سایت پر پرواز سایتی بود که با پیام های خود مدیرش باهاش آشنا شدم و بعد از چندین بار که پیام های مدیر آن را مبنی بر این که به سایت ما هم سری بزنید مطالب باحالی دارد خواندم ترغیب شدم بهش سری بزنم.
هفت هشت باری بیشتر از این سایت بازدید نکردم شاید وقت نمی شد شاید مطالبی که من دوست داشته باشم زیاد اونجا نبود شاید هم دست نوشته های آکنده از احساس خود سارا بشارت بدجور بهمم میریخت.
ولی به هر حال هر وقت که این سایت را باز می کردم چیزی در آن بود که دوست داشتم هزار بار ریفرشش کنم و دوباره اون جمله را در هین باز شدن سایت بشنوم.
این نیز بگذرد
شاید عجیبترین جمله ای که تا کنون توانسته بر من تأثیر بگذارد. یادم هست وقتی مادر بزرگم مرده بود عمه بزرگترم خیلی جیغ و داد می کرد آن قدر که صدایش گرفته بود. دو هفته بعد وقتی دیدم که می خندد ذهن کودکم عجیب تعجب کرد که چرا پس این طوری شده است.شاید انتظار نداشت که این هم بگذرد.
وقتی دوران دبیرستان را می گذراندم و به دلایلی افسردگی بر من چیره شده بود تا آنجا که ترک تحصیل کردم هیچ گاه فکر نمی کردم باز هم بتوانم درس بخوانم. چند روزی پیش وقتی در میان کاغذ پاره های گذشته به برگه اهدافم رسیدم که روی آن نوشته بودم که دوست دارم دوباره درس بخوانم ولی شک ندارم که هیچ گاه نمی توانم چنین کنم متعجب شدم چرا که هیچ گاه فکر نمی کردم آن نیز بگذرد.
همین دیروز که پدر بزرگم که حالا نمی تواند به راحتی هم بنشیند و بلند شود از خاطرات جوانی خود می گفت و می گفت که چگونه از پس چند نفری از اشرار تهران بر آمده است یا از ساخت و سازهایی که کرده یا از سفرهای پر شور و ماجرایش و آخرش گفت که حالا منو نبین که حتی دیگر زورم به یک مورچه هم نمی رسد تعجب کردم چون باور نمی کردم که او هم روزی باور نداشته که این نیز بگذرد.
جنازه زن همسایه را که چند روزی پیش بر سر دستان می بردند یادم افتاد که مادرم بهم می گفت که وقتی تو تازه نابینا شده بودی این بنده خدا چقدر مرا دلداری می داد
عجبا
دیروز او مادر مرا به خاطر فرزندش دلداری می داد و امروز مادر من فرزندان او را به خاطر مادرشان شاید هیچ کس حتی خود زن همسایه هم فکر نمی کرد که روزی این و آن نیز بگذرد.
یا شاید خانمی که آمده بود مشاوره و داشت از ناراحتی می ترکید که چرا بچه من ناخون هایش را می خورد و از دست من کاری بر نمی آید. اعتماد به نفسش کم شده از خیلی چیزها می ترسد و …
بهش گفتم که راهکار در سکوت است. نصیحت نکن. فقط باهاش بازی کن. فقط. و او گفت شوخی می کنید.
دیروز که دوباره دیدمش گفت که دیگر حتی پسرم یکی از ناخون هایش را هم به دهان نمی برد اصلا باور نمی کنم با خودم گفتم
آه
او هم باور نداشت که ناخن جویدن نیز بگذرد.
از کودکیم زیاد خاطره ندارم چون به واسطه عملی که روی مغزم انجام گرفته همه حافظه ام پاک شده از دوران راهنمایی و ابتدایی خاطراتی هست. اون روز ها که اگر مادرم لحظه ای دستم را رها می کرد آن چنان گریه می کردم که آقای خطاط ناظم مدرسه به دادم می رسید و حالا چند روزی پیش که مستقل رفتم تهران و برگشتم کسی از درونم بهم گفت که حتی خانواده ات هم باور نمی کردند که این وابستگی هم بگذرد.
من با برخی شماها درست صحبت نکردم و با برخی درگیر شدم. برخی از شما از من رنجیدید شاید هم قصدی نداشتم ولی توی شوخی و بیمزه بازی کسی احساس بدی بهش دست داد ولی به هر حال با یک بار صحبت خودمانی توی اسکایپ و گفتن همه چیز و این که توی دل من هم مثل شما چیزی نیست همه چیز درست شد خیلی بهتر از گذشته و شاید باید آخر حرفم می گفتم که بابا مگر نمی دانستید این هم بگذرد
امروز هم کمی حالم گرفته است با چنتا از دوستانم خواستیم چیزی را هل و فصل کنیم که نه تنها نشد تازه کلی مشکل هم پیش آمد ولی دارم به خودم می گویم نترس چشمکم. به زودی دوباره شادی ها از سر گرفته می شود این هم به بقیه موارد شبیه است می گذرد
راستی یاد پریسا بخیر. نمی دانم چرا یک باره یادش افتادم. همون دختر شیرازی که قبلا هم برایتان گفتم اولین عشقم. کلی برنامه برای زندگی باهاش داشتم ولی خوب شاید هیچ گاه شرایط مالی مرا یاری نکرد. شاید هم قلب من زود عاشق شد. شاید این بی معرفت نفهمید که باید قبل از عاشقی امور منطقی را با من چک کند. ولی خوب واقعیت ها را باید پذیرفت شاید نابینایی من شاید رشته تحصیلی من که طول می کشد تا به در آمد مناسب بینجامد شاید و شاید و شاید همه این ها حتی حالا که دیگر از پریسا خبری ندارم و صد البته که خودم خواستم که خبری نگیرم تا آرامش بیشتری داشته باشم روزی بگذرد و آن روز خوشحال باشم که این اتفاقات امروز افتاد تا من و پریسایی با هم نباشیم. شاید اون روز بگویم که خدا را شکر باور نداشتم اون نیز بگذرد و شاید امروز هم باور نکنم که این نیز بگذرد تا به آن برسیم و آن روز نیز باور نکنم که آن نیز خواهد گذشت