سلام مثل این که من اولی هستم خب بگزریم من زندگیم پر از فراز و نشیب های فراوانی بوده اتفاق های زیادی تو زندگیم افتاده اشتباهات زیادی کردم ولی خب کار های خوبی هم کردم که باعث شده موفق بشم خیلی شکست خوردم خیلی جا ها هم به چیزی که میخواستم رسیدم یکی از اون اهدافی که میخواستم و بهش رسیدم همین مهندسی نرم افزاره یکی از اشتباهات بزرگی هم که انجام دادم رضایت دادم بیایم تهران البته خودم هم یه کم اصرار کردم که بیایم تهران ولی الان خیلی پشیمونم چرا که از عشقم که همون بالا تر بردن علمم در کامپیوتر هست و کار در رشته مورد علاقم هست بی نسیب شدم البته این اشتباهی که کردم از اینجایی سر چشمه گرفت که از دختری که دوستش داشتم و بسیار دوستم داشت جواب رد شنیدم شاید بگین اگه دوستت داشت بهت جواب رد نمیداد آره یه پسر اهمق با دروغ هاش از من دورش کرد بیشتر همخواهر زادهش باعث این جدایی شد میخواست با دوست پسرش که برادر همین فلان فلان شده بود برسه زندگی ما دوتا رو خراب کرد زیراب من رو زد و… دختر ها هم میدونید که صادن از این ها بگزریم من راستش فکر نکردم اسم فیلم زندگیم رو چی بزارم ولی خب من زندگیم اتفاق های جالبی درش افتاده که در این مقال نمیگنجه راستش خودم خیلی دوست دارم یه کتابی یا یه رمانی در مورد زندگیم بنویسم ولی خب وقتش نمیشه یه چیزه جالب بهتون بگم که مادر من مادرم نیست بلکه میشه گفت نامادریمه ولی یه فرشتس که من میگم مقامش از زن حضرت ابراهیم هم بالاتره همون ساره رو میگم خیلی هم مقامش بالاتره به خاطر این مادر گل که نه فرشته میخوام یه رمان در مورد زندگیم بنویسم وقتی نوشتم اسمش هم مشخس میشه شاید هم فیلمی در مورد زندگیم ساخته شد خدا رو چی دیدی خب زیاد پر هرفی کردم بریم به کارمون برسیم همگی موفق باشید یا علی

سلام دوست عزیز. به عنوان یکی از دوستانی که پستها و نظرهای شما را با دقت میخوانم و برای بسیاری از آنها ارزش فراوان قائلم، از شما درخواستی دارم:
لطفا در نوشته های پر ارزشتان از فعلهای ساختگی کمتر استفاده کنید و یا اگر امکان دارد، اصلا استفاده نکنید چرا که این گونه نوشتن انسان را وا میدارد که به همین نحو نیز سخن بگوید که فکر میکنم برازنده شخصیت شما نیست. البته من شما را خارج از این محله نمیشناسم و نامتان را هم نمیدانم و این نظر را با توجه به نوشته هایتان نسبت به شما مینویسم.
بیگمان برای طنز پردازی راه های مناسبتری هم وجود دارد.
ضمنا من نام فیلم زندگیم را “بیبازگشت” میگذارم.

سلام همکار گرامی. میخواستم بپرسم که آیا نخودیبانوی لاحق همان نخودی سابق هستند که با خواندن متن شما این سوال موضوعاً منتفی شد. من دیدگاه ها رو مطالعه نکردم ولی اگر از زندگیم بخام فیلم بسازند اسمشو میزارم “زندگی”! زندگی هنگامه ی فریاد هاست, سرگذشت درگذشت یاد هاست. زندگی تکرار جان فرسودن است, رنج ما تاوان انسان بودن است. به قول فرخی یزدی “زندگی کردن من مردن تدریجی بود, آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم” اصلاً نمیدانم ما که قراره بریم چرا اومدیم؟ شما هماگر هنوز اختبار ندادید, بخونید که اختبار هم بخشی از زندگی حرفه ای شما هست. موفق باشید.