این مطلب مناسب افراد زیر 17 سال نیست. 17 سال به پایین ها لطفا خواندن این مطلب را ادامه ندهید.
یک فیلم کمدی خیلی باحاله که البته زبانش انگلیسیه ولی من که از خنده رودهبر شدم از بس این فیلم صحنه های خندهدار داشت!
در ادامه، نقدی از فیلم بخونید و دانلودش کنید.
—-25 اکتبر 2013—کمدی—92 دقیقه R
کارگردان : Jeff Tremaine
نویسنده : Jeff Tremaine,Johnny Knoxville
بازیگران : Johnny Knoxville,Jackson Nicoll,Greg Harris
خلاصه داستان : اِروینگ زیسمِن 86 ساله از نبراسکا به کارولینای شمالی می رود تا نوه 8 ساله خود،بیلی را نزد پدر واقعی اش بازگرداند و …
منتقد:اُدی هِندِرسِن-امتیاز 7.5 از 10 (3 از 4)
قبل از پرداختن به فیلم “Jackass Presents:Bad Grandpa/جَکَس* تقدیم می کند:پدربزرگ بد” بهتر است نگاهی به تاریخچه شوخی در مقابل دوربین مخفی بیندازیم.این موضوع از آن چه فکر می کنید قدیمی تر است.در سال 1948 آلن فانت برنامه خود با عنوان “Candid Microphone/میکروفون رو راست” را از رادیو به تلویزیون که پدیده ای نو ظهور به حساب می آمد آورد و نام آن را “Candid Camera/دوربین رو راست” گذاشت،برنامه ای که شوخی هایی با مردم عادی انجام می داد از دست کاری مبلمان آن ها گرفته تا نزدیک شدن هری ترومِن،رئیس جمهور سابق آمریکا به آن ها و پرسیدن ساعت.در نهایت هم قربانیان شوخی های برنامه با جمله معروف “لبخند بزنید شما در مقابل “Candid Camera/دوربین رو راست” هستید” از آن چه بر سرشان آمده آگاه می شدند.این برنامه تا سال 2004 کماکان ادامه پیدا کرد.فانت هم چنین فیلمی با درجه X ساخت به نام “?What Do You Say To A Naked Lady/شما به یک زن برهنه چه می گویید؟” که شیطنت و شوخی های “Bad Grandpa/پدربزرگ بد” را 43 سال پیش در خود داشت.
عنوان بندی پایانی “Bad Grandpa/پدربزرگ بد” مرا به یاد دست پخت فانت انداخت.من از طرفداران شوخی های عملی نیستم اما هر هفته “Candid Camera/دوربین رو راست” را به این امید تماشا می کردم که شاید کسی مشتی حواله صورت آلن فانت کند.این اتفاق هیچ گاه نیفتاد و تصاویر عنوان بندی پایانی “Bad Grandpa/پدربزرگ بد” علت آن را برایم روشن کرد.وقتی جانی ناکسوِل و همکارانش نیت واقعی خود در کلوپ های برهنگی،رستوران ها،تشییع جنازه ها،فروشگاه های کوچک و مسابقات دختر شایسته را برای افراد آشکار می کردند آتش آن ها می خوابید و جنبه شوخیشان افزایش پیدا می کرد،زیرا می دانستند که قرار است در یک فیلم سینمایی قرار بگیرند.15 دقیقه شهرت خیلی بهتر و با ارزش تر از چند ثانیه عصبانیت و انتقام گیری است،حال آن 15 دقیقه شهرت هر قدر هم که شرم آور باشد مهم نیست.
بر خلاف برنامه تلویزیونی “Jackass/جَکَس” و فیلم های حاصل از آن،”Bad Grandpa/پدربزرگ بد” علاقه ناکسوِل به انجام شوخی ها و شیرین کاری های دیوانه وار را با داستانی درباره پیرمردی کثیف و نوه او که از سنش بیش تر می فهمد ترکیب کرده است.ناکسوِل نقش اِروینگ زیسمِن را بر عهده دارد،پدربزرگ 86 ساله،بی تربیت و شهوانیِ بیلی (جکسن نیکول).همسر او پس از 46 سال زندگی مشترک فوت کرده و در ابتدای فیلم او با خنده از این موضوع یاد می کند و آزادی به دست آمده اش را جشن می گیرد.اما در مراسم به خاک سپاری خانم زیسمِن،سر و کله مادر بیلی پیدا شده و بیلی را به پدربزرگ می سپارد.حضور کودک جلوی آزادی و اغواگری های او را خواهد گرفت.(او خطاب به زنی می گوید:شاید برای هم زدن سس خیلی پیر باشم اما هنوز می تونم یه لیسی به قاشق بزنم) پس این امر بهانه ای برای سفری می شود که قالب فیلم در آن جای گرفته است.زیسمِن باید بیلی را نزد پدرش ببرد تا بتواند آزادانه به دنبال رابطه جنسی برود.
“Bad Grandpa/پدربزرگ بد” پا جای پای شوخی های داستان دار ساشا بارِن کوهِن با مردم عادی گذاشته که از حضور خود در یک فیلم بی خبرند.فیلم اگر چه به خوبی “Borat/بورات” نیست اما به برقراری ارتباط میان بازیگرانش بیش تر پایبند بوده است.در قلب فیلم می توان رابطه دو طرفه بیلی و اِروینگ را دید.ناکسوِل خود را در نقش غرق کرده و می توان دغدغه ای که او نسبت به مسئولیت خود دارد را در او دید.او را حتی در عجیب و غریب ترین لحظات فیلم هم می توان باور کرد.در هنگام انجام شوخی ها و شیرین کاری های خاص جَکَس ها آن چنان برق شیطنت آمیزی در چشمانش دیده می شود که حتی وقتی موفق نمی شود هم نمی توان او را سرزنش کرد.
در حالی که شوخی ها و شیرین کاری های فیلم بیننده را سرگرم خواهد کرد اما دلیل اصلی برای دیدن فیلم را باید جکسن نیکول دانست.با نقش هایی در فیلم “The Fighter/مبارز”،باز سازی “Arthur/آرتور” و “Fun Size/اندازه کوچولو” نیکول را نمی توان تازه کار به حساب آورد اما این اولین باری است که استعداد او توجه مرا جلب کرد.بازی متقابل او با ناکسوِل دیدنی است و حتی در چند نقطه موفق به تحت الشعاع قرار دادن ناکسوِل هم می شود.نیکول آن قدر خوب بازی می کند که مخاطب فراموش می کند کلیدی ترین شوخی فیلم در لحظات اوج از فیلم ” Little Miss Sunshine/خورشید خانم کوچولو” برداشته شده است.
در لحظاتی که فیلم به او اجازه شوخی کردن با مردم را داده صرفا از او به عنوان کودکی کلیشه ای و بد دهان برای شوکه کردن مردم استفاده نکرده است.در عوض او از معصومیت کودکانه اش بهره برده و بزرگ ترها را طوری در مخمصه قرار می دهد که شوخی های بی ادبانه تر پدربزرگ هرگز توانش را ندارند.در “Bad Grandpa/پدربزرگ بد” تا دلتان بخواهد کارهای بی ادبانه و مبتذل وجود دارد چه در چهار چوب کلی داستان و چه در شیرین کاری های گنجانده شده در آن.با این که در تبلیغات فیلم تقریبا تمام شوخی های کلیدی گنجانده شده اند اما در این نقد از اشاره به نماهای پر خرج و اصلی خودداری کردم.آن ها در به ثمر رساندن 65 الی 70 درصد شوخی ها و شیرین کاری ها موفق بوده اند و اگر این را به بازی های خوب دو بازیگر اصلی اضافه کنیم این فیلم در زمره فیلم هایی قرار می گیرد که دیدنشان توصیه می شود.
برای دانلود این فیلم به صورت صوتی و توضیح دار اینجا کلیک کنید.
منبع نقد: سایت نقد فارسی
