سلام و عرض ادب به همراهان همیشگی مجموعه شهر خبر معلولین.
در هفدهمین شمارگان شهر خبر معلولین، 22 خبر و 4 اطلاعیه در بخش اطلاع رسانی، پیش روی شماست.
به دلیل اینکه این جانب تا روز شنبه سوم مهر در سفر هستم و دسترسی به نت ندارم، فرصت پاسخگویی به کامنت ها تا آن زمان برایم مقدور نیست.
لذا پیشاپیش از توجه و لطف شما عزیزان به این مجموعه سپاسگزارم و امیدوارم شهر خبر معلولین در راستای اهداف خود که همان اطلاع رسانی به نابینایان و کم بینایان و معلولین از اخبار حوزه مرتبط به خود است، بتواندرضایت مخاطبانش را جلب کند.
نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را نسبت به این مجموعه، علاوه بر بخش دیدگاه های پست می توانید از طریق آدرس میل به نشانی
amirsarmadi68@gmail.com
در میان بگذارید.

اخبار حوزه معلولین در سایر خبرگزاری ها

تعداد اخبار: 14 خبر

وبسایت نابینایان پکتوس: سازگاری برجسته نگار با برنامه داکسبری، نرم افزار مبدل متن به نقاط بریل

ایسنا: ایران در جایگاه پانزدهم پارالمپیک 2016 ریو قرار گرفت

ایرنا: سرویس رایگان برای دانش آموزان استثنایی شهر تهران

مهر: آغاز مناسب‌سازی پیاده‌روهای طهران قدیم/تسهیل تردد نابینایان

مهر: تولد سالانه ۳۰ هزار کودک معلول در کشور/ممانعت از خودکشی ۴۳۲۰ نفر

ایسنا: افزایش ضریب سختی کار برای 3 گروه از معلمان

مهر: بهزیستی به دنبال ارتقا توان‌بخشی حرفه‌ای در بین جمعیت هدف است

باشگاه خبرنگاران جوان: افزایش خدمات دانشگاه علمی‌کاربردی به معلولان/ وعده تحصیل رایگان محقق شد

مهر: ۴۰۰۰ تسهیلگر در کشور فعالیت می‌کنند/ نقش رسانه ها در حوزه اجتماعی

مهر: عجیب‌ترین خبرنگاری که تاکنون دیده‌اید/ ثبت وقایع با روشی بی‌نظیر

به نقل از روابط عمومی بهزیستی شهریار: طرح توانبخشی معلولان افغانستانی در شهریار اجرایی می‌شود

مهر: احیای بینایی نابینایان با سلول های بنیادی

مهر: یخچالی که خرید سس و شیر را یادآوری می کند

وبسایت نابینایان پکتوس: رصد آن سوی مرز. گشت در سایت ها و مجلات خبری ویژه نابینایان در جهان

اختصاصی ایران سپید

تعداد اخبار: 8 خبر

جعبه جادو، دمی با شش نقطه ای ها

اگر از رادیو به عنوان یار وفادار نابینایان در میان رسانه ها یاد کنیم، گزافه گویی نکرده ایم؛ البته که نابینایان هم مخاطبان وفادار این رسانه محسوب میشوند و انصافاً میزان وفاداری مخاطبان نابینا نسبت به این رسانه، بیش از وفاداری خود رسانه است. جدا از این حرفها، رادیو طی بیش از دو دهه اخیر، نسبت به تلویزیون در تولید برنامه ویژه معلولان، خاصه نابینایان پیشگام بوده و پرداختن به نابینایان را –هرچند پراکنده-، یکی از رسالتهای خود میداند. اخیراً گروه اخلاق و زندگی شهروندی رادیو تهران، اقدام به تولید برنامه ای با عنوان «شش نقطه» کرده و بنا را بر تولید برنامه به وسیله خود نابینایان گذاشته است. عوامل برنامه «شش نقطه» که شنبه شبها ساعت 22 از رادیو تهران پخش میشود، همان دوستان برنامه «زندگی ادامه داره» هستند. این بار دوستان ما طی برنامه ای 20 دقیقه ای که با همکاری رادیو تهران و انجمن نابینایان تولید میشود، حوزه های مختلف فعالیتهای نابینایان را بررسی میکنند.

محل ضبط برنامه، استودیوی شماره 12، یکی از استودیوهای ساختمان شهدای رادیو، واقع در جام جم است. ساختمان شهدا، یکی از بناهای ساخته شده بعد از انقلاب است که رو به روی درب مسجد بلال واقع شده و بعد از بالا رفتن از چندین پله، نمای آن هویدا میشود. این بنا متشکل از 6 طبقه و دو طبقه منفیست که استودیوها در این دو طبقه واقع شده اند. ساختمان به شکل چند ضلعی ساخته شده و به همین علت، فضایی پیچ در پیچ –مخصوصاً طبقات زیرین- دارد. از هر راهرو که در طبقه های زیرین عبور میکنی، صدای استودیوهای مختلف شنیده میشود که مشغول ضبط برنامه هستند. استودیوی 12 هم در یکی از راهروهای طبقه منفی 2 واقع شده است.

مساحت استودیو 12 متر است و تجهیزات آن –مخصوصاً اتاق فرمان- به روز شده و دیگر از تجهیزات قدیمی خبری نیست. اشکان آذرماسوله، مجری و سردبیر برنامه در گوشه ای از اتاق فرمان، در کنار علی اکبر جمالی، مدیر عامل انجمن نابینایان ایستاده و موارد مد نظرش را به صدابردار و همچنین شهروز حسینی، مجری یکی از آیتمهای برنامه یادآوری میکند و آماده ضبط میشود. – نابینایان برنامه های شنیدنیتری برای جامعه هدف تولید میکنند: همزمان با آماده شدن آذرماسوله برای ضبط برنامه، علیرضا حبیبی، مدیر گروه اخلاق و زندگی شهروندی رادیو تهران وارد اتاق فرمان شد و فرصت خوبی دست داد تا با او در خصوص سیاست گذاری رادیو تهران پیرامون پرداختن به معلولان و نابینایان صحبت کنیم. حبیبی معتقد است که برنامه هایی که خود نابینایان برای همنوعانشان تولید میکنند، شنیدنیتر است: «بر اساس تقاضایی که از سوی انجمن نابینایان به معاونت صدا ارسال شد و آن تقاضا به شبکه های مختلف ارجاع گردید، بنا شد رادیو تهران به عنوان رادیوی فرهیخته که مختص یک زمان یا ساعت خاص نیست و در لحظات مختلف دارای مخاطب است، اقدام به تولید برنامه ای ویژه نابینایان و کمبینایان کند. طی مذاکراتی که با دوستان در انجمن نابینایان صورت گرفت، دو رویکرد مطرح شد؛ تولید برنامه به وسیله خود نابینایان و تولید برنامه به وسیله گروههای دیگر برای نابینایان. با این رویکرد که نابینایان برنامه های شنیدنیتری برای جامعه هدف نسبت به سایر گروهها تولید میکنند، قرار شد برنامه شش نقطه به وسیله دوستانی که پیشتر تجربه تولید برنامه رادیویی ویژه نابینایان داشتند، تولید شود.» حبیبی نگاه شبکه به برنامه شش نقطه نسبت به سایر برنامه ها را نگاهی برابر عنوان کرد: «برنامه شش نقطه، یک برنامه مستقل است و مثل سایر برنامه ها، بازبینی و نظارت میشود. شاید عده ای گله کنند که چرا مدت زمان این برنامه کم است. من معتقدم که برنامه های فیچر مانند، هرچه کوتاهتر، شنیدنیتر خواهند بود. امروز بسیاری از تولید کننده های برنامه های رادیویی به این سمت پیش میروند.» حبیبی سیاستهای رادیو تهران در زمینه تولید برنامه ویژه نابینایان و کمبینایان را محدود نمیداند: «همانطور که گفتم، برنامه شش نقطه مستقل است، اما وجود این برنامه مستقل شبکه را در پرداختن به نابینایان محدود نمیکند. ممکن است مثلاً در برنامه ای مثل تهران در شب هم به نابینایان پرداخته شود. ما منتظر بازخوردهای مختلف برنامه شش نقطه هستیم تا در ادامه تولید این برنامه، تصمیمگیری کنیم.» – دستمان در رادیو تهران خیلی باز است: بالاخره بعد از پایان ضبط اشکان، زمانی که نکات مربوط به اجرای شهروز حسینی را با آن صدای بلند همیشگیش متذکر شد، از اتاق فرمان خارج شدیم و در فضای اصلی راهرو ساختمان، طی یک گفتگوی کوتاه، از وجوه تمایز این برنامه با برنامه «زندگی ادامه داره» صحبت شد: «برنامه شش نقطه دو فرق اساسی با «زندگی ادامه داره» دارد؛ یکی اینکه مدت زمان این برنامه نسبت به آن کمتر است و ما باید با ریتمی تند کار کنیم. دوم اینکه در رادیو تهران دستمان برای بیان مسائل مختلف نابینایان باز است. ضمن اینکه من در تولید برنامه های ویژه نابینایان، به فضای ترکیبی متشکل از آیتمهای مختلف اعتقاد دارم.

نابینایان فراموش شده

وقوع انفجار در تنها مدرسه نابینایان کابل و ویرانی این مدرسه، ما را بر آن داشته تا در چند هفته گذشته، طی سلسله مطالبی به بررسی اوضاع آموزشی نابینایان در افغانستان بپردازیم. البته این نگرانی هم هنوز پا بر جا است که علیرغم نزدیک شدن به روزهای آغازین سال تازه تحصیلی، هنوز مدرسه به همان شکل ویران باقی مانده و هیچ گونه بازسازی انجام نشده است. البته بنیاد زنان و کودکان نابینایا افغانستان که پیشتر در همین ستون به معرفی آن پرداختیم، اقدام به راه اندازی کارزاری بین المللی برای جمعآوری کمکهای مالی مردم جهان به منظور تأمین هزینه بازسازی مدرسه را آغاز کرده است که برای این بنیاد در این مسیر موفقیت آرزو میکنیم.

بعد از صحبتهای دو نفر از دانشآموزان نابینای افغانستانی در مورد امکانات تحصیلی نابینایان در این کشور، به سراغ یکی از معلمان مدرسه نابینایان کابل میرویم. غلامرسول طوفان، از معلمان مقطع دبیرستان در مدرسه نابینایان کابل میگوید: «متأسفانه این مدرسه یک مرکز غیر استاندارد به حساب میآید و هیچ امکاناتی برای دانشآموزان در نظر گرفته نشده است. نبود وسایط حمل و نقل باعث میشود حتی برخی از دانشآموزان قادر به حضور در جلسه امتحانات را هم نداشته باشند. در این مدرسه از سیستمها و تکنولوژیهای جدید آموزشی هم خبری نیست و ما دقیقاً از همان شیوه ها و ابزارهایی استفاده میکنیم که چهل سال پیش به کار میبردیم. نبود معلمان متخصص در حوزه نابینایان هم یکی دیگر از مشکلاتی است که ما در این مدرسه با آن رو برو هستیم. بسیاری از معلمان این مدرسه، با بریل آشنایی اندکی دارند و از تدریس دروس اختصاصی نابینایان عاجزند. بیشتر معلمان هم تحصیلات تکمیلی ندارند و کم پیدا میشوند معلمانی که مدرک لیسانس یا بالاتر داشته باشند.» طوفان، در باره وضعیت نابینایان در دیگر ولایتهای افغانستان هم میگوید: «امروز، از میان ۴۰۰ هزار نابینا و کمبینای افغانستانی که بیش از ۳۸ هزار نفر آنها را هم کودکانِ در سنین آموزش تشکیل میدهند، تنها ۲۰۰ نفر در کابل و نهایتاً ۳۰۰ نفر در سایر ولایتها تحت پوشش آموزشهای ویژه در مدارس نابینایان قرار میگیرند و امکانات آموزشی حتی برای همین پانصد نفر هم آنقدر اندک است که به طور مثال، حتی دانشآموزان کلاس دوازدهم هم از داشتن یک ماشین تایپ بریل محروم مانده اند.» مدرسه نابینایان کابل که در افغانستان آن را «لیسه مسلکی نابینایان» مینامند، در سه بخش مجزا نابینایان را مورد آموزش قرار میدهد: تعلیمات اسلامی، تعلیمات استثنایی و آموزش مهارتهای حرفه ای و شغلی. تأمین سرویس حمل و نقل، یک وعده غذای گرم و کتب و ابزارهای آموزشی و کمک آموزشیِ دانشآموزان بر عهده لیسه مسلکی است که به گفته خواجه عبد الکریم صدیقی، مدیر عمومی این مرکز، در همه بخشها مشکلات فراوانی وجود دارد. به عنوان مثال، از نود دستگاه ماشین تایپ بریل، چهل تای آنها از کار افتاده و نیاز به تعمیر دارد.

تابستان خود را چگونه گذراندید؟ بیهوده بی برنامه

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه 27 شهریور ایران سپید نوشت: روزهای پایانی تابستان 95 را میگذرانیم. حتماً یادتان است عنوان یکی از انشاهای رایج دوران مدرسه، یعنی «تابستان خود را چگونه گذراندید» علت طرح این پرسش این بار نوشتن انشا نیست، بلکه پرداختن به یکی از بزرگترین ضعفهای آموزش و پرورش استثنایی، یعنی پر کردن اوقات فراغت دانشآموزان استثنایی در طول تابستان است. موضوع بسیار مهمی که امسال در قالب گزارش به شکل مفصل به آن پرداختیم. اما باز مسأله سر جای خودش باقی مانده است. به راستی چرا آموزش و پرورش استثنایی برنامه جامعی برای برگزاری اردوهای تابستانی، برگزاری مرتب کلاسهای آموزش فوق برنامه در پایگاههای تابستانی ندارد؟ بررسیها حاکی از ضعف شدید سازمان آموزش و پرورش استثنایی در این خصوص است. اهمیت این امر بویژه برای دانشآموزان استثنایی از این جهت مضاعف است که اولاً دانشآموزان استثنایی میبینند دانشآموزان عادی از چه تنوع اردویی و موارد گوناگون برنامه های فرهنگی در ایام تابستان برخوردارند و ثانیاً امکانات موجود در جامعه برای سرگرمی دانشآموزان استثنایی خارج از چارچوب آموزش و پرورش بسیار محدود است. این در شرایطی است که در صورت ارائه پشتیبانیهای لازم از سوی سازمان آموزش و پرورش استثنایی، سازمانهای غیر دولتی معلولین حاضر به برنامه ریزی و مدیریت برنامه های تابستانی متناسب با دانشآموزان استثنایی هستند که هم موجب کاهش هزینه های سازمان آموزش و پرورش و هم غنای محتوای برنامه ها به شکلی جذاب برای دانشآموزان و خانواده های آنان میشود. اما دریغ که همچنان شاهد مصاحبه ها و ارائه آمارهای غیر واقعی از سوی آموزش و پرورش استثنایی در خصوص برنامه های تابستانی دانشآموزان استثنایی هستیم.

وفور امکانات، وجود افسردگی

در شمارگان قبلی، صحبت از سفر کردیم، اما نه سفر داخل کشور؛ سخن از سفر به خارج کشور شد و تجربه یکی از دوستان نابینا را از زبان خودش منتشر کردیم. این وعده را هم دادیم که در این شماره باز در باب سفر خارجی و معضلاتی که برای یک فرد نابینا ممکن است پیش آید، سخن بگوییم. با توجه به اینکه عده ای از نابینایان در طول دو دهه اخیر به دلایل مختلف رحل اقامت به کشوری اروپایی یا آمریکا را گزیده اند، بر آن شدیم موضوع سفر به کشور خارجی را به گونه دیگر مطرح کنیم و تجربه کسی را از زبان خود او منتشر کنیم که مطالعه آن خالی از لطف نیست و آن، عبارت از تجربه اقامت در یکی از کشورهای اروپاییست. مهیا بودن امکانات رفاهی برای معلولان در کشورهای اروپایی، خاصه اسکاندیناوی، انگیزه بسیاری از معلولان، مخصوصاً نابینایان را برای مهاجرت به آن کشورها تقویت کرده، موضوع غیر قابل انکاریست، اما آیا همه چیز به امکانات رفاهی آن کشورها ختم میشود؟ آیا مدینه فاضله ای که برخی دوستان به دنبالش هستند، کشورهای اروپایی یا آمریکا و استفاده از امکانات و خدمات آن سرزمینهاست؟ آیا تمام مشکلات و معضلات معلولان –در اینجا منظور نابینایان- با اقامت در آن کشورها رفع میشود؟ پاسخ این سؤالات را شاید در صحبتهای زهرا شهریاری، یکی از نابینایان فعال و شناخته شده بتوان پیدا کرد. زهرا شهریاری که در میان دوستانش به «زری شهریاری» شهره است، از تجربه های اقامتش در سوئد میگوید. او مدتهاست که شهروند سوئد محسوب میشود و مقیم «کالمار» یکی از شهرهای جنوبی این کشور است: «هر کدام از کشورهای اروپایی در ارائه خدمات به معلولان ویژگیهای خاص خودشان را دارند. اما آنچه بیشتر مد نظر من است، نوع تعامل اجتماعی مردم هر کدام از این کشورهاست. من مقیم سوئد هستم و طبعاً از شیوه های تعاملی مردم این کشور اطلاع دقیق دارم، معهذا از سایر کشورهای اروپایی مثل آلمان بیخبر نیستم؛ چه، دوستانی در آنجا دارم که از طریق آنها، به آگاهی نسبی درباره تعامل مردم آن سرزمین دست یافته ام. مردم سوئد، برخلاف شهروندان آلمانی، مادامی که یک معلول از آنها طلب راهنمایی یا کمک نکند، اقدامی نمیکنند، اما شهروندان آلمانی به محض رؤیت یک معلول، برای راهنمایی و کمک، پیش قدم میشوند.» معتقد است که زبان، پایه اصلی اقامت در یک کشور خارجیست: «این غیر قابل انکار است که هر فرد که تصمیم به اقامت در یک کشور خارجی میگیرد، باید به زبان انگلیسی یا زبان بومی آن کشور تسلط داشته باشد. با داشتن دانش زبان، بسیاری از مشکلات پیش رو، حل میشود.» او به عنوان یک نابینای فعال، مهیا بودن امکانات در آن کشورها را نقد میکند: «همیشه ارائه امکانات عالی مفید نیست؛ چون انسان را از فعالیت باز میدارد و به نوعی خانه نشین میکند. بسیاری از نابینایان ایران به خاطر وجود آن امکانات علاقمند اقامت در کشورهای اروپایی و آمریکا میشوند، اما همه موضوع با ارائه امکانات عالی حل نمیشود.» درباره انجام اموری مثل خرید، تجربه جالبی مطرح میکند: «من بعد از مدتی اقامت در شهر کالمار، به این نتیجه رسیدم که برای خرید، ساعتی را انتخاب کنم که خلوت باشد تا فروشنده ها یا مسئولان فروشگاهها با سعه صدر راهنماییم کنند.» شهر کالمار را چندان با روحیه خود مطابق نمیداند: «در شهر کوچکی مثل کالمار، مکان خاصی برای بازدید نیست. اگر من تصمیم به گردش بگیرم، با همسرم که فردی بیناست همراه میشوم و به اماکن محدود این شهر سری میزنیم. اما اوضاع در استکهلم بسیار متفاوت است. امکانات و مکانهای زیادی برای بازدید وجود دارد.» توصیه نمیکند که همنوعان به خارج از ایران عزیمت کنند: «گفتم که در این کشورها امکانات زیادی مهیاست، اما وفور این امکانات اسباب افسردگی را فراهم میکند. چون همه چیز هست و انگیزه تردد در شهر و تعامل با شهروندان را از بین میبرد.

IOS ۱۰ با مجموعه ای از امکانات تازه به بازار آمد

همانطور که پیشتر در خبرها شنیده میشد، نسخه تازه سیستم عامل IOS، سیستم عاملی که شرکت Apple بر روی گوشیهای خود از آن استفاده میکند، در روزهای پایانی هفته گذشته به بازار آمد. در این نسخه هم درست مثل به روز رسانیهای قبلی، apple سعی کرده مجموعه ای از امکانات و ابزارهای تازه و جذاب را به سیستم عاملش اضافه کند تا بتواند در بازار داغ رقابت با AnDroid حرفی برای گفتن داشته باشد.
اگر بخواهیم به آن دسته از تغییراتی که برای کاربران نابینا و کمبینا جذاب خواهد بود اشاره کنیم، شاید بتوانیم یکی از جذابترینها را امکانی بدانیم که IOS برای جستجو در محتوای عکسها ایجاد کرده است. حالا شما میتوانید به جای جستجو بر اساس نام عکس، از گوشی Iphone خود بخواهید تا به طور مثال عکسهایی که در آن یک زمین فوتبال، دریا، آسمان یا بشقاب غذا نمایش داده شده را برایتان فهرست کند. در تغییر دیگری Apple این امکان را برای برنامه نویسهایی که اپلیکیشنهایی متناسب برای پلتفرم IOS طراحی میکنند فراهم کرده تا بتوانند از Siri یا همان دستیار صوتی Apple هم در برنامه هایشان استفاده کنند. به این ترتیب، احتمالاً کاربران قادر خواهند بود از این دستیار صوتی، در اپلیکیشنهایی نظیر Skype یا Facebook هم استفاده کنند.
اتفاق جالب دیگری که در این نسخه از IOS افتاده، تغییر در شیوه پخش موزیک در برنامه پخش کننده موسیقی است. به طوری که از این پس، کاربران همزمان با شنیدن آهنگ، اگر به اینترنت متصل باشند، همزمان متن ترانه در حال پخش را هم بر روی صفحه مشاهده خواهند کرد. همچنین برنامه دیگری هم در این نسخه گنجانده شده که به وسیله آن، کاربران قادر خواهند بود تمام لوازم خانگیشان را که از قابلیت ریموت کنترل برخوردار باشند، از طریق گوشی یا IPad کنترل کنند. به این ترتیب، شما میتوانید با گوشی Iphone، به طور همزمان و بدون نیاز با داشتن چندین ریموت کنترل، تمام لوازم خانه را کنترل کنید. البته این اتفاق به شرطی قابل انجام خواهد بود که لوازم، همگی از برندهای شناخته شده بازار باشند و نه برندهای خود ساخته و متفرقه.

دو قابلیت جذاب دیگر در این نسخه از IOS هم یکی امکان کپی کردن متن بین IOS و MacOs است که به کاربر امکان میدهد که متون و فایلهای گوشی را با استفاده از قابلیت کپی به لپتاپشان منتقل کنند و دیگری قابلیت تایپ دو زبانه، بدون نیاز به تغییر زبان است. به این ترتیب، کاربر میتواند دو زبان، به طور مثال انگلیسی و فارسی را انتخاب کند و همیشه در کادرهای ویرایش، به شکل همزمان، امکان استفاده از هر دو را در اختیار داشته باشد. در شماره بعد، سعی خواهیم کرد نگاهی داشته باشیم در محاسن و معایب قابلیتهای دسترسی ویژه نابینایان در IOS ۱۰.

جعبه ی جادو، سریالی که «علی حاتمی» را کچل کرد

مجموعه تلویزیونی «هزاردستان» پازل کاملی از یک مجموعه تلویزیونی فاخر است. همراهی فیلمنامه، کارگردانی، بازیگری و در کنار آنها موسیقی باعث شده تا این اثر زنده یاد «علی حاتمی» برای همیشه جاودانه بماند و درگذشت زنده یاد «داوود رشیدی» بهانه ای شد تا یک بار دیگر ماجرای ساخت این سریال را مرور کنیم. زنده یاد «علی حاتمی» در سال 58 پس از ساخت چند سریال تلویزیونی تصمیم گرفت این بار «هزاردستان» را در قاب جادو ماندگار کند. البته نه اینکه او یکباره و یکشبه دست به ساخت این سریال بزند. حاتمی در سال 54 کار نگارش «هزاردستان» را آغاز کرد که البته ابتدا «جاده ابریشم» نام داشت. او از آنجا که فیلمنامه برایش از اهمیت بالایی برخوردار بود، در همان سالها و برای نگارش متنها عازم فرانسه شد و میگویند برای اینکه فقط زمان خود را به این موضوع اختصاص بدهد موهایش را از ته تراشید تا رویش نشود پا به خیابان بگذارد و فقط فیلمنامه بنویسد. حتی نقل شده که حاتمی این متنها را بیش از 10 بار بازنویسی کرده و از سال 58 هم که کار را کلید زد، 8 سال طول کشیده تا ساخت آن به پایان برسد. – «هزاردستان» پرنده ای که هیچ آوازی را 2 بار نمیخواند: شاید علاقه حاتمی به قصه گویی و البته منحصر به فرد بودن منجر شده تا او به نام هزاردستان که پرنده ای خوش آواز است برسد و حتی تیتراژ سریال را هم با تصویری از همین پرنده زیبا آغاز کند که میگویند هیچ آوازی را دو بار نمیخواند. ساخت تهران در مقیاس کوچک برای تصویر تاریخ از گذشته تا به حال. آن زمان علی حاتمی برای تولید سریالش تصمیم گرفت شهرکی با نمای تهران قدیم را بازسازی کند که دیگر مو لای درز تصاویری که میگیرد نرود و همه چیز مطابق آنچه که بوده تصویر شد. البته زنده یاد حاتمی نمیدانست که با ساخت این شهرک سینمایی چه لطف بزرگی در حق سینما و تلویزیون میکند و با گذشت بیش از 30 سال، هنوز که هنوز است کارگردانان ما برای تصویر آثار تاریخی خود به شهرک سینمایی غزالی میروند. در حقیقت علی حاتمی میخواست اوایل قرن چهاردهم شمسی را تصویر کند و به همین منظور هم زمینی به مساحت 10 هکتار در اختیار او قرار گرفت تا مقدمات کار را فراهم کند. اما  حاتمی به اینها بسنده نکرد و عکسهایی از ساختمانها، عمارتهای دولتی، محله ها، خیابانهای تهران و لباسها و پوشش آن زمان در اختیار وی قرار گرفت تا کار دقیقتر جلو برود. حاتمی عکسها و اسناد را در شهرک سینمایی ایتالیا، به نام چینه چیتا با کمک نقاشی ایتالیایی اتود زد و تابلوهای کوچکی به وجود آورد. بعد از آن هم با کمک یکی از بهترین دکوراتورهای ایتالیایی به نام جانی کورتینا و گروه بزرگ او، نقشه شهرک را در مقیاس 1:100 ترسیم کرد و با ساخت ماکتی از شهرک به ایران بازگشت و پس از مدتی ساخت شهرک آغاز شد. از مکانهای سریال هزاردستان به میدان توپخانه، ساختمان شهرداری، ساختمان عدلیه، خیابان لاله زار، خیابان اکباتان، جواهر فروشی قازاریان، گراند هتل، ساختمان شاهآباد و کافه پارس تهران قدیم میتوان اشاره کرد. نماهایی از خیابان اکباتان، لاله زار، و تهران قدیم بین سال 1315 تا 1320 نیز موجود است. یکی دیگر از بناهای مهم سریال هزاردستان، ساختمان سینما تابان است که نبش خیابان لاله زار واقع شده است و جزو اولین سینماهای تهران است که اولین فیلم ناطق ایرانی نیز به نام دختر لر، ساخته عبد الحسین سپنتا، در آن اکران شد. – گریم ۴ ساعته کشاورز برای ایفای نقش شعبون استخونی: یکی از شخصیتهای ماندگار این سریال «شعبون استخونی» با بازی محمدعلی کشاورز است. او درباره حضورش در این سریال گفته که حدود یک ماه درباره این شخصیت مطالعه کرده، مسافرت رفته، به برخی محله های جنوب شهر رفته و با آدمهای آنجا صحبت کرده تا با نحوه بیانشان آشنا شود و حرکاتشان را به ذهن بسپارد. او درباره گریمش هم گفته است: پوستم کنده میشد تا این گریم پرحجم را از چهره ام پاک کنم. پس از پاک کردن صورتم، سوزش وحشتناکی در اطراف چشمم شروع میشد و روی پیشانی و اطراف صورتم ملتهب میشد» در زمان ساخت «هزاردستان» حدود چهار ساعت زمان صرف گریم کشاورز میشده است. کشاورز گفته است که علی حاتمی اصلاً سر صحنه های زد و خورد حاضر نمیشد، چون از خون میترسید و با دیدن خون حالش بد میشد و بیشتر صحنه های دعوا را دستیارش (احمد بخشی) میگرفت. – گلایه جمشید مشایخی از سانسورها: جمشید مشایخی در یکی از مصاحبه هایش، حذفیات سریال «هزاردستان» را تأیید کرده و گفته است: خیلی حیف شد! چرا که خیلی از صحنه های مجموعه «هزاردستان» حذف شد. به یاد دارم برای صحنه هایی ما چهار ساعت تصویر گرفته بودیم، اما فقط یک ربع پخش شد. شاید اگر الآن این مجموعه پخش میشد، تا این حد حذف نمیشد. او تأکید کرده است: 11 ساعت از سریال «هزاردستان» سانسور و خیلی از صحنه ها کم شد.

تاریخچه پارالمپیک

اصطلاح پارالمپیک از ترکیب لغات یونانی “پارا” به معنای “کنار” یا “موازی” و “همراه” و المپیک به وجود آمده است تا به این ترتیب نزدیکی و اهمیت نهضت المپیک و معلولین نشان داده شود. کمیته بین المللی پارالمپیک (IPC) سازمانی برای دستیابی به اعتلای ورزش و توسعه فرصتهای ورزشی برابر برای تمامی افراد دارای معلولیت از سطح مبتدی تا سطح نخبه است که ترویج ارزشهای پارالمپیک شامل جرأت، اراده، الهام بخشی و برابری جزء مأموریتهای اصلی آن محسوب میشود و به عنوان سازمان جهانی متولی جنبش پارالمپیک شناخته شده است. IPC در 22 سپتامبر 1989 تأسیس شد. این سازمان غیر انتفاعی بین المللی دارای 174 عضو به عنوان کمیته های ملی پارالمپیک (NPCs) از 5 قاره است. مجمع عمومی IPC عالیترین مرجع تصمیمگیری ورزشهای معلولین است که توسط یک هیأت رئیسه و کمیته اجرایی اداره میشود و مقر آن در شهر بن آلمان است. دکتر رابرت استید وارد، اولین رئیس IPC بود که تا سال 2001 این مسئولیت را به عهده داشت. بازیهای پارالمپیک: چهار سال پس از تأسیس مرکز ضایعات نخاعی در بیمارستان «استوک مندویل» انگلستان توسط دکتر «لودویک گاتمن» و استفاده از ورزش برای توانبخشی معلولین جنگ جهانی دوم، اولین دوره مسابقات ورزشی ویژه «ورزشکاران ویلچری» به نام «بازیهای استوک مندویل» همزمان با افتتاحیه پانزدهمین دوره «بازیهای المپیک تابستانی 1948 لندن» برگزار شد. در سال 1952 کمیته بین المللی «بازیهای استوک مندویل» تشکیل شد. 1960 اولین دوره بازیهای پارالمپیک بلافاصله بعد از بازیهای المپیک در رم ایتالیا برگزار گردید. از آن سال بازیهای پارالمپیک هر 4 سال یک بار به طور منظم برگزار و با برگزاری اولین دوره پارالمپیک زمستانی در سال 1976 سوئد ارتقاء کیفی و کمی آن همچنان ادامه دارد.

چطور به موسیقی گوش دهیم؟ بخش سوم

در بخش پیشین، با نظریات آرون کوپلند، تا به آنجا پیش رفتیم که موسیقی معنا دارد، اما نمیتوان معنای آن را با کلمات عادی شرح داد. کوپلند در ادامه میگوید: روحهای ساده انگار هرگز از پاسخ من به سؤال دوم راضی نخواهند شد. آنها همیشه دوست دارند موسیقی معنا داشته باشد؛ و هرچه این معنا محسوستر، بهتر. هرچه موسیقی آنها را بیشتر به یاد قطار یا طوفان یا مراسم عزا یا هر تصویر آشنای دیگر بیندازد، به نظرشان بیشتر بیانگر است. باید با این ایده متداول درباره معنای موسیقی –که توسط مفسران عادی موسیقی تشویق و ترغیب میشود- در هر کجا و هر زمان برخورد کرد. یک خانم خجالتی یک بار برای من اعتراف کرد که فکر میکند جداً در درک موسیقی کمبود دارد، چون نمیتواند آن را به چیزی قطعی مرتبط کند. البته اینجا موضوع برعکس شده است.

مسأله همچنان باقیست. دوستداران باهوش موسیقی چقدر تمایل به رسیدن به یک معنای قطعی از یک اثر دارند؟ باید بگویم نه چیزی بیش از یک مفهوم کلی. موسیقی در زمانهای مختلف، وقار یا غنا، تأثر یا پیروزی، خشم یا شوق را بیان میکند. هر کدام از این حالتها -و خیلی حالتهای دیگر- به کمک انواع بیشماری از تفاوتها و سایه های لطیف بیان میشوند. حتی ممکن است کیفیتی در موسیقی، معنایی را بگوید که در هیچ زبانی لغت مناسبی برای آن وجود ندارد. در این موارد، معمولاً موسیقیدانها دوست دارند بگویند فقط یک معنای خالص موسیقایی دارد. آنها گاهی بیشتر پیش میروند و میگویند موسیقی «همیشه» فقط یک معنای خالص موسیقایی دارد. منظور واقعی آنها این است که هیچ کلمه مناسبی برای بیان معنای این موسیقی نمیتوان یافت و حتی اگر ممکن بود، باز هم نیازی به آن نیست.

اما هرچه که موسیقیدانهای حرفه ای مد نظر داشته باشند، تازه کارها همچنان به دنبال کلمات مشخصی هستند که واکنشهایشان به موسیقی را محدود کند. به همین دلیل است که «فهمیدن» چایکوفسکی را از بتهوون آسانتر مییابند. بسیار آسانتر. به علاوه، هر گاه به آثار این آهنگساز روس بازگردیم، تقریباً همیشه همان چیز را میگوید. در حالی که خیلی سخت است بتوانیم دقیقاً به چیزی که بتهوون میگوید اشاره کنیم و هر موسیقیدانی به شما خواهد گفت که به همین دلیل بتهوون آهنگساز بزرگتریست. چون موسیقی ای که هر بار همان چیز را میگوید الزاماً ملال انگیز میشود، اما موسیقی ای که در هر بار شنیدن معنایی کمی متفاوت مییابد شانس بیشتری برای زنده ماندن دارد.

در این خصوص در شماره بعدی بیشتر خواهیم خواند، اما حال به رسم شماره های پیشین، بعد از درنگی کوتاه در دنیای موسیقی، به ضیافت آهنگ دعوت خواهید بود. این بار به قطعه ای از آرون کوپلند، آهنگسازی که در این چند شماره به او استناد کرده ایم، گوش خواهیم کرد. قطعه «رودئو» را که بر اساس رقصهای بومی آمریکایی ساخته شده، می توانید از سایت ایران سپید دانلود و گوش کنید. «ادامه دارد.

اطلاع رسانی

به اطلاع شما عزیزان میرساند :گروه چشمه سرا، با هدف انتشار پستهای
منتشره در سایت چشمه سرا در پیامرسان واتساپ در حال راه اندازی است.
این گروه در روز اول مهرماه 1395 رسما کار خود را آغاز خواهد کرد.
هدف اصلی این گروه تنها انتشار لینک مطالبیست که در سایت چشمه سرا که
رویکردی عمومی برای انتشار اخبار و اطلاعات عمومی را دارد میباشد.
شما در این گروه پس از خواندن پستها میتوانید به صورت متنی یا صوتی نقطه
نظر خود را در مورد پست مربوطه بیان کنید و در نتیجه هرگونه چت یا متن غیر
مرتبط با موضوعات مطالب منتشره اکیدا ممنوع میباشد.
پس با این حساب این گروه از لحاظ ارسال مطلب و کامنتها خیلی گروه شلوغی
نیست و باب طبع دوستانی هم میباشد که خیلی گروههای شلوغ را نمیپسندند.
توضیح اینکه مطالب انتشار یافته در این سایت صرفا فقط نابینایی نیست و
جنبه ی عمومی و اجتماعی را هم دارا میباشد، به همین دلیل حضور اعضای بینا
هم در این گروه کاملا آزاد است.
شما میتوانید در صورت تمایل از دو راه زیر برای عضویت اقدام نمایید:
یکی از طریق شماره ی تلفن:
0912 164 12 78
با اس ام اس یا پیام در پیامرسان واتساپ،
و یکی هم از طریق آدرس ایمیل:
Mr.cheshmeh@gmail.com
شماره ی تلفن، نام و نام خانوادگی، نام درج شده در پروفایل و نام شهر محل
سکونت خود را اعلام فرمایید تا ترتیب عضویت شما در گروه چشمه سرا داده
شود.
ارادتمند همیشگی شما: مهرداد چشمه.

به اطلاع کلیه نابینایان و کمبینایان عزیز میرساند: انجمن نابینایان ایران در راستای فراهم آوردن زمینه های اشتغال جهت این عزیزان، از علاقمندان به رشته های مداحی و ماساژ دعوت میکند جهت آموزش و برنامه ریزی اشتغال ثبت نام نمایند. تلفنهای تماس: 22560060-22560061

ضبط نمونه سؤالات کمک درسی و دانشجویان و کار تحقیقات و مقالات دانشگاهی در زمینه های علمی، فرهنگی، پژوهشی، تاریخی، مذهبی، ادبی. خانم مریم نصرتی 09370645154

به اطلاع میرساند: تهیه وسایل مورد نیاز افراد نابینا و وسایل سرگرمی مانند پازل و چند قطعه دیگر برای بزرگسالان و اسباب بازی برای کودکان نابینا و آموزشش به آنها به دیگر خدمات بخش نابینایان سرای محله خانیآباد نو، بوستان ولایت اضافه گردید.
شماره تماس: 09011755593