خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

بیست سال با شما، عجب یار وفاداری

28 آبان، سالروز تأسیس ایران سپید است
از جمعی که روزنامه را پایه گذاشته و منتشر کردند، متأسفانه فقط من در جمع ایران سپیدیان امروز هستم. اگر بخواهیم بگویم انگار همین دیروز بود که روزنامه منتشر شد. شاید بیش از حقیقت یک کلیشه باشد. زیرا 20 سال عمری است که اگر ایران سپید انسان بود اکنون جوانی برومند و 20 ساله بود. پس 20 سال عمر کمی نیست. بویژه در عرصه رسانه های مکتوب کشور.اگر بخواهم از گذشته یاد کنم. دو هدف بیشتر نمیتوانم داشته باشم. یادی از عزیزانی که ایران سپید را به امروز آن رساندند و دوم کارکرد روزنامه در این مدت و آینده پیش رو. اگر بخواهم از گذشتگان ایران سپید یاد کنم فهرستی طولانی در مقابل دارم که به دلایل مختلف نمیتوانم به تک تک آنها بپردازم. اما به حکم ادب و قدردانی باید از دو شخص یاد کنم. نخست: فریدون وردی نژاد مدیرعامل وقت خبرگزاری جمهوری اسلامی و مؤسسه مطبوعاتی ایران که با وجود آنکه ذهنی آشنا به نیاز شهروندان معلول نداشت در پاسخ به درخواست نابینایان برای داشتن امکان خواندن روزنامه ایران که شعارش روزنامه ای برای همه بود ریسک انتشار روزنامه ای به خط بریل که در جهان سابقه نداشت را پذیرفت. و به انجام آن همت کرد. دوم: اندیشه و اراده متعهد بهروز شهبازپور سردبیر و مدیر مسؤل اسبق ایران سپید که با تمام بضاعت فیزیکی و فکری خود از میزی کوچک در کنار سرویس شهرستانهای روزنامه ایران به انتشار روزنامه ای تمام عیار برای نابینایان همت گماشت. و تا سالها بی دریغ و بی چشم داشت در جهت غنای این روزنامه به افزایش کیفیت آن کوشید. جا دارد از دو درگذشته روزنامه یاد کنم. صحت عزیز که سیگار به لب و مستقل همواره به دنبال تدارک صفحات روزنامه بود و پرویز چاردولی عزیز که با غمی عمیق در صدا و نگاهش چندی به ایران سپیدیان پیوست. کمی بعد و در سالهای نه چندان دور شهید کیومرث صفدریان مسؤلیت هدایت روزنامه را پذیرفت و در همین روزنامه بود که به راستی جان باخت و از جاودانگان عرصه فرهنگ نابینایان و کمبینایان گفت.
ایران سپید در این 20 ساله بسیاری از قلمهای نابینایان را بر پهنه پیکر خود آزمود و وسیله ای شد برای طرح اندیشه ها و دانش نخبگان نابینا برای خوانندگان تشنه آگاهی این روزنامه. کاری که هیچ رسانه دیگری در کشور تا آن زمان انجام نداده بود. ایران سپید صدایی شد برای طرح نیاز جامعه نابینایان و کمبینایان کشور در محافل مختلف دولتی و غیر دولتی، ایران سپید امکان داد نابینایان برای نخستین بار صدایی در مجلس شورای اسلامی داشته باشند. همان صدایی که زمینه ساز تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولین شد. به این اعتبار، ما نابینایان به گردن کل جامعه معلولین حق داریم. آوازه رسانه منحصر به فرد نابینایان تا سخنان رؤسای جمهوری، نماز جمعه تهران، برنامه های گوناگون صدا و سیما، مصاحبه های همه رؤسای سازمان بهزیستی و حتی شبکه های ماهواره ای بین المللی رفت. پس ایران سپید کارکردهایی متفاوت داشت. گذشته از رساندن صدای جامعه نابینایان به مسؤلین، رسانه عمده آگاهی رسان به جامعه نابینایان شد. رسانه ای سراسری و روزانه که در کمبود شدید رسانه های گروهی برای نابینایان آمد و متأسفانه هنوز هم در سایه این کمبود، فعال عرصه اطلاعرسانی است. البته با این تفاوت که زمان انتشار ایران سپید، هنوز عصر دیجیتال در کشورمان آغاز نشده بود و تنها رسانه های گروهی غیر از رسانه ملی، رسانه های مکتوب بودند. اما حتی در شرایط امروز، ایران سپید با بهره گیری از ابزارهای مدرن دیجیتال وسعت و نوع اطلاعرسانی خود را به روز کرده است. با آغوشی باز به روی رسانه های فضای مجازی نمیتوان شک کرد که روزنامه ایران سپید همچنان مهمترین منبع اطلاعرسانی جامع به نابینایان و کمبینایان است که اندیشه توسعه فعالیتهای خود را متناسب با گسترش و تنوع نیازهای اطلاعاتی خوانندگان در سر دارد. انتشار رسانه های فضای مجازی به شکل جنبی، توسعه فعالیتهای سایت ایران سپید، و تعقیب رسالت قدیمی روزنامه یعنی پیگیری نیازها و حقوق نابینایان در مجلس، شوراهای شهر، وزارتخانه ها و مصاحبه های اختصاصی با مسؤلان. قطعاً تنوع رسانه های گروهی برای نابینایان قابل مقایسه با 20 سال قبل نیست، و نباید هم باشد. اما برخورداری ایران سپید از حمایتهای دولتی برای تولید به روز خبر و گزارش با کادرهایی متمرکز روی حوزه های تخصصی مربوط به نابینایان همچنان تضمین کننده نقش بی بدیل این رسانه است که البته مانند هر رسانه مرتبط با جامعه باید همپای نیازهای مخاطبین خود پیش رود. به رسانه های دیگر نابینایان کمک کند، مجاری انتشار گزارشها و مطالب مفید آنها باشد تا بتوان ذهن تشنه هزاران نابینای تحصیل کرده و جوینده اطلاعات را سیراب کرد. باید به حقیقتی اعتراف کرد. بی آنکه بخواهیم با انگیزه های خودخواهانه آن را بیان کنیم. ایران سپید صرف نظر از شاغلین در آن، یک سرمایه منحصر به فرد فرهنگی و معنوی برای جامعه نابینایان است. فقط نگاهی نه چندان عمیق به دور و برمان نشان میدهد بسیاری از سرمایه های جامعه نابینایان که ازلی و ابدی نشان میدادند، امروز وجود ندارند. با تمام پیشرفتهای دیجیتال همچنان تولید منابع اطلاعاتی قابل دسترس نابینایان بسیار با جامعه فاصله دارد. هنوز تعداد شبکه های اجتماعی نابینایان به هیچ عنوان قابل مقایسه با جامعه نیست. هر چند نابینایان نیز اکنون وارد عصر دیجیتال شده اند، اما صرف نظر از اهمیت وجود مجراهایی برای تبادل نظر و گفتگو، آنچه هنوز بر اهمیت ایران سپید می افزاید موثق بودن منابع آن در نشر اطلاعات و دوری آن از نشر شایعات، اخبار بی پایه و حدس و گمانه هایی است که خود بهتر میدانید بسیار رایجند.

در گذشته گفته ایم و باز هم میگوییم ای کاش جامعه نابینایان امروز، دهها روزنامه داشت. اما منحصر به فرد بودن ایران سپید مبین دشواری ایجاد و حفظ رسانه ای کارآمد به طور دائمی است. پس قدر این سرمایه را بدانیم و در جهت غنا و افزایش کارآمدی آن بکوشیم.

راستی بیست سال بعد، رسانه های نابینایان چگونه اند؟!
سهیل معینی، مدیر مسئول روزنامه ایران سپید

۳۳ دیدگاه دربارهٔ «بیست سال با شما، عجب یار وفاداری»

سلااام پریسیما.
امیدوارم من و سایر همکارانم بتونیم در جهت اطلاع رسانی بهتر اخبار مرتبط با جامعه نابینایان، قدم های بهتری برداریم.
از هر گونه نقد، پیشنهاد یا انتقاد در این راه هم که باعث بهبود کیفی مطالب روزنامه بشه استقبال می کنیم.
موفق باشی.

بیستمین سالروز تولد ایران سپید را شادباش میگویم. نقش جناب معینی در پویا بودن این روزنامه منحصر به فرد قابل تحسین و مثال زدنی است. ایران سپید در غیاب تشکلهای فعال مسولیت آنها را هم بنوعی به دوش می کشد تا جایی که بسیاری از همنوعان از روزنامه انتظار حل مشکلاتی از قبیل اشتغال ازدواج امور دانشگاه و آموزش و پرورش و مسکن را دارند و کارکردش را با همین ملاکها میسنجند. لذا منم به تبعیت از دوستانم از جناب معینی میخواهم که هم بعنوان ایران سپید و هم شبکه تشکلها این قضیه ثبت اسناد را پیگیری نمایند تا به سرانجام مطلوبی برسد. در آینده نزدیک نامه دیگری در خصوص بیمهها خدمتشان خواهیم نوشت چون در آنجا هم قوانین تحقیرآمیز وجود دارد. به هر حال برای همه دست اندرکاران این روزنامه دوست داشتنی آرزوی موفقیت روز افزون همراه با کامیابی بهروزی پیروزی و مهربانی دارم.

سلاااام عمو جان.
ای کاش پیگیران جدی و مستمری چون شما، خیلی خیلی بیشتر از این حرفا بود.
در خصوص نامه ها، آقای معینی به عنوان مدیر عامل شبکه ملی تشکل های نابینایان می تونن پیگیری کنن، اما فراموش نکنیم که روزنامه مثل سایر رسانه های کشور، تنها وظیفه پیگیری مطالبات اعضای جامعه هدف در حوزه های مختلف و نقش اطلاع رسانی رو داره و نه رفع مشکلات اونها.
خیلی از بچه ها این دو کارکرد رو با هم اشتباه میگیرن.
عمو جان مثل گذشته، در ادامه راه هم منتظر نقد های سازنده شما هستیم که با دفتر تحریریه روزنامه می تونید تماس بگیرین و با همکارانم در میون بذارید.
سرزنده باشید.

سلام ضمن تبریک بیست سالگی روزنامه محبوب ایران سپید و تشکر فراوان از تک تک دست اندرکاران. من از همان ابتدا که دانشجو بودم این روزنامه ی محبوب و دوست داشتنی را مطالعه میکردم خوب به یاد دارم آن موقعها برای چاپ روزنامه از کاغذهای بسیار نازک استفاده میشد اما من با شادی وصف ناپذیری روزنامه را در دست میگرفتم و میخواندم آرزومندم این روزنامه با همت و پشتکار جناب آقای معینی و جناب آقای سرمدی و دیگر دوستان راه تعالی و موفقیت روز افزون را بپیماید پیروز باشید

سلام به bisayeh عزیز و گرامی
خیلی از کاربران قدیمی ایران سپید زمانی که میخوان از خاطراتشون بگن، مثل شما از ذوق و شوقی که برای خوندن روزنامه داشتن تعریف می کنن.
به امید اینکه بتونیم همچنان علیرغم گسترش سایت های متعدد و نشر سریع اخبار در میان مردم، برای اعضای جامعه هدف مثمر ثمر باشیم.
شما هم پیروز باشید، در پناه حق

سلام آقای سرمدی بیست ساله شدن روزنامه ایران سپیدو به شما و تمام همکاران زحمتکشتون تبریک میگم.
مدتهاست آرزو میکنم که ای کاش میشد دوستان نابینا ناشنوا یا جسمی حرکتی که با صدا و سیما در ارتباطند و دستی در تهیه خبر و گزارشگری دارند یه تیم قوی و سمج تشکیل میدادند و در برنامه های خبری پرمخاطب مثل بیست و سی هر هفته بخشی را برای انعکاس مشکلات معلولین مطالبه میکردند. مثلا مثل خارج از گود که به ورزش توجه داره. یا ای کاش ایران سپید این حق را برای معلولین مطالبه میکرد.

سلام ندا خانم. از لطفتون ممنونم.
در صدا، تا جایی که از دست من و دوستانم بر میومد و زورمون می رسید و می رسه، در سال های قبل تونستیم برنامه هایی رو در رادیو ویژه نابینایان بگیریم.
از برنامه ای تخصصی برای ورزش نابینایان در رادیو ورزش گرفته، تا برنامه هایی در رادیو فصلی و الان هم رادیو تهران.
در سیما هم به لطف و پیگیری دوستانمون الان اخبار توانا رو داریم که از شبکه خبر پخش میشه و پوشش دهنده اخبار حوزه معلولین هستش.
برنامه ای هم ویژه ورزش معلولین از جمله نابینایان داریم که در شبکه سیمای ورزش پخش میشه.
اما می طلبه به قول شما، اهم اتفاقات معلولین و نابینایان، در برنامه های پر مخاطبی چون بیست و سی هم پوشش داده بشه.
شاید این وظیفه ما باشه که پیگیری های بیشتری در این ارتباط انجام بدیم.
اما باور کنید قرار دادن همین برنامه شش نقطه در کنداکتور رادیو تهران که تازه اونم به نظر من در یک تایم مرده پخش میشه، هشت ماه زمان برد و پیگیری های مداوم اشکان بود که در نهایت اون رو به سر انجام رسوند.
اما باید مطالبه کرد و البته پیگیری های بسیار، تا بتونیم در برنامه های پر مخاطب سیما هم جایگاهی رو برای معلولان به ویژه نابینایان دست و پا کنیم.
مطمئن باشید همه ی سعی خودمون رو در این راه می کنیم.

از شما و سایر دوستانی که اینقدر جدی مسائل ما را پیگیری میکنید بی نهایت ممنونم. با شناختی که از شما و سایر دوستان مرتبط با صدا و سیما از طریق این سایت پیدا کردم مطمئنم به زودی به این خواست جمعی هم خواهیم رسید.

سلام و درود بر امیر جان عزیز خبر نگار محله خوبی امیر چه خبرا وااااییی عجب پستی
ایران سپید عزیزم سال روز بیست سالگیت مبارک باشه ایشالله که سالها مستدام و با سلاوت باشی و به کارت ادامه بدی ایران سپید
ببین من یه چهار سالیست که ایران سپید هر روزه مهمون خونم شده و قبلترا هم به صورت نامتناوب از این ور و آن ور مطالبش رو میشنیدم ایران سپید باعث شد که من این ماشین پرکینز رو بتونم بخرم اونم از طریق آگهی که در خصوص این ماشین من توی اون منتشر شده بود ایران سپید باعث شد من بتونم یه قرآن بریل ۱۲ جلدی با ترجمه بخرم ایران سپید باعث شد من برای اولین بار اسم گوشکن و محله ی نابینایان رو بشنوم ایران سپید باعث خوندن کلی آموزش خونه داری تجارب بینظیر دیگر دوستان خوندن خبرای شاد غم گین و غیره شد به هر حال ایران سپید عزیز با جون و دل دوست دارم و هر روز در انتظار رسیدن شماره ی جدیدت از طریق پستچی هستم فقط ببخش که پس از خوندنت مجبور هستم بدمت به بازیافت تا بازیافت بشی البته الآن یه چهل پنجاه تا از نسخه هایی رو که نیاز داشتم رو نگه داشتم و همین
این روز رو به سهیل خان معینی و تمامی خبرنگاران و دست اندر کاران محترم ایران سپید تبریک میگم به امید سر پا بودن همیشگی ایران سپید
امیر جووون شبت مهتابی و زیبا و خوش شب بخیر در پناه یگانه دادآر دادآفرین بدرود و خدا نگهدار

سلام احمد جان. چه جالب.
به خودمون میبالیم که ایران سپید دوست نازنینی چون تو رو بهمون معرفی کرد و باعث شد به این محله بیای و باهات آشنا بشیم.
توجه شما، وظیفه ما رو سنگینتر میکنه و میطلبه بیش از پیش در تولید محتوای تخصصی تلاش کنیم.
روزگارت شاد شاد.
راستی شب مهتابی رو میخوام چی کار. بگو یک شب برفی خخخخ

سلام.
اولین بار که با روزنامه ایران سپید آشنا شدم رو خوب یادمه.
یکی از هم کلاسی هام گفت خواهرم راهنماییه و در مشهد درس می خونه روزنامه بریل که ما بتونیم بخونیمش هم هست.
من اون موقع کلاس اول بودم و طبیعتاً ایران سپید اون وقت پنج ساله بود که باهاش از طریق همون دوستم و بهتره بگم خواهرِ دوستم آشنا شدم.
شاید فقط نه یا ده صفحه بود ولی چندین بار با دوستم کلمه به کلمه خوندیمش و وقتی اون به خونواده اش نشونش داد من هم بردم خونه مون و فکر کنم به تمام اعضای فامیلم نشون داده شد.
من فقط خواستم به مادر و پدرم نشونش بدم ولی اون ها به هر کس که تونستند نشونش دادند و هر توضیحی هم که به ذهنشون می رسید درست یا غلط در ضمن نشون دادن اون روزنامه به فامیل تحویل می دادند.
اتفاقاً یادمه در همون شماره که به دست ما رسیده بود اسم آقای کیومرث صفدریان رو خوندم.
خلاصه این بود حکایت آشنایی من با این روزنامه ولی خب خودم پیش نیومده تا حالا مشترک ایران سپید باشم.
باورم نمیشه پونزده سال از اون موقع می گذره.
هعی جوونی کجایی که یادت به خیر.
ممنون بابت انتشار خبر.
موفق باشی.

سلام حسین جان.
چه حکایت جالبی رو تعریف کردی.
آره عمرمون مثل برق و باد داره میگذره.
راستی اگر خواستی می تونی مشترک روزنامه هم بشی.
هر چند از طریق سایت هم امکان پیگیری اخبار روزانه رو داری.
پیروز باشی و البته در طی کردن مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد، موفق، مثل دوران کارشناسیت.

سلام

خوب من که نمیتونم تبریک بگم!!!آخه مشترک دریافت این روزنامه نیستم! البته بودم بعد دیدم بریلش دیگه خیلی جدی هستش کلا از عضویتم منصرف شدم! خخخ

جدا که تبریک میگم امیدوارم همچنان این روزنامه به فعالیتش ادامه بده! و منعکس کننده کلییی اخبار خوب باشه!

همگی موفق باشید

سلام ریحانه.
مگه خط بریل دو ورژن شوخی و جدی داره؟ هااان خخخخ. خداییش خیلی دوست دارم بدونم نسخه جدیش چی جوریه. ههه
خب اشکالی نداره. حالا که نمیتونی خط بریل جدی رو دنبال کنی، عین همون نسخه بریل، به صورت روزانه روی وبسایت ایران سپید هم قرار میگیره.
از لینک زیر می تونی به شمارگان روزانه روزنامه و روز های اخیر دسترسی پیدا کنی.
http://www.iransepid.ir/Service/64.html
موفق باشی.

ایران سپید دولتیه؟ یا آزاد؟
بیس سالگیتون مبارک.
راسی بریل بودنش باعث نمیشه که روش نظارتی نباشه؟ ممکنه چیزی بنویسید و تعطیل شید یه هویی؟
رایگان بین بچه ها توزیع میشه یا اشتراک میشن بچه ها؟
خبرنگارا بینان یا نابینا؟
من فک میکنم بیس سال دیگه با این پیشرفتی که افتادیم توش دیگه روزنامه و مطبوعاتی در کار نباشه و حتی دیگه بچه های نابینا تو قید و بند بریل یاد گرفتنم نباشن. نمیدونم. شایدم باشن. ولی همی حالام خیلی از بچه ها هستن که بریل بلد نیستن. خصوصاً اونایی که بعد نابینا شدن. ولی ظاهراً نیازی هم نمیبینن که برن و یادش بگیرن. ممکنه بریل ور بیفته؟

سلام رهگذر.
ایران سپید یک روزنامه دولتی هستش و زیر مجموعه مؤسسه مطبوعاتی ایران محسوب میشه.
خود مؤسسه مطبوعاتی ایران هم وابسته به خبرگزاری ایرنا یا همون خبرگزاری جمهوری اسلامی و ارگان رسمی دولت هستش.
تیراژ ایران سپید در روز در حدود سه هزار نسخه هستش که به سراسر کشور ارسال میشه و اشتراک اون برای نابینایان رایگانه.
یعنی روزنامه به منزل یا هر آدرسی که خود فرد نابینا میده، به صورت رایگان ارسال میشه.
نه خب به هر حال چون نسخه بینایی روزنامه در وبسایت ایران سپید هم منتشر میشه، طبیعتا نظارت هایی هم روش صورت میگیره که خط مشی کلی ایران سپید، تابع خط مشی کلی مؤسسه ایران هستش.
در خصوص خبرنگاران هم باید بگم به طور کل در دفتر تحریریه ایران سپید، من، مجید سرایی، امید هاشمی، راضیه کباری و خود آقای سهیل معینی نابینا هستیم و خانم ها سمیه افشینفر، محدثه جعفری، لاله باهنر، محبوبه مصرقانی و ندا طیوری هم بینا هستن.
فعلا که خط بریل، جزء خط رسمی یک فرد نابینا محسوب میشه تا ببینیم در آینده چیزی به عنوان جایگزین این خط ابداع میشه یا نه.
ممنون از تبریکت.

سلام و تشکر و تبریک بیست ساله شدن روزنامه ایران سپید.. قبل از شروع بکار ایران سپید چند مجله و فصلنامه برای مدت کوتاهی منتشر شدند اما خیلی زود عمرشان به پایان رسید ولی از این که ایران سپید توانسته بیست سال دوام بیاورد بسیار جای اظهار خوشبختی است. امید وارم که در آینده از این هم پر بارتر بشود.
همچنین برای دست اندر کاران این روزنامه آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.

سلام محسن جان. خییلی ممنون داداشی.
راستی در خصوص نکته ای که در پستت گفتی، بهم یک پیام بده تا هر وقت از نظر برف خبری شد بهت اطلاع بدم.
فعلا که برای شهر شما از دوشنبه به بعد تا آخر هفته هوا به شدت سرد میشه و احتمال داره برای اواخر هفته و اوایل هفته آینده کمی هم برف بباره در سمیرم.
اما اوج و هسته اصلی بارش ها در سه استان گیلان مازندران و گلستان هستش.
یه خبر خوب هم به بچه های مازندرانی و گلستانی بدم که قطعا در روز های سه شنبه و چهارشنبه دوم و سوم آذر، هوای استانشون برفی میشه و برای مثال در شهر های ساری و گرگان، به ویژه از سه شنبه شب تا عصر چهارشنبه، شاهد بارش برف شدیدی خواهیم بود.
حتی شهر رشت هم برای سه شنبه عصر تا چهارشنبه عصر شانس برف داره.
تهرانی ها هم منتظر باشن، زمزمه ی صدای برف، در همین نزدیکیست.
شاید وعده ی ما، اواخر دوشنبه تا ظهر سه شنبه باشه.
به امید خدا.
مشهدی ها هم خودشون رو برای یک سوز و سرمای بسیار شدید تا ۱۴ درجه سانتیگراد زیر صفر اماده کنن.
هر چند کاهش محسوس دمای هوا از همین امروز در مشهد آغاز شده.
به طور کل از فردا یکشنبه تا شنبه هفته آینده در بیشتر نقاط کشور شاهد کاهش شدید دمای هوا خواهیم بود و هسته بارش ها در نوار شمالی کشور و به صورت ضعیفتر در دامنه های جنوبی البرز واقع خواهد شد.

سلام.
یادمه حدوداً هفده هجده سال پیش از طرف مدرسه ما رو بردن دفتر روزنامه تا اونجا رو نشونمون بدن.
یه نسخه ازش دادن بهمون که کاغذش شبیه همین روزنامه های بینایی الآن بود نهایتاً یه ذره ضخیمتر که روش بریل نوشته شده بود. البته خیلی راحت هم کمرنگ میشد. حالا نمیدونم واقعاً کاغذهاش اون زمان این شکلی بود یا اونی که به ما دادن اصل روزنامه نبود. به هر حال خاطره ی جالبی بود. این که یه روزنامه ی بریل هم هست تو اون سن برام خیلی جالب بود.
از طرف من به همه ی بچه های ایرانسپید خسته نباشید و خدا قوت بگو. به جناب معینی هم سلام برسون.
موفق باشی.

ایول! از وقتی آقای معینی اومده، مطالب کپی و عمومی روزنامه کمتر شده. اگه یه نشریه ی تخصصی میشد که عاااالی میشد! همینم خدا رو شکر داریم. اگه درشتخط واسه کم‌بینا ها و صوتی واسه افراد با مشکل در خواندن هم نسخ این روزنامه عرضه میشد که حرف نداشت! الانم بهتر از اینه که کلا هیچی نباشه. تبریک میگم!

سلام مجتبی. ممنونم.
خب اگه بخواد یه نشریه تخصصی بشه، باید از حالت روزنامه در بیاد. مثلا بشه هفته نامه.
چون اخبار حوزه نابینایان اونقدر کشش نداره که بشه روزانه واسش محتوای تخصصی تولید کرد.
حداقل به میزان بیست صفحه در روز.
خب آقای معینی برنامه های زیادی برای روزنامه در کنار نسخه بریلش دارن.
اما مؤسسه مطبوعاتی ایران در سال های اخیر، بیشتر سیاستش تعدیل نیرو و کاهش هزینه ها بوده.
به همین خاطر بعید میدونم در حال حاضر امکان عملی کردن برنامه های مختلف علاوه بر نسخه بریل روزنامه وجود داشته باشه.
در هر حال منم مثل تو امیدوارم در کنار ایران سپید، یه هفته نامه یا ماه نامه تخصصی هم داشته باشیم.
فعلا که همین مجموعه شهر خبر معلولین، تنها ده نامه تخصصیه خخخ
چون هر ده روز یک بار در تارنمای گوش کن منتشر میشه.

دیدگاهتان را بنویسید