سلاااام بچه ها! چطورین؟ خوبین؟ چه خبرا؟ عید خوش گذشت؟ واسه من که یکی از بهترین عیدای زندگیم بود، عااالی بود! کلی اتفاقات خوب، از دیدن مجدد اقوامی که قبلا خیلی با هم صمیمی بودیم و به مرور زمان رفت و آمدمون کم و کمتر و به تدریج قطع شده بود گرفته، تا بهبودی حال یکی از اقوام که به حدی حالش بد بود که کسی به بهبودیش امید نداشت، اما 2 3 روز به تحویل سال به تدریج حالش رو به بهبودی رفت، تا جایی که کل دید و بازدید عیدش رو خودش با پای خودش انجام داد!
اما چه خبر از سفر؟؟
خوب ما توی عید اصولا مسافرت نمیریم، من به شخصه مسافرت توی عید رو دوست ندارم، بعد از عید همیشه مسافرت رفتن رو ترجیح میدم، واسه همینم واسه ی آخر هفته، 4شنبه 5شنبه و جمعه برنامه مسافرت داریم.
اما بچه ها، از اونجایی که من در همه حال، حتی شادترین لحظاتم دیوونه بازیهای خودمو دارم، میون این همه شادی هم گاهی گوشه ی چشمام از دلتنگیای گاه و ناگاهم خیس میشد! امسال از اول سال عجیب دلم هوای یه رفیق قدیمی رو کرده و به قول عمو رضا، رفیقم خب قدیمیش چیز دیگست! مدام احساس میکنم امسال قراره بعد از مدتها دوری و بی خبری، دست روزگار باز ما رو به هم برسونه!
خیلی به سرم زده از یکی از دوستای مشترکمون سراغی ازش بگیرم، اما کلی با خودم کلنجار رفتم و هنوز که هنوزه نتونستم، آخه اون طرف صرفا یه آشنا واسه من محسوب میشه که فقط وقتی همو ببینیم یه سلام و حال و احوال ساده داریم! حالا موندم ازش چیزی بپرسم یا نه!
آهان، امسال یه عیدی شیرین هم گرفتم، از خواهرزاده کوچولوم که 2 سالشه! خواهرم میگفت کلی گریه کرده باید واسه خاله فرزانه عروسک بخرم، هر چقدرم میگفتیم باشه میخریم، آروم نمیشد که نمیشد، تا وقتی که عروسک رو خرید و قایمش کرد تا اومدی خونمون بهت بده!
و حالا بگم از اینجا و دلتنگیای من واسش!
بچه ها، توی این چند روز فهمیدم علاقه ی من به محله و شما دوستای خوبم بیشتر از ایناست، تا جایی که بعضی شبا خواب میدیدم دارم توی پستاتون کامنت میذارم!
پستا رو میخوندم ولی خیلی گذرا، آخه کل ایام عید 10 دقیقه سر گوشی و لپتاپ بودم و 6 7 ساعت نبودم، تا پستا رو میخوندم و میخواستم کامنت بذارم یا مهمون میومد یا میرفتیم مهمونی!
اما مثل اینکه محله سریع آدم رو فراموش میکنه و تا چند روز نباشی اونم بیرونت میکنه!
ببین محله! من به این راحتیا دست از سرت برنمیدارم، از در بیرونم کنی از پنجره میام، میتونی امتحان کنی!
راستی، من گویا با یکی از پستام باعث ناراحتی یکی از دوستای خوبم شده بودم، از خودش عذر خواستم و فرصت نشده بود اینجا هم مطرحش کنم، حالا اینجا هم ازش عذر میخوام و اینو به همه میگم که من هرگز قصد ناراحت کردن کسی رو چه با پستام چه با کامنتام ندارم، اگر تا به حال اینجوری شده و من بیخبرم، همینجا عذر میخوام، اگر از این به بعدم این اتفاق افتاد خواهش میکنم راحت مثل این دوستم بهم بگین!
خوب کم کم از سرمای اتاق انگشتام دارن سر میشن و قادر به نوشتن نیستم، فقط اومدم با این پست بگم حسابی دلتنگتون بودم و اگر هنوز هم اینجا جایی واسه من هست و نمیخواین مثل محله پرتم کنین بیرون، منم همچنان هستم!
میدونین که دوستون دارم و این یه تعارف نیست، همه ی زندگی منه!
لحظاتتون سرشار از لبخند خدا!