در حالی که تنها ده روز به پایان سال 1395 باقی مانده، سلام و عرض ادب من را پذیرا باشید.
نفس های بهار، در همین نزدیکی حس می شود و شما همچنان پیگیر آخرین اخبار مربوط به معلولین به ویژه نابینایان باشید.

در سی و چهارمین شمارگان شهر خبر معلولین، 22 خبر برای شما گرداوری شده است که توجه شما را به آن جلب میکنم.

اخبار معلولین در سایر خبرگزاری ها

تعداد اخبار: 12 خبر

روزنامه ایران، راه ما را نمیخواند. میز گرد تخصصی در باره عدم مناسب سازی معابر شهری

ایسنا، افزایش سه برابری مستمری مددجویان از فروردین96 / تولد سالانه 30 هزار نوزاد معلول 

مهر، اجرای طرح طبقه بندی معلولان بر حسب معلولیت

ایلنا، صابری از نصب برخی تابلوها برای معلولان انتقاد کرد

مهر، ۲ درصد جمعیت کشور نیازمند خدمات توانبخشی

خانه ملت، بررسی مجدد طرح تفکیک وظایف کمیته امداد و بهزیستی

ایسنا، تفاهم‌نامه همکاری بین فدراسیون جانبازان و معلولان و ورزش شهرداری

ایرنا، افزایش مستمری مددجویان کمیته امداد

فدراسیون جانبازان، ۱۷ میلیارد تومان بودجه سال 96 فدراسیون جانبازان و معلولان

ایرنا، فرد دارای معلولیت، بیمار نیست

ایرنا، آشنایی با بیماری چشمی گلوکوم یا آب سیاه 

وبسایت پارالمپیک، فدراسیون نابینایان سال پر رویدادی در پیش دارد 

اختصاصی ایران سپید

تعداد اخبار: 10 خبر

از شش نقطه ی جهان. رکوردشکنی مجری نابینای تلویزیون

شهرت و محبوبیت همیشه یکی از رؤیاهای انسان در زندگی به حساب میآمده است. فرقی نمیکند که از نظر حال و روز جسمیدر چه شرایطی باشی. به هر حال سودای مشهور شدن که به سرت بزند، از هیچ کاری دریغ نمیکنی. در میان همنوعان نابینای ما هم بوده اند کسانی که دست به کارهای محیر العقول زده اند تا نامشان در موتورهای جست و جو اصطلاحاً جزو پر سِرچترینها باشد. دو سال پیش بود که در همین ستون، از مایک نیومن نوشتیم. نابینایی که در یک پیست اتومبیلرانی، با سرعتی رانندگی کرد که نامش در کتاب رکوردهای گینس به عنوان سریعترین نابینای روی کره زمین به ثبت برسد. حالا درست دو سال بعد از آن ماجرا یک بار دیگر نام یک نابینا به کتاب رکوردها اضافه شده و در موتورهای جست و جو، مورد توجه قرار گرفته است. اینبار ماجرا از این قرار است که  یک مجری نابینای تلویزیون دولتی لبنان با اجرای برنامه زنده به مدت ۲۴ ساعت، نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کرد.

خانم «Dalia Freyfer»، مجری جوان و نابینای تلویزیون دولتی این کشور (TL) صبح روز (یکشنبه) موفق شد ۲۴ ساعت اجرای برنامه زنده را به پایان برساند و با شکستن رکورد جهانی در این زمینه، نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند.

فریفر ۳۱ ساله که از ساعت هشت صبح روز (شنبه) به وقت محلی اجرای زنده در تلویزیون لبنان را آغاز کرده بود، ساعت هشت یکشنبه آن را به پایان رساند و گواهینامه ثبت این رکورد به نام خود را از مسئولان رسمی نهاد رکورد جهانی گینس دریافت کرد.

در حالی که کارکنان جمعیت صلیب سرخ لبنان در بیرون از ساختمان تلویزیون دولتی این کشور منتظر بودند تا در صورت بروز هرگونه مشکلی دست به کار شوند، این خانم مجری نابینای لبنانی که در ۲۴ ساعت اجرای زنده خود، میزبان بیش از ۹۱ شخصیت مختلف در زمینه های هنر، ادب، شعر و پزشکی بود، بامداد روز یکشنبه احساس سردرد کرد اما اجازه نداد وی را به بیمارستان منتقل کنند.

فریفر که این موفقیت خود را به افراد دارای معلولیت اهدا کرد، در گفت و گو با خبرگزاری رسمی لبنان (NNA) نیز اظهار داشت: چالش و ماجراجویی را دوست دارم، تقریبا یک سال پیش این ایده به ذهنم خطور کرد که نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کنم و به همین منظور، برنامه ریزیها و تمرینات فراوانی رالحاظ کردم تا توانستم از پس انجام چنین کار دشواری برآیم. فریفر، هدف از انجام چنین کاری را جلب توجه جامعه نسبت به معلولین عنوان کرد و گفت: «با انجام چنین کاری دلم میخواست جامعه را نسبت به این مسأله که معلولان و به طور خاص نابینایان میتوانند از عهده سختترین کارها به خوبی برآیند، آگاه کنم.»

دالیا فریفر، مجری ۳۱ ساله و نابینای تلویزیون Tele Liban است که علاوه بر اجرا، در عرصه آهنگسازی و خوانندگی هم فعالیت مستمر دارد.

کاش نابرابری ها هم عادلانه بود

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه 14 اسفند ایران سپید نوشت: هفته قبل گزارشی در شورای شهر تهران مطرح شد دال بر اقدام شرکت بهره برداری مترو تهران در سالهای 91 و92 در مورد استخدام حدود چهار هزار نفر بر اساس سفارش افراد ذینفوذ و با تحصیلاتی پایینتر از دیپلم که هزینه های پرسنلی شرکت را تقریباً چهار برابر کرده است. به دنبال این گزارش که به نقل از سازمان بازرسی کشور مطرح شد، بحث و جدلهای فراوان در گرفت. ما نمیخواهیم در این یادداشت به کم و کیف این گزارش، صحت تک تک جزئیات آن یا اینکه این اقدام قانونی بوده یا اگر نبوده چه کسی مقصر است به پردازیم؛ شورای شهر همین وظیفه را دارد و دستگاههای نظارتی هم هستند که وظیفه شان را انجام دهند. اما صحبت من در این شماره آن است که، کاش در این نابرابریهای استخدامی باز رد پایی از عدالت دیده میشد. چرا وقتی میخواهند افراد نابینا را در جایی استخدام کنند با وجود داشتن مدارک تحصیلی معتبر، به توانمندی او شک میکنند و انواع فیلترها را برای استخدامش میگذارند، اما کسی از سازمانها و نهادها نمیپرسد آیا این همه افرادی را که بدون تحصیلات مرتبط و حتی بدون تحصیلات جذب میکنند، شایستگی انجام کار را دارند یا نه. چرا فقط هنگام جذب افراد دارای معلولیت است که هزار و یک ضابطه قانونی به میان میآیند تا آنها استخدام نشوند، حتی با وجود قوانین حمایتی مانند سهمیه سه درصد استخدامی؟ ولی افراد دیگر بی ضابطه و فقط با سفارش و دور زدن قانون جذب میشوند. اگر این فرض غلط که نابیناها عمداً ناتوان هستند درست بود که میدانیم نیست، خب حد اقل در جذب افراد بدون صلاحیت و توانمندی نیز عدالت را رعایت کنید و بخشی از افراد ناتوان را از میان نابینایان ناتوان انتخاب کنید. یا باید همه بر اساس توانمندی و صلاحیتشان جذب شوند یا اگر بی صلاحیت نیرو میگیرند، از همه بی صلاحیتها بگیرند. البته آرزوی ما رعایت برابری در اجرای قانون است و نه چیز دیگر.

معرفی کتاب

ما در اینجا سعی کرده ایم با انتخاب گزیده هایی متفاوت و زیبا از کتابهای مختلف آثار نویسندگان بزرگ، شما را با این کتابها آشنا کرده باشیم، شاید گام کوچکی در جهت آشتی با یار مهربان کودکیمان برداریم. – آنتونیوی پیر به من میآموزد که هر کس به اندازه دشمنی که به مبارزه بر میگزیند، بزرگ است و به بزرگی ترسی که بر او چیره میشود، کوچک. دشمنی بزرگ را برگزین! این انتخاب تو را وادار میکند که برای مقابله با آن رشد کنی. هراست را حقیر کن تا اگر رشد کرد، باز برای تو حقیر باشد. آنتونیوی پیر این سخن را در یک بعد از ظهر بارانی ماه مه، در یکی از ساعاتی که در آن تنباکو و سخن فرمان میراند، به من گفت. دولت از خلق مکزیک میهراسد، از همین رو است که این همه سرباز و پلیس دارد. هراس او عظیم است؛ در نتیجه، خود بسیار حقیر. ما از فراموشی هراس داریم. از اینکه قدرت درد و خون را دست کم گرفته باشیم. با وجود این، بزرگ هستیم. حکایتهای آنتونیوی پیر | مارکوس – من یقین ندارم کی حق داره بگه فلان آدم چه وقت دیوونه ست، چه وقت نیست. گاهی پیش خودم میگم هیچ کدوم ما دیوونه دیوونه نیستیم، تا روزی که بقیه آدما با حرفهاشون تکلیفش را معلوم میکنن. قضیه این نیست که آدم چه کاری میکنه، قضیه اینه که اکثریت مردم چه جوری به کارش نگاه میکنن. گور به گور | ویلیام فاکنر – در یک روز، در یک ساعت، همه چیز ممکن است درست شود! نکته اصلی این است که دیگران را مثل خودتان دوست بدارید. این نکته اصلی است، همه چیز است. به هیچ چیز دیگری احتیاج نیست. آن وقت بلافاصله خواهید فهمید که چطور میشود همه چیز را درست کرد. این حقیقتی است قدیمی. حقیقتی که بارها و بارها گفته شده، ولی باز هم بین انسانها ریشه ندوانده! من خواهم جنگید، اگر همه ما میخواستیم همه چیز را میشد بلافاصله درست کرد…! رؤیای آدم مضحک | فیودور داستایفسکی

فناوریهای امیدبخش. چرا باید NVDA را به روز رسانی کنیم؟

آنچه غیر قابل چشمپوشی است این است که تعداد کاربران صفحه خوان NVDA، روز به روز در حال بیشتر شدن است و توسعه دهندگان این برنامه هم همواره در حال ارائه امکانات جدید و رفع اشکالات برنامه هستند تا این روندِ رو به رشد، همچنان دوام داشته باشد. نمونه ای از این فعالیتها در هفته گذشته اتفاق افتاد و نسخه ۲۰۱۷.۱ از صفحه خوانِ NVDA برای دانلود در اختیار کاربران قرار گرفت. تغییرات بسیار مثبتی در این نسخه به وقوع پیوسته که در این نوشتار به مهمترینهایشان اشاره ای میکنیم: Microsoft Edge، یکی از عرصه هایی است که NVDA برای کار در محیطش بهبود یافته است. این برنامه یک مرورگر وب است که در ویندوز ۱۰ به عنوان مرورگر پیشفرض از آن استفاده شده است. در نسخه جدید، کاربران NVDA میتوانند از فرمانهای insert +ctrl +f برای رفتن به قسمت find و از حروف B و Shift +b برای حرکت بر روی دکمه ها استفاده کنند. همچنین امکان حرکت بر روی جدولها هم در این نسخه از NVDA، در اختیار کاربران قرار گرفته است. افزون بر اضافه شدن امکان پشتیبانی از تغییر خودکار زبان در برنامه wordpad، بخش دیگری از پیشرفتهای NVDA، برنامه های Office را شامل میشود. به عنوان مثال، اگر از قسمت پردازش سند یا «Document processing»، گزینه گزارش دادن شماره صفحات یا «report page numbers» فعال شود، از این به بعد در Word، شماره بخشها یا صفحات، خوانده خواهد شد. همچنین ستونهای متنی هم جزو بخشهایی است که در این نسخه، NVDA تغییراتش را به کاربر گزارش میدهد. اتفاقات مثبتی هم در زمینه پشتیبانی از Excel رخ داده که یکی از نمونه هایش، اعلام شماره سلول یا شماره ستون و ردیفی که در آن قرار گرفته ایم است. برای این کار، اگر از صفحه کلید استاندارد استفاده میکنیم، لازم است کلیدهای Insert +numpad delete را فشار دهیم و در زمان استفاده از صفحه کلید لپتاپی، Insert +delete را نگهداریم. همچنین در نسخه جدید، در زمان کپی کردن ستونها، NVDA قادر خواهد بود شماره ستونها و ردیفها را هم به خاطر بسپارد.

یکی دیگر از حوزه هایی که NVDA به شدت در آن تقویت شده، پشتیبانی از نرم افزار کتابخوانِ Kindle است. این برنامه، ابزاری است که کتابفروشیِ آمازون آن را برای خواندن کتابهای الکترونیکیش طراحی کرده است. به کمک این برنامه، کاربران میتوانند فرایند خرید و خواندن کتابهای دلخواهشان را از طریق رایانه انجام دهند. این شیوه کتاب خواندن این روزها در دنیا از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار شده و توسعه دهندگان NVDA هم به همین دلیل بخشی از توان خود را به دسترس پذیر کردن این ابزار معطوف کرده اند. برای کاربران علاقمند، در راهنمای NVDA بخشی هم به Kindle اختصاص داده شده که میتوانید با مراجعه به آن از جزئیات چگونگی استفاده از برنامه Kindle for PC، آگاه شوید. این قسمت میتواند برای علاقمندان به کتابهایی به زبانهای غیر فارسی، جذاب باشد.

پیگیری:  فراز و فرودهای ورزش نابینایان در بخش بانوان

این هفته در ستون پیگیری خواسته یا مشکل مخاطبی را پیگیری نکردیم، بلکه سری زدیم به ورزش بانوان نابینا و مشکلاتی که در این راه دارند و در این زمینه با یکی از مسئولان فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان به گفتگو پرداختیم. صدای خنده و شادیشان سالن را برداشته، انگار در دنیایی دیگر قرار گرفته اند، مربی دستهایش را به هم میکوبد و از آنها میخواهد صدای توپ را دنبال کنند. در یک لحظه سالن را سکوت فرا میگیرد، صدای توپ را که میشنوند به سویش میروند و آن را به سمت دروازه حریف میغلتانند. گوشهایشان را تیز میکنند تا صدای زنگوله توپ سنگین گلبال را که از خط دروازه حریف عبور میکند بشنوند تا شادی بعد از گل را سر دهند. ورزش بانوان نابینا طی 30 سالی که از تأسیس انجمن ورزشهای بانوان جانباز و معلول و نابینا میگذرد، فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر نهاده است و هرچه پیش میرود، عناوین و مقامهای بسیاری را در کارنامه اش ثبت میکند. برای آگاهی از وضعیت ورزش بانوان دارای مشکل بینایی با نایب رئیس فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان به گفتگو پرداختیم که در ذیل میخوانید. سمیه شاعری، نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان در خصوص وضعیت فعلی ورزش بانوان در این فدراسیون میگوید: «گلبال، دو میدانی، شطرنج و شنا چهار رشته فعال در فدراسیون نابینایان و کمبینایان هستند که بانوان دارای مشکل بینایی میتوانند در این رشته ها فعالیت کنند. از این چهار رشته فقط ورزش شنای بانوان است که مسابقات برون مرزی ندارد. در حال حاضر نمیتوان در خصوص رنکینگ گلبال بانوان صحبت کرد، چرا که چندین سال است که بحث مسابقات برون مرزی را نداشتیم. مقام دوم آسیا در اینچئون ماحصل آخرین اعزام بانوان ورزشکار نابینای گلبالیست به مسابقات برون مرزی بود. بعد از مسابقات کره جنوبی، چندین اعزام ورزشکاران ما به دلیل حضور ورزشکاران تیم رژیم اسرائیل لغو شد. وی با اشاره به عدم کسب سهمیه در مسابقات پارالمپیک ریو بیان میکند: ورزشکاران گلبالیست ما به خاطر حضور ورزشکاران رژیم صهیونیستی هم مسابقات ریو و هم مسابقات جهانی فنلاند را از دست دادند. شاعری در پاسخ به سؤالی درباره نحوه برگزاری مسابقات کشوری گلبال بزرگسالان میگوید: از سال 92 مسابقات کشوری بزرگسالان گلبال بدون وقفه برگزار شد و در سال جاری توانستیم برای نخستین بار مسابقات گلبال بانوان پیشکسوت را هم برگزار کنیم. امسال جشنواره را برای دختران زیر 17 سال دررشته «گلبال، شطرنج، شنا، دو و میدانی و آمادگی جسمانی» برگزار کردیم که این امر کمک شایانی در بحث شناسایی و استعدادیابی ورزشکاران در فدراسیون بود. در حال حاضر ما ورزشکاران زن نابینا و کم بینا را برای هفتمین دوره مسابقات لیگ باشگاههای گلبال آماده کردیم. این مسابقات 27 تا 30 بهمن ماه سال جاری به میزبانی تهران برگزار شد. نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان با اشاره به برنامه ها و مسابقات پیش روی ورزشکاران گلبالیست میگوید: مسابقات جهانی جوانان گلبال و مسابقات آسیایی جوانان این رشته، دو تورنمنت حیاتی و بزرگ در سال 96 برای بانوان نابینا خواهد بود که مسابقات جهانی در کشور نروژ و مسابقات آسیایی در امارات برگزار خواهد شد. همچنین بعد از این رقابتها، مسابقات پاراآسیایی 2018 که در جاکارتای اندونزی برگزار میشود، برای فدراسیون از اهمیت بسیاری برخوردار است. در نظر داریم تا 10 روز آینده تیم ملی گلبال جوانان و کادر فنی آن را مشخص کرده و برای اعزامهای برون مرزی آماده کنیم. امیدوار هستیم در بخش مسابقات آسیایی ورزشکاران زن نابینا و کمبینا اعزام شوند و مدالآور باشند، اما در بحث مسابقات جهانی هنوز نمیتوانیم به صعود ورزشکارانمان امیدوار باشیم، چرا که در این سالها مسابقات اعزامی خود را به خاطر حضور تیم گلبال رژیم صهیونیستی از دست دادیم و در مسابقات پیش رو هم باید ببینیم این تیم اعزام میشود یا نه.

شاعری در پاسخ به سؤال ما مبنی بر اینکه چه تعداد ورزشکار گلبال در کشور داریم، عنوان میکند: تقریباً 180 نفر در بخش بزرگسالان به صورت بیمه شده و 140 الی 150 نفر هم در سال جاری در بخش جوانان رشته گلبال شرکت کردند؛ از تعداد ذکر شده، تعدادی هم هستند که بیمه نشده اند و به صورت تفریحی در این رشته حضور دارند. حقوقهای این ورزشکاران به دو صورت پرداخت میشود، بخشی از حقوق برای ورزشکارانی است که به مسابقات پارالمپیک و آسیایی اعزام میشوند، ورزشکاران بعد از کسب سهمیه از فدراسیون حقوق دریافت میکنند. اگر ورزشکاران به طور مستقیم از طریق فدراسیون به اردوها دعوت شوند، هم مشمول دریافت حقوق خواهند شد، اما ورزشکارانی که به صورت مستقیم در استانهای خودشان تمرین میکنند و بحث اردو هم در کار نباشد، مشمول دریافت حقوق نمیشوند. در چند سال گذشته میزان حقوق دریافتی ورزشکاران زن تغییری نکرده بود که در سال 95 با تعریف الگوهای خاص و شرایط جامعه پایه حقوقی از سوی کارشناسان به فدراسیون نابینایان و کمبینایان پیشنهاد شد که مسئولان با این تغییر حقوق موافقت کردند. از آنجا که گلبال رشته اول و تخصصی این فدراسیون است و قطعاً بانوان بیشتری جذب این رشته میشوند، باید امکانات و شرایط بهتری هم برای آنها فراهم شود. در جلسات مختلفی که با مسئولان فدراسیون داشتیم، بارها به این نکته اشاره کرده ام که باید نگاهتان به بخش ورزش گلبال بانوان متفاوتتر باشد، چرا که بانوان ورزشکار ما با توجه به اردوهای محدودی که دارند نتایج بسیار خوبی کسب کرده اند. آنچه به عنوان مشکل در خصوص ورزش گلبال بانوان میتوان ذکر کرد، اعزام نشدن ورزشکاران به مسابقات برون مرزی است، چرا که برای افزایش انگیزه و روحیه بانوان ورزشکار، برگزاری مسابقات با تیمهای برون مرزی بسیار حائز اهمیت است. این دختران در شهرستانها با کمترین امکانات تمرین کردند و با یکی دو اردوی دسته جمعی توانستند به مقام دوم آسیا دست یابند.

اما چیزی که در ورزش بانوان نابینا و کمبینا ایجاد نگرانی میکند و ما در آن دچار ضعف هستیم، بحث مربیگری است؛ چرا که ظرفیت ما در این بخش بسیار پایین است. نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان با اشاره به مشکلات بعدی ورزش بانوان نابینا عنوان میکند: «واگذاری سالن به بانوان ورزشکار بیشتر در ساعات مرده است و ساعتهای مناسب برای تمرین ورزش به آقایان اختصاص پیدا میکند.»

شاعری در خصوص رشته های دیگر این فدراسیون نابینایان و کمبینایان می افزاید: «دو و میدانی رشته ورزشی بعدی در این فدراسیون است که مسابقات باشگاهی آن 27 تا 28 بهمن ماه سال جاری برگزار شد. از سال 94 هم مسابقات صحرانوردی در بخش بانوان به این بخش افزوده شد.» وی ادامه میدهد: سال آینده مسابقات دوومیدانی جوانان جهان و مسابقات آسیایی را پیش رو داریم که مسابقات جهانی درکشور سوئد و آسیایی در امارات آبان ماه 96 برگزار میشود. ورزشکاران این رشته برای حضور در این رقابتهای بین المللی باید در مسابقات انتخابی که در اردیبهشت ماه برگزار میشود شرکت کنند تا بتوانیم بهترین و آماده ترین ورزشکاران را برای مسابقات اعزام کنیم. بعد از این رقابتهای سرنوشتساز مسابقات جهانی بزرگسالان را که در شهر لندن برگزار میشود پیش رو داریم. شاید گفتن این جمله از زبان من درست نباشد، اما در این بخش شانس آوردن مقام و مدال، بسیار اندک است. بانوان ورزشکار ما به خاطر حضور نیافتن در مسابقات برون مرزی آمادگی و انگیزه رقابت را از دست داده اند. اما باز هم ما امیدوار هستیم با پشتکاری که بانوان در عرصه ورزش از خود نشان دادند، بتوانند مدالهای خوشرنگی برای کشور کسب کنند. این نکته بسیار حائز اهمیت است که اعزام ورزشکاران زن در این دوره از رقابتها مستلزم نبود ورزشکاران اسرائیلی خواهد بود.» نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کمبینایان در ادامه صحبتهایش به مسابقات شطرنج اشاره میکند و میگوید: «شطرنج جزو ورزشهایی است که بانوان ما بسیار در آن خوش درخشیدند. تلاش ما انجام مسابقات کشوری و یافتن استعدادهای جدید در این رشته ورزشی است. مثل گلبال و دو و میدانی، مسابقات شطرنج را هم برگزار کردیم و نفرات اول تا پنجم تیم ملی شطرنج فدراسیون نابینایان و کمبینایان را تشکیل دادند. برای نخستین بار مسابقات شطرنج جوانان آسیایی در کشور امارات برگزار میشود، اما میزبان مسابقات جهانی این رشته ورزشی هنوز مشخص نشده است.» ادامه دارد..

فارس فاتح مسابقات قهرمانی کشور شنای نابینایان شد

چهاردهمین دوره مسابقات قهرمانی کشور شنای نابینایان به میزبانی مشهد، در دو رده سنی جوانان و بزرگسالان و در بخش آقایان برگزار شد.

در این مسابقات که 96 شناگر از 12 استان کشور حضور داشتند، تیم فارس عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. این رقابتها، در مواد 50 و 100 متر آزاد، پروانه، قورباغه و کرال پشت و 200 متر آزاد و مختلط انفرادی برگزار شد. در نهایت با مجموع امتیازات بخش جوانان و بزرگسالان، تیم فارس با 1128 امتیاز عنوان قهرمانی را از آن خود کرد، خراسان رضوی با 977 امتیاز در جایگاه دوم قرار گرفت و یزد با 526 امتیاز سوم شد. تیمهای اصفهان با 456، تهران با 443 و خوزستان با 425 امتیاز چهارم تا ششم شدند. مازندران با 318، البرز با 152، آذربایجان شرقی با 139، همدان با 63، کردستان با 44 و لرستان بدون امتیاز، در رتبه های هفتم تا دوازدهم قرار گرفتند. در کلاس b1، خلیل اقدامپناه از تهران با 132 امتیاز عنوان بهترین شناگر را از آن خود کرد. در کلاس b2، علی یاونده از فارس با 183 و در کلاس b3، محمد دلیر از فارس با 161 امتیاز بهترین شناگران این مسابقات شدند. حمید شریفیان، سرمربی تیم ملی شنای نابینایان کشورمان در مصاحبه با ایران سپید گفت: در سال گذشته مسابقات شنای نابینایان در رده سنی جوانان را به صورت جداگانه برگزار کردیم، اما امسال به جهت اینکه استانها تمایل بیشتری برای استفاده از جوانها داشته باشند، تیمها را مجاب کردیم در ترکیب خود از 8 بازیکن بزرگسال و 4 بازیکن جوان استفاده کنند. برای ترغیب بیشتر آنها در استفاده از جوانان، نتایج مجموع را نیز ترکیبی از مسابقات جوانان و بزرگسالان در نظر گرفتیم. اتفاقاً سه تیم برتر مسابقات، از جوانان بیشتری در ترکیب خود استفاده کرده بودند. شریفیان در خصوص پیدا کردن چهره های جدید در مسابقات قهرمانی کشور گفت: دو شناگر که هر دو نیز در کلاس b2 و از استان فارس بودند، توانستند نظر ما را به خود جلب کنند. علی خالدی و علی گلپیچزاده از شیراز، شناگرانی هستند که اگر روی آنها سرمایه گذاری شود، میتوانند آینده درخشانی داشته باشند. شریفیان هدف از برگزاری این مسابقات را انتخابی مرحله اول تیم ملی جوانان برای اعزام به مسابقات پاراآسیایی جوانان در امارات اعلام کرد و گفت: اردوهای تیم ملی جوانان از اوایل سال آینده آغاز میشود. در بخش بزرگسالان نیز از شهریور ماه سال آینده، اردوهای متمرکز و غیر متمرکز شناگران جهت اعزام به مسابقات پاراآسیایی که سال 2018 در اندونزی برگزار میشود، آغاز خواهد شد. شریفیان در پایان بیان داشت: انجمن شنا در تلاش است، مسابقات قهرمانی کشور شنای آقایان و بانوان در سال آینده را در شش ماه نخست سال برگزار کند. این امر باعث میشود تیمها محک جدیتری خورده و مسابقات در فصل گرم سال، کیفیت بالاتری داشته باشند.

صدای خاطره ها. از میان خاطرات شما

سال 1353 بود. تقریباً هر جا در هر کلاس یا محوطه مدرسه یا غذاخوری، صحبت از کتابخانه ای بود که تازه راه افتاده بود؛ «کتابخانه گویا». آن روزها به کتابخانه گویا معروف بود. دانشآموزان بزرگتر، هرجا که به هم میرسیدند، از کتاب تازه ای که خوانده اند، صحبت میکردند. آنهایی که از ماجرا خبر نداشتند، کنجکاو میشدند و موضوع را جویا میشدند؛ وقتی از راه اندازی کتابخانه گویا، وابسته به سازمان ملی رفاه نابینایان اطلاع پیدا میکردند، به شدت ابراز اشتیاق برای عضو شدن در آن کتابخانه از خود نشان میدادند. من هم یکی از آن دانشآموزان تازه خبردار بودم که مشتاق شدم تا عضو کتابخانه گویا شوم. آن روزها در مدرسه، صحبت از کتاب «نخستین آموزگار» نوشته چنگیز آیتماتف بود که به تازگی در کتابخانه گویا ضبط شده بود. آنهایی که کتاب را خوانده بودند، با حرارت برای کسانی که نخوانده بودند، تعریف میکردند و حسابی دهانشان یا بهتر بگویم، دهانمان را آب می انداختند. این کتاب هم از آن دسته کتابهایی بود که متأسفانه بعد از انقلاب پاک شد و از بین رفت. بالاخره طاقت از کف دادم و روزی دل را به دریا زدم تا خودم را به کتابخانه برسانم و کتاب «نخستین آموزگار» را بگیرم؛ غافل از اینکه گرفتن کتاب، شرایطی دارد و یکی از آن شرایط، ارائه مدارک و عضویت در کتابخانه است. القصه، حدود ساعت یازده ظهر، زنگ آخر را اجازه گرفتم و از مدرسه زدم بیرون. خانواده من این اجازه را داده بودند که در صورت لزوم، من امکان خروج از مدرسه را داشته باشم. من جزو دانشآموزان شبانه بودم و مدرسه رضا پهلوی سابق، شهید محبی کنونی ضوابط خاصی برای دانشآموزان شبانه و حتی روزانه داشت. اطراف مدرسه مثل امروز پر از مغازه و خیابانهای آسفالت نبود. «بیابانهای عبد الملکی» اسم آن منطقه بود، چون دور اطراف، بیابان بود. از مدرسه که خارج میشدی، حدود 100 یا 200 متر به سمت راست که میرفتی، یک ایستگاه اتوبوس بود. خودم را به ایستگاه رساندم، اتوبوسها دیر به دیر میآمدند، من هم بلیت نداشتم. خب دانشآموز بودم و هیچ پیشبینی درستی از اینکه باید خودم را مسلح به بلیت و پول کافی بکنم، نکرده بودم. خجالت میکشیدم بدون بلیت سوار اتوبوس شوم. اتوبوس اولی آمد، سوار نشدم، بعدی همینطور، بالاخره اتوبوس سومی که در ایستگاه توقف کرد، راننده مسیرم را پرسید و گفت بیا بالا! گفتم بلیت ندارم. گفت اشکالی ندارد و خلاصه سوار شدم. مسیر اتوبوس رانی آن محدوده، از کن به میدان انقلاب «24 اسفند» سابق بود. به آخر خط که رسیدیم، با پرس و جو، خودم را از خیابانهای بختیاری و کاوه رساندم به اتوبوسهای دوطبقه خط جمهوری «محمدرضا شاه» سابق به بهارستان. آنجا هم حکایت نداشتن بلیت تکرار شد. بالاخره در ایستگاه ظهیر الاسلام پیاده شدم. در خیابان ظهیر الاسلام، مغازه های متعددی از جمله کاغذفروشی، پارچه فروشی و میوه فروشی رونق داشتند. مغازه های کاغذفروشی همچنان فعالند، اما خبری از پارچه فروشی که عموماً تریکو فروشی بود، نیست. محل کتابخانه، در ساختمان مدرسه دکتر خزائلی واقع بود؛ طبقه سوم آن ساختمان را به کتابخانه اختصاص داده بودند. در انتهای آن طبقه، جایی که بعدها استودیوی خزائلی درست شد، فروشگاه سازمان ملی رفاه واقع بود که آقای مدرسی اداره میکرد. بالاخره رفتم به کتابخانه و کتاب «نخستین آموزگار» را طلب کردم. یادش به خیر، اداره کتابخانه در آن روزها بر عهده خانم عرب بود که بانویی بسیار مهربان بود. از من پرسید که آیا عضو هستم؟ پاسخ منفی دادم. گفت برای اینکه کتاب بگیرم، باید عضو کتابخانه شوم. خیلی خواهش و تمنا کردم که کتاب را به امانت بدهد. وقتی با اصرار من مواجه شد، مشروط بر اینکه دفعه بعد عکس به همراه داشته باشم تا عضو کتابخانه شوم، کتاب را به من داد. فکر میکنم روی دو نوار کاست تکثیر شده بود. شادمان و خوشحال خودم را به مدرسه رساندم و همان شب، کتاب را خواندم. یادش به خیر خانم شهین مرشدی به زیبایی آن را خوانده بود!. «با سپاس از آقای رفیعی.

عیدانه، پاراتور دروازه تجربه های تازه بخش پایانی

در شمارگان قبلی، صحبتهای الهام خادم حسینی، عضو هیئت مدیره انجمن راهنمایان گردشگری تهران را در خصوص طرح «پاراتور» منتشر کردیم. امروز بخش پایانی را میخوانید: – یکی از مهمترین معضلاتی که معلولان عموماً با آن مواجه میشوند و همان معضل مانعی برای شرکت اغلب آنها در برنامه های تورهاست، بحث هزینه های تور گردشگریست؛ خاصه آنکه تور گردشگری ویژه معلولان به واسطه داشتن راهنماهای آموزشدیده، طبعاً هزینه های بالاتری نسبت به دیگر تورها دارند. برای رفع این معضل چه فکری کرده اید؟ خب این به قالب توری که برگزار میکنیم بستگی دارد؛ مثلاً در یک تور گردشگری درون شهری، یکی از مشکلات ما ورودیه های موزه های مختلف است که این مشکل توسط سازمان میراث فرهنگی حل میشود یا بحث تأمین وسیله نقلیه مناسب سازی شده تأمین میشود. اما در خصوص راهنماهای ویژه، فعلاً این افراد به صورت داوطلبانه با ما همکاری میکنند، اما اگر قرار بر این باشد که طرح پاراتور را به شکل حرفه ای، یعنی به عنوان یک شغل و کار حرفه ای اجرا کنیم، قطعاً هزینه مد نظر شما مطرح خواهد شد و برای استخدام راهنماها و آموزش آنها، باید اعتبار لازم را تأمین کنیم. البته این نکته را هم در کنار چنین موضوعی لازم میدانم مطرح کنم که، خود معلولان هم علاقه مند به سفر هستند. شاید سفر در گذشته یک تفریح لوکس بود، اما امروز واقعاً به یکی از نیازهای اولیه بشر تبدیل شده و عملاً یکی از حقوق بشر به حساب میآید. – سؤالم را به شکل دیگری مطرح میکنم: شما چه تسهیلاتی برای حضور فرد معلول، معلولی که بیکار است، اما علاقه مند به سفر، در نظر گرفته اید یا میخواهید در نظر بگیرید؟ خب اگر منظور شما تسهیلات مالیست، همانطور که اشاره کردم، بخشهایی که نیاز به تأمین بودجه دارند در قالب تورهای تهرانگردی از سوی نهادهایی مثل سازمان میراث فرهنگی تأمین میشود؛ مثلاً ورودیه موزه ها برای تورهای پاراتور رایگان است یا اتوبوس مناسب سازی شده همینطور. اما در زمینه تسهیلات کامل مثل بحث مالی، اگر بنا بر کار حرفه ای شود که میشود، حتماً حمایتهای نهادهایی مثل سازمان میراث فرهنگی و شهرداری باید گسترده تر از ارائه اتوبوس یا رایگان کردن موزه ها باشد. یعنی نیازمند حمایت گسترده نهادهای دولتی و نهادهای عمومی غیر دولتی خواهیم بود. من بارها این موضوع را مطرح کرده ام که هتلهای ما اصلاً مناسب حضور معلولان نیست. یک بار مسافری خارجی برای سفر با ما تماس گرفت، وقتی از اوضاع و احوال و ویژگیهای هتلها پرسید و متوجه شد که مناسب سازیهای لازم صورت نگرفته، از سفر خودداری کرد. جالب اینکه مدیران هتلها یا اماکن سیاحتی اصلاً اطلاعی از بحث رعایت اصول مناسب سازی برای معلولان ندارند. اخیراً من به فکر راه اندازی کمپینی افتادم تا بتوانم با استفاده از خیران، تسهیلاتی برای حضور معلولانی که امکان مالی کافی را ندارند، فراهم کنم. اما تا آن زمان، فعلاً به همین شکل تورهایمان را برگزار میکنیم.

آهنگ و درنگ. موسیقی رمانتیک، عرصه خودنمایی عاطفه و احساس

در چند شماره پیشین، سعی کردیم درباره موسیقی دوره کلاسیک بنویسیم و چند نفر از شاخصهای این دوره را معرفی کنیم و با هم به معروفترین آثار دوره کلاسیک گوش بسپاریم. در این شماره خواهیم کوشید در مورد مؤلفه های موسیقی دوره رمانتیک بنویسیم و وجوه ممیزه اش از موسیقیهای آفریده شده در دوره کلاسیک را وا بکاویم.

موسیقی دوره رمانتیک به موسیقی دوره ای از موسیقی کلاسیک غربی گفته میشود که از اواخر قرن هجدهم میلادی آغاز گشت. این موسیقی با نهضت رمانتیک مربوط است. این سبک از نظر زمانی پس از دوره کلاسیک و تا حدی در تقابل با آن ظاهر شد. هنرمندان رمانتیک بیشتر به احساسات و عوامل شخصی و درونی خود توجه داشتند. آنها دنیای خیال و رؤیا، افسانه های کهن، سرزمینهای دوردست و ناآشنا و همچنین عواملی را که از زندگی عادی و روزمره فاصله داشت هدف اصلی آثارشان قرار میدادند، بر خلاف آثار کلاسیکها که در آن عقل، منطق و استدلال بر احساسات و عواطف غلبه دارد، آثار هنرمندان رمانتیک سرشار از احساسات و عواطف انسانی است. نخست باید دید نام رمانتیک از کجا آمده است. نام هر دوره ای از تاریخ موسیقی غربی معمولاً دارای دو مفهوم است: اول مشخص کردن سبکی از موسیقی، دوم تعیین کردن دوره ای که در آن این سبک جریان دارد. برای مثال صفت کلاسیک در مفهوم رایج آن به سبک آثار هایدن، موتسارت، بتهوون و همچنین به دوره زمانی که این سبکها در آن جریان داشته اند، یعنی سالهای ۱۷۷۰ تا ۱۸۳۰ گفته میشود. صفت رمانتیک از واژه «رمانس» (romance) گرفته شده که معنی اصلی ادبی آن مشتق از داستانها یا قهرمانان اشعار و وقایع قرون وسطی است که به زبان رمانس نوشته میشده است. اشعار قرون وسطی که درباره پادشاه آرتور بودند، به رمانسهای آرتوری شهرت داشتند. از آن زمان به بعد و حدود اواسط قرن هفدهم که کلمه رمانتیک مورد استفاده قرار گرفت، اشارات ضمنی به چیزهای خیلی دور، افسانه ای، موهوم و خیالی، عجیب و تصوری متضاد با جهان حقیقی را در بر داشت.

در مکتب کلاسیک بیشتر به فرم توجه میشود، در حالی که مکتب رمانتیک بیشتر به مضمون و بیان احساسات و حالات درونی اهمیت داده و زیباییهای فنی چندان مطرح نیستند. یکی دیگر از مشخصات رمانتیسم، دگرگون ساختن برخی از ویژگیهای کلاسیک، از جمله قواعد خشک، نظم و تعادل، تمامیت و کنترل است. وضوح و روشنی که از جنبه های مهم کلاسیکها بود جایش را به نوعی تیرگی و ابهام عمدی و بیان سمبلیک در رمانتیکها داد. شخصیت هنرمند به تدریج با محتوای هنریش درآمیخت و هنرها عموماً با هم دیگر ترکیب شدند. آهنگسازان رمانتیک اکثراً با ادبیات و دیگر علوم و هنرها آشنا بودند و موسیقی و شعر در یکدیگر تأثیر فراوانی گذاشتند. دعوتتان میکنیم به شنیدن یکی از معروفترین قطعات رمانتیک. قطعه «انقلاب» اثر شوپن را از سایت ایران سپید دانلود و گوش کنید.

عیدانه. نو نواری کودکانه

حال و هوای عید است و گشت و گذار در بازار عید. امروز طبق رسم چند هفته گذشته این ستون برای خرید لباس بچگانه همراه شما میشویم تا اگر فرشته کوچکی دارید، بتوانید بهترین لباس با قیمت مناسب برایش تهیه کنید. اما قبل از شروع باید بدانید هنگام خرید لباس بچگانه لازم است نکات زیادی را مورد توجه قرار دهید تا لباسی که انتخاب میکنید علاوه بر زیبایی و راحتی، سلامت و ایمنی را هم برای کوچولوهای دوست داشتنی به همراه داشته باشد. نکته اول: کودکان در حال رشد هستند. اندازه هایشان به سرعت تغییر میکند و لباسها برایشان کوچک میشود؛ بنا بر این لازم نیست برای لباس کودک زیاد هزینه کنید. راحتی و سلامت کودک را در اولویت قرار دهید و لباسهای راحت و گشاد که پوشیدن و درآوردن آنها آسان است، انتخاب کنید. دقت کنید لباس در قسمتهای یقه، سرآستین و مچ پاها نرم و راحت باشد و کشهای سرآستین و پاچه شلوار تنگ نباشد. لباسهایی با سگکهای قابل تنظیم که امکان بزرگتر و کوچکتر شدن دارند را میتوان مدت بیشتری استفاده کرد. برای این منظور میتوانید شلوارها و سارافونهای پیشبندی با سگکهای قابل تنظیم را انتخاب کنید. نکته دوم: بچه ها لباسهایشان را زود کثیف میکنند. هنگام خرید این نکته را در نظر داشته باشید و لباسهایی بخرید که شستشوی آنها راحت باشد و امکان شستشو در ماشین لباس شویی را داشته باشد. نکته سوم: هنگام خرید به جنس پارچه لباس توجه کنید و وقتی برای خرید به فروشگاه میروید، برچسب لباس را از نظر جنس کنترل کنید. لباسهای تهیه شده از مواد مصنوعی برای کودکان مناسب نیستند. لباسهایی که پارچه هایی از جنس الیاف طبیعی دارند را انتخاب کنید. بهتر است لباس کودک از جنس کتان یا درصد بالای کتان باشد. توصیه میشود لباسهای زیر و لباسهایی که مستقیم با پوست کودک تماس دارند را از جنس نخی انتخاب کنید. برای لباسهای رویی پارچه های حوله ای، مخمل و جین مقاوم و بادوام هستند. نکته چهارم: اگر کودک در سنی است که چهار دست و پا راه میرود، لباسهایی انتخاب کنید که پاها را پوشانده و قسمت زانو را محافظت کند. نکته پنجم: اگر کودک در سنی است که تازه یاد گرفته است لباسهایش را خودش بپوشد، لباسهایی که پوشیدن و درآوردن آنها برایش راحت است را انتخاب کنید. این موضوع موجب تقویت اعتماد به نفس کودک میشود. به جای شلوارهای زیپدار و سگکدار، شلوارهای کمرکش را انتخاب کنید. به جای لباسهای دکمه دار، لباسهای چسبی و زیپدار را انتخاب کنید. بستن و باز کردن بستهای چسبی برای کودک راحت است. اگر روی زیپ لباس یک حلقه بزرگ وجود داشته باشد، کودک راحت تر میتواند زیپ لباس را باز و بسته کند. نکته ششم: دکمه ها و بستهای لباس را کنترل کنید. لباسهایی که بستهای محکم داشته باشند را انتخاب کنید، چون ممکن است در طول روز مجبور شوید چند بار دکمه های لباس کودک را باز و بسته کنید. لباسهایی که دکمه هایشان راحت باز نمیشود و امکان شکستن و افتادن دکمه هایشان وجود دارد را انتخاب نکنید. نکته هفتم: سر کودکان نسبت به بدن شان بزرگ است. اگر میخواهید لباسهایی را انتخاب کنید که راحت بپوشند، لباسهای جلو باز که در قسمت جلو زیپ یا دکمه دارند، انتخاب مناسبی هستند. در صورتی که میخواهید لباس جلو بسته بخرید انواعی که در قسمت شانه دکمه های فشاری دارند را انتخاب کنید. نکته هشتم: روند رشد کودکان با هم متفاوت است. برای خرید لباس کودک به اطلاعات سایزی که بر روی برچسب لباس زده شده اکتفا نکنید و همیشه اندازه دقیق کودکتان را همراه داشته باشید. نکته نهم: به سلیقه کودک هم توجه کنید. گاهی وقتها یک رنگ خاص یا وجود یک شخصیت کارتونی روی لباس برای کودک مهم است. میتوانید لباس را انتخاب کنید و انتخاب رنگ یا طرح را به عهده کودک بگذارید. نکته آخر اینکه برای حفظ سلامت پوست کودک لباسها را قبل از پوشیدن بشویید و در جایی که هوا جریان دارد خشک کنید.

حالا، غیر از آنکه پیشنهادهایی برای انتخاب لباس بچه گانه میدهیم، سری هم به بازار لباس مردانه خواهیم زد … اگر یک دختر تپلی سرخ و سفید در رده سنی دو تا شش سال دارید، بهتر است برایش یک پیراهن قرمز انتخاب کنید. دقت داشته باشید جنس پیراهن نخ باشد. شما با قیمتی حدود 50 تا 70 هزار تومان که بسته به سن و اندازه کودکتان تغییر میکند، میتوانید یک پیراهن قرمز با گلهای رنگارنگ تهیه کنید. شما میتوانید برای تکمیل زیبایی دخترتان از یک هدبند خال خالی بامزه و کفشهای قرمز براق کمک بگیرید. اما اگر پسربچه دارید یکی از شیکترین ترکیب رنگهای مردانه، آبی ملایم و خاکی است. اگر پدر، کت و شلوار خاکی و یک پیراهن آبی ملایم دارد، میتوانید لباسهای پسر کوچولویتان را هم طبق لباسهای پدرش انتخاب کنید. فقط حواستان باشد یقه پیراهن بچه ها را تا انتها نبندید و بگذارید گردنشان راحت باشد. شما میتوانید پیراهن یا شومیز را با قیمت 50 هزار تومان و شلوار را به قیمت 70 هزار تومان تهیه کنید. قیمت کفش کودکان، چه دخترانه و چه پسرانه از 60 هزار تومان تا 200 و 300 هزار تومان است. البته اگر به دنبال یک کفش معمولی غیر برند باشید. باید دقت کنید لباس بچه گانه نسبت به لباس بزرگسالان گرانتر است و شما در هنگام خرید با وجود برندهایی گوناگونی که وجود دارد، با تفاوت قیمتی زیادی مواجه خواهید شد. – پس از خرید برای کودک دلبندتان، به سراغ لباس مردانه میرویم. آقایان میتوانند بلوز راحتی را با جنس نخ پنبه به قیمت 28 تا 35 تومان تهیه کنند؛ همچنین با 25 تا 30 هزار تومان نیز میتوانند شلوار راحتی متناسب با بلوزشان ست کنند. البته ستهای ورزشی موجود در بازار که مد روز است را پیشنهاد میکنیم، چرا که میتوانند ستهای ورزشی را در خارج از منزل در موقع تفریح یا رفتن به پارک نیز تن کنند. شما میتوانید یک ست ورزشی برند را با قیمت 150 تا 200 هزار تومان تهیه کنید. برای لباس رسمی نیز یک کت کتان با شلوار جین به رنگ یخی را پیشنهاد میکنیم. قیمت کت با جنس خوب در بازار از 70 هزار تومان آغاز میشود. همچنین قیمت شلوار جین هم بسته به برند یا کشور تولید کننده اش، از حدود 50 هزار تومان تا 300 هزار تومان در بازار موجود است. آنهایی که اهل بستن کمربند هستند، میتوانند کمربند غیر چرم را با توجه به سایز دور شکمشان از 27 هزار تومان تا 40 هزار تومان تهیه کنند. کیف مردانه غیر چرم نیز با قیمتی حدود 30 هزار تومان در بازار موجود است. آقایانی که قصد خرید کت و شلوار رسمی را دارند، باید بگوییم حد اقل قیمت یک دست کت و شلوار 140 هزار تومان است. اما یک کت و شلوار شیک با برند روز تقریباً 300 تا 400 هزار تومان است. قیمت کفشهای مردانه موجود در بازار را نیز با توجه به کاربرد میتوان به صورت زیر دسته بندی کرد. کفش کلاسیک: از 60 هزار تومان تا 300 هزار تومان (قیمتها بستگی به جنس و برند دارد) کفش کالج: از 30 هزار تا 150 هزار تومان، کفش راحتی: از 60 هزار تا 300 هزار تومان.