سلام. گفتنی ها رو دوستان گفتن. اومدم بگم که:۱. پشتکار و ابتکار عمل مدیر
‏۲. صمیمیت و رابطه سالم بچه محلا
‏۳. ذوق و سلیقه دوستان در طرح مطالب و… باعث شده این سایت جزء پر طرفدارترین ها باشد. هرچند آقای مدیر منو قابل نمیدونن پست بذارم ولی همیشه هستم و خواهم بود…

سلام.
دیر کردم ولی احتمالا نه خیلی.
از همینجا که ایستادم صاف بپرم وسط مطلب.
سایت گوش کن.
من تقریبا از اواخر۹۱ می شناسمش. یعنی تقریبا از همون زمان هایی که اولین ورود ها و گشت های اینترنتیم رو تمرین می کردم. اینجا رو همراه سایت روشنا با هم شناختم. اون زمان نمی دونم چرا نمی تونستم درست و آسون واردش بشم. ولی کم کم یاد گرفتم. روشنا که رفت دیگه من بودم و گوش کن.
پیش از این هم گفتم باز هم میگم. هر چند بار دیگه که پیش بیاد هم میگم. اینجا رو دوست دارم. اگر روزی۱۰بار هم پیش بیاد که بین برو بیای روزانه دستم به کامپیوتر و اینترنت برسه باید حتما حتما۱سر کوچولو هم شده به اینجا بزنم. تیتر پست ها رو بخونم، اون هایی که خوشم میاد رو تا آخرش مطالعه کنم، شماره کامنت دونی های هر پست رو دید بزنم، کامنت دونی های پست هایی که نظرم رو جلب می کنن رو باز کنم بخونم ببینم کی چی نوشته، گاهی هم خودم توی کامنت دونی های بعضی پست ها کامنت بذارم و اهل محل رو از شدت طولانی بودن نوشته هام مجبور به ورزش باستانی چماق بازی کنم، و الی آخر.
اینجا هم مثل هر جا و هر چیز دیگه ای بالا و پایین و ضعف و قوت هایی داره. بعضی چیز هاش اگر عوض بشه خوشحال تر میشم و بیشتر خوشم میاد و در بعضی موارد هم ترجیح میدم تغییری اتفاق نی افته. ولی راستش هرچی فکر می کنم می بینم دلم نمی خواد بنویسم که من دوست دارم گوش کن این طوری باشه و اون طوری نباشه. ترجیح میدم تماشا کنم. تماشا کنم و از بین تغییراتی که پیش میاد به خاطر اون هایی که موافق نظرم هستن سورپرایز بشم و ذوق کنم و واسه اون هایی که ترجیح می دادم اتفاق نی افته نق بزنم. اگر هم خیلی قلقلک داد بیام همون زمان توی کامنت دونی پست مربوطه سر صاحب پست و باقی اهل محل رو در ببرم.
اینجا جز روشنا که دیگه نیستش، اولین محل اینترنتی بود که من شناختم، داخلش با قدم های نابلد گشتم، گم شدم و پیدا شدم، حتی یادمه اولین بار که خواستم زیر نمی دونم کدوم پست نظر بذارم داشتم زور می زدم از بخش کاربر ها وارد بشم و وقتی موفق نشدم نق می زدم که وای این کامنت دادن چقدر سخته!. یکی به دادم برسه من می خوام نظر بدم.
حالا اون روز ها رفتن و من روزی نمی دونم چند بار میام اینجا و میرم. امکان نداره۱بار اینترنت دم دستم باشه و من۱گشتی توی گوش کن نزنم. نه پیشنهاد دارم نه انتقاد. فقط دلم می خواد این سایت همیشه پا بر جا باشه. فقط باشه. گوش کن جزو اولین مکان های اینترنتی بود که من واردش شدم و اولین مکان اینترنتی بود که من توش چندتا دوست هرچند نادیده پیدا کردم. دوستانی که همیشه دوستشون دارم. گوش کن جایی بود که من به کمکش و برای آشنایی بیشتر با پیچ و خم ها و کوچه پس کوچه هاش تونستم سکوت طولانی چندین و چند ماهم رو بشکنم و از دوست بسیار عزیزی که قدم به قدم همراهم بود و قواعد گشت اینترنتی رو یادم داد کمک بخوام و وسط این کمک خواستن بیشتر و بیشتر حرف بزنم و حرف بزنم تا اون سکوت سیاه چندین ماهه کامل خورد بشه برای همیشه.
گوش کن رو خیلی دوست دارم، همین طوری که هست. با تمام نقاط سیاه و سفیدش. به نظر من همیشه جا واسه بهتر شدن هست. امیدوارم گوش کن همیشه در حال بهتر شدن باشه و از اون مهم تر همیشه موندگار بمونه.
احساساتیش کردم؟ ببخشید ولی حس کردم باید در جواب پرسش مدیر عزیز محله حس و حالم رو توضیح بدم. شرمنده که توضیحش منبری شد مثل همیشه.
سال۹۲هم رفت و من هنوز این منبرم رو ترک نکردم. به خدا نمی دونم چرا این همه دراز میشه. ایجاز کار من نیست شرمنده. بلد نیستم.
دیگه واقعا باید بس کنم. فقط این که:
پاینده باشید. گوش کن و شما گوش کنی ها و همه شادی های دسته جمعی و تک نفره این محله که البته با اعلام صاحبشون جمعی میشن.
ایام همگی به کام.

سلام دوستان عیدتان پیشاپیش مبارک.راستش من تو این محله انقدر راهتم که مثل این میمونه که از مهمانی وارد خونه ی خودم شدم و اینم فقط بخاطره صمیمیت مدیر محلس.خیلی دوستون دارم

درود
خب اولش که من شاید همه ی نظرهارو لایک کنم کار درستی کرده باشم چون هم تکراری باید بنویسم هم اینکه حسش نیست
ولی از همه ی اینها که خیلی هم درست و به جا بچه ها نوشتن یه حرفی عمو حسین نوشتن این که از همه ی درد و غمو شادیت که مینویسی حد اقل من شخصا احساس خوبی دارم یعنی میگم خدارو شکر که تنها نیستم که این مشکلاتو دارم
خلاصه که دقیق یادم نیست ولی با اون چند خطی که عمو حسین در باره ی خودت نوشت خیلی موافقم
منم اینجارو خیلی میپسندم همه چی داخلش پیدا میشه
همه ی سلایقو پوشش میده
همه رو بچه ها گفتن
یه لااااااـااااآآآــ,یییییییییییـیییـ,ـیییک گنده
هوهوهو
مجتبی مچکریم
ولی جدی نمیدونم چرا این چندروز اخیر زیاد تمایل ندارم بیام اینجا نظر بذارم یه کم کم حصله شدم به هرحال که امیدوارم اینجا همیشه برقرار باشه
بچه های خوبو گل و صمیمی و پاکارو با حالو دیگه همه ی صفات خوبی داره اینجا
شاد باشین