خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

کلاسی دیگر و درسی دیگر: نابینا و آسانسور

خوب قژ و قوژ نیمکتها بس است دیگر. فرزندانم. بنشینید سرِ جایتان و سر و صدا و پچ پچ را تمامش کنید. امروز میخواهیم راجع به آسانسور و نابینا بحث کنیم. ابتدا از قواعد کلی یک آسانسور شروع میکنیم که در مورد افراد بینا نیز صدق میکند.

پیش از هر چیز, دانستن جای آسانسور بسیار مهم است. حتی افراد بینا نیز برای یافتن جای آسانسور, از ساکنان ساختمانها سوال میپرسند و یا با استفاده از نقشهها و تابلوهای راهنمای نصب شده در ساختمان, جای آن را پیدا میکنند. اکثر غریب به اتفاق آسانسورهای امروزی به یک بلندگو مجهزند که ربطی به بینا یا نابینا بودنِ شما ندارد. شما چه بخواهید و چه نه, این آسانسورها به محض رسیدن به یک طبقه شماره آن را اعلام میکنند. بعضی حتی تا جایی پیش می روند که پارکینگ, زیرزمین و همکف را هم متمایز میسازند. هر آسانسور, یک دکمه در بیرون خود دارد که برای انتقال اتاقک آسانسور از طبقات دیگر به طبقه ای که در آن هستید به کار میرود. به این معنی که ممکن است شخصی پیشِ پای شما با آسانسور به طبقه مثلا چهارم رفته باشد و شما در طبقه دوم باشید و مایلید به طبقه پنجم بروید. زیاد پیچیده نیست. خوب دقت کنید شما اول از هر چیز باید اتاقک آسانسور که در طبقه چهارم است را به طبقه دوم بکشید, تا بعد بتوانید با همین اتاقک به طبقه پنجم بروید. پس اولین مرحله این است که دکمه تعبیه شده در بیرون آسانسور را پیدا کرده, فشار دهید. این دکمه یا بر روی درب آسانسور تعبیه شده و یا بر روی سطحِ یکی از دیوارهای بیرونی سمت چپ یا راست آسانسور, کار گذاشته شده. در این جا پس از فشار دکمه مورد نظر, با دو موقعیت, روبرو میشوید. اگر اتاقک آسانسور در یک طبقه دیگر باشد, باید صبر کنید تا به طبقه شما منتقل شود تا در باز شود و اگر اتاقک آسانسور در طبقه خود شما باشد, در بیدرنگ باز میشود. معمولا پیشنهاد میشود پس از فشار دادن دکمه مربوطه در را به آرامی بکشید, در صورت باز نشدن در کمتر از یک دقیقه صبر کنید تا در باز شود. البته باز نشدن در علتهای دیگری غیر از اینکه اتاقک در راه باشد هم دارد. ممکن است اتاقک در همین طبقه باشد ولی باز هم در باز نشود. در این صورت میپندارید که یا برق رفته و یا آسانسور مشکل فنی دارد ولی من نکته سومی را هم اضافه میکنم و آن عدم اجازه دسترسی یا مجوز است. برای مثال: آسانسورهای دانشگاه اصفهان از این دسته اند که در مورد آن در ادامه, بحث خواهیم نمود. پس در صورت سالم بودن همه چیز و کار نکردن آسانسور, به دنبال مجوز باشید.

حالا فرض کنیم درب آسانسور باز شده و شما درون آسانسور رفته اید. معمولا درب آسانسور را که رها کنید, خود به خود بسته میشود ولی میتوان احتیاطا آن را برای بسته شدن به آرامی به سمت بیرون هل داد. حالا که درب آسانسور بسته شد, باید سرعت عمل داشته باشید و مقصدِ خود را انتخاب کنید چرا که آسانسور یک وسیله عمومیست. انتخاب مقصد با دکمه هایی که معمولا وقتی رو به درب بایستید بر دیواره سمت چپ یا راست آسانسور و بالاتر از سرتان تعبیه شده, امکانپذیر است.

برای هر طبقه, یک دکمه اختصاص داده شده و دکمه هایی نیز برای عملیات اضطراری فن و غیره وجود دارد.

متاسفانه, تشخیص دکمههای موجود در آسانسور, به وسیله شما که نابینا هستید, منوط به: آشنایی قبلیتان با آسانسورهای مختلف مشابه, برجسته بودن شمارهها به خط بریل, آزمون و خطا یا پرسش از دیگران است. یک قانون تقریبا استاندارد وجود دارد که دکمههای طبقات فرد در یک ستون  و دکمههای طبقات زوج در ستونی دیگر چیده شده اند.

پس از اینکه مقصد مورد نظر خود را انتخاب کردید و دکمه مربوطه را فشار دادید, آسانسور, شروع به حرکت میکند و بعد از رسیدن به طبقه مورد نظر, متوقف می شود. اکنون در صورت داشتن بلندگو, شماره یا اسم مکانی که در آن هستید, اعلام می شود. دربهای آسانسور بطور خودکار, باز میشود ولی چنانچه پس از توقف کامل, درب باز نشد میتوانید درب را به آرامی به سمت بیرون فشار دهید و از آسانسور خارج شوید.

اما در مورد آسانسورهای مجوز دار, چند نمونه مختلف از آن در بازار, موجود است. اینگونه آسانسورها برای تشخیص اینکه چه کسی مجاز به استفاده از مجوز است, از یک تراشه کوچک در اندازه یک جاسوییچی,  یا از یک کارت در اندازه یک کارت تلفن عمومی یا از اثر انگشت فرد, بهره میگیرند. تفاوت آسانسورهای مجوز دار و بی مجوز در این است که هنگام برخورد با آسانسورهای مجوز دار قبل از انجام هر عملیاتی باید مجوز تراشه ای خود را به بخش مربوطه, نزدیک کنید. مثلا قبل از اینکه دکمه بیرون آسانسور را برای انتقال اتاقک و باز شدن درب فشار دهید باید تراشه ای که در دست دارید را به جایی که معمولا بر روی درب آسانسور تعبیه شده نزدیک کنید که معمولا صدای بوقی کوتاه مبنی بر تایید مجوز به گوشتان میرسد. پس از بوق تایید سریعا اقدام کنید. حالا جالب اینجاست که پس از وارد شدن به آسانسور نیز قبل از انتخاب طبقه مربوطه, باید مجوز تراشه ای خود را به بخش مربوطه نزدیک کنید و پس از شنیدن بوق تایید به سرعت دکمه طبقه مورد نظرتان را فشار دهید. خدا را شکر ولی در عین حال متاسفانه پس از شش ترم که در دانشگاه اصفهان هستم, برای گرفتن مجوز دیر اقدام کردم و از جناب گشت مردی ریاست محترم دانشکده زبان و جناب خلیل زاده و جناب جوادیان به علت حسن همکاریشان متشکرم. از فرید جان دوستم هم که برای آشنایی من با چگونگی استفاده از مجوز, وقت گذاشت متشکرم. خوب, بدون سر و صدا و قژ و قوژ صندلی هاتان آرام از کلاس بروید بیرون و ضمنا, در حیاط به هم آب نپاشید. هوا سرد است, سرما میخورید. نظراتتان را در کادر دیدگاهها بفرستید.

۱۰ دیدگاه دربارهٔ «کلاسی دیگر و درسی دیگر: نابینا و آسانسور»

قاصدک و مسعود خواهش میکنم. قابل شما ها رو نداشت.
به هرکی میتونید منتقل کنید. خصوصا به کودکان. به بچه های کوچیک تر.
نابینا هر تعداد مهارت هم که بلد باشه و هر چه قدر هم که کار ازش بر بیاد بازم کمه. کمه. نابینا باید بیشتر و بیشتر یاد بگیره تا بتونه پوز بینا هایی که حسود موقعیت هاش هستند را به نحو احسنت بزنه.

بابا این طوری که قبول نیست اصلاً نود و نه درصد کارایی کیفیت بازده و … کلاس به اینه که ما دانشجویان عزیز حتی یک دقیقه هم که شده قبل از اتمام کلاس بگیم: خسته نباشید استاد!
راستی یه مطلب مرتبط اینکه دیدم خیلی از بچه های نابینا از استفاده از پله برقی شدیداً خود داری می کنند، من که عاشق پله برقیم، استفاده از پله برقیم یه فوت و فنهایی داره قلم من اونقدر گویا نیست که شما رو سالم از یه پله برقی ببره بالا و بیاره پایین ولی فوت اصلی تو این مورد توجه به انحناهای پله برقی هست و با گذاشتن دست روی لبه رویی یکی از دیواره های پله می تونید بخوبی اون رو لمس کنید فقط مواظب باشید دستتون فقط روی همون لبه رویی که حالت لغزنده داره باید باشه تا آسیب نبینید، سرعت عمل رو هم یادتون نره فقط زود سرعت عمل بخرج ندید با کف پا به موقع حس می کنید زمانش کیه.

پاسخ دادن به قاصدک لغو پاسخ