یه راهی هست که من این همه وقت یادم رفت بهت بگم.
یه سری سایت هستن که مال تبادل لینک دوطرفه هستند. یعنی تو لینکت رو به اونها میدی و لینک اونها رو توی وبلاگ خودت میزاری.
من این کار رو کردم و تاسیرش بد نبوده.
یکی دوتاشون رو میتونی توی بخش پیوندهای سایت من پیدا کنی.
موفق باشی. بدرود.

سلام واقعا راست میگید نمیدونم چرا تنوع مطالب و نویسنده ها هر روز کمتر از دیروز میشه اما من خودم با کلی عشق و علاقه توی این محله مینویسم البته اگر بشه نوشت چون از وقتی محله بازسازی شده مطالبی که مینویسم نممینونه و انگار با اولین تاکسی خودشو به محله دیگه که ناشناسه میرسونه و بطور کلی من برای نوشتن توی این محله خیلی با مشقات مختلف رو برو میشم و در نهایت از خیر نوشتن میگذرم

سلام.
من هم با نظر مینا هم عقیده ام. راستش من مرتب به این سایت سر می زنم و این سایت هم یکی از علاقه های منه ولی چیز هایی رو که می دونم همه بلدند. چه کنم.
من کتابدار بخش نابینایان در اصفهان هستم. شاید بعضی وقت ها مطالبی به دستم برسه ولی چیز دندون گیری نیست. حالا از شما می پرسم فکر می کنید که کاری از دست من بر میاد بگید تا انجام بدم. تمام قد در خدمتم.

سلام رسول جان.
حد اقل کاری که می تونی بکنی اینه که اگر لیست کتاب هات به صورت الکترونیک موجوده بفرستی تا اگر کسی عنوان کتابی خواست بتونه استفاده بکنه.
کافیه لیست کتب را به صورت فایل MSWord ایمیل بفرمایید تا من این جا واسه دریافت قرار بدم.

سلام آقا رسول عزیز شما با این شغلتون خیلی میتونید کار مفید انجام بدید. مثلا گاهی میتونید یه کتاب صوتی رو آپلود کنید و برای دانلود بزارید.
البته فضای این محله فعلا کم هست ولی میدونم که مجتبی عزیز سعی میکنه فضا رو بالاتر ببره.
البته خوب کپی رایت و اینجور چیزها هم هست. که باید رعایت بشه.
البته مدیر این محله مجتبی هست. من فقط نظر خودم رو گفتم.
آرزوی موفقیت دارم واستتون. بدرود.

سلام مجتبی منم رسول رضایی
برای نوشتن مطلب با اجازت توی سایت عضو شدم. ثبت نام هم با موفقیت بود. کمکم کن چطور میتونم مطلب بگزارم. چند با سعی کردم ولی گویا یه جایی رو دارم اشتباه میکنم اگه توضیح بدی متشکر میشم.

سلام.
یک پست به اسم نوشتن در محله ما هست که فکر کنم رفته باشه توی نوشته های کهنه تر.
اون رو ببینید. خیلی سادهست.
شما نام و محتوا رو در بخش های مربوطه مینویسی, بعد فرستادن برای بازبینی رو که یک button هست میزنی و من در همون روز یا نهایتا روز بعدش تاییدش میکنم.

دیدگاهتان را بنویسید