سلام به همگی دوستان : چه حاجی و چه آجی . چه لامپ خاموش چه لامپ روشن یا حتی اونایی که لامپ خاموشن و چراغ خاموش هم میان میرن : راست میگن هنر نزد ایرانیان است همینه ها
محله ما جای قهوه پشگل گوسفند رو با هونگ میکوبن میدن بو کنیم که حس چشایی چی ببخشید مشایی فعال بشه . نمیدونم چرا اسم محله میاد دلم فرتی میریزه
بازم خاطره بازی ایول : به نظرم ماهی یه بار از این پستای جنگولک بازی بذاریم خیلی جالبه و باشد که رستگار شویم مهدیه خانم
یه چند تایی خاطره باز اومد یادمون میگیم اگه خدا قبول کنه البته میشه از پست قبلی کپی بگیریم اینجا بذاریم خخخخ
اولی پارسال که نه چند سال پیش دسته جمعی رفته بودیم زیارت : ….. برگشتنی وجود نداشت جاده خاکی هم نزنید .خلاصه با خونواده رفتیم حرم نصف شب هم بود مادر ما ما رو به ضریح بست البته زری خانم رو نمیگم ضریح حرم رو میگم پنجره فولاد رو میگم یه طناب هم بست که ما فرار نکنیم . یه چند ساعتی دراز کشیده بودیم روی فرشای حرم در پنجره فولاد که تو حال خودمون بودیم که از اون شعرای میدونم رو سیام من اگه بی وفام ولی عشقم اینه عاشق این آقام . . خلاصه داشتم کم کم نزدیک میشدم به اون حس خوبه که یه دفعه دیدم یه خانمی مثل بختک بالا سر ما با لحنی خیلی خیلی تند گفت شما اینجا چیکار میکنید . منم با خودم گفتم لابد با شوهرش دعواش شده اینجوری دنبال پاچه میگرده گفتم اگه بگم با منی ضایع میشم خر بیار خر سوار بار کن . گفتم اولی رو هیچی نمیگم اگه دومی تکرار کرد میگم هان با من بودین . که همینم شد گفت با شما هستم آقا اینجا چیکار میکنید . منم گفتم با من هستین گفت آره : گفتم اومدم چش چرونی خوب اومدم زیارت و واسه شفا : گفت مگه شما چتونه گفتم شما چتونه . اول با خودم گفتم شاید خادم باشه بعد گفتم اگه هم باشه حق نداره تند برخورد کنه یا در کل به اون چه اصلا . گفت مگه شما معلولی گفتم اگه خدا قبول کنه آره نابینا هستم گفت شما نابینایی گفتم نه پص شما نابینایی گفتم سواد داری گفت آره : تو دلم یاد شعر سواد داری نه نه بی سوادی نه نه پس تو …. من هستی افتادم . که گفت آره دارم کارت معلولیت رو از کیفم در اوردم دادم بهش گفتم بخون . گفت چیه : گفتم کارت بنزین ماشین بابامه . گفتم مگه سواد نداری خوب بخونش : داشت بلغور میکرد که یهو ننم اومد گفت چیه ننم هم قر قاطی اومد گفتم هیچی ننه قضیه از این قراره خانم مفتش هستن فکر کرده ما کارتن خوابیم اومدیم اینجا چتر بشیم از تهران اومدیم اینجا بخوابیم جا خواب نداشتیم . یه هو ننم کمر همت رو بست واسه خانمه آبرو نذاشت تازه زنه هیچ کاره حسن بود نه خادم بود نه چیزی . بعدش خیلی ضایع هست یه هو یکی بیاد توی جمع انگار قاتل بروس لی رو پیدا کرده . منم گفتم حیف مادرم گفته با غریبه ها صحبت نکن وگرنه نمیذاشتم خیلی ساده بی احترامی کنی فکر کنی خبریه : بعدش که داشتیم میرفتیم زنه به مادرم میگفت دستش رو ول کن حاج خانم شفا گرفته پسرت ولش کن . منم نیشم وا شد گفتم حاج خانم من رفتم قسمت میدم به خدا که بعد من شما اونجا بخوابی طناب هم اونجا هست شفا بگیری . موندم یارو چه جوری به خودش اجازه داد تووی جمع آدم رو فرط کنه .
دومی هم خونه بودیم با دوماده و آبجیه . ما با دوماده خیلی شوخیم . بعدش چند سال پیش این کارتن آقای سوسیس مد شده بود هر کی هر جا میرسید میگفت سلام آقای سوسیس یعنی البته خودم توی خونوادم جا انداختم : . خلاصه واسه ما کار پیش اومد که باید یه نیم ساعتی میرفتیم بیرون که رفتیم بعد که برگشتیم فکر کردیم فقط دوماده با آبجیه خونست زنگ رو زدیم اومدیم بالا نگو اونا رفتن پای سیستم من توی اتاق منم اومدم بالا دیدم در بازه با صدایی خیلی بلند گفتم سلام سوسیس . فکر کردم دوماده اونجا هست . یه هو دیدم آبجی اون یکی دومادمون خونه بود منتظر اون یکی آبجیم بود که گفت سلام آقا محمد من سوسیس نیستم من فلانی هستم …. آقا ما رو میگین مثل بستنی زمستونی آب شدیم رفتیم زیر زمین .خدا این چشای پاک رو از ما نگیره
سومی هم رفته بودیم باغ یکی از رفقا جشن فاطمه ها چی جشن عاطفه ها بود . صلح صفا اتحاد و از این حرفا . بعد نگهبان باغ رفیق ما افغانستانی بود خلاصه این بنده خدا قرار بود واسش مهمون بیاد زیاد هم بیاد . زمستون هم بود بیرون هم آتیش روشن کرده بود که ما در کل عادت داشتیم و داریم هر چی کف دستمون باشه بریزیم توی آتیش ته مونده سیگار مونده بود با یخورده پوست تخمه از اطاق که اومدیم بیرون گفتیم بریم سمت آتیش یخورده گرم بشیم با رفیقم آقا رفتیم گفتیم آتیشه دیگه نگو اون بنده خدا یه قابلمه خیلی بزرگ آبگوشت درست کرده گذاشته روی آتیش بپزه تا شب به مهمون ها برسه ما هم نامردی نکردیم فیلتر سیگار با پوست تخمه ها رو شوت کردیم سمت آتیش که شوت شد توی آبگوشت اون بنده خدا . حالا نگو سه چهار تا از مهموناش هم رسیدن دارن ما رو نگاه میکنن و این صحنه رو هم دیدن . یه هو رفیقم هول کرد دست انداخت فیلتر سیگار با پوست تخمه ها رو جمع کنه که دستش فرط شد . منم گفتم عیبی نداره ویتامین خ داره خر زور میشین .خخخخخ . خدا این چشای پاک رو از ما نگیره
چهارمی هم تقریبا هفت هشت سال پیش بود داداشم اون وقت هفت هشت سالش بود که شایدم هفت هشت باری هست که دارم این خاطره رو میگم که خلاصه ما رفتیم سر میز صبحونه بخوریم این بار دنبال شکرپاش میگشتم که باز اون حس اومد گفت گشتم نبود نگرد نیست . بازم گفتم تو یکی خفه شو همش زیر سر توئه . شکرپاش رو یافتیم که ای کاش نمی یافتیم که شکر رو داخل چای فرت کردیم و هم زدیم و چنان با میل و اژدها چی اشتها لقمه گرفتیم و اومدیم چای رو فرت کنیم که یهو نگو داداش کوچیکه کره خر درونش جفتک بازیش گرفته بود یا به قولی کودک درونش بازییش گرفته بود برداشته بود شکرپاش رو خالی کرده بود جاش نمک ریخته بود منم یه فرت عمیق و دقیق کشیدم که یه هو زهر ماری شد اجدادمون اومد جلوی چشامون تیز رفتیم تاریکخونه تا یه ماه از چای شور شیرین فرار میکردم .
فعلا واسه امشب باشه تا بعدا ببینم چی یادم میاد راستی داش مجتبی اگه نون بربری میخوای بگو بی صف واست بگیرم داش .خخخخ
در کل این بود انشای من

رهگذر پس خوب شد پرستار دل نشدی تو وگرنه مریض رو راهی سرد خونه میکردی . . یعنی وجدانت قلقلکت نمیده که بخوای کاراته بازی کنی با یه لامپ خاموش . اینم بدون کتک خورم ملسه .خخخ
یه داستان بینایی بگم تا برنامه بعدی و پست بعدی . سر ظهر یکی از روزای تابستون بود که اگه تخم مرغ رو مینداختی هوا آب پز میومد پایین از شدت گرما من سوار بر اسب سفید موتورم بودم با دو تا از رفیقام که اونا رو یه موتور بودن قرار بود بریم یه مسیری سمت قلعه حسنخان بعد یکی از رفیقای دیگم رو سوار کنیم بیایم . خلاصه انداختیم جاده قدیم به سمت قلعه حسنخان بعد یه وقتایی من روی موتور تیریپ سفره خونه ای میشستم مثلا جاهایی که اتوبان بود و خلوت پای راستم رو مینداختم رول لنگ چپم یه وری میشستم یعنی ترمز عقب نداشتم با دست ترمز جلو داشتم و با دنده معکوس میدادم به موتور . خلاصه داشتیم میرفتیم حرکات ورزشی رو موتور انجام میدادیم یه دست و یه پا میروندیم موتور رو که یهو برگشتم پشت سرم رو دیدم که داره ماشین کلان میاد خلاصه صدامون رو صاف کردیم بعد صاف نشستیم مثل یه آقای با شخصیت ولی گرسنه گفتیم سرعتمون رو کم کنیم از گوشه بریم تا ماشین کلان بره : ماشین اومد و اولش چیزی نگفت پشت میکروفون ئداشت به شوخی میگفت موتوری برو خونه هوا گرمه . خلاصه سر ظهر بود توی اتوبان هم خلوت بود بعدش اون یکی رفیقم که ترک نشین رفیقم بود خیلی خیلی قیافش غلط و تابلو بود و هست یعنی تا این برگشت سمت مامور ها رو نگاه کرد ماموره گریخت گفت بزن بغل بزن بغل . حالا جیب ما هم تیزی بود همون چاقو جیب رفیقام هم نفری یه چاقو با یخورده وسایل دیگه قابل شرح نیست . حالا موتوری باید کلک بزنه اینجور جاها رسم بود که اینجور مواقع خلاف اتوبان بریم یا خلاف خیابون بریم تا مامور نتونه دنبال ما بندازه .
خلاصه من سریع زدم روی ترمز سریع گردش کردم یعنی دور زدم سمت مخالف اتوبان گازیدم جای دندونمم هم نموند یه صد متری دور که شدم برگشتم دیدم رفیقام رو گرفتن منم وایستادم شبیه فیلم هندی ها شده بود ماموره با دست اشاره میکرد کجا میخوای بری رفیقات رو گرفتیم منم نادونی کردم گفتم بزار همگی با هم به درک بریم یعنی این کاری که من کردم فردین هم نکرد حالا حماقتی که کردم اینکه چاقو رو از جیبم در نیاوردم بندازم بره توی جوب بعدا بیام بردارم همونجوری رفتم سمت ماموره گفتم بیا منم بگیر عمو . خلاصه اول تفکیک بدنی کرد هر چی توی جیبامون بود خالی کرد یعنی تا فی خالدین رو هم گشت حالا بی ادبی نباشه کار بجایی کشید که شلوار رو هم تا زانو کشید پایین توی اتوبان و داشت بازرسی میکرد حالا چی ما سه تا شونزده هیفده سال داشتیم یعنی انگار از ما صد و بیست تا اسلحه گرفتن که اینجور میکردن . خلاصه خیط بود دیگه با اینکه ماشین کم رد میشد سر ظهر ولی باز رد میشد یهو میدید زن و بچه مردم ذوم کردن بما دارن چش چرونی میکنن . خلاصه ماموره اومد سمت من کشید پایین منم خلاجتی بودم کشیدم بالا دو سه بار این کار تکرار شد که آخرش با پسی جمع و جور کردیم حالا ما رو انداختن توی ماشین پلیس من با رفیقم رو انداختن عقب ماشین یعنی صندلی عقب بعد یکی از مامورها با موتور من اومد خلاصه جوری بما دست بند زدن انگار آرنولد یا فری جان چی جکی جان بودیم خودمون خبر نداشتیم نشسته بودیم روی صندلی پای راست رو دادیم جلو دست ها رو از زیر بردیم زیر پای راست دست بند زدن یعنی هیچ رقمه نمیشد حرکتی کرد یعنی تا این حد ما جدی بودیم خبر نداشتیم . خلاصه اومدیم و اومدیم تو ماشین بودیم نزدیکای کلانتری شدیم که سمت شهر بود مهر آباد بعد سرعت کم شد هم ملت داشتن توی ماشین رو نگاه میکردن هم ما داشتیم ملت رو نگاه میکردیم که یهو یه نگاه مخاطب خاص اومد سمت ما و با خنده ای معنی دار بما خندید و هنوز رخسار زیبایش رویت میشود با چشم دل خخخ خلاصه داشت نگاه میکرد و میخندید ما هم نیشمون وا شده بود و چشای پاکون درویش بود که حتی دور شدیم بعد برگشتم داشتم نگاش میکردم که اونم داشت نگاه میکرد که یهو باز یارو یه پسی خوابوند بما . خدا این چشای پاک رو از ما نگیره .
رفتیم و داخل کلان شدیم شروع کردن به بازپرسی که چاقو مال کیه رفیقم گفت بابام هندونه فروشی داره خواستم ببرم تیزش کنم که شما مارو گرفتی ماموره یه پسی دیگه به اون خوابوند . بعدش انداختن توی بازداشتگاه که شبش ما رو ببرن قاضی کشیک . یه دو سه ساعتتی گذشت دیدیم خبری نیست بد جوری هم گرسنمون شده بود یه بنده خدایی رو هم به جرم اتهام قتل گرفته بودن توی بازداشت بود که این بنده خدا ملاقاتیش واسش یه نون بربری فانتزی با یه بسته پنیر خریده بودن واسش که کوفت جان کنه وقتی دید اوضاع ما بی ریخته دلش بحال ما سوخت نون و پنیر رو گذاشت جلو ما گفت بخورین عمو جون . ما هم عمو گریمون رو ثابت کردیم تا فرت آخرش خوردیم . خلاصه خوردیم صدامون باز شد شروع کردم خوندن توی بازداشتگاه . که آهنگ داریوش رو خوندم . شبامون آخه که چه تاریک و چه سرده . داشتم از داریوش بهتر میخوندم تحریر محریر هم میدادم که یهو افسره گفت خفه شو بزغاله . ما هم مثل آب رو آتیش شدیم و خفه خون شدیم ولی الان میفهمم که اون داشت حسادت میکرد . خلاصه شب شد و ما رو بردن غاضی کشیک . افسره رفت جلو ماشین یه مینی بوس گرفت که باید خود متهمین هزینش رو میدادن حالا اومدن ما رو سوار ماشین کنن . حساب کن بما سه تا دست بند زدن بعد پشت بندش پا بند هم زدن ملت میگفتن این بچه های شونزده هیفده ساله مگه چیکار کردن با عبدالمالک اینجور تا نکردن که با ما تا کردن : خلاصه سوار ماشین شدیم و یه سربازه بود که خیلی عقده ای بود حالا سرباز بود ادای سرهنگ ها رو در میاورد نوبت پول جمع کردن شد رسید بما ما رو گشت هیچی که پیدا نکرد دلشم سوخت گفت یچی هم باید بشما بدم .. در حال گشتن بود که یهو کیف جیبی منو در اورد گشت گشت هیچی پیدا نکرد که ناگهان چشتون روز بد نبینه رسید به صفحه ای که عکس مخاطب خاص بود دیدم چشاش هشت تا شد و نگاه عمیقی و دقیقی داشت به عکس میکرد که یهو منم احساس مسیولیت و غرور کردم کیفو از دستش کشیدم گفتم هی فلان شده چرا نیشت وازه چیکار به عکس داری باز اون یابو یه پسی دیگه بما خوابوند . قبل از اینکه بریم قاضی کشیک بردن ما رو آگاهی شاپور . حالا جلو در عکس یه قاب عکس خروس رو کشیدن که تخم گذاشته منم به ماموره گفتم عمو مگه خروس هم تخم میکنه گفت آره عمو جون به وقتش هم تخم میکنه هم به جوجش شیر میده خلاصه رسیدیم به قاضی کشیک رفتیم تو صف انتظار مثل نون بربری همینجا دیدیم یه سی چهل نفری جلو ما هستن . دیدم بابا اینجا خودش پاتوق هست طرف سیگاری در اورده بود داشت میچاقید میکشید تو اون هیری پیری گفتم بابا دمتون گرم شما ها رو . همه هم سن پایین بودیم بین پونزده تا هیجده . سن بالا کم بود شاید ده نفر بودن . دیدم بهبه چشم قرمزی ها دارن میان جلو . آقا نوبت ما شد ما رو خوندن اون دو تا رفیقام خلاجت میکشیدن برن صحبت کنن من رفتم قاضی گفت داستان چیه گفتم داستان اینه یه نگاهی به چشمای یابوییم چی ببخشید آهوییم کرد و گفت برین دیگه ما هم برگشتیم اومدیم ساعت سه نصف شب بود که توی خیابون ها داشتیم میچریدیم . که زنگ ملت رو میزدیم که خودمون رو تخلیه کنیم میپیچیدیم به بازی .
در کل این بود انشای من یا حق