بهاری ترین و ناب ترین درود من تقدیم تک تک شما دوستای عزیز و مهربون هم محله ای . حالتون که خوبه. امیدوارم جواب سؤالم ” عالیه ” باشه.

دوستای گلم این اولین پست من در سایت خوب گوش کن هست. می دونم خیلی خیلی ممکنه ایراد داشته باشه اما من مطمئنم شما چشمای مهربونتونو به روی اونا خواهید بست. اینجا نوشته ها با قلب خونده میشه و من اینو خوب می دونم. راستش من دستام تو این سایت واسه آموزش و کمک به همه شما خوبا خالیه اما… دلم پر از حرفاییه که هیچ وقت به زبون نیاوردم. می خوام بنویسم. می خوام از ته دلم بنویسم… چون باورش برای تو دوست مهربونم چندان سخت نیست.

روشنا بیا! اینجا می توانی سکوتت را بشکنی. دیگر … به ماه خیره نشو تا شاید جواب رؤیاهایت را بدهد. ماه نمی تواند حرف بزند.

روشنا بیا! آن تک ستاره پرنوری که از میان آن همه ستاره می توانستی ببینی و می گفتی مال توست, حالا خوابش برده است.

آن گوشه از حیاط مدرسه را که همیشه تنها می نشستی و غرق خیال می شدی … و با هر فریاد کودکانه و شادی بخش همراهشان می شدی , با آنها می دویدی و لبخند یک فاتح 10 ساله را به خود می گرفتی ….یادت هست؟؟؟

هنوز هم می توانی صدای سکوت آنهایی که هرگز از تو نپرسیدند به چه فکر می کنی را بشنوی؟

هنوز هم آن غرور بغض آلود را به خاطر داری که هرگز خواستن را طلب نکرد؟

روشنا! صدای مهربان تمام آنهایی که دوستت داشتند اما … برای تو اشک می ریختند را می شنوی ؟

ای کاش ماه به تو می گفت که روزی تمام رؤیاهایت را زندگی خواهی کرد. ای کاش … همان ستاره در گوشت “نور” را نجوا می کرد. ای کاش !تمام آن دعاهای بلند , آرام و بی صدا بود!

باز هم پرنده خیال را به پرواز در بیاور! من تمام رؤیاهایت را خواهم زیست! من صدای گفتگوی تو و ماه را خواهم شنید! من نیز همچون تو , بار دیگر آن ستاره را خواهم نگریست و شاید روزی آن را برایت بچینم!

آن دیوار همیشه در سایه را رها کن و دویدن در روشنایی را آغاز کن!

روشنا !گاهی سکوتت را بشکن. گاهی سکوت می تواند پایان یک رؤیای ناب باشد.