خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

بازگشت بینایی پس از چهل سال!

یک مرد ساکن تگزاس که بینایی خود را در اثر عفونت و عمل لیزر چشم ناموفق از دست داده بود، اکنون پس از 40 سال و کاشت یک تلسکوپ ریز در چشمش برای نخستین بار توانست دوباره ببیند. به گزارش یاهو، جان جیمزسون یکی از چند بیماری است که پس از تائید این چشم بیونیک از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا در دو سال قبل از این درمان برخوردار شده است. موفقیت این درمان بسیار حیرت انگیز بود. پس از کاشت این تلسکوپ در چشم جیمزسون در صبح، وی توانست ظهر همان روز یک منوی غذایی را بخواند. وی در سه تا پنج سال اخیر تنها می‌توانست نور را تشخیص دهد. این تلسکوپ مینیاتوری قابل کاشت توسط شرکت Vision Care ساخته شده و به عنوان بخشی از سیستم دید مرکزی بکار می‌رود. این تلسکوپ با استفاده از میکرو آپتیک های زاویه باز، مشابه تلسکوپ گالیله کار می‌کند و با کمک قرنیه می‌تواند تصاویر را تا 2.7 برابر اندازه واقعی‌شان در برابر چشم بزرگنمایی کند. این محصول در حال حاضر برای استفاده در افراد بالای 65 سال مبتلا به مرحله نهایی دژنراسیون ماکولا تائید شده است و با برداشتن لایه جلویی چشم و قرار دادن مستقیم تلسکوپ بر روی شبکیه کاشته می‌شود. تلسکوپ جیمزسون تنها چشم بیونیکی نبوده که در سال‌های اخیر مورد استفاده قرار گرفته است. یک محصول دیگر موسوم به “دید دوم” نیز با کاشت الکترودهایی بر روی شبکیه کار می‌کند که به عدسی خارجی مرتبط شده و به عنوان یک دوربین برای ثبت و ارسال سیگنال‌ها به مغز فعالیت می‌کند. شرکت گوگل نیز اخیرا یک عدسی چشم بیونیک را ثبت اختراع کرده است و برخی کارشناسان بر این گمانند که در آینده، توسعه بیشتر این حوزه می‌تواند به افراد دارای دید استاندارد نیز دید ابرانسانی ارائه کند.

 

 

منبع: برترینها

 

۳۸ دیدگاه دربارهٔ «بازگشت بینایی پس از چهل سال!»

سلاااام سلااام و دروووود درووود بر عمو چشمه ی عزیز و گرامی خودم خوبی آیا خوش میگذره در این هوای خرما پزون وای عجب خبر جالبی بودا وای فکر کن بعد از چهل پنجاه سال بتونی ببینی چه حالی میده ببینی که چه قد دنیای اطرافت زیر و رو شده و چه تغییراتی پیدا کرده به هر حااال عمویییییی مرسیییی باااابت این خبر توپ هر چند که این خبره به توپیییی خودت نمیشه عمو میگما من یه سیزده روز دیگه امتحان دارم خعععلی هم سخته الآن هم دارم میخونم و هم دارم توی محله میگردم پس دعایم کنید تا توی امتحان موفق شوم عموییییی خععععلی با حاااالی و لنگه نداریییی فعلاً در پناه حق بدرود و خدا نگه دار

سلام عمو.همیشه تو اخبار از شنیدن اینکه درمان یک بیماری کشف شده انگار دنیا رو بهم میدن.انگار اون روز یکی از بزرگترین آرزوهام برآورده میشه.خدا رو شکر !ای کاش ی روزی خبر سلامتی همه مردم دنیا رو بخونیم و بشنویم چرا که سلامتی ارزشمندترین نعمت خداست.شاد باشید و تندرست!

سلام آقای چشمه بسیار شنیدنی بود ممنون از شما. من یک سؤال در ذهنم هست البته جوابش رو میدونم ولی شاید اگر دوستان مشارکت کنند بد نباشه. من وقتی که در خیابان با فرد بینایی صحبت میکنم آن شخص به من میگه برو خدا را شکر کن که نمیبینی و ظواهر این دنیا ارزش دیدن نداره شاید این صحبت برای شما هم شده باشه ببعضی از مردم هستند که وقتی در کوچه و خیابان ما را میبینند خدا را شکر میکنند و میگن خدا را شکر. این برای ما یک حسن هست که مردم با دیدن ما شاکر نعمتهای خدا میشن، این دیدگاه من هست شاید آقای چشمه و دیگر دوستان دیدگاه متفاوتی با من داشته باشند که بالاخره ندیدن بهتر هست یا دیدن؟ ببخشید پر حرفی کردم

هادی نازنین این به ظاهر توصیه ای که من و شما از دیگران میشنویم صرفاً یک دلداری بیش نیست و با این حرفشون سعی میکنن به زعم خودشون از غصه های ما کم کنن و هیچ پیام دیگه ای در بر نداره.
همین دیشب بود که من به اتفاق آقای هژبری داشتیم از یک مسیری به سمت منزل برمیگشتیم که یه نفر این توصیه رو به ما کرد.
جالبِ بدونید که اون آقا از این حد هم فراتر رفت و گفت ” کاش من هم نمیدیدم”. 🙂
اما درباره حُسنی که فرمودی:
یک انسان روشنبین میتونه از هر اتفاق یا نکته ای در زندگی درس بگیره و حُسن دونستن معلولیتمون با این استدلال به هیچ وجه معقول به نظر نمیرسه.
بهتر اینه که ما برای افراد داشتن اندیشه سالم رو آرزو کنیم تا اینکه بگیم خدا رو شکر که ما نابینا شدیم تا آدما از زندگی درس بگیرن و بیشتر به یاد خدا باشن.

البته اون آقا به خیال خودش خواسته باهاتون همدردی کنه خخخ متاسفانه تا وقتی که ذهن مردم اسیر حصارهای اندیشه های تحمیل شده است هیچ تغییری در فرهنگ مردم ایجاد نمیشه. در هر زمینه ای که خواستم اطرافیانم رو به اندیشه کردن صحیح سوق بدم به خیال اینکه گناهه حاضر به اندیشه و فکر کردن نشدند . در این فضای مسموم که خداوند رو فقط یک عذاب دهنده تصور میکنن چه باید گفت و چه باید کرد ؟؟

صدر نشین دلها طبق تحقیقات رعد اون قدیم ندیما نبین ها از خدا دو چشم بینا میخواستن خخخ گویا این روزها دو جیب پر از کارت پر پول میخوان .
نمونش نسا جون و شبو شور و بقیه . که در پست آخر رعد ی عده اعتراف کردن که به جای بینایی پول میخوان . البته حق هم دارن .

سلام بر رعد بزرگ.
دیگه تلسکوپ نر و ماده نداره که بابا جون.
برای همه یکسانه، مگر این که برای خانما اکلیل و مواد آرایشی مخصوص برای این تلسکوپا هم بسازن که خوشگل تر بشه خخخ.
ممنون از حضور شما رعد بزرگوار.

سلام. خسته نباشید آقای چشمه. من پارسال تابستون خودم رو کشتم واسه عمل چشمام، حتی یکی از دکترها گفت یه آقایی هست تو مشهد که این کار کاشت تلسکوپ رو انجام میده اما هزینش بسیار بالاست. تازه ممکنه همین یه ذره هم که می بینی بپره. اگرم بیناییت بهبود پیدا کنه نهایت می تونی ۲ متر ببینی. خیلی این مطلب حسرت بر انگیز بود برام. خیلی. حیف اون همه پول ویزیتی که ریختم دور و متأسفم برای خودم که تو مملکتی زندگی می کنم که فقط مدعی پیشرفت تو تمامی زمینه هاست، اما دریغ از یه پیشرفت چشمگیر. شاد باشید

سلام بر پوریا.
نگران نباش، اگه این تلسکوپهای مورد بحث به تولید انبوه برسه، از راه قاچاق هم شده وارد این مملکت میشه و با قیمتهای نجومی در اختیار من و تو قرار میگیره، در مورد این شیوه در ایران هیچ شکی به خودت راه نده که پیشرفت در ایران یعنی این.

دیدگاهتان را بنویسید