درود
کلا برنامه ی خوبی بود
ولی
آهنگاش که همش غمگین ناک بود
خاطره ها خیییلی با حااال بودن هم از خودت هم شهروز هم آقای ماسوله
راستی دقیقا خاطره ی آقای ماسوله واسه من پیش اومده بود
خانم شجاع خیلی دوست داشتنیه ولی به نظرم یه آدم انرژیک مثل شهروز یا آقای ماسوله این آیتم رو اجرا کنن خیلی بهتره تازه خودشون هم خاطره نگفتن
آهان چرا دو جا اکو داشت یکی فکر کنم تو بخش همون خاطره ها بود یه جاش هم تو مهمان خانه
راستیچرا از خانم مظفری نخاستین آهنگ درخواست کنه من خیلی دوست دارم که آهنگ درخواست کنن مهمونا
بعدش این خیلی مهمه که همسر ایشون هم مشکل بینایی دارن یا نه
میتونستین به جای این آهنگه, آهنگ مادر از خسرو شکیبایی رو پخش کنید شاید کیفیت نداشت ولی بهتر ازین بود
دیگه چی
آقا اشکان اینجارو خیلی با حال گفت ححح اول سلام بعد معرفی یعنی یادتون نره سلاااام کنید, راستی مرسی حتی همون که به قضیه ی آسانسور اشاره کوتاهی کردین خیلی عالیه
ممنون که به نظرات توجه داری
ادامه بدین که خیییلی عالیه
موفق باشین همه ی عوامل برنامه
متشکرسی

۱. سلام به تمامی دست اندر کاران برنامه ی زندگی ادامه داره.
۲. رک و راست بگم برنامه ی شما هنوز همونی که بوده هست. خشک و بی روح.
۳. ویرایش یا تدوین صوتی برنامه، به شدت ماشینی هستش و مکث های لازمی که وجود داشته به طور وحشتناکی حذف شده که گوشیدن برنامه را سخت و آزار دهنده میکنه.
۴. شاید این موردش سلیقه ای باشه ولی چاشنی شادی، چاشنی طنز، چاشنی خلاقیت و چاشنیهای دیگه ای که واسه جذاب شدن برنامه ی شما نیاز هستش رو اصلا اصلا در این برنامه ندیدم. انتظار داشتم بعد از ۲۲ برنامه، بعد از این همه نظرات حتی کمی که بچه ها دادند، برنامه ی شما بهتر بشه که نشده.
۵. سؤالاتی که از مهمان نابیناتون در مورد تربیت و ارتباط با فرزندانش پرسیدید از نظرم کاملا کلی و غیر کاربردی بودند.
۶. شعر مادر کاملا سفارشی و وحشتناک نامناسب بود. خیلی شعرهای دیگه ای که مجوز دارند میشد که انتخاب و پخش بشه.
۷. اینکه هر کسی از همون پست برنامه ی اول تا به این پست هر نظری میده، سریعا یک جواب توجیهی میگذارید کف دست طرف که این یکی تقصیر تهیه کننده و اون یکی تقصیر ضوابط و اون یکی دیگه تقصیر فلان و بهمان هستش، جلوی پیشرفتتون رو میگیره.
۸. من با تمام وجود نفس برنامه ی شما را دوست دارم، بهش در آینده حتما گوش میدم، نظراتم رو حتما مینویسم، طرفدار پر و پا قرص برنامه ی زندگی ادامه داره هستم و به هیچ وجه قصد جسارت یا خدایی ناکرده قصد توهین نداشتم و نخواهم داشت. دلم واسه این تریبون، واسه خودم، واسه شما و واسه قشر نابینا میسوزه. برنامه باید چکش کاری بشه تا طرفدار جذب بکنه. مثلا شما موارد رو خیلی خیلی جزئی بطور عینی میگید که این کارتون باعث میشه تمام سورپریز ها از بین بره. وقتی مجری مرتب توی کار خانم شجاع حضور غیر مفید داره، وقتی همه ی کارهایی که کردید و قراره بکنید رو به صورت عینی بیان میکنید و از رویکرد ضمنی برای القا و انتقال مفاهیم مورد نظرتون استفاده نمیکنید، وقتی برنامه سازان معروف و مشهور رو به مشورت نمیگیرید، وقتی چهار تا از کارشناسان خبره ی نابینایان رو در کنار خودتون ندارید، همینی میشه که من بعد از پنج ماهی که هی تحمل و تحمل و تحمل کردم، جوگیر بشم، از کوره در برم و انتقادهای تندی بکنم که خودمم دوست ندارم با این لحن توی سایت بنویسم. به هر حال، قصدم به هیچ وجه تخریب نیست، قصدم این نیست که بگم شما بدید یا بخواهم بکوبم. من خودمم از برنامه سازی هیچی حالیم نیست. همه ی اینها رو از این جهت گفتم که برنامه های پر مخاطبی که گوش میدم، از نظرم یک خصوصیاتی دارند که برنامه ی شما نداره و این باید حتما حتما بهبود پیدا بکنه. برنامه ی شما خیلی خیلی خالی از فضای انرژیک و خالی از خلاقیت هستش. میتونه و باید بهتر بشه. من در آخر بگم که چاکر همه ی شماهایی هستم که با خون دل و اشک چشمتون مجوز این برنامه و دوامش رو گرفتید و دارید از دل و جون مایه میگذارید. سایت من اگر قابل بدونید تا هر وقت که سرپا باشه، در خدمت شما عوامل سازنده ی زندگی ادامه داره هست و خواهد بود. امیدوارم ازم ناراحت نشده باشید و انتقادات منو به عنوان دلسوزیهای یک مخاطب که سطح دانشش متوسط هست در نظر بگیرید. کسی این دیدگاه منو به عنوان حرمت شکنی تلقی نکنه که من تأکید میکنم با این همه که گفتم بازم این برنامه را دوست دارم. امیر، اشکان، فاطمه و شهروز، مطمئن باشید من هر کاری از دستم بر بییاد و بهم بگید رو بدون چشمداشت، دریغ نمیکنم و انجام میدم. ببخشید اینطوری شد، شاید دوز ترامادول که زدم بالا بوده.

سلام و هزاران درود به تمامی دست اندر کاران برنامه ی زندگی ادامه داره.
صبر کنید چقدر تند برخورد میکنید
من برنامه رو همون دیروز ساعت دو گوش کردم و منتظر بودم آقای سرمدی برنامه رو روی سایت بذارن تا بتونم نظرم رو اعلام کنم
برنامه آهنگ های شادی پخش میکرد و این به نظر من خیلی هم خوب بود
قسمت اول برنامه که مربوط میشد به طبیعت گردی واقعا زیبا اجرا شده بود من خودم عاشق طبیعت گردی هستم و اگر چنین تور هایی باشه خودم صد درصد یکی از شرکت کنندگان خواهم بود
بخش خاطرات هم یکی دیگر از بخشهای جالبی بود که جایش در برنامه خالی بود
من خودم هم اجرای خانم شجاع رو پسندیدم و هم خاطرات بقیه به خصوص خاطره ی آقای حسینی
فقط فاطمه جان کمی باید پر انرژی تر باشند
اما تنها انتقادی که دارم از بخش مهمان خانه و مهمان آقای حسینی هست:
اول اینکه نام کوچک خانم مظفری گفته نشد. دوم اینکه گفته نشد همسر ایشون هم نابینا هستند یا بینا.سوم سؤالات خیلی کلی بود و به گفته ی دوستان,کمتر در زمینه مشکلات تربیت فرزندان توسط یک فرد نابینا صحبت به میان آمده بود
اگر بیشتر مهمانان را معرفی کنید و حد اقل مهمانان یک بیوگرافی از خودشون بگن و سؤالات کمی جزء به جزء باشه بهتره
در کل این رو میگم انصاف نیست بعد از مدتها که توی یک رسانه برنامه ای با اجرای نابینایان انجام میشه و برای خود ماست این قدر به باد انتقاد گرفته بشه
کلا متأسفانه ما عادت داریم همیشه نود درصد خوبیها رو نبینیم و فقط اون ده درصد بدیها رو ببینیم و همون رو این قدر بزرگ کنیم که هیچ کدام از خوبیها دیده نشه و محو بشه

دلم پر میکشد برای آن لحظه ای که دست در دست کسی مانند خانم غنی از تپه ها بالا بروم روی شنهای ساحل قدم بزنم از لا به لای درختان جنگل عبور کنم.
درست است که طبیعت صداهای دلنشین فراوانی دارد که ما را با خود میبرد هر کجا که خواست.
تا حالا سکوت کوهستان را شنیده اید؟
خوشبختانه من این امکان را داشته ام که در جنگل و کوه و دریا و روستا گردش کنم و با تمام وجود لذت ببرم.
بخش پرونده این برنامه مرا به یاد موارد بسیار انداخته که بیان تک تک آنها در حوصله شما نمیگنجد.
از خانم نیک رو یادی کرده بودید که از شما تشکر میکنم. او ساکن شهر رشت بود همسرش نابینا و اهل موسیقی است. دختر کوچکشان سارینا سه سال دارد.
چند روز پیش به یاد او در کتابخانه خاتم الانبیا بخش نابینایان دور هم جمع شدیم و هر یک از دوستان خاطره ای از او بیان میکرد.
خانم نیک رو بسیار فعال بود: شعر میسرود، در گروه تئاتر شرکت داشت و در ورزش دو و میدانی دارای مقام کشوری بود و از همه مهمتر اینکه در این شرایط نا به سامان جامعه آن قدر شجاع بو که ازدواج کند مادر شود و برای تامین مخارج زندگی تا آخرین نفس تلاش کند.
سنگینی کتابهایی که او در کیفش برای توضیع حمل میکرد سبب شد او قادر به کنترل شرایط نشود و به ملکوت بپیوندد.
با سپاس.

هرچند دهنمو قفل زده بودم واسه این پست
و کلیدش رو هم انداخته بودم یه جایی که پیداش نکنم ولی یه دفعه داشتم دنبال قلمم میگشتم دستم خورد بهش گفتم یه دفعه دیگه باز کنم و بعد بندازمش یه جای دور که نبینمش یعنی دستم بهش نخوره
خب ببین حالا به فرض هم که حرفای من نه مفید بود نه درست بود
شما چرا اون نمیگم ۲۲ تا چون نمیدونم داخل همش نظر گذاشتم یا نه ولی فکر کنم با عید دیدنی و شکوه اراده چندتایی شده که بتونی قضاوت کنی
چرا شما اون ۹۰ درصد خوبی رو ندیدی چرا این ده درصد انتقاد تند رو دیدی
من خوبه چند بار هم اشاره کردم که نه ناسپاسی میکنم نه میگم فلان و بهمان
من وظیفم بود که نظر بذارم ولی تو بحث نمایش یادت هست که من خوب گوش کردم یادت هست چقدر با دقت زیاد بررسی میکردم نظر میذاشتم
و اینکه حالا من نظر خودمو میگم اکو داشتن دو جا از برنامه یا برش یه کلمه و ازین قبیل به نظرم خیلی میتونه مؤثر باشه مطمئن باش همین ظریف کاریهاست که برنامه رو زیباتر میکنه
درسته ما چون صدا واسمون مهمه خیلی حساسیت به خرج میدیم ولی اطمینان داشته باش همینا هم خودش خیییلی به تر و تمیز بودن و جذاب بودن برنامه کمک میکنه و این معنیش این نیست که ما محتوا رو نادیده گرفتیم این رو بدون ما اینقدر با دقت گوش کردیم و محتوا رو هم در نظر گرفتیم که این اشکالات ریز رو هم در اوردیم
من که شخصا فکر نمیکنم این نشونه ی سطحی نگری آدما باشه
میدونی به نظرم این اشکالات مثل یه غذا میمونه کلی مخلفات داشته باشه ولی فقط کافیه یه کم نمکش کم باشه
حالا شاید هم به این اندازه شبیه نباشه ولی واسه روشن شدن حرفم این مثال رو اوردم
بعدش هم ما یه آهنگ رو که به قول شما سطحیه میگیم, شما میگی تهیه کننده قبول نمیکنه دیگه میخای محتوا تغییر کنه؟!!
ولی واقعا ممنون یعنی ما همش سطحی نظر میدادیم خب زودتر میگفتی که خودم رو میگم الکی پست رو اشغال نکنم
موفق باشین ما که خوشحال میشیم برنامه پیشرفت کنه امیدوارم روزی برسه که این برنامه از همه ی شبکه ها پخش بشه
به امید بهروزی همتون

سلام,خسته نباشید بچه ها…منم یه نکته کوچولو رو میخواستم در مورد برنامه بیست و سوم و در کل برای همه ی برنامه ها بگم :
۱-گوینده های عزیز برنامه تا اونجا که میتونید جمله های بریده و نصفه نیمه نداشته باشید,مثلا وقتی دارین با شوق و ذوق خاطره تعریف میکنین,پیش اومده که یه جمله رو نصفه رها میکنین
۲-فاطمه خانوم هم اگر میشه کمی انرژی به صداشون بدن و صمیمی تر صحبت کنن
در مورد موسیقی متن برنامه هم اونروز من با خانم بی تقصیر که صحبت میکردم میگفت خیلی نمیتونن از موسیقیهای ریتمیک استفاده کنن ,نهایتش میشه موسیقی های بی کلام بهنام صفوی یا خواجه امیری .یه بارم من بهشون گفتم چرا توی این برنامه انتقاد از کم کاری سازمان یا ارگانی نمیشه که وظیفشون حمایت از بچه های نابیناست که گفتن:وظیفه ما نیست ما رادیو های مختص انتقاد اجتماعی مثل رادیو جوان و ….داریم که بیشتر توی حیطه ی اوناست ,برنامه زندگی ادامه داره صرفا برنامه ای برای اوقات خوشتر و حال بهتر علی الخصوص برای بچه های نابیناست.چقدرم از آقای آذر ماسوله شاکی بودن و مدام نچ نچ میکردن که چرا حادثه ی پیش اومده برای خانم نابینا رو یادآوری کردن و به شدت از مسوولین انتقاد کردن

سلام سالام سولوم
من همه کامنتهای یلدا رو لایک لایک لایک لایک لایک لاااااایک لااااایییییییک لاییییییییک لایک لاییییییــیییییییـییییییک میکنم
بعد اینکه خاله زهره جیگیلی جونم این دقیقا همونی میشه که من گفتم که اگه ما بخواییم بحثی رو دنباله دارش بکنیم بقیه میان و از آب گلآلود ماهی میگیرن و در پستی که بحثی باشه اونا هم اظهار نظر میکنن که این جنبه خوبی برای ماهایی که باید در هر حال هوای همو داشته باشیم نداره و این بسیار من رو ناراحت میکنه که چرا باید اینطوری بشه ههه
خخخ یعنی خدا خیلی خیرتون بده
دیگه صلوات بفرستید و همینجا تمومش کنید وگرنه من قهر میشم باهاتون هاهاهاهاها

تبسم خودت صدمین نفر شدی
چون وقتی من کامنت گذاشتم جواب نازنین جون رو دادم کامنت من نود و هشتمی بود بعد زیر کامنت من دوباره نازنین کامنت گذاشت که شد نود و نهمی بعد از نازنین تو کامنت گذاشتی که شدی صدمین نفر و بعد از تو مریم خانم کامنت گذاشت که شد صد و یکمین نفر
پس تقلب نداشتیم آجججججججییییییا جوووووووووـووووووونی
تبسم پس خودت صدمین نفر شدی هاهاها