خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

گوشکنیها کجا رفتن!

سلام به گوشکنیهای عزیز! امیدوارم که هرجا هستید، خوب و خوش و سلامت باشید!
مخاطب من اینجا اون گوشکنیهای خاصه. اون حرفه ایها. اونا که نمیشد یه روز از خواب پا بشن و سراغ گوشکن نیان. به ندرت پیش میومد که به پستی سر نزنن. کجایین؟ نه وژداناً بگید چه خبره؟ غذیه چیه؟ خب بگید ما هم بدونیم. مگه میشه شما خبر نداشته باشید که گوشکن باز شده. ههَهَه. نه. غیر ممکنه.
رفتم ببینم بازدیدهای امروز و دیروز با ده دوازده روز پیش چقدر فرق داره. متأسفانه نتونستم. حیف که قبلا این چیزا رو بررسی نمیکردم. تا دو هفته پیش، اگه 24 ساعت به سایت سر نمیزدیم، بعد از 24 ساعت میومدیم و میدیدیم چار پنج تا پست جدید داریم. وارد هر پستم که میشدیم سی چل تا کامنت خورده بود. دیگه بازدیدا و لایکا رو یادم نیست که چقدر بود. عجیبه که بعد از جا به جایی سایت، میشه گفت تعطیل شده. یه روز کامل که میگذره یا یه پست جدید داریم یا اونم نداری. شایدم دوتا باشه. که بیشتر اونا رو هم مدیرا زدن. بعد وارد میشی میبینی چارتا پنج تا کامنت بیشتر نداره. مگه میشه! خودتون باور میکنید. نمیخوام کار بچههای دیگه رو زیر سؤال ببرم هاا! سوء تفاهم پیش نیاد؟ گفتم که مخاطبام اونایین که همیشه و همه جا هستن. حالا اینا هیچی. اصلا خودتون نیستید.نه پستی، نه کامنتی، نه اظهار خوشحالی از برگشتن گوشکن. تو این قسمت پرسش و پاسخ هم که نیستید. نمیدونم باید چی بگم. یه چیزی هی تو ذهنم تکرار شد. ولی سخته برام باورش کنم. هی گفتم یه پست بزنم و حرفامو بگم. هی جلوی خودمو گرفتم. اما نتونستم.
یه چیز دیگه ای رو هم بگم. شاید ربطی به این موضوع نداشته باشه ولی اینجا فرصت خوبیه برای مطرح کردنش. یکی از بچههای عزیز، کسی که قبولش دارم و براش احترام قائلم، از من ناراحت شده. به خاطر این که باهاش چنتا شوخی کردم. راستش نمیتونم بپذیرم که کسی با من قهر باشه. من اصلا بلد نیستم که با کسی دشمنی داشته باشم، یا بخوام کسی رو اذیت کنم، یا از کسی کینه ای داشته باشم. همیشه به همه خوشبین بودم. با همه هم شوخی میکنم. ولی چند بار به خاطر شوخیهای تندم کسانی رو ناراحت کردم. خب همیشه سعی کردم بهشون ثابت کنم که قصد ناراحت کردن یا اذیت کردنشو نداشتم. معمولا قبول کردن. اما اینجا من به ایشون دسترسی نداشتم. تو اسکایپ هم منو از مخاطبهاش حضف کرد. راستش از شهروز خواستم پیگیر بشه. خبری نشد و من بیخیال شدم. گفتم خب دوست نداره ارتباط داشته باشه. این امید رو هم داشتم که یکی آستین بالا بزنه و ما رو آشتی بده. خخخ چقدر پررو! حالا اینجا رسما عذرخواهی میکنم و امیدوارم که از من ناراحت نباشه و دیگر هیچ.
این شعرم تقدیم میکنم بهتون
قطار می‌رود…
تو می‌روی…تمام ایستگاه می‌رود…و من چقدر ساده‌ام که سال‌های سال
در انتظار تو کنار این قطار رفته ایستاده‌ ام و همچنان به نرده‌های ایستگاه رفته تکیه داده‌ام‌‌!
“قیصر امین پور”

بدرود

۲۸ دیدگاه دربارهٔ «گوشکنیها کجا رفتن!»

سلام یکی از ما.
من حرفه ای نیستم ولی تا دلت بخواد گوش کنی هستم و الان هم اینجام. همیشه اینجام. حالا گیریم این روز ها۱کوچولو واسه۱سری گرفتاری شخصی مجبورم کمتر پشت سیستم باشم و در نتیجه مجبورم با گوشی اون هم یواشی تقلب کنم گرفتاری ها رو دور بزنم بیام توی محله بی صدا بچرخم. با اینهمه من هستم. حسابی گوش کنی هستم و اولین لایک پست شما رو هم خود خودم زدم. آخ جون.
بقیه هم هستن. مطمئن باش. اون بنده خدا هم که من نمی دونم کیه امیدوارم با این پست شما کدورت از دلش بره و باز با هم شفاف باشید.
ایام به کامت.

سلام پریسا.دمت گرم که هستی و دمت گرم که جواب دادی و لایک کردی! امیدوارم که هرچه زودتر مشکلت حل بشه و مثل پریسای سابق بشی. امیدوارم هیچوقت گرفتار نباشی! امیدوارم که بچههای دیگه هم باشن و گوشکن مثل قبل ما رو از کار و زندگی بندازه! خخخخخ امیدوارم اون بنده خدا هم پستو بخونه و هر حرفی داره رک و راست بیاد بگه. امیدوارم.

سلام
من البته خیلی قدیمی نیستم ولی وقتی سایت تعطیل شد گفتم یک کم کم‌تر بیام تا توی سایت معتاد نشوم.
ولی این بخش پرسش و پاسخ باز من را این جا کشاند.
ولی با این حال تازگی‌ها پستی که همه را دور هم جمع کند کم شده.
من سعی می‌کنم همیشه باشم تا جایی که بشه
پستهای تجربی بچه‌ها را زیاد دور هم جمع می‌کند
ممنون از شما

سلام. خیلی فرق نمیکنه که قدیمی باشید یا جدید. اما اینجا مخاطبان من اونا بودن که همیشه هستن. مثل خود پریسا. ولی معلومه که شما هم خیلی فعالید. خخخ. نمیشه به این سایت معتاد نشد. منم به خاطر همین تعجب کردم. نمیدونم شایدم دلیلش همین بوده. شاید پستا رو بچهها دوست نداشتن. البته من قانع نمیشم. به نظرم اینطوری هم نیست. ممنون از حضورتون

عباس دغدغه های تو دغدغه های شخص من هم هست. عدم استقبال درست حسابی از برخی پستها ممکنه سبب دلسردی نویسندهها بشه. بویژه شرکت در پستهای مهم و اساسی نسبت به برخی پستها کمتره. مثلا انتظار میرفت که در پست لایحه حمایت از حقوق معلولین و یا پستی که مربوط به مصوبات هیئت دولت میشد افراد بیشتری شرکت کنند و نظرات بیشتر و مفیدتری ابراز بشه. یعنی ما باید این مصوبات و لایحه رو بخونیم و بتونیم نقاط مثبت و منفیش را در بیاریم و بگوش نمایندگان برسونیم چون بخصوص لایحه باید در مجلس مطرح بشه و میطلبد که ما و تشکلهایمان فعالتر با قضیه برخورد کنیم.
به هر حال ممنونم که مثل من و خیلیهای دیگه محله اینقدر برات مهمه.
راستی من از شرکت آوا هوشمند قلم خواستم که بیایند و به پرسشهای بچهها جواب بدند و خوشبختانه این کار رو هم کردند ولی اگه استقبالی از پست مورد نظر نشه، خب خیت میشیم دیگه. خخخخ.

سلام عمو حسین. آره واقعا. نگران کنندس. پستهای دانلود کلی طرفدار داره. بچههای ما هم آدمای سطحی نیستن که بگی این چیزا رو درک نمیکنن یا به کارشون نمیاد.نمیدونم واقعا. با این وجود نبودن بچهها باز هم عجیبه و این دلایل قانع کننده نیست.
جدیدا پستها دارن به سمت و سوی خوبی میرن و مسائل اساسی و تأیین کننده و مباحث فرهنگی خیلی داره بیشتر میشه. امیدوارم همه مشارکت کنن. ممنون از حضورتون.
اما خوب واقعا اگه بچهها به این مطالب نیاز ندارن…..

درود. من هم اگه لایق باشم, گوش کنی هستمو خواهم بود. ولی یه چند وقتی هست دارم رو یه پروژه ای کار میکنم که ببینم چه کاری میتونم برا همنوعام انجام بدم. تا ببینیم خدا چی میخواد. ولی به پستها سر میزنمو میخونمشون. آموزش ها رو هم آماده دارم که در جای خودش منتشر میکنم. بعضیها فکر نکنند ما خلف وعده کردیم.
خوشو خرمو پیروز باشید.
همیشه بهتر از دیروز باشید.

سلااام علی جون! چطوری؟ امیدوارم که هرچه زودتر و بهتر پروژت به نتیجه برسه. آره کم و بیش متوجه حضور تو بودم. مخصوصا این که همیشه برای گوشکن تبلیغ میکنی. حیاقتشو داری چرا که نه. اونقدر که تو برای گوشکن کار کردی، من نکردم.تما لمنتظر آموزشت میمونم. مرسی که حاضری زدی.

سلام خانم کاظمیان! خواهش میکنم. اختیار دارید.
فکر کنم شما تنها کسی هستید که تو همه پستا بودید. البته غیر از دوستانی که تازه به گوشکن پیوستن و اونا هم همه جا هستن.
شما تو همه پستها، یا بعد از من کامنت میذاشتید یا قبل از من.
مرسی از حضورتون.

سلام اولاً از آشنایی با شما خیلی خوشحال شدم هرچند به صورت مجازی بنظر من ایجاد پست پرسش و پاسخ کمی مشکل دارد یا من با آن مشکل دارم بهتر است یک آموزش براش بگذارند. البته استقبال نابینایان از گوشکن خیلی به نحوهی مدیریت مدیران محله دارد در جواب عمو حسین عزیز باید عرض کنم که در مورد این لایحه اکثر نابینایان دچار نا امیدی و بیثمر بودن آن+ هستند… به به هر حال گوشکن باید بماند و حتماً هم خواهد ماند. ++++ ++

سلام به گوشه نشین! منم از آشنایی شما خوشحالم. امیدوارم بیشتر با شما آشنا بشم.
من نمیدونم شما دقیقا با کدوم بخش پرسش و پاسخ نمیتونید کار کنید. به هر حال این بخش تازه راه اندازی شده و کم کم شرایط بهتر میشه و کار کردن با اون ساده تر میشه. خوب اگه ضرورتش احساس بشه یکی از بچههای خودمون آستین بالا میزنه و آموزش کار با این بخْشو میزاره تو سایت.
راستش متوجه نِمیشم که منظورتون از این که استقبال نابینایان از گوشکن به نحوه مدیریت اون بستگی داره یعنی چی! خوب مسلمه که بستگی داره. به هر حال من نمیتونم در این زمینه نظر بدم. غیر از این که اگه پیشنهاد یا انتقادی در مورد سایت و نحوه مدیریتش دارید، در بخش تماس با مدیران نظرتونو بگید. مطمئن باشید بررسی میکنن و اگه لازم ببینن تغییراتی اعمال میکنن.
آره، منم موافقم که بچهها نا امید شدن و قید خیلی چیزا رو زدن. با توجه به گفتههای آقای معینی، تو همون پست، بهزیستی خیلی کم تو جلسات بررسی اصلاحات قانون حمایت از حقوق معلولان شرکت میکرده. پس هر حرفی که در مورد بهزیستی گفته میشه مبنی بر حمایت نکردن بهزیستی از معلولان اینجا ثابت میشه و نابیناها حق دارن که نا امید پیگیری نکنن. اگرچه با پیگیری نکردن مخالفم.
مرسی از حمایت و مشارکت و حضورتون

سلام آقای معلم اجازه، ما هستیم. راستی الان فصل مسافرت هستش بیشتر گوشکنیا هم دارن ایران گردی میکنن نگران نباشین ما گوش کنی ها هر جا باشیم به یاد گوش کن هستیم و به محله بر میگردیم. آقای معلم یگانه ای یکی از ماها خخخ موفق و بالنده باشین.

سلام سیتا خانم.
خخخخ یعنی چی!
خوب شما اگه دانشآموز خوبی بودی که الان نمیومدی. خخخخ
نمیدونم. شاید. ولی فکر نکنم. یعنی پارسالم اینطوری بوده؟ فکر نکنم. نه. من که قانع نمیشم.
به هر حال امیدوارم، هرچه زودتر برگردن.
خیلی ممنون! همچنین. مرسی از حضورت

خودمم که به دلیل سرعتم نشد وارد حساب کاربریم بشم, سلاااام!! خوبین خوشین سلامتین, آقای معلم شما چطورین, راستی من اون پستتون رو یه جایی که اینترنت گیر اورده بودم خوندمش, خلاصه من نت ندارم, گل ریزون کنید مبینت بخرم گرونه, هیجا ساپورتم نمیکنن, خخخ
خلاصه خوشحالم امیدوارم کامنتم ثبت بشه, دو ساعت یه پست رو باز میکنم میذارم میرم آروم آروم باز بشه

بیاید که یکی دیگه شونم گرفتم. خخخخ…
سلام خانم مظاهری! مرسی منم خوبم. شما چطوری؟
وقتی میگی معلم، واقعا با خودم درگیر میشم. عمل نکردن به تعهدات، لیاقت نداشتن تو این کار، سوء سابقه ای که دارم، حماقتها و بچگیهایی که تو سال گذشته کردم همه از ذهنم میگذرن. به هر حال ممنون که به اون پستم توجه کردی.
خوب بچهها پولاتونو بزارید رو هم برای این مستضعف مبینت بخریم. خخخخخ من حاضرم ۵۰۰ تومن بدم. حالا چه قدر میشه پولش؟
خوب خدا رو شکر که کامنتت ثبت شد. وگرنه، اِسمتو جز غایبا رد میکردم. خخخ اینترنت ما هم دست کم نداره. من که وقتی میخوام برم تو اینترنت، گوشیمم میزارم دم دستم. از گوشی مثلا وارد اینستاگرم میشم. تا اون باز بشه میام اینجا یه کامنت میزارم. تا کامنتم بره میرم پیامامو میخونم.. خلاصه باید در کنار اینترنت یه کار دیگه هم بکنی. مثلا کتابی چیزی بخونی.
ممنون که اومدی و امیدوارم که هرچه زودتر به اینترنت دسترسی پیدا کنی.

سلام عباس. ایشالا که هرچه زودتر چراغت روشن بشه. خخخخخخخ
آره خوب ولی احساس میکنم تا حالا کمتر همچین اتفاقی افتاده باشه. مأمولاً هر کاری هم داشته باشن میان اینجا. به هر حال، عدم الان ۱۰ روز نیستن. البته یکی شونم تو بودی ها! خدا کنه که مشغلهها و گرفتاریهای همه خوب باشه و مشکلی نداشته باشن.
بزار یه چیزی رو لو بدم. این عباس آقا سرش شلوغ بوده. میدونید چرا؟ رفته مسابقات بین المَمَلیی، نه ببخشید!مسابقات ملی دو و رتبه دو رو تو دوی ۲۰۰ متر و رتبه سه تو دوی صد متر اورده. با وجود این که مربا نداشته و حتی مسؤولای اون بخش نذاشتن بره و گفتن رتبه نمیاری و از این حرفا. حالا دیگه خودتون میدونید چی کارش کنید.

سلام سلام خوبید خوشید؟ خوب خوشحالم که خوبید: عجب چی بگم بابا؟ من که خیلی سرم شلوغ شده کلی مشکل برام پیش اومده: گاهی وقتها که فکر میکنم به یاد میارم قبلً ها بیشتر میومدم و بیشتر از محله خبر میگرفتم ولی الآن به زور همون ماهی یک بار رو میام: البته توی سایتهای دیگه هم نمیرم: خیلی دپرسم: شرایطم بهتر که شدش حتمً بر میگردم: تا اون موقع به خدای مهربون میسپارمتون:

دیدگاهتان را بنویسید