خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

انتخاب عنوان این پست با شما!

من خوابم مییاد, از اون خوابم مییاد های واقعی که در اثر استعمال بیش از حد پیتزا ایجاد میشه و چنگ میندازه به همه وجودت تا بخوردت! من دیوونه ام, یک دیوونه به تمام معنا آنارشیست و اینجور حرفها. من یک پیتزا خور کاملا بی ظرفیتم که امشب بعد از استعمال چند تا تیکه پیتزای کیکی از نوع گوشت راسته دارم ضعف میرم و شکمم باااد کرده و یک مخدری توی بدنم تولید شده که داره از سر و کول احساساتم بالا میره و منو مجبور میکنه که بنویسم که بگم که بخندم که خوابم بییاد که دیوونه باشم و مسخرگی کنم و مسخره بازی در بییارم و حواسم به همه جا و هیچ جا هم باشه و هم نباشه و توی حالتی که زیر کولر هیچی غیر از خواب واسم مهم نیست غلت بخورم توی افکارم, غلت بخورم توی گذشته هام و توی حال و آیندم و بفکرم و بفکرم تا ببینم وقتی خیلی خیلی پولدار میشم به کجا میرسم و چی کارا میکنم وقتی پولدار میشم مثلا یک شهر بازی از اون خوب خوب هاش واسه خودم و بچه های باحال میسازم و بعدش واسه خودم هتل و آخ آخ یادم رفت بگم راستی واسه خودم و شما یه انجمنم میزنم و بعدش خونه ها و زمین های اطراف هتل و شهر بازی و انجمنم را میخرم و شهر مجتبی و دوستان را میسازم که یه شهر مجازی نباشه, یه شهر کاملا فیزیکی که در و دروازه داشته باشه و فقط بچه های باحال اون هم با کارت وی آی پی که مفتی واسشون صادر میشه بتونند به شهر ورود و خروج داشته باشند. من خیلی غرقم توی رویاهام دست خودمم نیست, دست این پیتزاست که نونش مزه کیک میداد و گوشت هاش چرخ نشده بود ولی از جنس راسته بود که بهترین جای چهارپایان زبان بسته همین جاست که با ذرت بریزیش روی نون کیک مزه و با پنیر و قارچ به خورد یکی مث من بدیش و حالا خوشحالم که فردا میرم خانه ریاضیات و ناراحتم که چرا ما نابیناها یک برنامه ای چیزی توی رسانه های جمعی و گروهی مثل تلویزیون و رادیو نداریم و این برنامه نمیدونم اسمش دقیقا چیه یا کم توانان بود یا توان خواهان یا مندان یا داران یا یابان یا هرچی این که توی رادیو اصفهان پخش میشد این زیاد جالب نیست و نبوده من دوسش ندارم ما باید برنامه خودمونا خودمون اداره کنیم بازم دم این به روزیها گرم که خیلی ما نابینا ها رو قبول دارند و به عنوان آدمای عادی میپذیرندمون ولی اون مجری ای که توی رادیو اصفهان بود خوب آدم خوبی بود ولی من را خیلی روی سر و چشش میذاشت البته به صورت ضمنی شایدم ظاهری طوری که وقتی دید مصاحبه ای که با من ضبط کرده را من با وویس خودم ضبطیدم دهنش باز موند, کف و خون قاتی کرد, فشارش افتاد, سفید شد, گچ شد, سرخ شد, خون شد, چل شد رسید به پنجاه, … خوب شد, خوب شد داداشم الان زنگم زد گفت برم سر کوچه, ناهار فردام را ازش بگیرم! این کار داداشم باعث شد من یه کمی از نعشگی در بییام و ببینم و بخونم و بفهمم و بگم که داشتم چرت و پرت هایی توی مایه های پرت و پلا مینوشتم. بابت این نقص فنی از همه دوستان معذرت میخوام. برم بخوابم ایشالا فردا دست پر تر بییام خدمتتون. شب خوش!

۱۸ دیدگاه دربارهٔ «انتخاب عنوان این پست با شما!»

عنوان پیشنهادی من : فلسفه پیتزایی !
در مورد رسانه هم که خوب همین سایت خودش یک رسانه بزرگ هست و تازه میشه یک کار دیگه هم کرد و اون راه اندازی رادیوی اینترنتی محله هست.
خودت می دونی رادیوی اینترنتی الان چقدر میتونه مخاطب داشته باشه … مثل رادیوی معمولی یا حتی بیشتر
شب خوش .

سلاام!
با فلسفه پیتزایی بدجوری موافقم ولی رادیوی اینترنتی باید طوری باشه که اگر در روز یک ساعت برنامه میسازی بیستو چهار ساعته قابل شنیدن باشه که پهنای باند و کانالهای زیادی واسه لیسنر ها میخواد و این یعنی پوووووول لامسبِ علیه اللعنت!

اول سلام .
بعدش نوشه جونت .
حالا ! عنوان پست : ؟؟ !.. گفتی الان عنوان متن رو می شنوی ححح سر کاارییی آقا گفتم دور همی یه لبخند بزنیم
ولی از شوخی گذشته اسمش رو می زاشتی حال خوشی که بعد از خوردن پیتزا داشتم .
می خواااامت .

سلام. گفتم چرا بی حالی و بدونه هیچ قید و بند رفتی سر اسل مطلب
نگو آقا پیگزا خورده و تو حالت خاب و بیداریش دم از رعیاهایش زده، خوب حالا نمیشد همه اش را نخوری؟ شوخی کردم بابا گریه نکن.

سلام به همگی و مجتبی یه خبر من در ساری پلاژ دانشگاه تهران با داوود منفرد برنامه دارم هر کسی که دوست داره بگه برا ساعتش باهاش هماهنگ کنم بیاد ببینه لب دریا وای چه حالی میده دوم من میگم بذار پیتزا و رویاهای بعد از آن عاشقتونم hooman.lotfali@gmail.com کاری داشتین اینجا برام بنویسین فعلا. چقدر بد سو استفاده کردما خودم فهمیدم اونجوری نگام نکنید تورو خدا. از خجالت آب شدم خودم فعلا.

سلام مجتبی.من گوشت چهارپایانو نمیخورم.اما شما نوش جان.
اسمشو بذار *اگ این جوریاست بازم پیتزا میخوام*
هومن این عالیه ک ی آقا ب راحتی ابراز احساسات کنه ها.آفرین. اینو از دید ی سایکولوژیست میگم.این ی مهارت ساده نیست

دیدگاهتان را بنویسید