سلااااام به دوستان عزیزم امیدوارم  حالتون خوب باشه. میخام براتون از خاطرات   سفرم بنویسم.  این دفعه میخام فارغ از آموزش یا نرم افزار و…  از طبیعت بنویسم.
حوصلم خیلی سر رفته بود یکشنبه تصمیم گرفتم با برادرم و  پسر عمه ام  به شهرشون  پلدشت بریم که حدود دو ساعت از خوی فاصله داره و درست مرز ایران و جمهوری آذربایجانه. از شهر تا مرز 5 دقیقه راه هست. همچنین این شهر در کنار رود ارس قرار داره، ساعت دو با اتوبوسهای خوی پلدشت حرکت کردیم،  پسرعمه من  بهم از قبل قول داده بود که میریم تو رود ارس شنا می کنیم  و یه گردش حسابی هم در دل طبیعت خواهیم داشت.  قبل از حرکت من به خاطر وابستگی که به سیستم و اینترنت داشتم لپتاپم رو هم برداشتم،  حتی تو راه هم از موبایلم استفاده میکردم برای اینترنتش، ساعت 4 و خرده ای بود رسیدیم، روز اول تا افطار تو خونه بودیم و من همچنان سرگرم اینترنت با لپتاپ بودم بعد از افطار و شام رفتیم یکی از پارکهای پلدشت. باد در شاخه های درختان میپیچید   و با صدای آبی که در حوض کنار ما بود تلفیق شده بود در این هیاهوی باد و صدای آب اردک ها هم به وجد آمده بودند و آواز میخوندند عجب صدای طبیعی و جالبی بود.  من تعجب میکردم که ساعت یک وسط هفته مردم بیرون بودن و یه جورایی شلوغ بود ولی شهرستان ما  از ساعت دوازده یا زودتر کسی بیرون نمیمونه مگه آخر هفته. خلاصه سرتونو به درد نیارم مردم الکی خوش بودند. یکشنبه گذشت قرار بود دوشنبه ظهر با ماشین بریم طرف رود ارس و از طبیعتش بهره ببریم، کلی ذوق میکردم. حدود ساعت 11 ظهر دوشنبه پسرعمم با یکی دوتا از دوستاش که تو روستاهای پلدشت بودن و دقیقا نزدیک ارس خونه داشتن، هماهنگ کردیم و رفتیم دنبالش و واسه شنا کردن چون من شنا تو رود ارس رو بلد نبودم بچه ها تیوب تراکتور برداشتن تا سوارش بشیم و تو آب واسه خودمون بگردیم. وقتی که به لب رود رسیدیم طرف تیوب رو قبل از ما برد یه جایی قایم کرد تا مامورین چیزی نگن، چون رود ارس خطرناکه و واسه ماهیگیری هم مورد استفاده قرار میگیره برا همین یه کم مشکله. این قضیه حل شد و ما رفتیم و تقریبا دور از مامورین کنار یه درختی که سایه خنکی هم داشت اتراق کردیم. هوا واقعا گرم و شرجی بود منم که بچه اون شهر نبودم تحملش سخت بود. زیر سایه درخت که نشسته بودیم صدای قشنگ بلبل و گنجشک به گوشمون میرسید. عجب پشه های سمجی داشتن، کلی نیشم زدن ولی خوب از زیباییهای طبیعت بود. ما چون مسافر بودیم دیگه اون روزو روزه نگرفتیم این تیکه نوشته رو بعد افطار بخونید خخخ. برا خودمون ناهار تدارک دیده بودیم یه جایی بود که فقط خودمون بودیم و یه چای آتشی هم درست کرده بودیم، بعد ناهار شد و پسرعمه و دوستش گفتن ببینیم آب در چه حدی هست؟ میشه شنا کرد یا نه. متوجه شدیم که آب آرومه و قابل شنا کردنه. البته من از قبل راجع به ارس شنیده بودم که کلیی ماهی داره و حتی سگهای آبی هم موجوده. تیوب ماشین رو انداختن تو آب و ما هم سوار شدیم. تو آب ما دوتا با تیوب و پسرعمم و دوستش شنا میکردن و چون به جیک و پوک ارس آشنا بودن میدونستن کجا گوده کجا نه، پسرعمم واسه این که من و برادرمو بترسونه تو ذهنش یه برنامه ریزی میکنه و سوار تیوب میشه. یه دفعه دیدم داره تیوب به یه حالتی تکون میده به ما گفت که بچه ها یکی داره انگاری تیوبو میکشه منم گفتم وااااییی حتما گیر سگهای آبی افتادیم، دوستشم باور کرده بود بهش گفت خودتو بکش کنار تیوبو بیار این طرف گفت که دیگه نمیتونیم حرکت کنیم حرکت غیر ممکنه. منم اساسی ترسیدم در حدی که رنگ و روم پریده سفت چسبیدم به  تیوب، داداشمم هی تکون میخورد بهش میگیم بشین یه جا که یه دفعه سه تایی مون افتادیم توی   آب ولی  انگار نه انگار. اونم خیلی  میترسید ولی به روش نمیاورد و میخندید مثلا نمیترسه. من  احساس کردم دیگه راه برگشتی نیست تو قسمت گودی هستیم گفتم بچه ها با زندگی خداحافظی کنید من شروع کردم شهادتین گفتن و از این جور کارا که یه موقع پسرعمم خودشو به آب زد غشغش خندید فهمیدم فیلم بود. دیگه سوژه شده بودم واسه بچه ها، بعد از شنا و چرخیدن تو آب اومدیم بیرون با آب یخ یه بدنمونو لباسامونو تمیز کردیم و برگشتیم  تا شب استراحت کردیم و شب باز به اون پارک رفتیم و از صحنه دیروزی  لذت بردیم. سه شنبه هم صبح ساعت 6 به راه افتادیم. امیدوارم که لذت برده باشید.