درود خوب دوس دارم از همه چی و همه جا بنویسم. چیه مگه؟! میخوام خودمو رو کنم. چیه مگه؟ نگا داره؟!

این کاری که اینجا میکنم شاید بشه اسمشو گذاشت طوفان ذهنی از نوع کش‌لقمه. یعنی طوفانی که علیرغم اینکه باید کوتاه باشه، بلنده!

اولش بریم تو کار آمار شب روشن که معلوم نیست چطوری اینقدر زیاد نشون میده. بالاخره آدمه دیگه. کنجکاو میشه. منم گاهی عادت دارم ی کمی بلند بلند فکر میکنم. یکی از فکرامم اینه که چطوری اینقدر آمار سایت‌شون زده بالا. نه که بحث حسادت باشه ها، میدونید کمترین چیزی که من اصن بهش اهمیت نمیدم همین آماره. تا جایی که آمار‌گیر اصلی محله که خیلی هم آمارو زیاد نشون میداد برداشتم ولی در کل ی سری احتمالات در مورد آمار سایت شب روشن به ذهنم خطور کرد که ترجیح میدم نگم چون در مورد مسائل فنی‌شون مطمئن نیستم. سایت با تو که جدیدا اومده و فعالیت‌شون هم حدودا بد نیست اینقدر آمارش کم؟ و شب روشن که فعالیتش عمومیتر هست آمارش اینقدر بالا؟ عجیبه! به هر حال، مهم قلب های ماست. قلب های دوغ که فایده ندارند. نمک دارند واسه فشار خون خوب نیستند. هرچی که هست، امیدوارم سایت شب روشن همیشه پایدار بمونه و بچه هاش موفق باشند.

خوب. بعدش برم سراغ ی دیکشنری اندروید انگلیسی به فارسی که با تاک‌بک سازگار باشه. نمیدونم شما چیزی خوب سراغ دارید یا خیر. آخه من پیدا کردم شاید خوب کار نکنه و قولش رو به یکی دادم. اگه کسی داشت، بهم بگه.

بعدشم بریم سراغ یتیم شدن سایت طی یک هفته ی آینده! بعله. شهروز خان قراره بره به بلاد نیمه‌کفر و خوب امیدوارم دچار و سه‌چار اعمال خاک‌بر‌سری نشه که اگه بشه، خودش میدونه و من و تو و ی نخودچی‌خوران خوب گوشکنی! شهروز به مدت هفت هشت ده روز قراره نباشه و منم که میدونید تنبلم. انتظار داشته باشید خورشید‌گرفتگی تا چند روز دیگه شروع میشه و این یعنی نوشته ها، کامنت ها، ایمیل ها و پیام های شما باید صبر کنند تا علف زیر پا‌شون سبز بشه و بعدش که شهروز به وطن برگشت، جواب‌شون بده. خداییش خیلی ظلم بزرگی هست اگه من جای شهروز جواب شما رو ندم و به کارا رسیدگی نکنم. آخه یک سالی میشه که من تقریبا بیخیال محله شدم و 79 و پنج دهم درصد کار ها رو شهروز انجام میده. باقیشم واسه بچه های دیگه میشه که اسم نمیگم چون میترسم اسم‌شون رو از قلم بندازم.

بعدش میریم سراغ چشمه جون که گفته حال و وقت و زندگانی واسه مدیریت گوشکن نداره و استعفای غیر رسمی خودشو تقدیم محله کرده. آخه چشمه جون، تو که چشمه ای، تو که شفتالویی، تو که آلبالویی، من که قوقولی‌قوقو میکنم برات، دردسر می تراشم برات، پست کپی حذف می کنم برات، بذارم برم؟!

دیگه از چی حرف بزنیم؟ از منو پل خواجو که زنده‌یاد، استاد جلال همتی می فرمایند: “سری پل خواجو، یارو وایسادس! کمرش بسکی جنبیدس، پیرنش ور‌قلنبیدس!” بعله. جا‌تون خالی دیشب با یکی از بچه های تیم سپاهان ساعت سه ی نصفه شب، زیر پل کنار چای و باقالا و نسکافه فروشی نشسته بودیم و از هر دری صحبت می کردیم. حتی از در های ریلی که الان می خواهیم اساس‌کشی کنیم و خواستیم سفارش بدیم واسه کمد که میگه خیلی گرون میشه و شاید صرف نظر کنیم. راستی چون میدونستم یکی از عشقک هام هم دیشب خواجو مییاد و بیش از 24 ساعت میشد که هیچی نخورده، قبل از اینکه برم خواجو، واسه خودم ی ساندویچ خریدم خوردم و واسه اون هم ی ساندویچ خریدم و نخوردم. بعله. تا اینجا پیشرفت کردم که کنترلم رو روی مبل و زیر فرش گم نکنم تا دست هر کسی نیفته و بتونم در مواقع لازم، خودمو کنترل کنم و بزنم شبکه دو تا شکمم قار قار نکنه و ساندویچی که حق یکی دیگهست رو قاپ نزنه. عشقکم اومد، ساندویچ رو دادمش خورد و رفت. ای کاش وضع همه خوب بود، ای کاش!

دیگه اینکه اطلاعیه ی استخدامی آموزش و پرورش توی سایت سازمان سنجش زده شده و از همین پنجشنبه ثبت نامش شروع میشه. امیدوارم من ی شانسی بیارم، خودمم تلاش کنم و ی کاره ای بشم توی این هیریویری بیکاری. شما هم برید توی گوگل سازمان سنجش رو بزنید بازش کنید اطلاعیه ی استخدامی رو بخونید. مدرک تحصیلی فوق دیپلم، کارشناسی و یا بالاتر نیاز دارید و کارت پایان خدمت یا معافی.

این سرور سایت و پشتیبانی نگاه روشن پارس و کلا سایت ما چهار ساله که شده قوز بالا قوز. هرجاشو درست میکنیم، ی جاش می‌لنگه! باور کنید ی درخواست پشتیبانی دارم شاید مال چند ماه پیشه. موضوعش هست: “قطعی و کندی سایت”. چندین ماهه که داریم با بچه های فنی این درخواست رو پیگیری می کنیم، بلکم حل بشه. البته خوب هوای ما رو هم داشتند و همیشه ما رو شامل حال تخفیفا‌شون کردند ولی خوب چی بگم که هرچی بگم اگه نگم بهتره.

آهان. راجع به سر نزدنم به خیلی از پست ها هم بگم که انگاری حال ندارم به پست ها سر بزنم یا مثلا صد تا کامنت رو بشینم مث قدیما بخونم. نمیدونم. شاید چون الان اینجا داره بوی نفت مییاد اینجوریم. نمیدونم! خودم امیدوارم خوب میشم!

دیگه بگم ی طرحی کتابخانه ی برلین بهم پیشنهاد کرد که همکاری کنم که منم موافقت کردم و امیدوارم ی اتفاق خوب واسه همه بیفته. مال الان نیست. سازی که داریم میزنیم سه ماه بعد صداش در مییاد!

دیگه چی بنویسم؟ آهان. خیلی ها به تلفنم زنگ می زنید و هنوز بعد از هزار بار که من گفتم فقط دانش‌آموز ها رو تحویل میگیرم، ازم انتظار دارید پاسخگوی بخش امداد‌رایانه یا کمک‌رایانه به صورت شبانه‌روزی باشم که خوب نیستم و همینجا تأسف خودم رو از اینکه خواسته ی بعضی رو اجرا نمی کنم اعلام می کنم.

راستی، ی متن تخصصی عمران رو به اندازه ی ده صفحه ترجمه کردم که امیدوارم چیز خوبی از آب درومده باشه ولی ی چی بگم نخندید. من دیروز چهار پنج صفحه از اون متن کت و کلفت و تخصصی رو ترجمه کردم بعدش فهمیدم که فصلی که باید ترجمه می کردم ی فصل دیگه بوده و کلا دهنم صاف شد. نخند. نخند مسواک گرون شد! کلا همه ی بدنم از بس قیر توی اون متن بود، قیر‌مالی شد رفت پی کارش!

عجیبه روزگار. ی ترجمه هست هرچی واسه رهگذر میفرستم، ایمیل نمیشه که نمیشه. یعنی کلا ایمیل هام قاط زده بعضی از ایمیل هاییم که نمیدونم چه ویژگی ای داشته باشه کلا یا برمیگرده یا نمیره که بخواد برگرده! خخخ. اینم شده ی موضوعی وحشتناک در حد ناامیدی از زندگی و این جنگولک بازی های سوسول‌معابانه.

دیگه اینکه خیلی دوس دارم برگردم به دنیای شاد بازی های کامپیوتری و ی کمی با این دانش‌آموز ها باهم کل کل کنیم و ببریم و ببازیم ولی هم وقتشو زیاد ندارم و هم اینکه این گروه های اسکایپی که من ی زمانی توشون فعال بودم به دلایل مشخص و نامشخصی مسموم شد و ترجیح دادم خاموش بشم. همون آش و کاسه ی همیشگی تهمت و زیر‌آب‌زنی و دعوا و بی‌جنبه‌بازی که کلا توی جامعه ی نابینایی به نسبت بینا ها بیشتره. کلا من فکر میکنم هرکی چشم نداره، چندتا تخته هم کم داره. شاید تعدادی از تخته های عقل آدمیزاد توی چشمه و خودمون نمیدونیم. چه معلوم!

بعدشم اینکه بدرود نمیگم چون شاید هوس کردم برگردم گاهی روزا از این طوفان های کش‌لقمه ای ذهنی تحویل‌تون بدم. همینجوری کوتاه، مفید، پراکنده و قاطی!

فعلا لذت ببرید از زندگی تا بعد بگم چیکار کنید.