قدیما حریم خصوصی نبود حتی حمامش عمومی بود،
ولی چشم هیچکس هرزه نبود . اون روزا پای کسی جلو کسی دراز نبود،ولی پشت پا زدن هم نبود
. اون روزا حرفی توی دلها نبود که هیچ،حرفی هم پشت سر کسی نبود . اون روزا برگر و چنجه و بختیاری نبود ، ژله و پای سیب نداشت، نون و پنیر بود. آش های دور همی و سنگک و سبزی و انواع ترشی و آش بود .
اون روزا رنگ سال نبود، مانتو های رنگا رنگ نبود، پیرهن شیک و بی خط و یقه نبود هر چی بود توی بقچه مامان بزرگ بود
اون روزا پولی نبود، ولی دلها خوش بود . خوش به حال اون روزا ولی این روزها شاید همه مون پول داریم، شاید خونه داریم، ماشین داریم، هر چی بخوایم میخریم، ولی باز فکر میکنیم یه چیزی کم داریم، که اون روزا رو نداریم
. افسوس که دیگه دل خوش نداریم…….. کاش اون روزا خریدنی بود،کاش میشد، این روزا رو مثل اون روزا کرد . باز هم قدیمیا مثل همیشه درست گفتن که خوش به حال اون روزا… قدیما شبها بالا پشت بوم میخوابیدیم و ستاره ها رو می شمردیم و دلمون به وسعت یک آسمون بود … این روزها چشم میندازیم به سقف محقر اتاقمون و گرفتاری هامونو می شمریم … قدیمها یک تلویزیون سیاه و سفید داشتیم و یک دنیای رنگی … این روزا تلویزیونهای رنگی و سه بعدی و یک دنیای خاکستری … قدیما اگه نون و تخم مرغ تموم میشد ، راحت می پریدیم و زنگ همسایه رو هر ساعتی از شبانه روز می زدیم و کلی باهاش می خندیدیم … این روز ها اگه همزمان ، درب واحد اونا باز شه بر میگردیم تا که مجبور نشیم باهاش سلام علیک کنیم … قدیما از هر فرصتی استفاده می کردیم که با دوستها و فامیل ارتباط داشته باشیم چه با نامه چه کارت پستال و چه حضوری … این روزها با “بهترین دستگاه های رسانه ای” هم ، ارتباط با هم نداریم ، قدیما یه پنجشنبه جمعه بود و ی فامیلو یه خونه پدر بزرگه و مادربزرگه……. این روزا پر از تعطیلی ، ولی کو مادر بزرگه ?????? کو اون فامیل ؟ کو اون خونه ؟ قدیما توی قدیما موند … افسوس خلاصه اش وسیله ارتباط هست ولی خودش نیست خوش باشید مثل اون قدیما …..