سلام دوستان خوب گوش کنی.
حال و احوال؟
امیدوارم خوب و پر انرژی باشید.
همان طور که از عنوان پست پیداست میخواهیم در مورد رشتههای تحصیلی که نابیناها و کم بیناها در دبیرستان و دانشگاه برای خود برمیگزینند بحث کنیم و من در این میان یک سری تجربیات شخصی خودم را در اختیار شما قرار میدهم، امیدوارم که مفید باشد.
وقتی یک دانش آموز در دوران قبل از دبیرستان متوجه نقص بینائیش باشد بهتر میتواند نسبت به آینده تحصیلی و شغلی خود تصمیم گیری کند.
فرد در این مرحله چند حالت دارد که من به ذکر مواردی که به ذهنم میرسد میپردازم:
- دانش آموز نابیناست یعنی برای مطالعه کاملا مشکل دارد و از خط بینایی استفاده نکرده و از کتابهای صوتی یا خط بریل برای مطالعه استفاده میکند، چنین فردی بهتر میتواند نسبت به انتخاب رشته در دبیرستان و دانشگاه تصمیم گیری کند.
- دانش آموز کم بیناست و از خط درشت استفاده کرده و با کمک ذره بین از همین خط بینایی استفاده میکند و شاید مشکلات دیگر هم داشته باشد مثلا مشکلات در رفت و آمد مستقل و یا مشکلات دیگر.
- دانش آموز هیچ مشکل خاصی در مطالعه با خط بینائی ندارد و مشکلات بینائی هنوز در او خود را نشان نداده است.
به هر حال گروهی که ما بحث میکنیم از نقص بینائی خود یا بیماری ژنتیکی خود خبر دارند و بیماریشان هم اگر فعلا شدید نیست در آینده پیشرفت میکند.
اگر دانش آموز جزو گروه یک باشد به طور معمول در دبیرستان رشته علوم انسانی یا برخی از رشتههای ریاضی و فیزیک را انتخاب میکند یا در رشته فنی و حرفهای کامپیوتر را انتخاب کرده.
چنین فردی رویا پردازی نمیکند که سراغ رشته تحصیلی علوم تجربی برود زیرا که شرایط این گونه رشتهها حداقل در کشور ما برای او مساعد نیست.
گذراندن درسهایی مثل شیمی، زیست شناسی، حالا از فیزیک صرف نظر کرده نیاز به بینائی دارد.
نباید در مورد روی آوردن به رشته علوم تجربی رویا پردازی کرد زیرا اگر در دبیرستان هم مشکلی پیش نیاید در دانشگاه حتما مشکل پیش میآید و فکر کنم اصلا چنین اجازهای هم به فرد داده نمیشود.
در مورد گروه دوم نیز در رشته تجربی دچار مشکل خواهند شد، زیرا در آزمایشگاههای زیست جانوری یا زیست گیاهی به بینائی نیاز دارند و به تبع دروس در دانشگاه سختتر و اساتید سخت گیر تر هستند.
و اما گروه سوم یک مقداری شاید در دبیرستان راحتتر بتوانند از پس رشته علوم تجربی برآیند و همچنین در دانشگاه به هر شکلی شده این دوران را طی میکنند ولی، بعد از آن هنگام پیدا کردن کار و زمانی که بیماری چشمی آنها شدیدتر شود حتما مشکلات دامن آنها را میگیرد.
البته ما در این سایت با کسانی آشنا شدهایم که در کشورهای دیگر علیرغم نابینائی پزشکی خواندهاند.
گفتم که شرایط کشور ما تفاوتهای زیادی دارد و نباید رویا پردازی کرد، اساتید نازنین کشور ما هیچ زمانی با چنین افرادی همکاری نخواهند کرد.
حالا کمی از تجربیاتم را در مورد این رشته تجربی و محیط زیست در اختیارتان قرار میدهم.
ببینیید دوستان، من زمانی که در دبیرستان بودم در مطالعه مشکل خاصی نداشتم و رشته تجربی را به این خاطر انتخاب کردم زیرا عاشق زیست شناسی بودم.
ساعات درس زیست گیاهی یا جانوری از عمرم حساب نمیشد.
ولی هنگام انتخاب رشته در دانشگاه متوجه بیماری RP شده بودم و به همین خاطر زیر شاخههای پزشکی را در انتخاب رشته نداشتم.
تازه آن زمان نیز هرگز نمیدانستم که این بیماری تا این حد پیشرفت میکند و اگر هم کسی به من میگفت که بیماری RP بینائی را تا این حد از بین میبرد باور نمیکردم.
دیگه بر حسب شانس و علاقه رشته مهندسی محیط زیست را انتخاب کردم.
راستش مادر بزرگ مهر خیلی دوست دارند از این رشته برای دانش آموزانشان بگویند برای همین کمی هم از این رشته صحبت میکنم تا مجبور نشم جدا پست بزنم.
رشته محیط زیست یکی از گرایشهای منابع طبیعی است.
رشته منابع طبیعی در ایران چند گرایش دارد که در دانشگاه ما 3گرایش آن وجود داشت.
- منابع طبیعی با گرایش محیط زیست
- منابع طبیعی با گرایش شیلات
- منابع طبیعی با گرایش مرتع و آبخیز داری
اما من در رشته محیط زیست چه دروسی را گذراندم؟
یک سری دروس را تا آنجا که به ذهنم میرسد بیان میکنم، پارهای از این دروس به بینائی کاملا وابسته بود.
دروسی مانند هوا و اقلیم شناسی، اکولوژی، دریاچه شناسی، شناسائی گیاهان مرتعی، رسم فنی، عکسهای هوایی و دیگر دروس.
در مورد دروس اصلی هم درسها یا واحدهائی مثل بیولوژی حیوانات شکاری، پرنده شناسی، اکولوژی حیات وحش، بوم شناسی و مدیریت حیات وحش، آلودگی محیط زیست، درخت شناسی ، ارزیابی محیط زیست و غیره را باید میگذراندم.
میبینید که اسم واحدها کاملا گویاست که چقدر به بینائی نیاز دارد.
مثلا در درس رسم فنی که شبیه نقشه کشی در عمران بود و از دروس اصلی هم نبود خیلی اذیت شدم و باید میرفتم پیش این استادها گردن کج میکردم و شرایط بینائیم را توضیح میدادم، آخه همش با خط کشT و گونیا و پرگار و در کل با دقت سر و کار داشتم و من و دقت اصلا به هم نمیاومدیم، نرم افزارهای مربوط به رشتمون هم کاملا گرافیکیست.
بعضی از واحدهایی که با کامپیوتر سر و کار داشت به من زمان بیشتری میدادند.
به هر حال بعضی درسها را با منت 10شدم و الکی معدلم هم کم میشد اون هم توی اون دانشگاه، به خدا شیمی را 2بار افتادم و یک بار حذف کردم.
دانشکده شیمی خیلی سختگیر بود، شهرت جهانی داره توی سختگیری، آخرش شیمی را ترم آخر و تازه اون هم کتابش را برای بچههای محیط زیست عوض کردند توانستم پاس کنم خخخ.
اکثر درسها آزمایشگاه داشت و دقت بینائی توی اکثر آزمایشگاهها لازم بود برای همین شاید گاهی به خاطر خطای دید نمره مطلوبم را نمیگرفتم.
بچهها ما همش توی این درسها و واحدها بازدید خارج از شهر باید میرفتیم و همش از کوه و تپه برو بالا بیا پائین بود و دوستانم هنگام کوه نوردی کمکم میکردند.
تمام پرندهها و درختان و حیوانات ایران را باید میشناختیم، که البته خیلی هم شیرین بود ولی با کمبینائی سخت میشد.
حالا دانشگاه به هر طریقی بود تمام شد ولی من این همه زحمت کشیدم و چقدر در رفت و آمد بین اصفهان وطبس اذیت شدم، چقدر منت استادها و بقیه مردم را کشیدم آخرش موقع پیدا کردن کار نتوانستم از رشتم استفاده کنم.
البته این مشکل پیدا نکردن کار عمومیت داره و فقط شامل من نیست.
ولی اگر من هم مثل دیگر دوستان رشته حقوق یا زبان انگلیسی یا شبیه این دروس خوانده بودم و از این که در آینده در رشتهای که این قدر به بینائی نیاز دارد آگاه بودم و با آگاهی انتخاب رشته میکردم شاید انگیزه بیشتری برای ادامه تحصیل داشتم.
من نمیگویم که رشته تحصیلیم را دوست ندارم بلکه من عاشق محیط زیستم و بخصوص عاشق حیوانات.
اما من هم دوست داشتم بتوانم از رشته تحصیلی تخصصی خود درآمدی کسب کنم و شاید به خاطر همین کم بینائی نشد، گفتم فقط شاید و شرایط ناجور کشورمون را همه میدانید.
چنین رشتههایی را میتوان در کنار رشته اصلی و به صورت جانبی مطالعه کرد.
شناخت حیوانات و گیاهان و درختان ایران تنها با دانشگاه رفتن تحقق نمییابد.
میتوان نابینا بود و پرندگان را با صدایشان شناخت، حیوانات را با تجسم و گاهی با لمس و توصیف دیگران شناخت.
میتوان به طبیعت رفت و درختان و نوع و شکل میوه و برگهای آنها را لمس کرد.
باز هم یک نکته بگویم شناخت پرندگان بخصوص پرندگان شکاری برای بیناها هم خیلی سخته و مهارت خاصی میخواد.
البته خواندن رشتههای علوم انسانی هیچ ضمانتی برای آینده شغلی نابیناها ندارد و همه شاهد نابیناهای بیکار تحصیل کرده در رشتههای علوم انسانی هستیم.
فقط این پست را زدم که بگویم جوری برای آینده تحصیلی و شغلی خود تصمیم بگیرید که افسوس نخورید.
یعنی نسبت به آنچه چشمان شما را تحدید میکند آگاه باشید و اگر رشتههای تجربی را برای آینده خود انتخاب میکنید پیه همه چیز را به تن بمالید.
البته من میتوانستم بعد دوره کارشناسی یک رشته دیگر را برای کارشناسی ارشد انتخاب کنم، رشتههایی که مانند محیط زیست نباشد و کمتر اذیت شوم و شاید آینده شغلی بهتری هم داشته باشد، ولی به دلیل عدم علاقه به این جور رشتهها این کار را نکردم.
نمیدانم واقعا نمیدانم! آخرش به این نتیجه میرسی که به سوی هر آنچه علاقه داری حرکت کنی.
تصمیم با خودتان است. کل پست و حرفهام را نقض کردم خخخ
موفق باشید.
۱۸ دیدگاه دربارهٔ «در انتخاب رشته تحصیلی در دبیرستان و دانشگاه شرایط و معلولیت بینائی خود را فراموش نکنید»
سلام ممنون بابت پست بسیار خوبتون. بله باید ما نابیناها توی انتخاب رشته دقت به خرج بدیم. پاینده باشید.
سلام.
خواهش میکنم.
ممنون از حضورتون
سلام البته شما نفرمودید
بینایی
دارید یا نه
ببینید دولت در حال کوچک شدن است و فکر استخدام دولتی نباشید
چه خوب میشد در دانشگاه ها به بچه ها مهارت یاد میدادند
تا بعد از گرفتن مدرک برای خودشان شغل درست کنند
باید فکر استخدام در بخش خصوصی باشید
فقط بخش خصوصی
با تشکر
سلام.
کم بینام.
بله من هم به فکر نیستم.
موفق باشید
سلااام سلاام و درووود دروود درودی همچو تعم بستنی شُکُلاتی تقدیم به خانم شیبانی بزرگوار بله کاملاً حرفای شما درسته ما توی ایران محدود به چند رشته در دبیرستان و دانشگاه هستیم مثلاً در دبیرستان فقط میتونیم علوم انسانی یا کامپیوتر بخونیم البته هستند دوستانی که هنرستان رشته ی موسیقی میخونند و بعد هنر امتحان داده و موسیقی یا آهنگ سازی را برای رشته ی دانشگاهی خود برگزیده و ادامه ی تحصیل میدهند اگر دوستان میتوانند میتوانند این رشته را برای کنکور خود که امسال در رشته ی هنر امتحان میدهند برگزینند یا مثلاً در دبیرستان همان علوم انسانی بخوانند و اگر زبانشان خوب است میتوانند کنکور زبان هم امتحان داده و در صورت قبولی ادامه تحصیل دهند البته درست است که کتابهای این رشته کم است اما به کمک کرزوایل و دیگر امکانات میشود درس خواند اما خود رشته ی علوم انسانی در نحایت میتوانند امتحان بدهند که رشته های تاپ آن که یک کم بازار کار دارد حقوق است که البته بازار کار این رشته یعنی حقوق برای ما نابینایان فقط در دو گروه کاری از چهار گروه کاری اصلی هست یعنی وکالت و مشاوران حقوقی البته باید متذکر شوم که پس از این که شخص نابینا وارد دانشکده ی حقوق شد و لیسانس یا همان کارشناسی را اخذ کرد میتواند در امتحان کارآموزی وکالت که تقریباً استانیست البته مثلاً مرکز شامل تهران و چند استان دیگر میشود یا شیراز شامل استان فارس و کهکیلیه میشود و بعد از قبولی در این امتحان شما کار آموز وکالت شده و پس از این که دوره کارآموزی را با موفقیت و پس از قبولی در امتحان اختبار قبول شدید میشید وکیل در خصوص مشاوران هم تقریباً همین گونه است از دیگر رشته های تاپ علوم انسانی برای ما روانشناسیهاست و البته علوم سیاسی که به نظر من بازار کار ندارد و همین طور مدیریت بازرگانی و حساب داری که با توجه به این که چند واحد ریاضی دارد من نمیدانم که یک نابینا از پسش بر بیاید یا خیر در خصوص کامپیوتر هم یک نابینا میتواند بعد از این که از طریق هنرستان یا فنی و حرفهی دیپلمش رو در رشته ی کامپیوتر یعنی مث دبیرستان ولی فنی و حرفه ایست یعنی فقط دوم و سوم دبیرستان را دارد و دیگر پیش دانشگاهی را ندارد و پس از اخذ دیپلم در امتحان کنکور شرکت کرده و پس از قبولی در دانشگاه میتواند در یکی از دو گروه نرم افزار و یا سخت افزار ادامه ی تحصیل دهد البته من نمیدانم بر سر راه نابینایی که میخواهد در دانشگاه کامپیوتر بخواند مشکلاتی وجود دارد یا نه این را باید آقای محمود هژبری که در رشته ی کامپیوتر درس میخواند پرسید
به هر حاال این مهم است که علایق ما برای رشته ی دانشگاهیمان چیست ولی باید این علایق را با توجه به محدودیتهای ایران مد نظر قرار داد به هر حال امیدوارم هر کس هر رشته ای را که برای دبیرستان و یا دانشگاه خود برگزید موفق شود ببخشید که این کامنت شد خودش یه پست در پناه حق بدرود و خدا نگه دار
سلام آقای عبدالله پور
ممنون از نظرتون.
موفق باشید
سلام رشته تحصیلیم تو دبیرستان اجبارا انسانی بود . البته خداروشکر خیلیهم با این رشته مشکلی نداشتم یه جورایی از فلسفه و ادبیاتو اینا بدم نمیاد !اما حسابی از هر چی ریاضیو و هرچی که مرتبطش هستش فراری بودم خخخ با یه سختییییی بسیار اون دروس رو گذروندم !!!فک میکنم اغلبمون برا راحت بودن بیشتر البته جدا از علاقه و شرایط بازار کار میبایست همین رشته های علوم انسانی رو انتخاب کنیم!موفق باشید
سلام.
ممنون ریحانه جان از نظرت.
موفق باشی
سلام من هر نابینایی را که دیدم انسانی بودند
یعنی رشته انسانی داشتند
سلام. بله معمولا همین طوره.
ممنون از حضورتون
سلام به مریم خانم و تشکر از اینکه به سوالم جواب دادین خیلی دوست دارم این رشته رو به شاگردانم پیشنهاد بدم برای ادامه تحصیل چون واحدهای درسی جالب و هیجان انگیزی داشتین و اما در مورد تحصیل و شغل به نکات خوبی اشاره داشتین گاهی از اوقات پزشک بجای دادن اطلاعات پزشکی از نحوه پیشرفت بیماری امیدهای واهی میده مثلا پزشک معروفی در کودکی به خانواده ی دوستم که نابیناست گفته بود هر چی بزرگتر بشه بیناییش بهتر میشه فقط بهش هویج بدین! یعنی بیماری ژنتیکی رو با هویج درمان کنین! بگذریم … من مطمئن هستم درسهایی که خوندین حتما در زندگی و شغل آینده به شما کمک خواهد کرد چه جالبه که شما واحد هواشناسی هم داشتین یاد آقای سرمدی افتادم باز هم از شما متشکرم دوست خوبم در پناه حق شاد و سربلند باشید
سلام بر مادر بزرگ مهر نازنین
ببخشید به نت دسترسی نداشتم دیر جواب کامنتتون را دادم.
البته این رشته برای آقایان بهتره بخصوص در کشور ما
و اگر به شاگردانتان پیشنهاد کردید حتما باید تا مدارک بالا ادامه بدند تا موفق تر باشند.
رشته طراحی فضای سبز از رشته ما بهتره.
موفق باشید
سلاام مریم جونم, عیدت مبارک,
ممنون از تجربیات نابت,
من معتقدم مگه آدم چقدر زندگی میکنه پس باید بره دنبال هرچی علاقشه, اینطوری شخصا اگه اذیت هم بشم دیگه میدونم اجباری در کار نبوده خودم انتخاب کردم,
ایشالا همیشه سلامت و شاد باشی گلبانو
سلام خانم مظاهری جان.
راست میگی عزیزم.
ممنون از حضورت
سلام دوباره
رشته طراحی فضای سبز رو هم نمیشناسم گرایش ارشده یا لیسانس ؟ البته متوجه میشم فضای سبز شهرهای ایران روز به روز بهتر میشن و حتی گیاهانی مثل رزماری به بوستانها هم اضافه شده که استشمام بوی اونها ارزش دارویی برای سلامتی انسان داره یا طراحی فضای سبز عمودی در بزرگراه ها ولی فکر می کردم بخاطر همکاری بخش خصوصی با شهرداریهاست و در مورد دانشگاه اطلاعی نداشتم اگه کمی توضیح در مورد رشته طراحی فضای سبز بدین خیلی خوشحال میشم سربلند تر از همیشه باشید دوست خوبم
سلام مجدد.
راستش من زیاد از واحدهای این رشته اطلاعاتی ندارم و اطلاعاتم کمه
این رشته گرایش ارشد نیست و خودش به طور مجزا جزو رشتههای کارشناسی است و میتواند در انتخابهای دانش آموزان علوم تجربی باشد.
فقط از محیط زیست سخت تره و به ریاضی وابستهتره و رتبه بهتری هم میخواد.
اون بخش خصوصی را هم که میگوئید همین فارغ التحصیلان فضای سبز هدایت میکنند و در مناقصات شهرداری یا دیگر ادارات و شرکتها
مسئولیت طراحی فضای سبز را بر عهده میگیرند.
دوستی داشتم که خود و شوهرش محیط زیست خوانده بودند و هر دو از طبس رفتند مشهد تا با یکی از دوستانشان در یک شرکت طراحی فضای سبز همکاری کنند و در آمد خوبی هم داشتند.
رشته محیط زیست توی طبس زیاد توی بورس نیست و در طول این چند سال خیلی هم استخدامی این رشته بوده ولی همش آقایان را انتخاب کردهاند.
توی محیط زیست شاخه آلودگی و ارزیابی محیط زیست که از گرایشهای ارشد است بهتره.
ارزیابی محیط زیست هم پر درآمده و توی بورسه و در این گرایش مناطق شهری یا زمینهای کشاورزی و دیگر مناطق از نظر کارائی و پتانسیل شهری شدن وغیره مورد ارزیابی قرار میگیرد.
باز هم اگر سوال داشتید و من بتوانم جوابتون را بدم بپرسید، خوشحال میشم کمکتون کنم و به شاگردانتان کمک کنم.
موفق باشید
سلام مریم جان! خوبید؟ ان شاالله همیشه سلامت و شاد باشید.
من یه سوالی داشتم،دوست من کم بیناست و فقط ۸ درصد بینایی دارند و علاقه دارند به رشته روانشناسی بالینی وزارت بهداشت، ما میخواهیم دقیقا با یه منبع موثق بدونیم، آیا دوستم میتونه در این رشته ادامه تحصیل بده؟ اگه کنکور ارشد این رشته بدهد و قبول شود، بعدا مشکلی برای پذیرشش د دانشگاه پیش نمیاد؟؟
ما توی دفترچه های وزارت بهداشت هرچه گشتیم چیزی پیدا نکردیم .
خیلی ممنون میشم لطف کنی و در این زمینه اگه اطلاعاتی دارید ما را در جریان بذارید یا اگه شخصی میشناسید که بدونن ، به ما معرفی فرمایید.
باتشکر
سلام دوستان
منم بیماری rp دارمو رشته دبیرستانم کامپیوتر هست دبیرستانمو به راحتی تموم کردم برا خودم با مهارتی که داشتم کارافرینی کردم دو نفر از دوستانم که هیچ مشکلی نداشتنو دعوت به کار کردم چن سال باهم کار کردیم تو این مدت بیماریم پیشرفت کرد با این وجود رفتم دانشگاه با کلی فشار و مشکلات تونستم کاردانی بگیرم کارمو گسترش دادمو حالا بیشتر مدیریت میکنم حالا میخوام ادامه تحصیل بدم ولی فک میکنم نمیتونم با این وجود دنبال یه دانشگاه ازاد یا پیام نور هستم که برام کمک کنن ادامه بدم عاشق مطالعه هستم ولی دیگه نمیتونم