درود بر شما شعرت به دلم نشست ولی میگم بگذار یه کم توی جلد معلمیم فرو برم آخه تو دیگه شورش را در آوردی از بس گفتی من این روز ها احساس ندارم و زندگیم سرد هست بابا مگه قرار هست که چه خبر بشه محکم باش و و همیشه گرم و با احساس به زندگیت ادامه بده تو اون طوری که من متوجه شدم تا چند وقت دیگه کار آموزیت تموم میشه و یه وکیل موفق خواهی بود این که دیگه آه و ناله نداره باید تازه خیلی هم از این که به عنوان یه دختر نابینا توی زندگیت موفق بودی خوشحال و راضی باشی مثل سایر خانم وکیل ها از قبیل فهیمه خانم و و همین بانوی موفق که همیشه شاد و پر انرژی هستن یادت نصف راه شاد بودن و گرم بودن این هست که حتی شده الکی به اون ها تظاهر کنی تا به اون ها دست پیدا کنی خلاصه دخترم نشنوم دیگه توی پستات و شعرات تلخ و گزنده باشی که منم تلخ میشم البته من از هیچی خبر ندارم ولی توی این دنیا خیلی از چیز ها ارزش این را ندارن که انسان خودش را ناراحت کنه اگر هم هر وقت احساس ناراحتی کردی یه پیشنهاد باور نکردنی بهت میدم که خیلی بهت کمک می کنه هر وقت از صمیم قلب احساس ناراحتی کردی اون نا را از اول کلمه ناراحت بردار تا راحت بشی
نه واقعا برو با پیشنهادم زندگیت را متحول کن
به امید فردا های شاد واسه همه ما