سلام دوستان عزیز
وقت همه شما بخیر
دوستان متنی رو که براتون گذاشتم در مورد تعامل اجتماعیه
تا حالا شده به این موضوع فکر کنید که مشکل بینایی میتونه در نوع تعاملات اجتماعی اثر بزاره؟
تا حالا شده توی موقعیتی قرار بگیرید که با خودتون بگید اگه مشکل بینایی نداشتم میتونستم توی یه موقعیت خاص اجتماعی مثل جمع های دوستانه یا محیط های اجتماعی، کوچه و خیابون با افراد مختلف راحت تر ارتباط برقرار کنم؟
من خیلی مشتاقم نظرات شما دوستان عزیزم رو بدونم
چرا، باید افراد به نمودهای ظاهرا بی اهمیت رفتار اجتماعی علاقمند باشند ؟ گذشتن از کنار کسی در خیابان یا رد و بدل کردن چند کلمه با یک دوست ، فعالیتهای کوچک و کم اهمیتی به نظر می رسند ، کارهایی که ما به دفعات بی شمار در یک روز بدون اینکه نیاز به فکر کردن در مورد داشته باشیم انجام می دهیم .در واقع مطالعه اینگونه اشکال به ظاهربی اهمیت کنش متقابل اجتماعی دارای اهمیت زیادی در جامعه شناسی است و نه تنها کم اهمیت نیست بلکه یکی از جذاب ترین بخش های تحقیق جامعه شناختی است . به دو دلیل مطالعه کنش متقابل اجتماعی روزانه مهم است :
1- کارهای عادی زندگی روزانه که ما را در کنش متقابل رو در روی کم و بیش با ثبات با دیگران درگیر می کنند قسمت بزرگی از فعالیت های اجتماعی ما را می سازند. زندگیمان حول تکرار الگوهای مشابه رفتار روز به روز ، هفته به هفته ، ماه به ماه و حتی سال به سال سازمان می یابد . به آنچه دیروز و روز قبل انجام دادید بیندیشید . اگرهردوی آنها از روزهای میان هفته بودند به احتمال زیا د شما در حدود ” همان وقت معمول ” بیدار شدید ( که خود کار عادی مهمی است) . شما ممکن است صبح نسبتا زود برای کلاس بیرون رفته باشید ، که متضمن سفرازخانه به مدرسه یا دانشگاه است که این کار را هم شما عملا در همه ایام هفته انجام می دهید .شاید شما برای ناهار به تعدادی از دوستانتان می پیوندید و در بعد از ظهر به کلاسهایتان برمی گردید یا مطالعه خصوصی می کنید، سپس به خانه برمی گردید . شاید بعدا درشب با دوستان دیگرتان بیرون بروید . کارهای عادی که ما هر روزه دنبال می کنیم همانند نیستند و الگوهای فعالیت معمولا در آخر هفته ها از روزهای میان هفته متفاوت است . اگر یک تغییر اساسی در زندگی شخص رخ دهد- مانند ترک دانشکده برای دردست گرفتن یک شغل – معمولا باید تغییرات عمده ای در کارهای عادی روزانه داده شود. به هرحال بطور معمول یک مجموعه نسبتا منظم و جدید از عادات تثبیت می شود.سپس ، کارهای عادی روزانه مان و تعاملات این کارها که ما را با دیگران درگیر می کنند به آنچه انجام می دهیم شکل و ساختار می بخشد . و ما می توانیم از بررسی آنها یک بخش زیادی در مورد خودمان به عنوان موجودات اجتماعی و در مورد خود زندگی اجتماعی بیاموزیم .
2- مطالعه کنش متقابل اجتماعی در زندگی روزانه به روشن شدن نهادها و سیستم های بزرگتر کمک می کند. در واقع همه نظام های اجتماعی بزرگ بر الگوهای کنش متقابل اجتماعی که ما در طول دوران زندگی روزمره مان انجام می دهیم بستگی دارد .نشان دادن این موضوع آسان است . دوباره مورد دو بیگانه ای را که در خیابان ازکنار یکدیگر می گذرند در نظر بگیرید، ناپایدارترین کنش متقابل اجتماعی که کسی می تواند تصور کند. هنگامیکه چنین رخدادی را مستقلا در نظر بگیریم شاید چندان ارتباط مستقیمی با اشکال دائمی تر و بزرگتر سازمان اجتماعی نداشته باشد. اما زمانی که بسیاری ازاین گونه کنش متقابل اجتماعی را به شمار بیاوریم ، دیگر چنین نیست . ویژگیهای بسیار فراگیر زندگی اجتماعی از طریق بی توجهی مدنی و سایر شیوه های کنش متقابل که در نتیجه آن ما با بیگانگان ارتباط برقرار می کنیم حفظ می شود . در جوامع امروزی بیشتر مردم در شهرهای کوچک و بزرگ زندگی می کنند و دائما با کسانی که آنها را بر پایه روابط شخصی نمی شناسند کنش متقابل دارند . بی توجهی مدنی یکی از مکانیزم های عمل در میان سایر شیوه هایی است که زندگی شهری با جمعیت انبو ه و برخوردهای بسیار شتابان و غیرشخصی خصلت ویژه اش را می دهد .
۱۱ دیدگاه دربارهٔ «تعامل اجتماعی»
سلام خواستم بگم اولی نظرم را بعد میدهم
سلام پست قشنگی بود درسته که ما را به قول معروف تحویل نمیگیرند اما چیزی از ارزشهای ما کم نمیشه .ما باید به رفتار اونها واکنشی نشان ندهیم.
سلام آقا میلاد ممنونم که هم اول شدی هم این مطلبو خوندی.
درسته ما چیزی از ارزش هامون کم نمیشه
ضمن تشکر از سکوت عزیز, جواب سؤال شما مثبت است. یعنی خیلی وقتها فکر کرده ام که اگر نابینا نبودم شرایطم غیر از این بود, حال یا بهتر یا بدتر. اما احساس میکنم که ما چوب ندیدنمان را میخوریم. ما بخاطر ندیدن ارتباطات اجتماعی کمتری داریم در نتیجه از بسیاری از اطلاعاتی که در بین مردم رد و بدل میشود, آگاهی نداریم یا زمانی متوجه میشویم که دیگر دیر شده. من اگر نابینا نبودم احتمالا مجبور نبودم برای ازدواج هزار کیلومتر از محل زندگیم دور شوم تا با خانمی که مرا پذیرفته ازدواج کنم بلکه اون من بودم که انتخاب میکردم کلی هم ناز میکردم سبک و سنگین میکردم. آن وقت یک دانشجوی مملکت بودم مجبور نبودم با یک خانم سوم راهنمایی ازدواج کنم. مجبور نبودم اپراتور تلفن شوم. و بسیاری از موقعیتهای دیگر که اگر میدیدم میتوانستم آنها را بدست آورم.
به هر حال باز هم ممنون از این پست زیبا که سبب شد کمی درد دل کنیم.
سلام
سکوت چقدر بهت میاد
آخه تا حالا تو محله ازت چیزی ندیدم.
اگه اولین پستت بود به محله خوش اومدی.
اما اگه نبود، خوشبختم از آشناییت.
منم با نظر میلاد موافقم
سلام آقا بهنام من تا الان فقط خواننده مطالب دوستان بودم و این اولین پستم بود و ممنونم از اینکه وقت گذاشتی و این مطلب رو خوندی
سلام عمو حسین از این که این مطلب رضایت خاطر شما رو فراهم کرده خوشحالم
عمو حسین حرفای شما بسیار متین ولی پس نقش خود ما ما فارغ از ندیدنمون چی میشه؟ درسته ندیدن باعث تمام این مسائل شده اما به عنوان یه انسان که یک موجود اجتماعیه باید چند برابر افرادی که بینایی دارن تلاش کنیم. تویه یه جامعه طرز فکر افرادش اهمیت زیادی داره که به مابه عنوان عضوی از خودشون نگاه کنن یا عنصری که فقط باید بهش کمک بشه و میشه این طرز تفکر رو تغییر داد با رفتار اما سخته اینو قبول دارم
دارم می_فکرم شکلک اندیشه! که هیس و سکوت از کدامین نوعند؟ مذکر یا مونث؟؟؟؟ خب حالا بگزریم/ اما الان این پست از زبان خانوم بود یا آقا!
خب خب خب که چه!
سلام دوست عزیز این پست از زبان یه خانم همنوع نوشته شده
سکوت جان خوشحالم که اومدی و مطلب جامعه شناسانه خوبی رو مطرح کردی. من جای خالی این مطالب رو بشدت احساس میکنم. ولی فعلأ امکان تایپ ندارم و چون کلأ از دیدگاه انتقادی مطلب مینویسم همه فکر میکنن که سیاسیه. خلاصه افتخار میکنم بیشتر باهات آشنا بشم.
سلام تبسم عزیز منم خوشحالم که مطلب مورد پسندت بوده این موضوع خیلی وقته توی ذهنم بود و الان فرصتی دست داد تا توی این سایت که محفلیست صمیمی مطرحش کنم
منتظر نظراتت هستم