سلااااام بچهها! خوبیید؟ اگرم خوب نیستید با این شعر من سر حال میشین.
تو این پست اولین شعرما که تو پیشدانشگاهی ساختمش براتون میذارم, امیدوارم حال کنید باهاش
تو نظرات منتظرتون هستماا!
نفرات اول تا پنجم جایزه میگیرن, پس بشتابییید
سلام من به قلیانو به کرکر های جانانش.
سلامی همچو یک آتش به تمباکوی ایرانش.
خطا کردم به تشبیهم تو ای قلیان گذر از من.
سلام از جنس یک بمبی به آن چاقنده دستانش.
سلام از عمق جان من به آن سازنده ی حالم.
سلامی دارم از باطن به آن سازنده قلیانش.
کشم دودو از این دنیا شوم کنده عجیب آسان.
که ذهنم میشود تسکین هزار ار کرده ویرانش.
اگر ذهنم شود ویران به دست سیلی از غمها.
فقط یک کام از این قلیان کند این کله درمانش.
اگر با عالمی درگیر و در جنگ و جدل باشم.
مرا همراهیت ارزد به صد لشکر قویانش.
من بیچاره هر گاهی که فکر تو کنم گویا.
تمام ذهن من گردد درس آن هم فراوانش.
من از قلیان بگویم خوش چرا چون جسم ذارم را.
کشد بیرون از این غمها از این ویرانه زندانش.
زنم بر فرق هرکس که بگوید بد از عشق من.
به آن شدت که نشناسد پدر را او ز مامانش.
جفا کردم به تو این من گذر کن تو از این کارم.
مکن تنبیهو دودی ده که پر شه آسمانانش.
به فکر من اگر شخصی تنفر ورزد از قلیان.
چنان بیند زیانی که ندیدست او ز عدوانش.
اگر روزی بیفتم دور از عالی دود تو ای یار.
شود حال دل من بدتر از یعقوب کنعانش.
شوم بیمارو مجروحو پریشان روح دیوانه.
به حدی که بگویندم ز دس داده عزیزانش.
منم با دشمنان تو مخالف تا هر آن گه که.
ز راه اشتباه خود کشن دستو دلو جانش.
غذا قطع ار شود از من تحمل میکنم آسان.
ولی از دود تو بودن جدا نرزد به بحرانش.
بدانید این سخن از من کس ار عشق تو را در سر.
ندارد از خدا خواهم نباشد اصلا آثارش.
بود شاعر اسیر دود تو پس این عجب نبود.
که پر گردد ز تو بخشی و یا هم کل دیوانش.
مکن تحریم اگر از من جفاهای بسی دیدی.
که بخشش باشد اندر کار اشخاص بزرگانش.
اگر تو مرتکب گردی خطاهای بسی فاحش.
مواجه میشوی تو با جوابی عین دشنامش.
دل ساعد بود بیش از حد اندازه درگیرت.
بود او را خوش ار گویی هزارو صد تو دشنامش.
خدا نگهدار.