حالا دیگه حدود چهار پنج روز از رفتنش میگذره
شنبه, یک شنبه, دو شنبه, سه شنبه, چهار شنبه …
من گریه کردم ولی باور نکردم,
فریاد زدم ولی باور نکردم,
کاملا منطقی پذیرفتم ولی باور نکردم
من دلم گریه می خواد,
دلم ننه جون خدیجه م رو می خواد
امشب وقتی سر سفره شامش نشسته بودیم یه لحظه بغض پرید وسط گلوم و گفت این شام شام ننه جون خدیجه ت هست ها!
انگار داشت باورم میشد ولی باور نکردم
ولی وقتی بعد از شام دختر خاله م گفت متین سه ساله ش وقتی وارد اتاق ننه جون شد, دنبال ننه جون میگشت و چون ندیدتش پرسیده؟ اون وقت دیگه کاملا باورم شد که ….
نمی خواستم باور کنم ولی باور کردم
می خواستم گریه کنم ولی گریه نکردم
بغضم رو قورت دادم
قطره اشک های بی اجازه پریده وسط چشم هام رو یواشکی پاک کردم و به چشم هام گفتم
به سوز
به جای قلبم بسوز
در کنار قلبم بسوز
و درد ….
حالم اصلا خوب نبود و زودتر اومدم خونه ….
باید بنویسم
باید بنویسم تا سبک بشم,
باید اشک بریزم
من گریه می خواستم و با اولین خط تمام اشک های نریخته م رو ریختم …..
الآن سبک تر براتون می نویسم ولی خب قبول کنید که نمیشه و نمی تونم اون قدر سبک بنویسم تا حس کنید فضای سبک زمان خاک سپاری رو!
من گریه می کردم و فریاد می کشیدم ولی عجیب آرامشی داشت اونجا
ناراحت بودم ولی غم نداشت اون فضا!
خنک بود و سبک!
حتی وقتی دست گذاشتم روی طل خاک هایی که حالا دیگه سقف خونه مادربزرگه بود و نگران سنگین شدن ننه جونم بودم واقعا حس کردم چه خاک سبکی خیلی سبک …
ننه جون خدیجه من خاص بود, از اون پیرزن های مهربون دوست داشتنی که فقط دعات می کنند و ورد زبونشون خیر بود و خیر….
غرغری و آه و ناله کن نبود, عزت نفسی داشت برای خودش عجیب و غریب بی نهایت
ذهن و هوشش که دیگه وصف نشدنی, واقعا اگر در زمان خودش امکانات داشت یا در این دوره متولد میشد حتمی و بدون اغراق ترشی خورده یا نخورده یه چیزی میشد
سختی کشیده بود و داغ دیده که بگذریم …
ننه جون خدیجه من پیتزا خییلی دوست داشت و به پیتزا میگفت پیتا خخخخخخ شکلک دندون مصنوعی و پیری در کنار هم دیگه
پفک هم دوست داشت و فقط عیبش تعارفی بودنش بود, البته شاید هم واقعا نمی خواست ولی خب اصلا اختلاف من با این ننه جون موصوف فقط بر سر همین مطلب بود که هرچی ما میگفتیم میخوای؟ میگفت نه و من که با زور اجبار بهش میدادم خخخخخ
تازه وقت هایی هم که خور و پوفش هوا بود بعد صداش میزدی میگفت بیدارم و زیر بار نمیرفت که خوابه و بله دیگه ایشون همیشه بیدار بودَندی البته باز اینجا به اختلاف میرسیدیم که تهش دیگه زور و اجبار نداشت خنده بود و خودش یه جوک شده بود یا هست توی خونه واده ما…
در کل که دیگه نوشتنم هم نمیاد و فقط اومدم بگم برای مامان جون من دعا کنید و از خدا طلب بخشش و آمرزش براشون بخواید که دستشون دیگه از این دنیا کوتاه هست و هان از اتاق فرمان ننه جون بیگم و بابا جون حبیب و بابا جون خدادادم هم می گند ما رو هم بگو که دست ما هم خیلی وقتی هست از این دار فانی کوتاه شده نوه گل گلابتون عزیزم.