با درود به همگان،

تعجب می کنم از کسی که خود همواره مرا نصیحت می کرد که از ادبیات بهتری استفاده کنم ولی خودش اینگونه بر من می تازد و مرا یک شخص ناشی گر خطاب می کند.
دوست عزیز درست یا نا درست بودن نظر من چه ربطی به ناشی گری من دارد؟
آیا با مفهوم ناشی گر آشنا هستید؟ آیا معنای آن را می دانید؟ اگر نمی دانید در ویکیپیدیا دنبالش بگردید.
روی هوا حرف زدن و یا به عبارتی دیگر حرف مفت زدن هم بخشی از شخصیت ما شد که بابت این صفت های شیرین نیز از شما کمال تشکر را دارم. البته این نظر شما در خصوص وضعیت شخصیتی ما بود که برای خودتان قابل احترام است.
در ضمن موقعیت شغلی من و جناب آرتیمان چه نقشی در نظرات عمومی ما در خصوص موضوعات اینچنینی دارد؟ شما که یک مدعی در حوزه ی روزنامه نگاری تشریف دارید چرا این مسایل بی ربط را به هم مربوط می سازید؟ شاید این هم از سیاست های روزنامه نگاران ایرانی است که ما به آن توجه نکرده بودیم اینطور نیست؟

در ارتباط با بحث استفاده ی بینایان گرامی هم از خط بینایی هم باید بگویم که اتفاقاً شما خیلی بی منطق می خواستید آن را با خط بریل در خصوص منسوخ شدن یا نشدنش مقایسه کنید.
هرچند که همین بینایان گرامی نیز دیگر کمتر علاقه ای به خواندن مطالب آن هم به شکل کتاب از خود نشان می دهند. این افراد ترجیح می دهند اطلاعات را با فرمت های مختلفی از جمله txt, docx, pdf, eup, و نظایر آنها و بر روی ابزار های الکترونیکی خود به دست آورند. کمی بیشتر به اطرافت خیره شو و بهتر بنگر و بشنو.
اگر همین امروز مردم درگیر سنت ها نبودند حتی کتاب های دانشگاهی نیز باید به شکل الکترونیکی عرضه می گشت. چه بخواهیم و چه نخواهیم یک روزی کاغذ جای خود را به ابزار های الکترونیکی می دهد. این تحول خیلی هم دور نیست. آینده ای بسیار نزدیک این جایگزینی را رقم خواهد زد.
خط بریل در کشور های توسعه یافته تا آخر دبیرستان اعتبار دارد. اگر کسی نتواند تا این دوره دیکته ی خود را قوی کند پس دیگر می توان گفت غیر ممکن هست حتی اگر تا ۱۰۰ سالگی هم به وسیله ی خط بریل به مطالعه بپردازد بتواند دیکته ی خود را قوی کند.
این مسأله اصلاً ارتباطی با قوی یا بسیار ضعیف بودن دیکته ی نابینایان ندارد.
دوست من مگر در ایران نابینایان همیشه گرامی با خط بریل تحصیل نمی کنند پس چرا عده ای از آنها املایشان در حد فاجعه است؟ پس این به بی سوادی خود نابینای همیشه گرامی برمی گردد نه خط بریل.
در کنگره ی آمریکا گفته شده است که نابینا را با عصای سفیدش و خط بریلش می شناسند. این حرف درستی است ولی وحی منزل نیست. همین خط بریل در گذشته اصلاً با شکل کاملاً متفاوتی از آنچه امروز شما شاهدش هستید ارائه می شد. دلیلی ندارد چون خط بریل خط نابینایان هست پس تا روز قیامت باید همین خط به نابینایان تحمیل شود. با سرعتی که امروزه علم به پیش می رود در آینده نزدیک شاید شاهد اختراع شیوه ای باشیم که اصلاً بتوانیم همین خط بینایی را بخوانیم. این ایده اصلاً ایده ای دور از ذهن نیست.
این کنگره هدفش آشنایی بینایان با مشخصه های یک فرد نابینا است نه اینکه مثل شما بخواهد این امر را یک وحی منزل جلوه دهد و آن را بر ما تحمیل کند.

و اما برسیم به RNIB (royal national library for the blind) یا همان کتابخانه ی ملی سلطنتی انگلستان برای نابینایان که بدین وسیله می خواستید ابراز وجود فرمایید.
ببین عزیزم اگر اطلاعات من در خصوص این سازمان معتبر از شما بیشتر نباشد از شما کمتر نیست. سال هاست که از این کتاب خانه برای من کتاب می فرستند. البته ۲ نابینای مثلاً با سواد ایرانی نیز شخصیت ما را با پس ندادن کتاب ها به این سازمان خطشه دار کرده اند.
دوست عزیزم برای اینکه بخواهم ثابت کنم که اطلاعاتم از شما نیز قویتر است جهت اطلاع شما و دوستان عزیز باید بگویم که مکان ای سازمان نیز عوض گردید. به همین دلیل هم تقریباً ۳ ماهی بود که هیچ کتابی را به خارج از بریتانیا نمی فرستادند. اگر جناب نبی اللهی در این سایت رفت و آمد داشته باشند درستی یا نادرستی صحبت های بنده را می توانند مشخص فرمایند.
در یک نظر سنجی که توسط این کتابخانه ی معتبر انجام شده ۹۰ درصد از نابینایان تمایل خود را نسبت به دریافت مطالب آن هم به شکل صوتی و به خصوص به شکل dazy اعلام فرموده اند. می توانید خود در وبسایت رسمی این کتابخانه به جست و جو بپردازید و نتایج حاصله از این نظر سنجی را مشاهده بفرمایید.
دلیل چنین تمایلی نیز کاملاً ملموس و مشخص هست.
جناب سرمدی عزیز فرض بفرمایید یک نابینا می خواهد یک پایان نامه بنویسد. در راستای نوشت یک پایان نامه شما مجبور به دادن reference می باشید. وقتی شما مسأله ای را به جایی ارجاع می دهید می بایست شماره ی صفحه بر اساس شماره صفحه ی بینایی باشد. فرض بفرمایید یک فرد نابینا آن کتاب را در ۲۰ جلد به خط بریل در اختیار داشته باشد. حال این ۲۰ جلد چه دردی از نابینا را دوا می کند؟ این در حالی است که اگر همین کتاب با فرمت dazy باشد می تواند مطالب ارجاعی خود را بر اساس صفحات بینایی جست و جو کند و به راحتی تمام و بدون کمک گرفتن از یک بینا مطلب مورد نظر خود را ارجاع دهد.
راستی یک نگاهی هم به تعداد کتاب های بریلی که از سال ۲۰۱۰ تا به امروز چاپ شده نیز بیندازید. در مرحله ی بعد نگاهی به تعداد کتاب هایی که بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ چاپ شده است بیندازید بعد به خوبی متوجه خواهید شد که به طرز چشم گیری چاپ کتب به خط بریل در همی کتاب خانه ی معتبر نیز کاهش داشته است.
اگر امروز هم چنین کتابخانه ی معتبری هنوز دست به چاپ کتاب بریل می زند دلیلش کاملاً مشخص می باشد. چرا که اینان به انواع سلایق ارزش قایل هستند و مثل مسؤولانی که در این کشور برای معلولین کار می کنند بر این عقیده نیستند که همین هست که هست. میخواهید بخواهید نمی خواهید بمیرید.
در ضمن وقتی برجسته نگار های قابل حمل تولید شده اند و می توان با اتصال از طریق وایفای و یا بولوتوس انواع کتاب ها را خواند پس دلیلی وجود ندارد که یک کتاب ۴۰۰ صفحه ای به خط بینایی را با حجم تقریبی ۹ جلد بریل به چاپ رساند. نه فرد نابینا جای ۹ جلد کتاب دارد و نه حوصله ی ۹ جلد کتاب خواندن را با انگشتان مبارک دارد.
باز هم می گویم دلیل اینکه هنوز خط بریل پا بر جا هست فقط ۲ چیز است.
۱. برای آموزش سواد اولیه ی نابینا و برای اینکه فرد نابینا بتواند با طرز نوشتاری زبان خود در طی ۱۲ سال به طور کامل و جامع آشنا شود.
۲. اینان به سلایق مختلف حتی فقط ۱۰۰ نابینا هم ارزش قایل هستند و مثل مسؤولان محترم وابسته به معلولین این مملکت به خود جرأت گفتن همین هست که هست می خواهید بخواهید نمی خواهید بمیرید را نمی دهند.
آنها معتقد هستند که اگر داوود چوبینی با خط بریل راحت است بسیار خب مشکلی نیست برای ایشان به خط بریل چاپ می فرماییم و اگر امیر سرمدی با فرمت های روز حال می کند و ترجیح می دهد با سرعت بیشتری به مطالعه بپردازد باز هم قابل احترام است با هر فرمتی که بخواهد مطالب خدمتشان عرضه می شود.

منظورم از منسوخ شدن خط بریل هم این بود که بسیاری از نابینایان ترجیح می دهند که مطالب را به شکل الکترونیکی مطالعه فرمایند تا اینکه این حجم کتاب را در خانه های خود مبحوس کنند و با انگشتان مبارک خود به مطالعه بپردازند.
امیدوارم که توانسته باشم منظور خود را از منسوخ شدن خط بریل را به شما منتقل کرده باشم.
به امید فردا های بهتر برای ایران و ایرانی