تو آنقدر خوبی که به خاطرت زیر سوال میروم,؟

همانجا ویزای اقامت میگیرم, می مانم و لذت میبرم از داشتنت!

ساده و صمیمی دست میکشی روی تمام زندگیم و من را

غرق لذت شنا در رودخانه آرام دست هات میکنی!

دست هایی پر از خوبی, پر از خوشی, پر از بی آلایشی محض,

پر از یک دوست داشتن واقعی که نسیب همه کس نمیکنیش!

حسی که قطره قطره از دست هات در کام عطش زده باور شکاکم میچکانی, معجونی از حس های متفاوت است که در عین ناباوری با هارمونی عجیبی عجین شده اند:

حس بودن در بهشت واقعی,

حس ترس از دست دادنت,

حس پوچی دنیا در برابر خنده هات,

حسی گذرا از خنده های ابری صفت تو,

حسی که بیشتر به یک سوال می ماند و بی وقفه دلشوره آور است:

چطور میشود تو را برای همیشه داشت؟