درود بچه ها. دیروز، یعنی 31 تیر 93 خورشیدی، جایی بودم که حس صفا و صمیمیت بین کارمند هاش و بچه هاش واقعا روحمو با خودش برد.
دیروز جایی بودم که برای عده ای از بچه های جسمی حرکتی از 14 تا 40 ساله جشن گرفته بودند.
دیروز فهمیدم که چه قدر بچه ها توی جشن بهشون خوش گذشت.
دیروز فهمیدم که برای اینکه بچه ها بهشون خوش بگذره، داوطلب ها چه قدر زحمت میکشیدند.
دیروز پشت صحنه ای از زحمت داوطلب های افتخاری و کارمند های مرکز شهید مدنی بهزیستی زرین‌شهر رو واسه شما ضبط کردم.
دیروز با خودم عهد بستم هرچه زودتر پادکست حضور خودم بین یک عالمه فرشته ی زحمتکش را واسه شما بگذارم.
دیروز یکی بهم گفت جسمی حرکتی بودن صد پله از نابینایی بهتره.
دیروز شک کردم ولی حرفشو باور نکردم.
دیروز مطمئن شدم که زیادم کسی نیستم.
دیروز با خودم گفتم چی میشد یک ذره از احترامی که داوطلبان و کارمندان واسه بچه های جسمی قائل هستند مددکار های ما واسه ما نابیناها قائل بودند.
دیروز با بچه های جسمی که شبانه‌روزی اونجا ساکنند حرف زدم.
دیروز فهمیدم چه قدر سخته آدم همیشه توی ی اتاق باشه.
دیروز از خودم واسه ناشکر بودنم بدم اومد.
دیروز قصد کردم بهتر باشم.
دیروز تواناییهام رو بیشتر مورد بررسی قرار دادم.
دیروز گفتم خدایا دمت خعلی گرمه و ما خبر نداریم!
و حالا امروز، این پادکست رو میگذارم موبایلی ها از اینجا و کامپیوتری ها از اینجا دانلود کنید.
۱۱ دیدگاه دربارهٔ «مستندی صوتی از حضوری صوتی میان فرشته ها!»
خودت که می دونی مستند هایت را دانلود می کنمممم
ولی دیروز هم می دنستم که من که چشمکم و حالا حلا قهرمانم
سلام مجتبی جونم.
دارم دانلودش میکنم داداش.
میتونم تصور کنم چقد باید خوووووب باشه.
دومین نقرمم تربییییییک.
گوش دادم مجتبی.
واقعا که عاااالی بود.
خیلی فراتر از انتظارم.
واسه نغمه جدا ناراحت شدم.
ایشالا که زود زود زود خوب خوب خوب بشه.
تعریف کردن از وسیله ی یه نفر این خوبیارم داااااره.
دمت گرررم.
خیلی فاز داد.
سلام آقا مجتبی. من هم قبلاً از دوستانی که معلولیتهای دیگه داشتند شنیدم که هیچ وقت حتی یه لحظه حاضر نبودن جای من نابینا باشن. اما عجبا از آن خالق قادر و امان از این بشر دو پا که خودش رو با هر شرایطی عادت میده و جوری زندگی میکنه که فکر میکنه از خیلیها بهتره. من خودم فکر میکنم که یک نابینا از خیلی جهات زندگی راحتتری نسبت به معلولیتهای دیگه داره فقط بقیه در زمینه ی شغلی دستشون بازتره.
سلام. مرسی موجی. دارم دانلود میکنم.
با این که چشم سلطان بدنه، اما بار ها گفتم بازم میگم، نابینایی، بهترین نوعه معلولیته.
اینو نه از جهت عادت، بلکه با استدلال میگم که الان در این پست، جاش نیست
سلام.
این فایل رو دانلود کردم و الان به احترام پاکی دلهایی که اونجا بودن، کاری جز سکوت ندارم که انجام بدم.
در سکوت دارم مینویسم و دوست دارم بگم که خیلی از کارت لذت بردم.
این بهترین فایلی بود که من از این سایت دانلود کردم.
این رو کاملا جدی میگم و عمیقا ازت متشکرم.
برقرار، پیروز و موفق باشی و در پناه خدا.
راستی بچه ها مواظب خدا باشید که گاهی انگار بدجور داره از یادمون میره.
یا حق.
راستش با شنیدن این فایل، حال عجیبی دارم.
فقط میدونم این حالت، یه پدیده ی لحظه ای نیست و انگار خودمو به خودم نشون میده.
نمیخوام این نوشته خیلی فلسفی بشه ولی بدون اینکه دست خودم باشه دارم مینویسم.
در ضمن، بهت حسودیم شد و آرزو کردم منم اونجا بودم.
خدایا! خدایا! خدایا! ………..
…….
…..
در ضمن این حرف رو هم از ته دلم میگم که نابترین و پاکترین پدیده تو این دنیا، وقتیه که فردی با دیگران همدلی میکنه و اونارو به خاطر انسان بودن دوست داره نه به خاطر هر چیز دیگه.
دوست داشتن بی توقع و بدون هر گونه چشمداشت.
دوست داشتنی که با خودش همدلی میاره نه همدردی.
این چیزارو کمتر تو ایران دیدم.
تو ایران بیشتر همدردی دیدم تا همدلی.
خدایا چنان کن سر انجام کار، تو خشنود باشی و ما رستگار.
سلام میگم ها این احمد را تو کجا اونجا پیدا کردی وایسا ببینم چرا به من نگفتی بیام شکلک ناراحتی بعدشم چرا تو به من زبان یاد نمیدی افتخاری یا این حرف که به خانم رجائی زدی کلاس کارت بود هاهاهاهاهاهاهاه
سلام آقا مجتبی این فایل صوتی خیلی من رو تحت تإثیر قرار داد واقعا خدا رو شکر که ما نابینا هستیم
منم یه وقتایی ناشکر بودم ولی الحق نابینایی از معلولیتهای دیگه بهتره دستت درد نکنه
واقعا اونایی که برای این دسته از معلولین زحمت میکشن اجرشون پیش خدا محفوظه
سلام, واقعاً متأثر شدم. کاش به ما نابینا ها هم کمی توجه میشد.
عالی بود!
چه جاهای نابی نیریا!