سلام بر همه بر و بچ خوب گوش کنی و هم محله ای
حالتون که خوب هست ان شا الله؟ دماغتون چطور؟ چاق هست؟!
جدیداً با یه مشکل شکلاتی معضل گونه مواجه شدم خودم هم آخرش نمیدونم مشکل هست؟ معضل هست؟ یا نه خیر و خوشی هست!
از اونجا بگم که من برای گوش کردن فایلهام از برنامه ساند فرج9 استفاده می کنم برای اینکه میشه تند تند مطالب رو گوشید و خب از قدیم و ندیم گفتند وقت طلاست اونم از نوع بیست و چهار عیارش منم که عاشق طلا از هر نوع و هر مدلش “البته به غیر سیاهش که بوش عجیب سردرد میاره ولی اون رو هم دورادور دوست دارم”
بگذریم چی می گفتم ….هان از ساند فرج و تند تند گوشیدن و این که جدیداً یاد گرفتم با کنترل آلت پیج آپ هم میشه به راحتی سرعت خوندن نرم افزارهای گویا ساز رو هم زیاد کرد و منم که عاشق تند تند خوندن و گوشیدن و “بماند خودم هم گاهی تند تند می حرفم بیچاره شنونده می مونه اصلاً چی گفتم”
حالا این ها همه اش درست خوب خوب عالی چی کار کنم اطرافیانم هم یعنی آدم هایی که باهاشون برخورد دارم و با سرعت معمولی صحبت می کنند تند تند بحرفند آخه سرعت معمولی اونها به گوش من خیلی خیلی کند به نظر میرسه و یه طورایی خنده دار شده البته جسارت به ساحت مقدس هیچ کی نباشه جز خودم که قاتی پاتی کردم راستی گاهی یه نفر از بس کند میحرفه فکر می کنم که باید هواهای وسط حرفهاش رو هم بگیرم و خب کلاً قاتی کردم از حد تیم ملی هم یه چیزی اون ور تر تازه نمی دونم حال گوش هام خوب هست یا نه آخه یه طورایی شدند که خب چون دقیقاً خودم هم نمی دونم چه طور هایی نمی تونم بیشتر توضیح بدم و به همین نکته ظریف در این باب میبسندم.
خب این درد دل ما که گفتیمش باشد که سبُک شده مشکلمان، شکلات خالص گرداد “آمین”
حالا به خاطر اینکه تصمیم گرفته بودم این بار که پست میذارم یه پست حقوقی باشه و خب آدم حد اقل به خودش که قول میده و قرار میذاره نباید زیرش بزنه که اگه بزنه کلی عوارض و آثار منفی داره که روانشناسها بهش بهتر واقفند منم یه مطلب دبش حقوقی طنز براتون گشتم گشتم و جوینده یابنده شدم که امیدوارم خوشتون بیاد و بازم ازش خوشتون بیاد:

• حکایت وکیل و موکل:
نقل است در ایام ماضی، روزی موکلی در گردابی گِرفتار و بخود بگفتی، ای کاش وکیلی مییآفتمی ؛ و رفع گرفتاری. چندی بجُستی تا وکیل حاذقی بیآفتی و به نزد وی برفتی.
وکیل بفرمود ای فلان ، حق الوکاله چند در کیسه داری تا بدادی و رفع بلا آید به میان.
بگفتا ای وکیل من سخت محتاجم و هر چه بگوئی بدیده منت قبول داشته، و سخت برآشفتی و گریه و مویه چندان نمودی تا دل وکیل به رحم آمدی.
وکیل گفته مرشد فراموش نمودی که بسا گرفتاران به گل مانده ، بعد از رفع بلا ، حق الوکاله، به لگد مزد زحمات بدادی. فی الحال قبول وکالت بکردی و تلاش مکرر تا رفع مشکل پدیدار و آنگه مطالبه حق الوکاله نمودی.
واما در این هنگام، موکل از بند رسته، چشم گرد نمودی، گونه سیه کردی و سخن به تندی دراز که ای داد ! ای بیداد!
اینجا بود که شاعر بگفتی:

چو شخصی گرفتار گردد به بند ؛
وکیل مدافع به نزدش خداست.
چو گردد خطر اندکی مرتفع ؛
بگوید وکیل هم یکی ز اولیاءست .
چو گردد زبند بلا او رها ؛
بگوید وکیل هم یکی مثل ماست .
چو نوبت به حق الوکاله رسد ؛
وکیل آن زمان دیو یا اژدهاست .

خلاصه آنکه ای طالب وکالت ؛ از قبل حق الوکاله به انصاف روا دار و محکم بگیر ، تا به بعد، گرفتاری نیاید به کار!