سلام بر محمودِ هژبری دوست عزیزی که بعد از مدتها آمدن به گوش کن از نزدیک باهاش آشنا شدم و دوستانِ دیگری که با آنها هم در این اردوی با حال و ارزشمند و خالی از تکلف و قوانین و مقرراتِ خشک و دست و پا گیر جایی که هر کس خودِ واقعیش بود آقای پژوهنده که مثلِ عدسی گوش کن که همون طور شیطون و با مزه است و همسرشون و خواهرهای آقای پژوهنده و پدرِ مهربانِشون و دیگر اعضای خانواده و فامیلِ پژوهنده که با تمام وجود و خالصانه به همه ی ما لطف کردند و من خاضعانه دستِ همه ی آنها را میبوسم و بهشون میگم عمرتون طولانی و اتحادِتون پاینده باد و هرگز محبت و لطفی که به همه ی ما داشتند را فراموش نمیکنم و امیدوارم بتونیم در شادیهای شان به خوبی و شایستگی جبران کنیم و مجتبی و شهروزِ عزیز و دوست داشتنیم که در دنیای واقعی هم همون طور بی تکلف و دوست داشتنی هستند و رو و دستِ هر دو عزیزم را میبوسم و بهشون میگم که ازتون ممنونم که بعد از سی سال برایم خاطره ی دورِ هم بودنِ گروهی از هم نوعانمان را زنده کردند و آقا محمود که من به شخصه فکر میکردم ی آدمِ خشک و دور از دسترس باشند و دیدم که بر عکس بسیار هم خودمونی و خاکی و زود جوش هستند و سایر دوستان که تصورِ قبلی من ازشون با دیدنِ شون از نزدیک زمین تا آسمان فرق کرد میخوام به همه ی دوستانی که از نزدیک دیدمِ شون بگم از صمیمِ قلب دوستشون دارم و امیدوارم عمری باشد باقی دوستانی را که در این جمع نبودند را هم از نزدیک ب بینم و از همه ی دوستانِ حاضر در این جمعِ صمیمی و دوست داشتنی بخواهم اگر اشتباه و غلط و خطایی از منِ حقیر دیدند به بزرگواری ی خودشون بر من ب بخشند و حلالم کنند از خدا برای همه ی عزیزانم طولِ عمر سلامتی شادی سعادت و خوش بختی همیشگی درخواست میکنم و آرزو میکنم جمعمون همیشه جمع و اتحادِ مون همیشه محکم و پاینده باشد و باز هم از همه ی کسانی که این اردو را تدارک دیدند و این کارِ بزرگ و پر ارزش و زحمت را انجام دادند تشکر میکنم و بهشون خسته نباشید عرض میکنم و باز هم از دوستان حلالیت میطلبم به امید اردوهای بعدی فدای همه علی