خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

اگه راست میگی محله رو دوست داری, پس چرا نمیای تو ثابت کنی؟

  • درود به دوستان عزیز. امیدوارم حال همگی خوب, خوش, و عالی, با تعم پرتقالی باشه.
    درود از اون درودهایی که تا جواب ندید, عمرً دست از سرتون بردارم. درود از اون درودهایی که فقط تقدیم هم محلیهای عزیزم میکنم. از اون درودهایی که برای پاسخ شما به اونا, لحظه شماری میکنم.
    بچه ها, هم محلیها, همه و همه, بیاییم برا تضمین بقا و پیشرفت محله ی خودمون دست به دست هم بدیم. بیاییم, که اگه امروز نیاییم, شاید فردایی نباشه. دارم میگم بیاییم, که فردا نگید نگفت.
    بیاییم برای استفاده ی بهینه از خودمون, در راستای پیشرفت و تضمین بقای  محله, گام برداریم. از مصرف محوری, به سمت تولید محوری حرکت کنیم. بابا, مرده خوری هم حدی داره. من یکی که دیگه خسته شدم, از بس فقط کامنت دادم.
    تواناییها, و مهارت هامونو, صرف پیشرفت محله کنیم. تجربه ثابت کرده, هر وقت اتحاد داشتیم, هر وقت به اهداف کلان فکر کردیم, هر وقت به منافع گروهی فکر کردیم,موفق بودیم.
    تا زمانی که, ما فرهنگ برخورد با خودمونو اصلاح نکنیم, نباید از دیگران انتظار داشته باشیم, که فرهنگ خودشونو در برخورد با ما اصلاح کنند.
    تا وقتی که ما در مواجهه با مشکلات, به جای منطقی بودن, احساسی برخورد کنیم, باید به بیناها حق بدیم که به ما ترحم کنند. باید حق بدیم که ما رو دست کم بگیرند. باید حق بدیم که فکر کنند ما از یه کره ی دیگه ای اومدیم. باید حق بدیم که فکر کنند چیزی بارمون نیست.
    تا کی باید دنبال بهونه برای جدایی باشیم. تا کی باید وقتی تقی به توقی میخوره, بگیم که نیستیم دیگه. تا کی باید به این رفتارامون ادامه بدیم. تا کی باید به جای پذیرش واقعیت, تو کامنتا بگیم: این نوشته ی تندی بود, و ما ناراحت شدیم.
    تا کی دیگران مطلب بذارن ما بخونیم. تا کی دیگران آموزش بدن ما یاد بگیریم. تا کی ما باید مصرف گرا باشیم. تا کی باید چراغ خاموش به محله سر بزنیم. تا کی باید مفت خوری کنیم. تا کی باید فقط کامنت بذاریم.
    بچه ها, بیاییم انحصارها رو بشکنیم. بیاییم خودمونو از خود تحریمی در بیاریم. بیاییم برای همکاری در زمینه های مختلف, بگیم که هستیم. مثلاً ما هم محلی هستیما. بابا, به چه زبونی بگم:  بیاییم به داد هم برسیم. فرهنگ همنوع دوستی رو جا بندازیم.
    امکان نداره کسی انسان باشه, ولی دارای عیده و تفکر نباشه. امکان نداره کسی تحصیل کرده باشه, ولی مهارت نداشته باشه. امکان نداره کسی پیشرفت محله رو بخواد, بقیه مخالفت کنند. امکان نداره کسی مهارت داشته باشه, ولی نخواد که از مهارتش استفاده بشه. پس هر کس, استعداد نهفته ای داره. اینجا محل شکوفایی استعدادهای نهفته تو هر زمینه ای هست. بهتره که دست رو دست نذاریم.
    اگه خواستار پیشرفت محله هستی, بیا جلو. اگه فکر میکنی میتونی, بیا جلو. شاید میتونی, ولی فکر میکنی که نمیتونی. تو بیا جلو اصلاً بگو چه کاره هستی. بیا حرف بزن, بحث کن, اثبات  کن خودتو, تا به یه تصمیم درستو درمونی برسیم. بذار از علمت, از دانشت, از مهارتت, از تجربیاتت, همه لذت ببرند. از مفید بودنت لذت ببر.
    تو هر زمینه ای که فعال باشی, هر تخصص, تجربه, و یا هر مهارتی داشته باشی, امکان نداره که به درد محله نخوری, مگه اینکه خودت نخواهی.
    وقت رو هم بهونه نکن, که ما نمیخوایم 24 ساعت اینجا باشی. هر وقت تونستی, هر وقت حسش بود, هر وقت دوست داشتی, ما رو از نعمت حضورت بهره مند کن. حرف دیگه ای هم باقی میمونه آیا.
    فقط بیا بگو تخصصت اینه,تواناییت اینه, مهارتت اینه,  میتونی, میخوای, دوست داری که محله پیشرفت کنه. تو بیا بگو: از هیچ چیزی نترس, ما با تو هستیم.
    شما بگید تو چه زمینه ای مهارت دارید, تا من بگم: محله چطوری باید از مهارت شما استفاده کنه. شما بگید چه کار میتونید بکنید, تا من بگم چکار باید بکنید. شما بگید چرا نمیاید, تا من بگم: چطوری باید بیایید.
    اگه دلیل منطقی برا نیامدنت داری, اگه زمینه برای اومدنت فراهم نیست, اگه فکر میکنی که ما نمیخوایم تو باشی, بیا تا با هم حلش کنیم. وقتی میشه مشکلی رو حل کرد, چرا باید صورت مسئله رو پاک کنیم.
    اگه هم نمیدونی چه تواناییهایی داری, نگران نباش, ما کشفت میکنیم. خلاصه, که نمیذاریم مفت هدر بری. مگه عمر هم محلیهامون الکیه که بذاریم بیخودی هدر بره. تو بخواه, کارِت به بقیش نباشه.
    پس این دانشگاهی که رفتیم, این درسی که خوندیم, این زحمتی که کشیدیم, به چه کاری میاد. مگه نه اینکه, ما زنده به آنیم که آرام نگیریم. بیاییم برا یه لحظه هم که شده, برا یه بار هم که شده, یه بار عمیق به این موضوع فکر کنیم. فکر کردن که دست خودمونه دیگه.
    فقط یه لحظه به این فکر کنیم, که اگه یه روزی به هر دلیلی, مجتبی نباشه, شهروز نباشه, سعید نباشه, چه خاکی میخوایم به سرمون بریزیم. یعنی دیگه قید محله رو باید بزنیم. اگه خودمونو متعصب روی این محله میدونیم, اگه دلسوز محله هستیم, اگه موجودیت محله رو موجودیت خودمون میدونیم, اگه به دنبال بهبه و چهچه نیستیم, اگه به دنبال چاپلوسی نیستیم, باید با فعالیت هامون, با برنامه هامون, با راهنمایی هامون, با جهتگیری هامون, بقای این محله رو تضمین کنیم. باید میخ بقای این محله رو محکم بکوبیم, جوری که تحت هیچ شرایطی, این میخ در نیاد. آدم عاقل قبل از باریدن بارون چترشو باز میکنه. خلاصه که علاج واقعه رو قبل از وقوع باید کرد.
    حمایت مدیران از این طرح, نشونه ی تضمین اجرای درست و دقیق این طرح هست. عدم همکاری مدیران هم در همینجا منتفی میشه و میره پی کارش, و دیگه هیچ بهونه یا توجیهی باقی نمیمونه. دیگه چطوری باید بگیم نیازمند همکاری شما هستیم, من نمیدونم.
    پس با توجه به این روضه خونیها, و این رجز خونیها, از هم محلیها انتظار همکاری و همراهی بیشتر رو خواستاریم. انجام دادن کار برا خودمون, نه لطف است, نه خواهش است, و نه التماس, بلکه یه وظیفه ی انسانی است. داره تموم میشه از منبر میام پایین الآن
    ضمن بحث پیرامون این موضوع, به موارد زیر هم دقت لازم رو داشته باشیم. از مدیران هم خواهش میکنم, با دقت به مباحث و موضوعات مطرح شده توسط دوستان, طرح اجرای استفاده ی بهینه از هم محلیها رو در جهت بقا و پیشرفت محله, تضمین کنند.
    من خودم هم متوجه نشدم آخه سر پیازم یا ته پیاز. تا نظر مدیران چی باشه.  تو کامنتا منتظر همتون هستم. موفق باشید.
    1. چه فعالیتی یا فعالیتهایی میتونستم انجام بدم ولی ندادم. دلیل انجام ندادن این فعالیتها چیه.
    2. چه تواناییها, و مهارتهایی دارم, که مدیران, توجه شایانی بهشون ندارند.
    3. دلیل کم فعال بودن, یا اصلاً فعال نبودن من, در این محله چیه؟ راهکاری برای این مورد هست آیا.
    4. آیا مشکل من, نداشتن آموزش مرجع, برای بروز تواناییهام هست.
    5. جای چه فعالیتهایی در محله خالی است. من کجا میتونستم کمک کنم, ولی مدیران نگذاشتند. و چرا.
    6. من نیازمند چه انگیزه ای برای همکاری بیشتر و بهتر با محله هستم.
    7. نقش مدیران در جذب من, و امثال من, چگونه باید باشد.
    8. چه مورد, یا مواردی در راستای این طرح اینجا گفته نشد, ولی من میتونم بگم: و پاسخ بدم.

۳۲ دیدگاه دربارهٔ «اگه راست میگی محله رو دوست داری, پس چرا نمیای تو ثابت کنی؟»

سلام واقعا تاپیک قشنگیه مرسی و اما من خیلی دوست دارم ازین هم فعالتر باشم ولی …. واقعا” درس خوندن ، کار پایان نامهم ، بچه هام و خیلی مسایل باعث میشن گاهی کم کار باشم یا که اجازه بگیرم از مدیر تا نباشم مدیران عالیند ولی خب خلاقیت مدیریتی باعث جذب میشه به نظرم از کاربرا نظر خواهی کنن که چه خلاقیت هایی باعث جذبشون میشه یا محیط رو مستعد می کنه تا بیشتر باشن من به شخصه عاشق محلهم و از حالا تا ابد (یعنی زمان مرگ ) نه دنبال بهونه واسه جدایی ام نه قصد شو دارم و نه میرم !

درود. شما کارت درسته. یه کارر دیگه ای که میتونید انجام بدید, اینه که هر چند وقت یه بار, یه پستی تحت عنوان مهمان ویژه بزنید, و با اون مهمون دعوت شده مصاحبه داشته باشید. این کار خودش باعث انتقال تجربه میشه. شاید مثل صندلی داغ باشه, ولی کارکردش متفاوته. موفق باشید.

درود. نه. شما هم میتونید کار انجام بدین. من تا اونجایی که میدونم شما مستقل هستید. پس میتونید هر چند وقت یه بار یه چالشی مطرح کنید, و راه حل خودتونو هم بگین. پستهایی تحت عنوان مستقل شویم. امیدوارم این کامنتو بخونید و کمی به پیشنهاد من فکر کنید.

واااااااااییی عزیزمی این چه حرفیه، به نظرم شما از همه ما خلاقترین چون جرات شکست نفسی رو دارین،
تازه شما ی قلب مهربون دارین، تبسم جان خیلی از مهمون نوازی و مهربونی شما تعریف کرد طوری که داشتم پا برهنه نی اومدم اصفهان خخخخ
ولی جدی جدی خیلی دوست دارم ببینمتون، امید که سعادت دیدار با شما رو داشته باشم.

سلام دوست عزیز نظرات بسیار خوب و جذابی را مطرح کرده اید در رابطه با من مورد چهار ممکنست مصداق داشته باشد در خصوص بند هشت هم بنظر من مدیران محله سعی کنند از آن دسته از اعضای محله که شناخت کافی ندارند تماس بر قرار کنند و با آنها بیشتر آشنا شوند و آنها را راهنمایی کنند که در چه موردی میتواند همکاری کند یا زمینه ای فراهم کنند که افراد خودشان با یکی از مدیران به طور مشخص تماس بگیرند و مشاوره بگیرند و نظراتی از قبیل نظرات شما باز هم تکرار شود و اهالی محله از طریق کامنت ها با یکدیگر تبادل نظر داشته باشند…. موفق باشید

من استعداد تو رو کشفیندم…تو میتونی تا فردا صبح یه بند حرف بزنی….
استعداد خودمم کشفوندم…من میتونم بشینم اینجا استعداد بچه ها را بکشافونم…
استعداد خانوم کاظمیانم بکشفیندوندم… میتونه تا صبح کامنت بذاره وهی بگه من استعدادکاشفینده شده نداشته بودندم…
خب دیگه کسی نبووود کشفش کنم؟ من اینجاد دفتر کشف استعدادهای درخشان قاطینگا و پاتینگا راه انداخته بودیندم…

سلام من که اینترنت ندارم. واسه همینم فعالیت ندارم. ولی دارم واسه شماها آموزش یک بازیرو ضبط میکنم. البته یکی آموزششو داده ولی نه کاملشو.خوب من به بازی علاقه دارم. ازتون میخوام فقط بازی بذارین. بازی بازی بااااازی.خوب من رفتم بای.

درود. نه. قطعاً شما هم تجربیاتی دارید, هر چند من یا دیگران, از آنها آگاه نباشیم. اگه محله و هم محلی ها رو دوست داریم, باید هر چه در توان داریم, برا تضمین بقای این محله بذاریم. بیا دست رو دست نذار.

سلام علی!
من که هستم. همیشه. یه کارهایی هم میخوام بکنم.
من چنتا برنامه اندرویدی که خیلی به درد همه مون میخوره دارم. خیلی وقته که میخوام بزارم تو گوشکن. ولی تنبلیم میشه. چون باید آموزششون رو هم آماده کنم. خونه مون هم شلوغه و کم فرصت پیش میاد که بتونم ضبط کنم.
در مورد مسائل فرهنگی-اجتماعی مربوط به زندگی نابینایان هم یه بحثهایی دارم که هرچه زودتر شروع میکنم.
به نظرم جای یه چیزی تو این محله خالیه. اونم معرفی نابینایان موفق به جامعه و به خود نابینایانه. کاش یه بخشی داشته باشیم که به معرفی نابینایان و کمبینایان به جامعه به طور مستقیم بپردازه. مشکلات و توانمندیهای نابینایان رو به افراد عادی معرفی کنه. البته شاید همه پستها به طور غیر مستقیم، این کارو میکنن. اما شیوه مطرح شدنشون طوریه که فقط نابینایان اونا رو میخونن. البته اخیرا بچهها تو چنتا پست به این مطلب پرداختن. اما بهتره بخشی باشه که مخاطبش افراد عادی و تازه نابینا باشن. اون وقت میشه این پستها رو هم اونجا داشته باشیم. نه این که از پستهای اخیر حذف بشن.
راستش منم معتقدم که خوبه هر چند وقت یه بار تو اسکایپ در مورد سایت بحث کنیم.
در مورد مدیران و مدیریت اینجا پیشنهاد و انتقاد خاصی ندارم. همه چیز عالیه. غیر از این که اگه پست کسی نیاز به ویرایش داره به صاحب پست اطلاع بدن تا خودش ویرایش کنه. مگر در مورد مسائل نگارشی.
مرسی علی! عالی بود!امیدوارم استقبال بشه.

ببین علی خان، این همه ایمیل میزنی و توی اسکایپ میگی که الگوی علمی مدیریت و پیشرفت و بقای محله. منم گفتم امتحان کن ببین چند تا هستند و چه کار های جدیدی میتونی صورت بدی. الان دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ امیدوارم این مطلبت راه های خوبی رو باز کنه ولی همونطور که گفتم، تا چندتا نیروی متخصص متعهد بی جیره مواجب نداشته باشی، کار پیش میره ولی سخت. چندتا سروش تقیزاده داریم؟ چندتا شهروز؟ نه که بقیه کاری نکردند یا کار‌شون خوب نبوده. خیر. اصلا اینطور نیست. بقیه خوب بودند، کار‌شونم خوب بوده ولی کسی که بتونه از وقتش انفاق که نه، ایثار کنه واسه محله، نیست یا خیلی کمه. اینه که کارا با سرعتی که داری میبینی پیش میره. حرف زدن و سخنرانی کردن آسونه ولی کو تا عمل. خودم یکیم که بدتر از همه!

درود. همون سخت پیش بره, بهتر از اینه کلاً پیش نره. به هر حال, همین متخصصین هستند که باید متخصص تربیت کنند. اگه تمرکز به این سمت باشه, خیلی خوب میشه. اگه سیاست این محله از همون اول تربیت متخصص بود, کارر به اینجاها نمیکشید. ولی هنوز هم دیرر نشده. هر کس به هر طریقی که بتونه به این محله کمک کنه, خودش یه امتیازه. یه چند وقت سختی بکشیم, یه عمر راحت باشیم. قرار نیست همه چیز از اول بهبه باشه. من جز خیرو صلاح محله, چیزی نمیخوام.

سلام.
به نظر من همین الآن هم هر کس هر کاری که از دستش بر میاد کم یا زیاد انجام میده و باز هم به نظر من تا الآن اهداف زیادی محقق شدند که شاید اصلاً در مخیله کسی هم نمی گنجید.
به زور که نمیشه کسی رو آورد وسط میدون.
فضا تا حدی که قانون اجازه میده آزاد هست و هر کس بخواد فعالیتی داشته باشه انجامش میده.
عمل کردن خیلی بهتر از حرف زدنه خیلی.
موفق باشید.

لایک حسین،
تازشم علی تو چیکار بقیه داری پسر خوب،تو خودت هرکاری ازت بر میاد واسه محله انجام بده،چیکار این و اون داری،اینجا همه با دل و جون دارن تو محله کار میکنن مطلب میذارن،پس نیازی نیست که کسی بیاد و بهمون بگه که اگه محله واست مهم هست چنین کن و چنان کن،خخخخخ،خب اگه واسمون مهم نبود که اینجا پیدامون نمیشد که،خخخخخی، ولی من فکر کنم مخاطب پستت خودت بودی،چون بقیه که هرکاری ازشون بر میاد اینجا دریغ نمیکنن،پس یا علی،شروع کن،ما همه منتظر پستای مفیدت که میدونی که باعث پیشرفت محله میشه هستیم،خخخخخخ،خدافسی

سلام.
به نظر من الآن مشکل خاصی نیست.
هر کس هر کاری بتونه داره انجام میده.
اتفاقاً اگر هی به بچه ها فشار بیاریم که چرا نیستید و چرا فلانید، برعکس عمل میکنه و طرف میگه بذارم برم تا یه چیزی هم بدهکار نشدم.
من فکر میکنم شاید درصد مهمی از مشکلات ما زمانی حل بشه که عزیزانی که به هر دلیل منطقی از طرف خودشون و قابل احترام از نظر ما قهر نکنن برن و بگن ما دیگه نیستیم و ما هم هی بریم منتکشی.
انرژی و زمانی که برای متقاعد کردن این گروه داره از طرف ما صرف میشه واقعاً جالب توجهه که اگر این انرژی و زمان برای ما آزاد بشه میتونیم بیشتر تمرکز داشته باشیم.
به هر شکل من در مورد دوستانی که به هر دلیلی از محله رفتن و به نوعی قهر کردن فقط یه جمله میگم.
ای کاش از بیناهای محله مثل رعد و معصوم و ترانه یاد بگیریم که با وجود بینا بودن و با وجود این که بارها اینجا بهشون توهین شده و در حقشون ظلم شده، بازم با جون و دل اینجا هستن و هر کاری از دستشون بر میاد دارن میکنن.
اما خود نابیناها تا میگی بالا چشت ابرو هست و فلان پست یا کامنتش رو به مصلحت منتشر نمیکنیم، آسمون رو به زمین میارن و آنچنان محو میشن که انگار از اول وجود نداشتن.
این نشون میده که ماها به جز خیل مشکلاتی که داریم، ظرفیتمون هم کمی متزلزل هست و خیلی تحمل شنیدن خلاف عقیدمون رو نداریم و سندش هم مقایسه ی این ظرفیت با ظرفیت بالایی هست که از بیناهای محله داشتم.
امیدوارم روزی برسه که منافع عمومی نمیگم بیشتر ولی حد اقل یکسان با منافع شخصیمون برامون اهمیت داشته باشن.

درود. مشکلاتی که گفتی برا این پیش میاد, چون وظیفه ها مشخص نیست. شما وظیفت مدیریته, مدیریتتو بکن. تو مسئول حرف زدن با شلغمخوان نیستی. اونی هم که قهر هست, با همون مسئول محله, که کارش مدیریت روابط عمومیه محله هست, یا برمیگرده, یا نه. هر کس را بهر کاری ساختند.

دیدگاهتان را بنویسید