سلام. بد نبود ممنون. فقط میخواستم بگم که وقتی قرار شد برنامه برای همه ی معلولین باشه, من این دغدغه را داشتم که ممکن است ما تحت ال شعاع دیگر معلولین قرار بگیریم. چون ظاهرا دوستانمان در بخشهای دیگر معلولیتی حرف بیشتری برای گفتن دارند بویژه جسمی حرکتیها. به هر حال باید سعی کرد حتی الامکان تعادل رعایت شود.
نکته ی دیگر اینکه اگر از واژه ی معلول کمتر استفاده شود بهتر است, به گمانم توان خواه یا همانطور که آقای عبدی گفت توان یاب واژه ی زیبنده تری باشد. واقعا نمیدانم کلمه ی معلول از کجا آمده است. شاید ریشه اش در علیل باشد که اصلا پسندیده نیست که امروزه به معلولین به دید علیل و عاجز و ناتوان نگریسته شود.
در برنامه آذر داشت اهداف را بیان میکرد اول گفت که دو هدف این برنامه دارد بعد گفت که سه تاع, یکی هم همین الآن به یادم آمد. میخواستم ببینم مگر از قبل اهداف یک برنامه تعیین و مشخص نمیشود تا سردبیر و مجری فی البداهه هدف تراشی نکند.
یه سؤال هم از خودت امیر جان دارم و اون اینکه این خبرها را چطوری میخونی آیا از روی کاغذ به صورت بریل خوندی یا همه را حفظ کرده بودی یا برجسته نگار دارید.
و نکته ی آخری اینکه چه در برنامه ی قبل و چه در این برنامه که توان یابان عزیز از توانمندیشان صحبت میکردند نکته ی جالبی که دیدم این بود که این عزیزان برخلاف خیلی از ما نابینایان سعی نمیکردند که دستگاه خلقت و آفرینش را برای بیان احساسات و عقایدشان به خدمت بگیرند. خیلی راحت معتقد بودند که معلولیت یک واقعیت است و خود معلول است که میتواند با تلاش و کوشش مشکلات را از سر راه بردارد و به موفقیت و پیروزی برسد.
دیگر همین. فعلا مطلبی به ذهنم نمیرسد.
تا درودی دیگر بدرود.

سلام به همه ی عابرای کوچه رادیوی محل.‏ خوب! اول از همه برسیم خدمت امیر آقا سرمدی که در نبود من سر شوخیو بدجوری باز کرد! دادا مطمئنی که اصرارت بر به کار بردن (آذر‏) بیدلیل نبوده؟ احتمالا ارتباطی با شایعه های اطرافت نداشته؟
فعلا تا همینجا رو داشته باش،‏ تا باقیشو بعدا باهات حساب کنم.
اما بریم سراغ برنامه! خوب اول از اسمش شروع میکنیم که نظر امیر رو میپذیرم،‏ اما با این حال معتقدم که: اسمها میان و میرن! مهم این که ما تونستیم اتفاقات مهمیو رقم بزنیم.‏ حالا چه با اسم زندگی ادامه داره و چه با اسم امید نشاط زندگی.‏ مهم این که با امید و نشاط زندگی ادامه داره.
اما خدمت عموی گرانقدر خودم بگم که: اجرای برنامه ای که ویژه ی تمام اقشار معلولان هست،‏ تماما به عهده ی نابینایان و از این تضمین بالاتر دیگه چی میخاید؟؟؟! اصلا دلیل این تغییر این رویکردو از زبان مدیرمون براتون میگم،‏ ایشون به من گفتند که:
شما تو این مدت تعثیر خوبی در مورد نابینایان گذاشتید،‏ حالا شما باید همین کارو برای تمام اقشار معلولین بکنیدو همینطوری مؤثر باشید. وقتی اینطوری اعتمادسازی کردیم که در موردمون چنین تصوری وجود داره یعنی اینکه ما توانایی نابینایانو به حد کافی اثبات کردیم و حالا وقتش که ازش دفاع کنیم.
اما اهداف برنامه مشخص! و برای اجرای صمیمانه ی برنامه،‏ اینطوری گفتم،‏ به هر حال ما آیتمامونو با اهداف مشخصی طراحی کردیم،‏ اما برای اینکه اجرا از حالت خشک و رسمی خارج بشه باید بعضی وقتا مثل شعبده بازها عمل کرد،‏ یعنی چیزا رو که از قبل طراحی کردیو آماده کردی،‏ در یک لحظه از یاد ببریو دوباره به خاطر بیاری،‏ اجرای بداهه چنین فوت فنهاییو هم داره و فقط به مسلط صحبت کردن بده استفاده از متن از پیش نوشته شده نیست.‏
امیدوارم پاسخ ابهاماتونو گرفته باشید،‏ از همه ی دوستان ممنونم.

سلام. نه نشد دیگه… من همون زندگی ادامه داره رو دوست میدارم، اصن حس خاصی نسبت بهش دارم، من توی آرشیو خودم ۲۵ تاشو دارم. هرکی بخواد یه جا بهش تقدیم میکنم خخخ دیگه حالا که نوبت به ما رسید اینجوری شد؟ من کلی ذوق کردم، ذوق مرگم کردین، مگه یه افکت گذاری چقد طول میکشید؟؟ آقا قبول نیست، مگه یه بار دیگه بیاین…شکلک دلخوری، شکلک دیگه باهاتون قهرم…