درود

از ساکنان قدیمی و منتقد این محله هستم ولی تاکنون  به خودم اجازه نداده بودم که شغلم را بیان کنم ؟ مجتبی مدیر محله می دانست که من کارمند هستم و برخی از دوستان خودم ولی برخی دوستان هم بودند که با زیرکی خاص این مطلب را دریافتند که بگذریم ! امروز پست پریسا را خواندم و آن داستان که در ذیر می آید در ذهنم زنده شد .علی رغم اینکه در کامنت آن مطلب نوشتم تصمیم گرفتم تا بصورت مطلب مجزا در قالب یک پست منتشرش کنم .همانطور که میدانید امور اجتماعی دارای یک بعد و رو نیستند و می توان از ابعاد متفاوت مورد بررسی قرارشان داد .اگر لطف کردید و این مطلب را خواندید  بر این حقیر منت بگذارید و آن نظر صادقانه که پس از خواندنش در شما پدید آمد را جهت بالا بردن دانش این حقیر در برخورد با نابینایان و همچنین جهت یادآوری دوستان درج بفرمائید .بخاطر انتقال اندوخته هایتان پیشاپیش سپاسگزار هستم ….

.

در طول تمام مدت  تدریسم در مدارس روزانه و عادی تنها یک دانش آموز نابینا داشتم  آن زمان سالهای اول دهه هشتاد خورشیدی بود .او دانش آموز کلاس دوم راهنمائی بود و بدون عصا و به سهولت  در رفت و آمد بود .من تجربه کار در مدارس شلوغ شهری را از همان ابتدای خدمتم  داشتم اما هرگز فکر داشتن دانش آموز معلول بینائی را نمیکردم؟  به مدت هشت سال در آن مدرسه شلوغ شهر مشغول به تدریس بودم .در هنگامی که او کلاس اول بود من با آن کلاس درس نداشتم و در روز توضیح در خصوص او هم در آن مدرسه نبودم
.در سال دوم بدون لیست حضور و غیاب وارد شدم .اسامی را خواندم از لیست دستی و مختصری با آنها آشنا شدم و در هنگام معرفی خودم و روش کارم زنگ خورد و آن طفل معصوم
در وسط کلاس مشغول بازی و راه رفتن شد که من ناراحت شدم و با فریاد او را متوجه حضورم ساختم و او بلافاصله به جایش رفت و نشست ؟ قضیه تمام شد و هفته بعد در
ذهنم داشتم که دلیل این کار او چه بود و دیدم که او بی توجه به حضور من هست و کتاب بر روی میز ندارد ؟! به گونه ای خاص دور زدم و یکا یک بچه ها را کنترل کردم
تا به او رسیدم و دستم را به آرامی به او زدم و او متوجه حضور مستقیم من شد تا این لحظه حتی نمی دانستم که او نابینا است ؟به نا گاه دانش آموز میز جلو برگشت
و گفت آقا اجازه او نابینا است ؟! شکلک نفس عمیق کشیدن و احساس شرم کردن در حال حاضر
دیگر نفهمیدم ! از کلاس به آن شلوغی زدم بیرون کلاس چهل نفری .نفهمیدم چکار کردم فقط دیدم مدیرم که خدا رحمتش کند آمد و متعجب از دیدن من بود و به دنبال
جواب سوالش می گشت ! از من پرسید اما جوابش ندادم .یک ربع شاید طول کشید وقتی برای بار دیگر آمد فقط توانستم خودم را جمع کنم و بگویم چرا به من نگفتید که دانش
آموز نابینا دارید ؟سریع موضوع را گرفت و عذر خواهی کرد و گفت فکر کردم که از سال قبل شما می دانستید ؟!
آه خدای من چه لحظه تلخ و وحشتناکی بود ! عرق سردی که ناشی از ندامت بود بر من نشسته بود .بالاخره جمع و جور کردم و به کلاس برگشتم .واقعا نمی دانستم چکار باید
کنم ؟رسالت من چه بود و چه کار کرده بودم .یادم نیست اما دست و پا شکسته جلسه را رد کردم .واقعا با اینکه مختصر مشکلات بینائی من شروع شده بود اما نمی توانستم
نابینا را درک کنم ؟نمی دانستم چطور با او به سخن بپردازم .برای من جالب بود با ابزاری خاص می نوشت و معلم رابطش آن را به خط نستعلیق در می آورد تا معلمان بتوانند
اوراق او را تصحیح کنند ؟ اما معلم رابطش بسیار خشک بود .هنوز یادم نرفته که با شور و شوق قرآن می خواند و چه عالی می خواند ولی من به دلیل عدم آشنائی با خط
او سرعت بیشتری از او می خواستم. بعد از چند جلسه خودم را جمع وجور کردم و روابطم را با او خوب نمودم و او همواره انتقاد از من می کرد که چرا به او بیست نمی
دهم و من هم حس اذیت کردنم گل انداخته بود و تا مرز نوزده پیش رفتم و نمره بیست به او نمی دادم که روزی برای اعتراض از جایش بلند شد و به زور از من نمره بیست
را گرفت !
واقعا اعتراف می کنم نمی توانستم درکش کنم ؟ به خدا تقصیر من نبود .وقتی تعریف او را می شنیدم که فوتبال بازی میکند و شور و شوق فراوان دارد متعجب می شدم ؟
اعتراف می کنم من که لحظه ای لوح و قلم را در دستم نگرفتم چطور می توانم سختی آن را درک کنم ؟ او در مقابل چشمان متعجب من به راحتی قدم بر میداشت .مثل سایرین
در محوطه حاضر می شد فقط مختصر نوری را بصورت سایه می دید و من این را در روز امتحان نهائی فهمیدم که از من سوال می کرد با اشاره به مکانی دیگر که آقا اینها
چی هستند ؟تعداد زیادی جایزه بود که در مقابلش چیده بودند و او با اشاره به مکانی دیگر جنس آن را می پرسید .

بله دوستان عزیز اولین تجربه برخورد با یکنابینا برای من اتفاق افتاد ؟ هزینه سنگینی دادم برایش و وقتی که این داستان برایم تکرار می شود احساس شرم و خجالت و تنفر یکجا در من مستولی می شود .الان او بعد از یک زندگی نافرجام  با یک هم نوع ازدواج کرده دارای فرزند سالم و خردسال است .لیسانس گرفته و همواره با چهره خندان با من صحبت می کند اما من هنوز ناراحت از ندانستن و ناتوانی در برخورد با او .

آدم یک کامیون کارتن خالی بار کنه ؟ اما همچین اتفاق برایش پیش نیاد به خدا .

شاد و پاینده باشید .