سلام.

امیدوارم که حالتون حسابی خوب باشه…

بهتر هست یه راست برم سر اصل مطلب تا پست زیاد طولانی نشه و شما دوستان را هم خسته نکنم..

راستش امروز خیلی خیلی خوشحالم. امروز تولده یکی از عزیزترین دوستام هست.

میشه گفت که یک سال و یک ماه کمتر یا بیشتر از دوستیمون می گذره اما بی نهایت از آشنایی با دوست عزیزی مثل این عزیز خوشحالم..

من بلد نیستم خیلی ادبی بنویسم یا خیلی جمله سازی کنم اما تنها کاری که برای این عزیز از دستم بر میاد که امیدوارم خوشحالش کنه همین هست.

یادم نمیره هیچ وقت که دوستیمون از مبحث روشن فکری شروع شد.

بهش ایمیل دادم و کلی این ایمیل دادنا کش پیدا کرد. تا جایی که یادم میاد به 18 یا 19 رسید.

از همون روز اول ازش کلی درس گرفتم.

اسکایپ که نصب کردم وقتی که گفت اسکایپ دار شده, کلی خوشحال شدم.

هیچ وقت بار اولی که صداش را شنیدم را یادم نمیره. انرژی و نشاطی که از صداش بهم منتقل شد, هر چی بیشتر حرف می زدیم بیشتر به این نتیجه می رسیدیم که چقدر از نظر فکری به هم نزدیکیم, چقدر از اینکه باهاش هم صحبت میشم لذت می بردم؛ شاید برای اینکه خیلی خیلی خوب درکم می کنه, وقتی یه دوست داری که وقتی از مشکلاتت میگی از اتفاقاتی که ناراحتت می کنه و خوب می فهمه چی میگی خیلی با ارزشه. یه دوست بی نظیر..

این دوستی برام خیلی خیلی با ارزشه بی نهایت.

دوستی که من ازش همه جوره درس گرفتم..

خیلی وقتها بهترین شنونده بوده برام, همیشه بهترین دوست و راهنما بوده برام.

روشنک عزیزم, بهتر بگم حقیقیترین دوست حتی از دوستان دنیای حقیقی من؛ تولدت مبارک..

امروز خیلی خوشحالم, امروز یه جشن حسابی داریم.

یه کیک حسابی که دست پخت خودمه[ گفته باشم کیکهای من حرف ندارن ها توی خونه برای تولدِ همه من کیک درست میکنم, هر چند کسی برای خودم کیک درست نمی کنه ههههه[

کلی آجیل و میوه و کلی غذاهای خوش مزه, از فسنجون بگیر تا جوجه و کوبیده.

حسابی امروز رو خوش بگذرونید و خوش باشید.

هیچ کم و کسری نیست امروز تولد بهترین دوستم هست دلم میخواد تمام و کمال باشه همه چیز.

مامان روشی عزیزم تولدت مبارک باشه, خیلی خیلی از آشنایی با تو خوشحالم بی نهایت.

خانه ی دوست کجاست؟

در فلق بود که پرسید سوار

آسمان مکثی کرد

رهگذر شاخه ی نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت

نرسیده به درخت

کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است

و در آن عشق به اندازه ی پرهای صداقت آبی است

می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ ،سر به در می آرد

پس به سمت گل تنهایی می پیچی

دو قدم مانده به گل

پای فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی

و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد

در صمیمیت سیال فضا، خِش خِشی می شنوی

کودکی می بینی

رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه ی نور

و از او می پرسی

خانه ی دوست کجاست؟

امیدوارم که من هم بتونم یک روزی چنین دوستی برای تو باشم, تا امروز که این تو بودی که همیشه کمکم کردی مثل یه دوست حقیقی, کاش بتونم یه دوست حقیقی برات باشم؛ دلم نمی خواد بگم که جبران کنم چون توی رفاقت و دوستی جبران کردن معنی نداره اما دلم می خواد رفاقت کنم در حقت..

باز هم تبریک میگم بهت عزیزم.

توی کامنتا منتظر شما هم محله ای ها هستم تا با هم این روز را جشن بگیریم.

شاد باشید همیشه.