شکلک نوک پایی اومدم بالای سرش. آخه احتمالا الان بعد از اونهمه بدو و نرس خوابه بذار بخوابه گناه داره بعد از اونهمه مصیبت که سرش اومد الان بیدارش کنم به نفرین کاینات دچار میشم.
خوب حالا برم سر منبر تحلیلاتیه خودم! اهم اهم! چیز یعنی معذرت قرار بود بی صدا باشه یادم رفت شرمنده!
اوخ عجب سفر وحشتناکی رفتی! به جان خودم از کل فلسفه سفر متنفر شدم. خدایا بیخیال دیگه سفر دلم نمی خواد تا زمانی که محتوای این پستش خاطرم هست. تا اطلاع ثانویه چیز ببخشید ثانوی۴دیواریه با صفای خونم رو عشقه!خداییش۱جا هاییش رو بد خخخ!
بعدش هم باور کن چیز زیادی از دست ندادی که امیده نگرفت. به خدا من۱زمانی شبیه خودت بودم ولی الان حس می کنم جز۱در واسه فرار چیزی از خدا نمی خوام. می دونی واسه چی؟ واسه اینکه جاده ای در کار نیست! اگر اجازه بدن وارد راه بشی باید داخل شن بدوی و تازه کمک که نمی کنن هیچ، چند تا سنگ هم می بندن به شونه هات و هل میدنت که حالا بدو. واسه چی یواش میری؟ زود باش باید در فلان زمان برسی آخر کار و آخری در کار نیست. میری و میری و باز میری و انتهایی نیست. چشم که باز می کنی، اگر حواسی واسهت مونده باشه، می فهمی که ای بابا این میدون گرده و داری دور خودت می چرخی. هرچی بری باز اوّلِشی. به خدا نق نمی زنم دارم بهت راست میگم. از کسی که سال هاست داره می چرخه قبول کن. با۱دست اصلاح شدنی نیست و هیچ دستی قرار نیست کمک کنه تا چیزی رو درست کنی. همون طور که به من کمک نکرد. این وسط۱سری ها بی تفاوت میشن، ۱سری ها که می تونن در میرن، و۱سری ها شبیه من هنوز جنازه روانشون رو دارن وسط شن ها می کشن تا یا بی افتن، یا۱چیزی بشه نجات خودش بیاد کمک. که فعلا نیومده و احتمالا هم نمیاد! خلاصه اینکه فکرش رو نکن! واسه دفعه سوم انگشت آشنای مبارک رو بگیر بالا و بچسب به اصفهان عزیز و آشنات و کار و زندگیت و حالش رو ببر! شاید الان بگی خودش خاطرش راحته جاش هم سفته داره مزخرف میگه. به خدا نه! من فقط واقعیت هایی رو گفتم که دارم زیرشون پرس میشم و دلم نمی خواد تجربهشون کنی و بعد از چند سال تدفین وسط شن شبیه من داغون و پریشان روان بهشون برسی.
کاش می شد بیشتر و دقیق تر و کامل تر و البته واضح تر بگم ولی به دردسرش نمی ارزه. امیدوارم و تقریبا مطمئنم که تو خود حدیثِ مفصل خوانده ای از این مجمل که نوشتم. پس دیگه قیچیش می کنم و می سپارم به نظر خودت!
شکلک یواش از منبر می خزم پایین، شکلک یواش کامنتم رو که از بس درازه دیگه کامنت نیست رو می زنم اینجا، شکلک یواش ضربه روی اینتر، و البته قبلش برخلاف همیشه بدون شلوغی های همیشگیِ اعصاب خورد کنم،
همیشه شاد باشی و البته همراه با آرامشی عمیق اون قدر عمیق که هیچ چیز نتونه ازت بگیردش! پیدا کردی راهش رو بگو من هم لازم دارم! سند شادی ها به نامت، ایام حسابی به کامت، و کلا حالش رو ببری از همین لحظه تاااآاااآاااآاااآااا همیشه!