سلام عمو حسین عزیز و ارجمند.
خسته نباشید. ممنونم از محبتی که به من دارید.
مشق های بیگانه از نظر من همان اتفاقات و وقایعی است که در طول روز ممکن است برای هر آدمی پیش بیاید. دفتر های کثیف هم از نظر من همان سرنوشت است که هر آدمی ممکن است از آن نفرت داشته باشد و هر آدمی هم ممکن است آن را بر وفق مرادش بداند.
آدمی که از زندگی خسته می شود به نوعی خودش را پایان خط می داند و به قول معروف می خواهد که بمیرد. پس می توان گفت او به غروب می اندیشد. اما اینکه چرا شعرم به قو ربط دارد این است که آدمی که می خواهد به خاطر چنین سرنوشتی بمیرد، پس دلش می خواهد که همراه با یک فریادی بزرگ از دنیا برود. قو حیوان نجیبی است. هیچ وقت جفتش را تنها نمی گذارد. حال اگر لحظه مردن یک قو را دیده باشید متوجه منظور من می شوید. قو بلندترین فریاد را در هنگام مرگ می کشد . برای همین من اسم این شعر را آواز قو گذاشته ام.
ممنونم از اینکه به پست من سر زدید.
موفق و سربلند باشید.
با احترام