خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

تکنیک های پذیرایی از مهمان برای نابینایان

دوستان سلام. حالتون چطوره؟
امروز تصمیم دارم تمام کارهایی که برای یه پذیرایی خوب از مهمون، به نظرم می رسه و امتحانشون کردم رو این جا بنویسم.
امیدوارم با تجربیاتی که شما دارید، بتونیم یه پست خیلی کامل داشته باشیم.
خب من مطالب رو دسته بندی می کنم تا رجوع بهشون راحت باشه.

چیدن سفره

1. از اون جایی که چیدن سفره نیاز به دقت و تمرکز داره، من کار های اولیه اش رو قبل از اومدن مهمون ها انجام می دم. این طوری وقتی مهمون ها بیان، لازم نیست مدام توی آشپزخونه باشیم. اگه هم کسی برای کمک داوطلب بشه، چیدمان مورد نظر ما رو طبق سلیقه ی خودش تغییر نمی ده.
البته این شامل نوشیدنی و غذا نمی شه و اون ها رو باید آخرین لحظه سر سفره آورد.
2. برای چیدن سفره، اول بشقاب ها رو به تعداد دور تا دور سفره می چینیم. اگه تعداد مهمون ها مثلا 6 نفر باشه، دو طرف سفره 3 بشقاب می ذاریم و دقت می کنیم کاملا رو به روی هم قرار بگیرن.
سمت راست بشقاب ها قاشق و سمت چپ چنگال رو میذاریم. اگه غذا نیاز به کارد داشته باشه، کنار قاشق براش جای مناسبیه.
اگه بشقاب سوپ خوری داریم، می تونیم اون ها رو توی بشقاب ها بذاریم.
3. من از دستمال سفره برای مهمونی ها استفاده می کنم. چون باعث می شه مهمون ها با خیال راحت تری غذا بخورن و نگران لباس ها شون نباشن. یه دستمال رو به صورت مثلثی تا می کنیم و لیوان هر کس رو به صورت برعکس روش میذاریم. جای هر لیوان، دقیقا بالای بشقاب هاست.
دیس ها و ظرف های غذا رو من اکثرا قرینه می چینم. به این صورت که 2 دیس رو بالا و پایین سفره با یه فاصله ی مشخص می ذارم. 2 دیس دیگه هم اون طرف سفره دقیقا به همون ترتیب جا می دم. این کار هم ظاهر خوبی داره هم باعث می شه کسی برای برداشتن غذا مجبور به خم شدن نباشه.
4. پیشنهاد می کنم به لیست نوشیدنی هایی که روی سفره می ذارید، پارچ آب رو هم اضافه کنید.
5. من معمولا ماست رو با سبزی جات خشک مثل نعنا و پونه و کمی نمک ترکیب می کنم تا طعم دار بشه.
ماست و خیار هم پیش غذای خیلی محبوبی هست و طرفدار های زیادی داره.
6. نمکدان از اون چیزهاییه که نبودنش ممکنه باعث بشه بعضی ها اون طور که باید از غذاشون لذت نبرن. بسته به ذائقه ی مهمون هاتون می تونید فلفل سیاه، آبلیمو و سس هم به عنوان چاشنی روی سفره بذارید.
7. برای زیباتر شدن ظاهر سالاد می تونید از فلفل دلمه ای های رنگی استفاده کنید. الان توی بازار، چهار رنگ سبز، قرمز، زرد و نارنجی موجوده که می تونید توی سالاد بریزید.
گوجه گیلاسی، زیتون سیاه، ذرت و نخود فرنگی هم گزینه های مناسبی برای تزیین سالاد هستن.
8. دورچین سیب زمینی سرخ کرده، خیارشور، گوجه فرنگی، زیتون، قارچ تفت داده شده و سبزیجات خام یا پخته، می تونه باعث تحریک شدن اشتهای مهمون ها و زیبا تر شدن ظاهر غذا بشه.
9. اگه مایلید دسر هم سر سفره بذارید، ژله یا کرم کارامل می تونه گزینه ی مناسبی باشه. طرز تهیه ی ژله ی ساده و چند رنگ رو قبلا توضیح دادم.
کسانی که مایلن میتونن از این جا ببینن.
10. من موقع جمع کردن سفره، سعی می کنم کار کسایی رو که برای کمک کردن میان، مدیریت کنم. این جوری که از قبل، ظرف هایی رو برای باقی مونده ی هر غذا مشخص می کنم و یخچال رو هم تا جایی که می شه خالی می کنم، تا برای جا سازی ظرف های غذا به مشکلی بر نخورم.
11. همیشه پیش بند و دستکش اضافه توی خونه داشته باشید، تا اگه کسی خواست توی شستن ظرف ها کمک کنه، بتونه ازشون استفاده کنه.

پذیرایی از مهمان ها

برای پذیرایی همیشه کارهای متفاوتی می شه انجام داد تا مهمانی خاص بشه. چند وقت پیش که در این مورد سرچ می کردم، دیدم چند نفر ایده داده بودن که می شه پذیرایی رو به صورت سلف سرویس انجام داد. به این صورت که روی یک میز، تمام وسایل پذیرایی رو بچینیم و مهمون ها بتونن هر چند بار که خواستن، برن و خودشون از خودشون پذیرایی کنن.
اون ها نوشته بودن: این کار علاوه بر خلاقانه بودنش حس خیلی خوبی به مهمون ها منتقل می کنه. علاوه بر این، باعث می شه در حضور مهمون ها زمان کمتری توی آشپزخونه صرف بشه.
من  تصمیم گرفتم این ایده رو اجرا کنم. توی یه سینی پذیرایی بزرگ، لوازم رو بچینم و بذارم سر میز. باید بگم بازخورد ها خیلی خوب بود. حتی بعضی ها ترغیب شدن همین کار رو انجام بدن.
اگه شما هم به نظرتون جالب اومده، می تونید ترفند هایی که برای جذاب تر شدنش به ذهن من رسیده رو ببینید. خودتون هم ایده بدید تا حسابی کار بی نقصی بشه.
1. می تونید میوه ها رو ساده روی میز نذارید. مثلا اون ها رو پوست بگیرید و حلقه حلقه کنید و از سیخ های چوبی رد کنید و توی یه میوه خوری کنار هم به صورت ردیفی بچینید. هر سیخ، می تونه شامل 4 5 میوه ی مختلف باشه.
نکته: سیب خیلی زود تغییر رنگ می ده. ترجیحا توی این سیستم ازش استفاده نکنید.
2. هر چی چیز های بیشتری روی میز بذارید بهتره.
می تونید ذرت سرخ کنید و تویی یه کاسه ی بزرگ بریزید. و کاسه های کوچیک به همه بدید تا بیان و برای خودشون بردارن.
از یه ظرف حاوی آجیل یا دو سه نوع تخمه هم می شه استفاده کرد.
3. اگه فصل انار باشه، انار دون شده با نمک هم گزینه ی مناسبی برای پذیراییه.
4. برای صرف چای هم، می تونید قند، خرما، شکلات، یه نوع بیسکویت یا کیک هم آماده کنید. اگه فرصت درست کردن کیک ندارید، می تونید از یه قنادی خوب، آماده بخرید.
5. اگه بتونید کنار چای، آب جوش هم آماده کنید و بسته های تک نفره ی کاپوچینو و کافی میکس رو توی ظرف جدا روی میز بذارید، انتخاب های بیشتری برای نوشیدن به مهمونتون می دید.
من نمی گم این شیوه ی پذیرایی باید کاملا با شیوه ی سنتی جایگزین بشه. این فقط یه ایده برای آسون تر شدن پذیرایی از مهمون ها و متفاوت شدن مهمونیه، که می تونید هر وقت موقعیت مناسبی پیش اومد، ازش استفاده کنید.
تا یه پست دیگه، بدرود.

۴۳ دیدگاه دربارهٔ «تکنیک های پذیرایی از مهمان برای نابینایان»

سلام خانم عظیمی
خوب و جالب بود
فقط به نظر من میوۀ پوست گرفته برای میهمان خوب نیست
میوه‌ها تغییر رنگ می‌دهد و مهمان ممکن است بد دل باشد و خودش بخواهد میوه را پوست بگیرد
سلف سرویس هم ایدۀ خوبی برای نابینایان است ولی نابیناها در خانۀ خود راحت هستند و ترجیح می‌دند خود از میهمان خود پذیرایی کنند
از پست شما ممنون.

سلام مریم جان.
اگه روی میوه خوری سلفون بکشیم و توی یخچال نگهداری کنیم، میوه ها تغییر رنگ نمی دن.
صد البته که نابینایان می تونن خیلی عالی از مهمونشون پذیرایی کنن. من این ایده رو توی یه سایت عمومی دیدم که مخصوص نابینایان هم نبود.
به نظر من مثل سلف سرویس برای غذا ها که الان مرسوم شده، این شیوه هم کم کم طرفدار های زیادی پیدا می کنه.
مرسی که هستی.

میگم این ایده ی سلف‌سرویس رو می پسندم ولی آیا هیچ راه حلی واسه چالش نابینا‌بودن در استفاده ی حد اکثری از این نوع پذیرایی به ذهن‌تون میرسه؟ مثلا من شخصا در هر رستورانی به خودم اجازه نمیدم از سلف‌سرویس‌شون استفاده کنم. شاید روم نمیشه، شاید احتیاط و مراعات مردم رو می کنم، شایدم می ترسم ی گندی بزنم. مثلا فرض کنید بزنم ی ظرف گنده ی گار‌لیک رو پخش و پلا کنم!
ولی حس خوبی از بخش چیدن سفره داشتم.

رععععد بزرگ ریا نباشه این پستو لایک زد .
خوبی لیلایی . آهان یافتم شووور شما همون مریخی بود که رنگو لعابه اینجارو تغییر داد .
پس همسر شما بینا هستش .
خب من رععععد آمار گیر و کنجکاوم . هههه شما نیمه ببین هستی ؟
معلومه خیلی با حوصله و صبوری .
لیلایی هوس انار دونه دونه کردم بد رقم .
میز و سفره ی غذات منو هواااییی میکنه که ی سر بیام به اهوازززز گرم .
سلف سرویس کردن سفره در صورتی امکان پذیره که به تعداد نفرات میز و مبل باشه .
من رععد سنتی هستم و غذا اینجوری به خودم مززززه نمیده . ولی برای صاحب خونه صد البته این کار راحتتره .
بازم بگم چون خونه ی ما کوچیکه واقعا اینکار شدنی نیست .

سلام بر رعد بزرگ.
بله همسر من بیناست، ولی من نابینای مطلق هستم.
خیلی خوشحال میشم تشریف بیارید در خدمتتون باشم.
حق با شماست. انجام این کار توی یه خونه ی کوچیک یه مقدار سخت تره.
ولی به نظر من مشکل اصلی توی پذیرایی سلف سرویس، جا نیفتادن این قضیه توی کشور ماست. من خودم اولین نفری بودم که توی فامیل میوه و شیرینی رو به این صورت پذیرایی کردم. بازخورد های خیلی خوبی هم گرفتم.
مرسی از کامنتتون.

آفرین…خیییلی خانومی…خیییلی…
من نظر نمیدم…چون اینجا همه بشدت کدبانو ان…میشینم و گوش میکنم تا یاد بگیرم…مرسی لیلا جان..مرسی…
رعععد…خیلی خوبه که خونه کوچیک باشه…تو خونه های ما دم به دقه مهمونی برگزار میشه و مامان رهگذرم، تمام آشپزیها و سفره چیدنها و پذیرایی کردنها رو میندازه گردن رهگذر ساده لوح…البته رهگذرم یه نقطه ضعف داره، بدش میاد مادرش جلو مهمون کار کنه!!! مادر باید مثل ملکه ها بشینه و فقط دستور بده…همین…

سلام.
به نظرم وقتی از یه مهمان نابینا میخوایم پذیرایی کنیم، بهتره روی این میز کوچولوها که بهش میگن میز عسلی، یه سلف سرویس کوچولو و اختصاصی براش درست کنیم و بذاریم جلوش که حالشو ببره.
این میزای عسلی واقعاً فکر کنم یا سازندش نابینا بوده یا یه فامیلی دوستی داشته که نابینا بوده.
انصافاً خیلی به درد ما نابیناها توی مهمونی میخوره.
یه محیط اختصاصی بهمون میده که میتونیم بدون استرس از مهمونی و پذیرایی از خودمون لذت ببریم. حتی به نظرم توی مهمونیهایی که غذا هم سلف سرویسی در اختیار مهمانها قرار میگیره این میز عسلیها برای ما میتونه خیلی نعمت بزرگی باشه که بشینیم و هرچی هست و داریم رو بذاریم روش و راحت از غذا استفاده کنیم.
ممنون از پست مفید شما.

سلام.
وای که دهانم حساااااااابی آب افتاد.
عالی بود.
البته من زیاد تجربه مهمونی دادن ندارم و تا حالا جز وقتایی که در خونه هستم که مادر و خواهرهام همیشه نقش میزبان رو بر عهده دارند مواقعی که خوابگاهم و فرد یا افرادی قراره به دیدنم بیان که البته تا حالا تعدادشون از پنج نفر بیشتر نشده تجربه میزبان شدن رو نداشتم که اون هم به هیچ وجه در سطح وسیع نبوده و از چای و قهوه و انواع کافی ها و کیک و بیسکویت تجاوز نکرده.
اما به هر صورت چنان که قبلاً هم گفتم من چنین پست هایی رو پست تجربی می نامم و بسی بسیار می پسندمشون چون خیلی کاربردی هستند.
واقعاً ممنون که تجاربتون رو در اختیار ما میذارید.

درود. من هم یه چند نکته ای رو میگم. بانو شدم رفت دیگه.
۱, نوشیدنیها رو به هیچ وجه کنار سفره نذاریم. چون ممکنه اتفاقهای ناگواری بیفته.
۲, بشقابها رو تا جایی که میشه و عیرادی نداره, از لبه ی سفره کمی دور کنیم. تا تو رفت و آمد, پامون بهشون نخوره.
۳, کلاً هر موردی که به نابینایی ربط داره رو, سعی کنیم یه راه حل نابینایی براش درست کنیم. من خیلی از بیناها رو هم دیدم که تو مهمونی یه کمی ترس دارند. مبادا یه اشتباهی بکنند, یا یه چیزیو درست سر جاش نذارند. پس خوبه نابیناها جلوی خانواده کمی تو این مورد تمرین کنند.
۴, همگی به این سفره ی مجازی حمله کنید. و هر چی هست ببلعید. حمله, حمله, حمله,.
من همیشه گفتم: پستهای شما بسیار کاربردی هستند. وجود شما تو این محله, واقعاً یه نعمتیه برا ما.
خوزستانی رو عشقه. عرض ادب ما رو خدمت آقای تقیزاده برسونید. باز هم تشکر.

سلام. لیلا جون من این پست رو پسندیدم.
با ایده سلف سرویس بسیار موافقم. اتفاقا در خانه های کوچک که جای زیادی برای نشستن و پهن کردن سفره نیست، این ایده به کمک ما میاد.
من در این سالها به این نتیجه رسیدم که پذیرایی از مهمانها بر روی میز راحتتر از روی سفره است. البته برای افراد نابینا و کم بینا. چرا که محدوده خاصی دارد و همیشه ضریب دقت دست، بیشتر از پا است. به همین دلیل به جز سنگ اپن،روی لباسشویی و کابینت و همچنین میز توالت، حدودا نُه میز دیگر مثل میز ناهار خوری، میز پذیرایی بزرگ و کوچک، عسلیها میز گلدان و یک table mate یا همان میز همراه و… در خانه ما وجود دارد که نفسم به آنها بسته است. البته میز قفس پرنده ها رو فراموش کردم بنویسم.
دوستی دارم که رستوران و عروسی سلف سرویسی رو با اون تجربه کردم. خیلی خوش گذشت. محتویات ظرفها رو مثل منو برام توضیح میداد و من انتخاب میکردم. هرچقدر تعداد انتخابها بیشتر، مقدار ورودی به ظرف طبیعتا کمتر میشد. محتویات ظرفم رو مثل ساعت برام توضیح میداد و ابزار مورد نیاز اعم از کارد و چنگال و قاشق رو با یک دستمال که حتما در این شرایط احتیاج میشه، میداد دستم.
واقعا بحث پذیرایی و غذا خوردن چقدر لذت بخشه.
حیف که تا چند قدمی شب نشین اومدم و به خاطر این که خانواده در کنارم نبودند، نرفتم. بعد هم فهمیدم که همه اونا قبل از من اونجا رفته بودن.
“بی تو اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم.”
«مصرع پایانی شعر کوچه از فریدون مشیری»

سلام خانم جوادیان.
من هم میز رو به سفره ترجیح می دم. برای پهن کردن و جمع کردن سفره باید خم شد و این شدیدا باعث کمر درد می شه.
ولی وقتی خونه کوچیک و تعداد مهمون ها زیاد باشه، چاره ای جز استفاده از سفره نیست چون برای یه میز ناهار خوری بزرگ، فضای کافی وجود نداره.

درود بر شما سپاس از نکات جالبی که مطرح کردید البته این ها بیشتر به خانم ها اختصاص داره چون آقایون باید بشینن و پذیرایی بشن و هی باجا و بیجا بهبه چهچه کنن و بگن چه قدر دست پخت شما خوب هست و چه سلیقه خوبی دارید ضمنا در مهمانی ها وظیفه اصلی بر عهده شوهر های فداکار هست اون ها هستن که وظیفه سنگین سرگرم کردن مهمان ها و تعارف کردن به اون ها را بر عهده دارن خلاصه تا رهگذر نیومده و سرم را نشکسته الفرار

عرض ادب
بسیار پست زیبایی بود
خیلی از دوستان من همیشه سؤال دارند که آخه مثلا یه دختر نابینا چطوری می تونه از مهمان ها پذیرایی کنه این پست راهکاری است که من بهتر بتونم جواب گوی آنان باشم
البته یادمان نرود پسرها هم باید این کارها را بلد باشند شاید بیشتر از دختر ها چرا
چون اگر با دختری نابینا و نیمه بینا ازدواج کنی که باید کنارش کار کنی
اگر هم با بینا ازدواج کنی که نباید دیگه اصلا بشینی چون بهت ترحم می کنند
اگر ازدواج هم نکنی که دیگه بدتر چون همه میاند خونت میهمانی باید تک و تنها پذیرایی کنی
خوب پس پست خیلی عالی بود خیلی خیلی

سلام لیلا.
وااای که چه کیفی داره شرکت توی اینجور مهمونیهای مرتب و منظم اون هم از نوع پر خوراکیش خخخ.
چقدر همه چیز با سلیقه و حساب شده هست، من که باورم نمیشه.
واقعا یک کدبانی تمام عیار هستی.
سروش جان، یه وقت بهت بد نگذره ها داداش من؟
ممنون از این پست عالی.

با سلام این تکنیک در منازلی میتواند حاکم باشد که میزبانش با میهمانهای کمی روبرو باشد یا از رستوران غذایش را تهیه کرده باشد و یا دیگر آنکه از کمک بیوقفه میهمانان برخوردار شود تا بتواند بیشتر در کنار آنان به گپو گفت بپردازد.

پاسخ دادن به پریسیما لغو پاسخ