با سلام خدمت همه دوستان, شاید در شرایطی که اون خانوم و بچه اش دارند حرفهایی که می زنم کلیشه ای به نظر بیاد ولی زندگی هرقدر هم که سخت و شکنجه آور باشه جریان داره, خودکشی که نمی شه کرد. اگر هم بشود تکلیف کسی که سرنوشتش به سرنوشت ما گره خورده چی می شه. باید راهی پیدا کرد که خانوم و بچه اش از اون جهنم نجات پیدا کنند. اول باید اون خانوم مشاوره بشه تا کمی اعتماد به نفسش رو به دست بیاره. بعد هم طلاق بگیره و اگه اعتماد به نفس داشته باشه و بپذیره که خودش و بچه اش حق زندگی دارند و توی حتی این شرایط لعنتی جامعموم باید دوام بیارند, می تونه حزانت بچه اش را به عهده بگیره و بعد هم یک کار بخور و نمیر پیدا کنه. که اگرچه همه اینها سخت و طاقت فرسا هست. از زندگی کردن توی اون شرایط که خطرات جانی و حیستی برای هر دو تاشون حتما داره بهتره. پیروز باشید.

درود
من که فکر می کنم و معتقدم کسی در کامنت دونی به سعید اصلا کمک نکرده که هیچ بعدش هم بیچاره کرده اون خانواده رو و زن بدبخت رو .بابا بیائیم به سعید کمک کنیم والا که مادر و بچه اش از دست رفته اند حالا درد ما فقط سعید نیست همه کامنتگذاران به استثنای جواد را شامل می شود .
سعید عزیز ، شما بهترین کار را انجام داده اید یعنی به مدد کار اجتماعی زنگ زده اید که بهترین صورت برای حل مسئله بوده و هست .و بهترین پاسخ را هم به شما گفته اند یعنی باید خودشان بخواهند علاوه بر این که بهزیستی یک ارگان واقعا قابل قبول نیست در این امر لازم است برای شما این نکته برجسته شود که باید خودشان بخواهند .تفاوت دارد این قسمت با اروژانس صدو پانزده اگر به اورژانس زنگ بزنیم آدرس می خواهند و با توجه به امکانات حاضر می شوند اما این را مشاوران و روانشناسان می دانند و بس و لازم است شما هم بدانید که شما وظیفه انسانی و اخلاقی خودتان را انجام داده اید اگر هم نمی توانید به گونه ای که حرمت خانواده اشان نشکند ایشان را توجیه کنید .خرابی به بار آمده چه ما باشیم و غصه بخوریم چه بی تفاوت باشیم .
نه من و نه مجتبی و نه هیچ یک از شما هرگز نخواهید توانست جامعه را از نوبسازید .افرادی هستند که درآمد مکفی دارند و معتاد هم نیستند اما آسیب های اجتماعی اشان بیشتر از مورد شما می باشد .به فکر ایشان بودن خوب است اما نظر جواد را هم بیشتر مراجعه کن موضوع طلاق در همین نکته نهفته است یعنی افتخار کردن زن به مردش و هنوز با این همه مشکلات آن زن به همسرش افتخار می کند و تکیه گاه خودش می داند وتا نخواهد و ندارند که در پس این میله های آهنی و دیوار بلند یک زندگی راحت وجود دارد هرگز تصمیم نمی کیرد که این زندگی راحت !خودش را با منت والدینش عوض کند .و موضوعاتی هم قطعا هست که او تن به این کار نیم دهد دوست من .خیلی از مطالب را نیم توان اینجا نوشت .
پسری را می شناسم که از اول ابتدائی در مغازه ای در تابستان ها کرا می کرد .در کلاس پنجم مادرش را از دست داد و در کلاس اول راهنمائی مادرش را از دست داد .داماد بزرگی داشتند که آمد تا ایشان را نگهدارد با راهنمائی و توصیه های من و استاد کارش به مدرسه شبانه روزی هدایت شد سال اول با سفارشات ما خوب بود و ذشت اما در سال دوم کلاهبردار از آب در آمد روزی معلمش کفت امروز از مدرسه آوردمش گفته مشکل قلبی دارد و باید عمل کند و کمک دویست هزار توامانی از او گرفته بود برای سال سوم از او پول خواستند باز هم سفارش کردم و قرار شد که چیزی از او نگیرند اما وقاهت به حدی شد که تشویق به درس خواندنش گردم گفت پول می خواهند و گفتمش که صحبت کردم از تو نمی گیرند اما دیگر سراغ من واستاد کارش نرفت که نرفت و متاسفانه هیچ کاری از دست ما بر نیامد
دوستان این معتاد بالاخره محکوم به مرگ است و بالاخره خانواده اش راحت خواهند شد .اما بودن پدر برای فرزندش بهتر از نبودنش است .به امید اینکه خداوند صبر به این خانواده دهد .ضمن اینکه درآمد زن را نکته مهمی برای ادامه این زندگی ننگین میدانم و نقش موثری دارد برای آن زن .

سلاام به تو دوست عزیز .
من که اگه خدای نکرده جای اون خانم بودم به فکر مشکل قلبی والدینم نبودم و فقت به فکر بچه یم بودم که داره تباه میشه و زود طلاقم رو از اون مرد … میگرفتم .
نمیدونم از دست تو چه کمکی بر میاد ولی از صمیم قلبم از خدا میخوام که کمکش کنه …