سلام. من سید علی رضائی از شاهرود روستای مغان هستم و از رایانه چیز زیادی نمی دانم می خواهم با کمک شما کمی از این جعبه جادو یاد بگیرم و اگر بتوانم گاهی برایتان مطلب بگذارم. در اینجا یک شعر از خودم را تقدیم می کنم.

امید نگاه

مسلمانان مرا باشد کلامی

بُوَد در این کلامم یک پیامی

بگویم این سخن از بهرت ای دوست

که یاری بر ضعیفان کار نیکوست

بُوَد فرمان یاری از پیمبر

که باشی با ضعیفان یار و یاور

مسلمانی اگر درمانده در کار

بُوَد واجب که تا با او شوی یار

بکوشی تا رها گردد ز غمها

وگرنه خود نباشی پیرو ما

چنین باشد پیام دین و قرآن

گذشت از خود بُوَد معنای ایمان

به قرآن باشد این مطلب هویدا

بُوَد به آن که دارد علم و تقوا

الا ای جان من این نکته برخوان

زمان را بهر طاعت مغتنم دان

به هر نعمت که یزدان داده بر تو

کلید امتحان افتاده بر تو

سپاسش نعمتت افزون نماید

که کفر آن از کفت بیرون نماید

چو من گر جسم و جانت گشته معیوب

نما اّمید خود بر لطف محبوب

که گر پایم ندارد پای رفتن

زبانم را نباشد نای گفتن

اگر چشمی ندارم بهر دیدن

دو گوشم ناتوان است از شنیدن

اگر بر روی ویلچر من نشستم

و گر از هوش خود بی بهره هستم

به دستانم توان از بیش و کم نیست

ندانم آن که باشد نزد من کیست

و لیکن در دلم شور حیات است

امیدم بر خدای کائنات است

خدا داند که باشد حال من زار

کند او مرحمت بر این گرفتار

بُوَد او مهربان بر بندگانش

نگردم نا امید از آستانش

کنم شکرش بدین حال حزینم

بُوَم راضی چو او خواهد چنینم

به اّمید نگاه از حّی سبحان

نشینم بر درش از بهر درمان