سلام بچه ها
خصوصاً پسرای گل گلاب
حالتون خوبه؟ خوشید
من میدونم حرف زدن از ازدواج هم شیرینه هم برای ما خوب
اما امروز یه کم درد دل دارم با بعضی پسرای خوب
من حرفهایی رو میزنم البته سعی کردم که عادلانه حرف بزنم و تند نرم.
خصوصاً اینکه باید در نظر داشت که همه ی نابینایان نیز در شرایط یکسانی نیستند.
عده ای از لحاظ اقتصادی شرایط خوبی رو ندارند
و عده ای هم از نظر تواناییهایی که معمول هست برخوردار نیستند.
که این برمیگرده به اقلیم جغرافیایی و شرایط دیگه.

و عده ای هم که مشخصه هم استعداد و هم توانایی بالایی رو دارند. اما با این اوصاف ما خیلی اوقات برای انتخاب همسر آینده مون دنبال یک چیزهایی هستیم
که اسمش هست کمالخواهی.
عده ای از دوستان نابینای ما فکر میکنند که همسر آیندهشون باید بینا باشه و چون خودشون نمیتونند بعضی کارها رو انجام بدهند
او بتونه براشون انجام بده.

بعضی از ما فکر میکنیم که همسر ما باید به نوعی خدمتگذار ما باشه تا یک همسر. اگر کسی با حرف ما مخالفه اشکالی نداره که حرفشو بزنه
و شاید از جهتی برای قشر نابینا خوب نخواهد بود
البته که امروز با وجود برخی ارتباطات مردم اطلاعات اندکی از نابینا دارند
اما هنوز هم میبینی که اگر کسی از ما خطایی مرتکب شده به غیر عمد بوده.
اما مردم باز آن را پای همه نابینایان حساب میکنند.
من معتقدم اگر کسی از نابینایان دوست داره که ازدواج کنه و دنبال یه همسر مناسبه باید به چند نکته توجه کنه
1، او با همسر آیندش حتماً قبل از مراسمهای معمول بتونه یک ارتباط خوب کلامی برقرار کنه.
یعنی، بتواند با حرف زدن شرایط همسر خودش رو تشخیص بده.
2، حتماً اگر اون فرد مورد نظرشون بینا هست باید بتونه تا حدی که فقط یک ادعا نباشه
تواناییهاش رو به او نشون بده و به او بفهمونه اگر نمیبینم اما این مقدار توانایی رو دارم.
3، قبل از ورود به ازدواج و حتی به نظرم انتخاب فرد خودش رو ارزیابی کنه
یکی از چیزهایی که خیلی مهمه خرید برخی اقلامه
نمیشود تنبل بود و از خونه بیرون نیامد و بعد بگوییم وقتی ازدواج کردیم یاد میگیریم.
البته حرف درباره ازدواج زیاده من خودم تجربه ی خوبی رو دارم
که سعی کردم با رعایت برخی نکات بالا خودم رو راضی نگه دارم
البته که هنوز خیلی باید تلاش کنم.