خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

کلاس من

امسال چهار دانش آموز در کلاس من درس می خوانند. محمد تقی و محمد حسین در کلاس چهارم، یاسین و هیلدا در کلاس سوم.
بله. کلاس من یک کلاس چند پایه است.
هیلدا دختریست با مشکلات فراوان حرکتی که گه گاه بر روی ادراک او نیز اثر می گذارد او مادری دارد بهتر از برگ درخت، مهربانتر از آب. *به قول سهراب* .
یاسین اما بسیار خوب سخن می گوید، فلوت می نوازد و صدای خوبی هم دارد ولی در انجام امور شخصی بسیار سستی می کند و از دست مادر مقتدر او هم کاری بر نمی آید.
محمد تقی بسیار بازی گوش است. زود خسته میشود و به زودی هم خستگیش برطرف میشود. همه را دوست دارد و خود هم محبوب تمام آدم هاییست که او را می شناسند. او مشکل حاد استخوانی دارد و گاهی وقتها هنگام امر ساده ای چون پوشیدن لباس ممکن است دستش بشکند. او پیش از تولد پدر و خواهرش را در یک سانحه از دست داده است و مادر فرهیخته اش با تلاش و درک موقعیت، پا به پای او همراهیش می کند.
و اما محمد حسین که معصومیت و مردانگی را با هم داراست. پرسیدن را دوست دارد و عاشق فهمیدن است. از آن چه که می آموزد، به جا استفاده میکند گرچه با فکر کردن و محاسبه در رفتار، میانه چندان خوبی ندارد.
خلاصه اینکه هر یک از دانش آموزان من، کتابی هستند ناخوانده.
میدانم که خداوند مرا یاری میکند تا پارو زنان موج ها را درنوردیم و به ساحل مقصود که همانا پیشرفت آموزشی و پرورشی دانش آموزان و همچنین افزایش تجربه کاری من است، دست یابیم..

۳۹ دیدگاه دربارهٔ «کلاس من»

سلام
خانم جوادیان
من این احساس شما را خیلی دوست دارم
شما کار خیلی قشنگی میکنید
باید بگم خوش به حال شما
شما باید خیلی صبور باشید چون آموزش به اینطور بچه ها خیلی سخته اما از جهتی شیرین هم هست
من عاشق بچه ها هستم خصوصا خیلی دوست دارم با اینجور بچه ها کار کنم
اینها خیلی با محبت هستند
خیلی دوست داشتم میشد میومدم از نزدیک با شما و کار تون آشنا میشدم
من به شما تبریک میگم
امید وارم که مادرانشان هم قدر شما را بدونند و با شما همکاری کنند
در ضمن شاید اول بشم
موفق باشید

سلام بر خانم جوادیان گرامی.
با این پست من به یاد تحصیلات دوره ابتدایی خودم افتادم که در هر پایه همکلاسیهای مختلفی داشتم که هر کدوم شون یه مشکل خاص جسمی و روحی خودشونو داشتن.
واقعا صبر شما و پدر و مادرهای اینجور بچه های شاید چند معلولیتی قابل درک و قابل تقدیره.
براتون آرزوی شکیبایی و موفقیت روز افزون رو دارم.

درود
با عرض خسته نباشید محضر معلم فداکاری همچون شما .به زحمات بی دریغتان ارج می نهم و توفیقات روز افزونتان را از درگاه الهی مسئلت دارم.
اعتراف می کنم در مدت مدیدی که تجربه دارم چنین معلمی که با دقت به توانائی های دانش آموزش توجه داشته باشد ندیدم و شما منحصرا چنین با دقت و ظریف بین هستید .باری سوالات من ایناست که اگر شما معلم دانش آموزان نابینا هستید چنین دانش آموزانی نیز در کنار نابینایئ مسائل دیگر هم افزون دارند ؟
دانش آموزان گوهر هائی هستند که همچون کتاب های نانوشته اند .

با سلام و احترام خدمت خانم جوادیان. ضمن آرزوی موفقیت برای شما در امر خطیر معلمی، باید به عرض برسانم که این مطلب من را به یاد دوران دبستان و راهنمایی با سراسر تلخی هایش انداخت. معلم ها به ناحق کتک میزدند؛ ضعیفکش بودند؛ حتا اجازه نمیدادند که از حق خود دفاع کنیم. یه معلم داشتم به نام آقای مرادی که مار را به قهر و اجبار وادار میکرد که به جلوی مدرسه برویم و بلند بگوییم “مرگ بر آمریکا؛ مرگ بر اسراییل و…”میگفت: “هرکس شعار ندهد با دست چنان به صورتش میزنم که جای انگشتانم روی صورتش بماند. متاسفانه آمار این اشخاص را که در می آوریم به خوبی متوجه میشویم که این ها به نرخ روز نان میخورند و عضوی فعال از اعضای حزب باد هستند. برخی معلم های بینا هم با این استدلال که نباید به ما ترحم شود ما را به حال مرگ کتک میزدند و حتا ما جرات نداشتیم اعتراض کنیم؛ اما همین معلم ها به افرادی که قوی جثه بودند نه تنها کاری نداشتند؛ بلکه به آنها باج هم میدادند. اما دوران دبیرستان و دانشگاه به من خیلی خوش گذشت؛ ولی تلخی های دوران دبستان و راهنمایی هیچوقت جبران نمیشود. “گفتن ناگفتنی ها مشکل است/ نیست این کار زبان کار دل است.” ولی با تمام اینها آرزو دارم شما موفق باشید و خاطرات خوشی را برای شاگردان خود به جا گذارید.

درود بر جناب وکیل! خوشحالم که سختیها را پشت سر گذاشته اید و حالا به یکی از شخصیتهای موجه این جامعه تبدیل شده اید. شاید اگر آن سختیها نبود، شما قادر به درک شرایط دشوار آدمهایی که به کمکتان نیاز دارند، نبودید.
بله. من هم آرزو میکنم شاگردانم خاطرات خوبی از من به یاد داشته باشند.
پیروز باشید.

سلام بر شما و دانش آموزان شما.
من هم مانند شما معلم هستم البته نه از جنس کلاسیکش.
من گاهی اوقات معلم بعضی ها هستم خیلی خوب درک می کنم معلم چنین دانش آموزانی بودن هم سخت،هم شیرین است.
اگر شما بتوانید حتی یک کلمه به چنین دانش آموزانی بیاموزید مانند این است که من یک کتاب ۴۰۰صفحه ای را به محصلانم آموخته ام.
به نظر من شما و دیگر همکارانتان الگو و سر مشق من و همکارانم هستید.

به قول قیصر:
“ای نمی دانم!
هرچه هستی باش!
اما کاش…
نه،جز اینم آرزویی نیست:
هرچه هستی باش!
اما باش!”
آقای عباسی! تنها احساس رضایت است که به ما می گوید کارمان را درست انجام داده ایم یا نه.
ممنونم از لطفتون.

درود بر شما همکار عزیز خوش به حالتون که تدریس میکنید من که مجبورم تلفیقی کار کنم اصلا از این شیوه راضی نیستم چون آنچنان که دلم میخواد نمیتونم برای بچه ها مفید واقع بشم هر چند که من تمام تلاشم را میکنم ولی قبلا که تدریس میکردم دستم برای کمک بازتر بود من حتی مهارتهای ابتدایی را در کنار درس به بچه ها یاد میدادم مثلا شیوه میوه پوست کندن بستن بند کفش و خیلی کارهای دیگه که فکر میکردم لازم هست بچه ها بدونن به اونها گوشزد میکردم من کسی را میشناسم که فرد موفقی در اجتماع هست و مدرک تحصیلی بالایی داره ولی هیچ کدوم از این مهارتها را بلد نیست موفق باشید

جناب آرتیمان! قطعا شما با این طرز فکر، در این جایگاه یعنی معلم رابط هم فردی موفق هستید. امیدوارم دانش آموزانی که با حمایتهای شما به تحصیل خود ادامه می دهند، همواره از راهنماییهای شما در زندگی خود به خوبی استفاده کنند. خیلی وقتها ما به زودی متوجه تأثیر کلام و یا عمل خود نمی شویم در حالی که آن رفتار یا گفتار در زمان لازم، ظهور خواهد کرد.
موفق باشید.

سلام خانم جوادیان عزیز و مهربان
من فقط می‌تونم به احترام شما و شاگرد هاتون سکوت کنم “هرچند سکوت هم نکردم”
جدی نمی‌دونم چی بگم و نمی‌تونم اونهایی که توی ذهنم هست و حسشون می‌کنم رو بنویسم …..
درود بر شما و درود بر تک تک شاگردهاتون ….

سلام خانم جوادیان. میگن خدا جلوی پای هرکسی به اندازه ظرفیتش مشکل میذاره. همچنین هر کسی رو که بیشتر دوست داره, بیشتر از دیگران در شرایط دشوار قرارش میده. از این رو همت بالا و والای شما را می ستایم و به حالتون غبطه میخورم.
به عنوان هدیه چند بیتی از زبون شاگردان شما که فکر میکنم از سروده های شاعره توانای نابینا, سرکار خانم مهین زورقی باشه, تقدیمتون میکنم.
معلم ای فروغ علم و دانش.
تو چون خورشید عالم تاب هستی.
دهی بر قلب و جانم روشنایی.
دهی بر من تو درس حق پرستی.
معلم خوب ای آموزگارم.
نگاهت گلشنی از مهربانی.
به من ای خوب ای آموزگارم.
تو دادی درسهای زندگانی.
معلم با کلام دلنشینت.
مرا بر قله ایمان نشاندی.
مرا بردی به گلزار هقیقت.
به جانم بذر آگاهی فشاندی.
تو را من می ستایم ای معلم.
تو را من دوست دارم همچو جانم.
به من آموختی خواندن نوشتن.
الفبا را نهادی بر زبانم.
معلم ای که در حقم نمودی.
محبت همچو مادر همچو یک دوست.
فراموشت نخواهم کرد هرگز
که یادت ای معلم خوب و نیکو است.
بهترینها رو همراه با توفیق روزافزون براتون آرزو میکنم.
سبز باشید.

سلام بر خانم جوادیان
این حسن شایسته واقعأ برازنده شماست
از اینکه به فکر شاگردانتان هستید و تمام حرکات آنها را زیر نظر داریدکمال تشکر را دارم
و از خ خداوند متعال صبر و بردباری را برای شما خواستارم
موفق و پاینده باشید.

سلام. به مناسبت روز جهانی نابینایان گروهی از خبرگزاری ایرنا به منزل ما آمدند. وقتی از کار کردن من با لپتاپ عکس می گرفتند/، یکی از فیلمهای غواصی شما را به آنها نشان دادم. آنها ضمن تحسین، گفتند که انجام چنین کاری و یا قرار گرفتن در چنین شرایطی برای افراد عادی نیز کار ساده ای نیست.
من هم شما رو به خاطر کار خارق العاده ای که انجام میدید، تحسین میکنم.
موفق باشید.

سلام خانم جوادیان.
من فکر میکنم خدا هرچی که از این چهار نفر گرفته رو یه جا با قرار دادن شما در مسیر زندگیشون جبران کرده.
مطمئنً هم شما و هم اون بچه ها نتیجه ی تلاشتون رو خواهید دید.
شما با دیدن موفقیت اونها و بچه ها هم با رسیدن به موفقیتهای متعالی.
مسلمً شما تا ابد در ذهن اونها ماندگار خواهید شد.
موفق باشید.

ممنونم آقای حسینی. امیدوارم در طول این چند ماه، تأثیری هرچند کوچک، بر رفتار و بالا بردن میزان دانش آنها داشته باشم. دانشی که ادامه راه پر پیچ و خم زندگی را قدری برایشان هموار کند.

سلام من قلبم فشرده شد چندین بار واسه خوندنش چشامو بستم تا بتونم تحمل خوندن بقیه شو پیدا کنم خاطرات اقای ستوده هم که دیگه باعث عصبانیتم شد من سالهاست معلمم ولی هرگز به بدترین دانش اموزامم از نظر اخلاقی و درسی هیچ بی احترامی نکردم جدای از هر مشکلی که داشتن یادمه یک سال زمان جنگ آمریکا با عراق یک دانش آموز متفاوت داشتم عراقی بود حتی بلد نبود صحبت کنه فارسی رو تموم طول سال جدای از وقت کاریم براش وقت گذاشتم تا فقط کلمات رو بهش اموزش بدم که معنیشونو به فارسی بفهمه آخر همون سال اون دوباره به عراق برگشت ولی در کنارش اون بهم کم کم گفت چه بلاهایی سرشون اومده این که تو خونه ی خودشون به مادرش حمله و …کردن و کشتنش و بعد خواهرشو بردن و ازش خبری نیست اینا بناچار فرار کردن و خیلی از بچه ها از کول پدر و مادرشون روی کوه افتادن و مردن یک بچه که این همه درد دیده بود وقتی برگشتن به عراق من همیشه بیادش بودم و خوشحال بودم که حداقل براش کاری کردم اینجا اینو نوشتم چون متفاوت ترین دانش اموز من همین بود و حالا معلمی رو می بینم که کارش سراسر تفاوته اعتراف می کنم که من هرگز نمی تونم معلمی مثل تو باشم و تو مصداق همه ی خوبی های یک معلم عالی هستی باذن الله کاش امثال تو فاطمه ی عزیز برای ماها کلاس میذاشتین و کاش ضمن خدمت ها با شما گذرونده میشدن

ترانه عزیز، کلامت را با گوش دل شنیدم و برایت آرزوی موفقیت میکنم.
شما هم به نوبه خود، یک معلم دوست داشتنی هستی که توانمندی افراد نابینا را باور کرده ای و هر از چند گاهی ما را به آموختن هنری مهمان میکنی.

وقتی فایل خوش آمدگویی مدرسه را برایشان پخش کردم، در قسمتی که به مسواک زدن اشاره شده بود، محمدتقی گفت که مسواک نمیزند چرا که او فقط سه چهار دندان دارد. هیلدا هم به دلیل reflex معده قادر به خوردن هر چیزی نیست.
میدانم از حالا به بعد، وقتی محصولی را برای کودکان تولید میکنید، به طور اخص به یاد شاگردهای من هم خواهید بود. پیشاپیش متشکرم.

معلم عزیز، خانم جادیان، در کلامت رطوبت مهربانی رو احساس میکنم و در نگاهت دنیایی از عشق و از خودگذشتگی. پرسه زنان میان کوچه پس کوچه های ذهن میگردم تا شاید کلمه ای پیدا کنم که گویای تمام خوبی هایت باشد اما افسوس… افسوس که ذهن تهی است از هر آنچه که لایق این همه مهربانی و عشق و از خود گذشتگی باشد. پس بر دستانت بوسه میزنم و می ستایمت.

تبسم عزیز، وقتی تو در جایگاه یک مددکار اجتماعی دست افتادگان را می گیری، بدان که کار تو نیز کم از معلم کودکان استثنایی نیست.
امیدوارم در پیشگاه حضرت باری تعالی سر افراز باشیم.

با سلام خدمت همکار بسیار فداکار و سرشار از انگیزه و هدفهای نیک .من هم امروز در انجمن اولیا و مربیان مدرسه پسرم عضو شدم و تقاضا دارم تجربیات خود را با ما در محله به اشتراک بگذارید تا با راهکارهای شما بیشتر آشنا شویم و ان شائ الله آینده ای سرشار از استقلال فردی ،همراه با عزت نفس و قدرت کار کردن و مدیریت زندگی برای تمام نابینایان با هر نوع معلولیت دیگری که دارند، رقم بزنیم.همتتان بلند،دستانتان پر مهر و ایزد یارتان باد.

دیدگاهتان را بنویسید