سلام بچه ها.
حالتون چه طوره؟
خوبید یا نه آیا؟
میگم شهروز اگر سلام علیکت تموم شده یه خواهش ازت بکنم؟
بگو ببینم چی میخوای؟
بابا یه کم من رو صاف و صوف کن. انقدر مچاله موندم چوروک شدم آخه.
همچین میگه چوروک شدم انگار کت شلواره. بابا جوراب چوروک میشه آخه؟
فکر کردی چی؟ فکر کردی ما جورابا از کت شلوارا کمتریم؟ بنده خدا اگر ما نباشیم که همون کت شلوار محترم ناقص میمونه.
خیله خب بابا. چه زود هم بهش بر میخوره. بیا. این هم صاف و صوف شدن جناب عالی. خوب شد؟ الآن راحتی؟
آخیش. خدا خیرت بده. خیلی حال داد.
خب حالا ساکت شو دیگه. تابلو بازی در نیار الآن بابام میاد میفهمه قضیه چیه.
نترس بابا. ما جورابا خوراکمون این روز پدر و تولد مردا و این چیزاست. مثل این که ما رو دست کم گرفتیها. ما اندازه ی یه تاریخ سابقه و تجربه ی برگذاری این مناسبتها رو داریم ناسلامتی.
دستت درد نکنه. خلاصه تابلو نشیمها.
نه نترس. ما جورابها کارمون رو بلدیم. به خصوص ماها که نانو هستیم خیلی کارمون درسته.
یه کم از خودت تعریف کن عقب نمونی.
دروغ میگم بگو دروغ میگی. تولد بابا میشه ما وارد عمل میشیم. میشیم یه کادوی با ارزش برای پدر. روز پدر که میشه باز هم یه کادوی توپ و گزینه ی اول همه هستیم تا با عشق به پدران عزیز شما یا همسران عزیز خانمها تقدیم بشیم. تازه پول خرید ما رو هم که از خود بیچارشون میگیرید.
تو این همه اطلاعات رو از کجا آوردی؟
این رو شانسی یه بار از یه جوراب که پاره شده بود و اتفاقی افتاده بود کنار من شنیدم. فقط خیلی بو میداد. نانو نبود آخه بیچاره.
عجب. ببینم مگه نانو بودن یا نبودن شما به میزان هوشتون هم مربوط میشه؟
آره دیگه بابا. خداییش تو اگر تو یه اتاق که بوی بد توش پیچیده باشه راحتتر میتونی فکر کنی و تصمیم بگیری یا تو یه اتاقی که بوی خوب ازش میاد یا اصلً هیچ بویی نمیاد؟
خب معلومه دومی.
آفرین. حالا بگو ببینم بابات کِی میاد؟
نمیدونم. مشخص نیست.
بابا نفسم گرفت تو این بسته بندی خب. لا اقل این بسته بندی رو باز کن یه نفسی بتونم بکشم.
نمیشه. تازه میخوام بپیچمت تو کاغذ کادو.
ای داد بیداد. گیر کی افتادیم ما. خدا به خیر کنه.
بابا چه قدر تو جوراب غرغرویی هستیها. خب یه چند ساغت تحمل کن دیگه.
میگم راستی مبارکه.
چی مبارکه؟
برو عمو. ما خودمون این کاره ایم.
چی کاره ای؟
طرف قبول کرد بالاخره یا نه؟
طرف کیه؟ چی رو باید قبول میکرده؟
بدجنس من خودم دیدم.
خب شما چی دیدی اون وقت؟
داشتی پول منو به اون خانم فروشنده میدادی دیدم شمارتم لای پولها بهش دادی.
برو شایعه درست نکن عزیز من. یه دفه بچه ها باور میکنن.
خب باور باید بکنن دیگه. آخه سابقه ی خرابی هم داری.
تو از کجا سابقه ی منو میدونی؟
خب دیگه. میگم بالاخره این آدم برفیه تو رو به دختر همسایه رسوند یا نه؟
تو این چیظا رو از کجا میدونی؟ زود باش بگو. وگرنه من میدونم و تو.
باشه بابا. عصبانی میشی چرا. یه کم پیش لبتاپت بودم. یه کم با هم گپ زدیم. آمارتو بهم داد.
واقعً که.
حالا چیزی نشده که. ببین من هنوز رفیقام تو اون مغازه هستن. میخوای باهاشون تماس بگیرم بگم یه کاری برات بکنن؟
لازم نکرده. شما سرت تو کار خودت باشه.
باشه. هرطور راحتی. آخه خانمه یه کم آشنا بود. گفتم شاید بشه یه کارایی برات کرد.
میگم چیزه.
هان. چی شد؟ میبینم که نظرت عوض شده.
نه بابا. برای کنجکاوی. میخوام ببینم مثلً چی کار میخواید بکنید.
مثلً تو توی رادیو کار میکنیها. باید الگو باشی ناسلامتی.
تو این هم میدونی؟
بله. این کارها آخر و عاقبت نداره. نکن همچین.
بابا من بیچاره که هنوز کاری نکردم. آش نخورده و دهن سوخته.
خلاصه از ما گفتن بود.
ببین دیگه حرف نزن. فکر کنم بابام اومد.
باشه باشه.
آره. خودشه. بچه ها من دیگه باید برم.این جوراب رو هم میبرم که کادو بدم به بابام.
چیه خب. الآن جوراب نانو رو بورسه.
در ضمن پول هم نداشتم خب.
بابا من یه جوون بیکارم پولم کجا بود.
خب دیگه من برم. روز پدر و روز مرد به همه ی پدرا و خودمون مبارک هاهاها.
تا بعد بدرود.