درود
یه بار حدود یه هفته از مدرسه فرار کرده بودم چون اون وقتا تازه مشکل بیناییم داشت بیشتر میشد و ازلحاظ روحی وضعیت خوبی نداشتم و توی مدرسه مسخره میشدم سال دوم دبیرستان بود
یه روز ناظم منو صدا کرد تو دفتر مدیرم نشسته بود منم که درست حسابی نمیدیدم بهم گفت چرا مدرسه نمیایی؟ روم نشد بگم چرا گفتم آقا فردا پدرمو میارم مدرسه قافل از اینکه بابا اونجا نشسته و من نمیبینمش
گفت تو زحمت نکش خودمون صداش کردیم بیاد بعد از بابام پرسید:؟ پسرت سیگار میکشه؟ بابام گفت اگه بکشه میدونم باهاش چیکار کنم همچین و همچونش میکنم؟
ناظمم گفت ای آقا خوش خیالی هااا پسرت دود سیگارو فوت کرد تو صورت من
راست میگفت یه روز از خونه ی یکی از فامیلامون به قصد خونه پیاده راه افتادم البته جلوتر از خانواده چون اونا هنوز اونجا کار داشتن و قرار بود عصر به خونه برگردن
توی راه با خودم فکر کردم یه نخ سیگار میچسبه از مغازه سر کوچه فامیلمون گرفتم و راه افتادم تا از کوچه پسکوچه ها برم به خونه و کسی سیگار کشیدنمو نبینه
غافل از اینکه همون کوچه پس کوچه دقیقا خونه ی آقای ناظم بوده
منم هی انکار میکردم که نه کجا من شمارو دیدم تا سیگار تو صورت شما فوت کنم اونم گفت اون روز داشتی از فلان جا رد میشدی یادته که!! بله دو هزاری ما افتاد و جریان واسه پدرم بازگو شد خلاصه بابام دست مارو گرفت برد تو ماشین تا ببره خونه تو راه هرچی حرف بود بار ما کرد که کاش کف ماشین دهن باز میکرد بعد زیرش میرفتم و اولا اون حرفارو نمیشنیدم و دوما از دست این زندگی کوفتی راحت میشدم
آخه بابام تا حالا که ۲۹ سالمه فقط یکی دوبار بیشتر منو نزده اونم دیگه واقعا آسیش کردم البته اون دفعاتی هم که نمیزد کاش میزد چون حرفاش از هزار بار کتک بد تر بود
کلا بابام دست بزن نداشت و فقط با نگاهش آدم سر جاش میخشکید
مردم مردای قدیم
هی یادش بخیر اون روزا
سوتی زیاده و اینجا مجال گفتنش نیست ولی ممنون از پستی که گذاشتید
پیروز و شادکام باشید

سلام
یه روز تو خیابون داشتم میرفتم، یکی ازم آدرس پرسید.
منم چقد ذوقیدم که یکی از یه نابینا داره آدرس میپرسه.
با کمال جزئیات داشتم آدرس میدادم که یهو یکی از دوستام اومد گفت: خل شدی؟ چرا با خودت داری حرف میزنی و هی اشاره میکنی؟
گفتم دارم به این بنده خدا آدرس میدم.
گفت کسی اینجا نیست. فقط یه نفر داره از مغازه دار جلویی آدرس میپرسه.

یه روزی هم به یه عروس گفتم غم آخرتون باشه. اون فکر کرد من دارم شوخی میکنم. اما من ادامه دادم: تسلیت میگم.
بنده خدا دیگه داشت شاخ در میآورد.
یه بارم تو خیابون از یکی خواهش کردم گوشیشو بده تا یه زنگ بزنم. گوشیو گرفتم. به خیال اینکه گوشی خودمه منو و نهو زدم تا ببینم ساعت چنده. یهو یارو داد زد: با گالریم چی کار داری آخه؟ بده ببینم. دزدی و اخاذی تو روز روشن؟
هر چی توضیح بهش دادم گوشش بدهکار نبود که نبود.

سلام بچه ها منم میخواهم یه خاطره از طرف یکی از دوستام تعریف کنم: ایشون می گویند که روزی طبق معمول سوار سرویس اداره شده, و طبق عادت روی به سمت صندلی همیشگی که روی آن مینشسته رفته و با خیال راحت خود را انداخته روی صندلی, که ناگاه صدای جیغ خانمی بلند میشود, غافل از اینکه آن روز یک مسافر جدید سوار این سرویس شده و بی خبر از اینکه این صندلی مال چه کسی است رفته و نشسته و کسی از همکاران به آن خانم اطلاع نداده است.
البته شبیه این اتفاق برای خودم پیش آمده ولی من روی صندلی دو نفره نشسته ام و بعد متوجه شده ام که بر خلاف رسم خانمی کنارم نشسته است و این شانس دوستم را نداشته ام که……

یک اعتراف است که حالا وقت نیست بگم حتما بعدا توی یک پست مفصل می گویم خیلی باحاله و ترسناک