خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

من خوبم. شما چه طورید؟

سلااام بچه ها من اومدم! چیه چپ نگاه می کنی کی گفته چرت بزنی که حالا با پاره شدن رشته های طلاییه چرتت اخم کنی به من؟ چند وقت نبودم ذوق زده شدی؟ بی خود شدی. سفر بودم. الان هم سفر تموم شده و من اینجام. چرت زدن هم بی چرت زدن. هرچی هم داری میگی تمامش خودتی!
خلاصه اینکه چند روزی، فقط چند روز ناقابل سفر بودم و نه گوشی داشتم نه سیمکارت نه سیستم و در نتیجه اینترنت از دستم خلاص بود و حالا باز اومدم. آخ جون!
آخ که چه قدر دلم تنگ شده بود واسه شما و اینجا و حال و هواش و فضاش و همه چیز هاش!
دیگه چه خبر؟ عید خوش گذشت آیا؟ ایشالا واسه همه عالی گذشته باشه! به من که خوش گذشت. این عید واسه من حرف نداشت. قشنگ شروع شد، قشنگ پیش رفت، داخلش1سفر رفتم که خیال نمی کردم اینهمه برام محتوا داشته باشه ولی داشت، چند تا تجربه عجیب و مثبت داشتم و چند تا وظیفه رو حس کردم که باید از همین فردا سفت بچسبم به انجامشون، و خلاصه اگر بخوام نمره بدم1مثبت بزرگ و ماندگار به عید امسال میدم که فراموشم نشه.
گفتم که سفر بودم. سفرم عالی بود. پر از حس های بی اسم و رسمی که شبیهش رو تا حالا کمتر تجربه کرده بودم. مثبت بود. البته1چیز های1خورده کمتر مثبت هم داشت! نه صبر کنید دروغ نمیگم. اون1بخش هاییش منفی بود خیلی خیلی منفی. از جنس وحشت و استرس و استرس و استرس خالص واسه خودم و واسه بقیه. و البته باز هم دروغ نگم تقصیر من بود. ولی شکر خدا منفی کم و کوتاه بود و زود حل شد و مثبت هاش خیلی خیلی بیشتر بودن. بیشتر واسه خودم و بعدش هم واسه بقیه همراه هام.
شاید، شاید البته فقط شاید حس و حالش باشه که1زمانی1بخش هایی از خاطراتش رو داستان کنم بزنم اینجا ولی خیلی مطمئن نیستم.
آسمون رو سیر کردم، پرواز عالی بود، جای تکی تکی تون خالی، فهمیدم که برخلاف تصوری که پیش از این داشتم انگلیسیم زیر0نیست و1چیز هایی ازش سرم میشه و تشویق شدم جدی تر یادگیریش رو ادامه بدم، درصد زیادی از اختلافاتی که با ارتفاعات متحرک از جمله پله برقی ها داشتم برطرف شد و الان من و حضرات پله برقی ها در آستانه آشتیِ کاملیم، آخ جون، باز هم1دفعه دیگه دست خدا رو روی شونه هام دیدم که چه محکم هوام رو داشت و جایی حفظم کرد که خودم نمی دونستم چه خطری بالای سرم چرخ می زنه و زمانی که ماجرا تموم شده بود فهمیدم خدا از چی نجاتم داده، و اینکه فهمیدم برادرزاده کوچولوم برخلاف تصورم هنوز دوستم داره. این رو در شرایط تاریک درک کردم و چه لذتی داشت برام! زمانی که2تا دست خنک روی دست های بی حسم بالا و پایین رفت و خنکی و آشناییشون از اون طرف مرز های بی حسی و خواب کشیدم این طرف. زمانی که چشم هام باز نمی شدن و مطمئن بودم از تشنگی میمیرم. زمانی که اون صدای آشنای کوچولوی عزیز پیش از اینکه بتونم ناله از جنس تشنگیم رو ترجمه کنم آهسته بهم می گفت بیداری؟ بیا برات پپسی آوردم. ولی خودت باید زود باشی کمک کنی بازش کنی. می تونی زود باش!
چه عشقی بود خنکای اون قوطیه فسقلی که به دستم می خورد و اون2تا دست عزیز و عزیز که دست های آتیشیم رو دور قوطی نگه داشته بودن. دلم می خواست حرف بزنم. تشنم بود نمی شد بگم. دست هام فرمان نمی بردن زبونم هم همین طور. و تمام این ها به حضور عشق کوچولوی من می ارزید.
بقیه رسیدن و فرشته من باید می رفت. ولی متأسفانه این بچه1چیز هاییش خیلی زیاد به من رفته. از جمله لجبازی کردن هاش در مواردی که نظرش منطبق با نظرات اطرافش نیست. نرفت.
-می خوام اینجا بمونم. تشنش بود! تازه خندوندمش. شما زبونش رو نمی فهمید. خودش هم دلش می خواد من اینجا باشم.
درست می گفت. دلم می خواست بمونه خیلی زیاد دلم می خواست. چند ماه بود که حس می کردم عشق کوچولوی من دور میشه ازم. بزرگ شده. حس می کردم با دیدن و درک کردن های تفاوت بین دیدن های خودش و ندیدن های من بر طبق همون قاعده بی استثنای لعنتیه طبیعی دور و دور شده ازم. ولی من هنوز اندازه گذشته دوستش داشتم. خاطر جمع بودم از سلامت و آرامشش ولی دلم، دلم تنگ شده بود واسش. که شبیه گذشته ها باهام حرف بزنه. باهام بخنده. بهم گیر بده و بخواد حواسم به گفته هاش و شیطونی هاش باشه. من تشنه بودم واسش و اون کوچولوی دیروزی حالا بزرگ شده بود و دیگه دستم به دل و دنیاش نمی رسید. دلم گرفته بود اما یواشکی. دلم تنگ بود اما یواشکی. دلم شکسته بود اما یواشکی. اون لحظه ای که این ها رو واسه مادرش گفتم، حس کردم اون بغض یواشکی با تمام مواظبت هایی که ازش کردم عاقبت ترک خورد.
-آخ جون مثل اینکه جیگیلک هنوز دوستم داره.
مادرش تعجب کرد.
-آره که دوستت داره. این چه حرفیه؟
شبیه سراشیبی که در مسیرش توقف نیست دیگه نتونستم متوقف بشم از گفتن هایی که به خودم تعهد کرده بودم هرگز در هیچ گوشی به هیچ زبونی نگمشون.
-خیال می کردم دیگه دوستم نداره. مطمئن بودم دیگه رفته. آخرین توصیهش به من با اون زبون صمیمیه آشنای دیروز هاش در مورد این بود که به هنرم ایمان داشته باشم و مروارید بافی رو سفت بچسبم. بعدش ازم دور شد و رفت به دنیای آدم بزرگ ها. مروارید بافتن هام رو به عنوان آخرین یادگاری از صمیمیتش برداشتم و هنوز بهش چسبیدم. ولی دلم واسه خودش خیلی تنگ شده. حس کردم دیگه خاطرم براش، …
دیگه نمی شد نگهش دارم اون سیل چند ماه در انتظار رو. نتونستم ادامه بدم. مادر این بچه1دوست بسیار عزیزه واسم. انتظار هم نداشت دیگه بتونم حرف بزنم.
-عجب آدمی هستی. به خدا اصلا این طوری نیست اون واقعا هنوز دوستت داره. خیلی هم زیاد. ببین! تو نمی بینی من دارم می بینمش. دور ایستاده از اون طرف داره با دلواپسی نگاه می کنه و با اشاره ازم می پرسه تو واسه چی گریه می کنی! هی دارم واسش سر تکون میدم که یعنی چیزی نیست. خیالش1کمی راحت تر میشه میره باز میاد تماشا می کنه می پرسه. دیوونه ای. دیگه از این فکر ها نکن. تو واسش هنوز شبیه گذشته هایی فقط این بزرگ تر شده و عوض شده. با تو، با بقیه و حتی با من! ایناهاش باز در رفت اومد داخل!
عشق کوچولوی من خیلی معمولی همه باید ها و نباید ها رو بیخیال و سریع جا گذاشت و صاف اومد و1دستمال داد بهم چون اولی که مادرش بهم داده بود رو خیس کرده بودم.
-بیا دستمال بگیر عمه. واسه چی گریهت گرفته بود؟
سعی کردم لبخند بزنم و بگم من گریهم نگرفته بود بِهِشتَم! چشم هام، … نتونستم بگم. چه قدر خسته بودم! خدایا چه قدر خسته بودم!
دست های عزیزش هنوز روی دستم بود. صدای خودم رو شنیدم که تقریبا زمزمه می کرد:
-دوستت دارم بچه! به خدا1طور وحشتناکی دوستت دارم بچه!
و بعد چشم هام بسته شدن و به یکی از آروم ترین و شاید طولانی ترین خواب های عمرم فرو رفتم. بیدار که شدم، سبکی از شونه هام می بارید. عشق کوچولوی من که دیگه چندان هم کوچولو نیست در تمام این سفر هر زمان مهلتی بود کنارم بود. سر به سرم می ذاشت و شبیه گذشته ها اجازه نمی داد به هیچ چیز جدی از اطرافم توجه کنم و انتظار داشت فقط به اون گوش کنم و جواب هاش رو فوری بدم و صحبتم باهاش با هیچ صحبت جدی و متفرقه ای قطع نشه و، … خدایا چه قدر دوستت دارم! خدایا حسابی می خوامت!
خلاصه اینکه من خوبم! شما چه طورید؟
همگی شاد باشید از حال تا همیشه و همیشه و همیشه!

۴۲ دیدگاه دربارهٔ «من خوبم. شما چه طورید؟»

سلام.
مدال من رو بفرستین تا بعد!
.
.
.
.
.
هنوز نرسیده!
.
.
.
بی خیال بهتون اعتماد میکنم و کامنت رو میگذارم!
امیدوارم همیشه مثل عیدتون بهتون خوش بگذره و ارتباطتون روز به روز با برادرزادتون بهتر و بهتر بشه.
من خوشحال میشم که یک هم نوعم خوشحال باشه.
عید امسال من هم مثل همیشه بود معمولیه معمولی.
فقط از عید امسال تعطیلی نسیب من شد!…
امیدوارم هرجایی که هستین خوشحال و سلامت باشین.

لطفا قبل از فرستادن برای بازبینی یک بار کامل خونده شود.
یعنی چی؟ من یک بار خوندم، کامنت گذاشتم ولی تحویل داده نشد یهووی حذف شد و خیلی ترسیدم.
آیا تازه وارد هستید؟
خوشحال شدم از این که به محله ما اومدید خانم جهانشاهی

درود!
خب مثل اینکه سالم برگشتی و اجازه ندادی که من یه پست باحال در موردت در محله بزنم…
مثل اینکه خیلی بهت خوش گذشته که هنوز نرسیده داری خودتو مطرح میکنی…
راستی نکنه این پست را قبلا زده باشی و خودت نباشی و فقط پستت منتشر شده باشه…
خب از فردا دوباره میری سراغ امیر و روز از نو روزی از نو…
خخخخخخخهاهاهاهاهاهاهاها
تو خیلی سنگدلی که بدون گوشی و سیمکارت و لپتاپ رفتی مسافرت…
حالا هم که نیستی جواب دوستان را بدهی!

سلام عدسی. حال احوال؟ سفر خوش گذشت آیا؟ ایشالا حسابی حالش رو برده باشی! عدسی واقعیتش درست گفتی من این پست رو قبلا زدم زمان بندیش کردم الان هم روحم از بالا شاهد انتشارشه این هم که داره جواب کامنت ها رو میده خودم نیستم روحم هم نیست۱کسی دیگه هست اصلا مشخص نیست کیه! امیر آخ عدسی امروز رفتم اگر بدونی چه روز نکبتی بود شوفاژ ها خاموش بودن از سرما کم مونده بود سکته بزنیم. ولش کن بیخیال.
به خاطر کم بودن و نبودنم معذرت از تو و باقیه بچه هایی که لطف بهم داشتن و دارن. به خدا از دیروز صبحی که رسیدم اصلا پیش نیومد درست درمون بیام اینجا. فقط پستم رو زدم که اعلام حضور کرده باشم از بس دلتنگ همگی تون بودم. باورت میشه هنوز مهلت پیدا نکردم به سایت خودم۱سرکی بزنم؟ خلاصه اینکه این روز ها با اینکه عید رفته ولی من همچنان گیرم و کم هستم ولی هستم! سفر هم جای شما خالی مثبت بود. و من همچنان باز هم سفر دلم می خواد خخخ!
ممنونم از حضورت عدسی.
همیشه شاد باشی!

درود به پریسا. خوشحالم که خوبی
راستش عید امسال برای من کلا به درس خوندن برای امتحان کارشناسی ارشد گذشت. نه سفری, نه تفریحی و نه حتی یه سیزده به در خشک و خالی. من دعا میکنم تو همیشه شاد باشی. تو هم برای من دعا کن که تو این امتحان شکست نخورم که اصلا حوصله موندن تو این شهر کوچیک که دقیقا حس قفس رو بهم میده رو ندارم.
موفق باشی عزیزم

سلام فروغ عزیز. چه خبر از باقیه خاطراتی از جنس شب؟ خودخواهانه منتظرم. گفتم خودخواهانه چون توضیحاتت د ر مورد حجم درس ها رو خوندم و همچنان نق ادامه نوشتن هات رو می زنم! خلاصه اینکه خودخواهانه منتظر ادامه ماجرام!
ممنونم از محبتت دوست من! حس و حالت رو می فهمم. قفس یکی از بدترین های دنیاست. ای کاش هیچ وجودی گرفتارش نباشه! و ای کاش این امتحان برات شروع۱پرواز و۱اوج گرفتن بی نظیر در زندگیت بشه!
ممنونم که هستی!
موفق باشی!

سلام. از دست دادن ها رد پا های تاریکی از خودشون جا می ذارن. روی دل و روی زندگی. قشنگ نیستن ولی واقعیت دارن و نمیشه کاریشون کرد. شبیه تمام واقعیت های تلخ. شبیه بی نگاه شدن۱جفت چشم. شبیه مردن! متأسفم که تجربهش کردی! از ته دل متأسفم! کاش دیگه پیش نیاد. واسه شما و واسه من و واسه هیچ کسی پیش نیاد!
ممنونم از حضور و از هم دلی و از لطفی که بهم داشتی!
به امید تجربه ها و خاطرات شاد برای شما!

سلام فرشته جان. چه طوری مهربون؟ خوبی آیا؟ قربون لطفت عزیز جدی حس کردم شرمنده اینهمه محبتت شدم فرشته. حسابی ممنونم ازت. در برابر اخلاص کلامت جمله کم آوردم فرشته! فقط اینکه ممنونم از محبتت و خوشحالم از حضور صمیمیت و دلت شاد باشه تا همیشه و همیشه و همیشه!

درووووود. مرسی از پست, سفر به خیر, و خوشحالم که خوشحال ناکی.سال خوبی واست آرزومندم, هر چند خودم سال خوبی نداشتم و کلاً امسال واس من افتضاح بود. ولی با این اوصاف, همینکه میخونم تو و بقیه ی هم محلیهام سال خوبی داشتین, دلم آروم میگیره. خدا رو شکر که واست خوب شروع شده. امیدوارم همیشه خوب ادامه داشته باشه و تا ابد در اوج باشی. ممنون از لطفت که قلمتو ازمون دریغ نمیکنی.

سلام علی. بی نهایت ممنونم ازت! خاطرم هست که سال۹۶رو چه مدلی شروع کردی و اینجا هم بهت تسلیت میگم دوست من! کاش بیشتر از این ها بلد بودم تا می گفتم بلکه بار خاطرت سبک تر می شد! علی زندگی شبیه شب و روزه. سیاه و سفید و بالا پایینش با همه. باورت میشه خود من دیروز صبح که از سفر اومدم خبر بهم رسید یکی از آشنا های حسابی صمیمی که می شناختمش از دنیا رفته. هنوز باورم نمیشه. تا دیشب که می گفتم واقعی نیست دارید اذیتم می کنید و منتظر بودم گوینده بخنده و بگه شوخی کرده. دیشب که به خاطراتش فکر کردم انگار باورم شد. تنها که شدم تونستم حس کنم که طرف دیگه زنده نیست. بین ما نیست. همراه ما نیست. هیچ کجای خاک خدا نیست. دیگه نیست! آدم خوبی بود! جوون بود! چیزیش نبود! آدم خوبی بود! کاش این مدلی نمیشد! ولی کاریش نمیشه کرد. زندگی سیاه و سفیدش با همه علی. در حالی که من سفر بودم اون آشنا بی مقدمه رفت و بچه های ما بالای سرش نماز خوندن. و من اینجا نبودم. حالا باید برم سر خاکش بلکه بتونم باور کنم رفتنش رو! این ها رو گفتم که هرچند می دونی ولی باز هم ببینی که این رفتن ها و از دست دادن ها۱قاعده تاریک و عمومیه. هرچند کاملا واقعیه ولی سخته پذیرفتنش. اما زندگی همچنان جریان داره. دایی محمد تو، اون آشنای صمیمی و دوست داشتنیه من، بدون هیچ هشداری از بین ما رفتن و دیگه بر نمی گردن. و ما همچنان هستیم تا باور کنیم. تا عبرت بگیریم و سعی کنیم خاطرمون باشه که این اتفاق هر لحظه می تونه پیش بیاد و باز هم تکرار بشه. به تعداد تک تک عزیز هامون. برای خودمون. پس مواظب تر باشیم و هرچی می تونیم درصد ای کاش ها رو کاهش بدیم تا بعد از ماجرا فقط دردمون دلتنگی هامون باشه نه ای کاش هامون!
چه قدر من حرف می زنم! تو عادت داری پس بیخیال!
علی از ته ته دلم امیدوارم۹۶از اینجا به بعدش دیگه از این داستان های تلخ واست نداشته باشه و باقیه سال روی این زخمت مرهم بذاره! سخته ولی چاره ای جز پذیرش نیست! روح رفته ها شاد، دل باز مونده ها آروم، و شاد باشی از حال تا همیشه!

سلام سجاد. ایشالا۹۶رو عالی شروع کرده باشی و تا آخرش سوپر برنده پیش بری! سجاد! دوست و دشمن درجه اول هر کسی خودشه. باور کن راست بهت میگم. هیچ دشمنی قادر نیست اندازه خود من بهم ضربه بزنه و هیچ دوستی نمی تونه اندازه خودم کمکم کنه. می دونی واسه چی؟ واسه اینکه اگر ضربه ای از طرف هر دستی بیاد تا من وا ندم بهم کاری نمیشه و اگر دستی واسه کمک کردن بهم دراز بشه تا من خودم نخوام و اراده نکنم اون دست نمی تونه نجاتم بده! پس سفت وایستا و سفت پیش برو و موفق باش!
ممنونم که هستی!
همیشه شاد باشی!

سلام
پریسا جان خوشحالم که خوبید و بهتون خوش گذشته. وای من فقط دو روز اونم کمتر از دو روز سیستم نداشتم و نمیشد که بیام محله. دلم حساااااابی تنگ شده بود. جای خالی شما هم خیلی معلوم بود. امیدوارم امسال سالی خوب و سرشار از انرژی و تجربه برا هممون باشه.
موفق باشید.

سلام نازنینِ نازنینِ محله. سال جدیدت مبارک عزیز! ایشالا تا انتهای امسال هر روزت رنگ عید باشه! آخ از دلتنگی نگو که داخل جواب کامنت غزل نوشتم چه ماجرایی راه انداخته بودم داخل سفرم خخخ! خداییش دفعه دیگه خود بهشت هم اگر بخوام برم۱سیمکارت باید باهام باشه هر روز۱دفعه به مدت۱دقیقه هم شده فقط اینجا رو باز کنم فقط بازش کنم. عجیب گرفتار گوش کنم نازنین خخخ!
از خدا می خوام خدا به دل مهربونت شادی های عمیق همراه با آرامشی از جنس لطف پروردگار بده. ممنونم که اومدی نازنین!
شاد باشی از حال تا همیشه!

سلام پریسا.
سال جدیدت مبارک و امیدوارم سال خوبی برات باشه.
چند روزی سفر بودم. پستها را می خوندم که پست علی کریمی واقعا ناراحتم کرد. اگه کامنت منو می خونه بهش از صمیم قلب تسلیت میگم. خدا به خودش و خانوادش صبر بده.
روحش شاد.

سلام وحید. ایشالا سفر بهت خوش گذشته باشه! سال جدید تو هم مبارک! ایشالا امسال تمام در های بسته به روت باز بشن و حسابی بهت خوش بگذره!
پست بی ادعا رو خوندم. باهات موافقم. ایشالا خدا به باز مونده های اون عزیز از دست رفته صبر بده! مرگ واقعیت عجیبیه. این روز ها گاهی به خودم میام و می بینم زیاد بهش فکر می کنم. شاید دارم سعی می کنم درست و حسابی بفهممش. باورش کنم. لمسش کنم. بدون اینکه ازش بترسم. ولی حس می کنم هنوز خیلی مونده موفق بشم. خدا روح رفته ها رو شاد کنه! به خصوص رفته های۹۶رو.
ممنونم از دعا و از حضورت دوست من!
همیشه شاد باشی!

سلام غزل عزیز. دوست لطیف من! اینجا خطرناکه غزل. خاکش بد گیراست باور کن سفر که بودم هر لحظه به خودم می اومدم نق می زدم که۱دقیقه فقط۱دقیقه اینترنت بهم بدید. شده بودم مایه خنده اطراف. کاش ضبط می کردم می فرستادم برات باورت بشه انگار مواد بهم نرسیده بود چنان گیر اینترنت بودم که کمدی شده بود خخخ! فقط می خواستم بیام۱لحظه اینجا رو باز کنم برم. نتیجه اینکه من رسما اوضاعم خیته ترک لازمم.
پستت رو اون بالا دیدم و کلی خوش به حالم شد. خوشحالم که هستی. هم داخل پست خودم، هم داخل محله.
همیشه شاد باشی!

سلام!
خخخخخخخخ پس دسمالا رو نیاریم بالا؟
دیگه غمناک نشو،
بعدشم شِعرای شاد بسرای نه غمناک کهههه!
ممنون بازم بلند نبووووووووووووووووووووووووءءءءءءءءءووووووووود!
بللللندتر بنوییییییییسیییین! ضمنا Skype داشتین ادم کنین.

سلام علی اکبر. سال نوت مبارک! ایشالا امسال پست های بلند گیرت بیاد و حسابی درگیرت کنه خخخ!
اسکایپ علی اکبر دارم ولی نمیرم طرفش. خیلی خیلی کم میرم. به نظرم تقریبا هیچ چی. نه نه این دفعه دستمال لازم نیست بذار جیبت! شعر شاد! علی اکبر باور کن سعی می کنم ولی نمیشه. یعنی تا حالا که نشده. اگر زمانی این رو بتونم انجامش بدم حتما مخصوصا به یادت خواهم بود.
ممنونم از حضورت!
همیشه شاد باشی!

سلام بر پریسای عزیز..
جدی نگرانت شدم عجیب دل تنگت شدم این چند روزه نمیدونم چرا یه حالی شدم دیدم نیستی..
چه میکنی؟؟ خوشحالم بهت خوش گذشته خیلی..
من امسال عید را خیلی معمولی شروع کردم فکر میکردیم عمومینا از شمال میان که اونها هم نیومدن و کلا عیدمون خلوت بود..
مهمانیها و دید و بازدیدهای معمولی بود اما سال پیش خیلی سرم شلوغتر بود خخخخخ خخخ..
راستی یه کاری باهات دارم کی بهت یه زنگ بزنم؟؟؟
خوشحالم که تو هستی جدی میگم بهت پستت عجیب شادم کرد…

سلام فاطمه جان. سال نو مبارک! ایشالا رو به راه باشی از مدل حساااابیش. فاطمه خداییش امسال تونستی بیشتر باش پیش از این ها گاهی ها پست هم می زدی خوب بزن دیگه! شکلک گیر دادن بهش خخخ! ممنونم فاطمه جان بهم لطف داری. واقعا ممنونم از محبتت. همیشه ممنونم از محبت همیشهت. شکلک۱فلش به گذشته با حرکت سریع.
در خدمتم عزیز فقط خدا کنه شبیه دفعه پیش شرمندهت نشم!
من هم شادم از حضورت و خواهان شادی هاتم دوست من!
خوشحالم که هستی. بیشتر باش!
پیروز باشی!

سلام آقا مهدی. عنوان پست شما رو دیدم گفتم اول بیام جواب اینجا رو بدم و نسبت به لطف شما ها انجام وظیفه کنم بعدش بپرم اون طرف داخل پست هایی که اومده. از جمله پست شما. زندگی منفی و مثبتش با هم قاطیه آقا مهدی. هرچی پیش تر میرم این رو بیشتر درک می کنم. خدا کنه منفی ها واسه همه و از جمله خودم کمتر از مثبت ها باشن! برای همه، برای همیشه!
پپسی هم به جان خودم قوطیش از اون کوچولو ها بودش تقریبا۱سوم قوطی های معمولی در نتیجه تمامش رو خوردم چیزیش نموند خخخ واقعیتش اگر هم چیزیش می موند خودم می خوردمش برادرزادم آورده بودش واسه من امکان نداشت با کسی قسمتش کنم شما از برادرزادتون بگیرید خخخ!
ممنونم از حضور ارزشمند شما دوست عزیز!
همیشه شاد باشید!

من خوبم. شما چه طورید؟
چند بار رد شدم
باز برگشتم
به خودم میگفتم به این پست سر زدم یا نه
میرفتم باز بر میگشتم
یهو حواسم جمع شد که آره من هدینگ یا لینکی از این پست ویزیت نکردم
پس اومدم و شروع کردم به خوندن و خاطراتت
خوشحالم واصت که روح و جون تازه ای گرفتی
عالیه باز هم خاطراتت به اشتراک بزار

سلام محمدرضا. ممنونم از زمانی که به خودم و قلمم دادی. جدی میگم واقعا ممنونم ازت! به لطف خدا هنوز هستم و دلم می خواد قوی تر باشم. ای کاش بتونم! تا حالا که اون بالایی پیشم برده. بعد از این هم ولم نمی کنه مطمئنم. حالا دیگه خیلی بیشتر مطمئنم.
ممنونم که اومدی. خوشحالم که هستی.
همیشه شاد باشی!

سلام آریای عزیز. تو هر زمان برسی۱آشنای عزیز هستی آریا. جدی میگم. آشنا ها از خاطر من پاک نمیشن. همیشه آشنا هستن و همیشه عزیز.
سفر خوش گذشت. ولی آریا من باز هم سفر می خوام خخخ. می خوام می خوام من سفر می خوام از اون مثبت هاش هم می خوام. کاش بشه واسم پیش بیادش!
ممنونم که اومدی آریا!
همیشه شاد باشی از مدل بسیااار عمیقش!

دیدگاهتان را بنویسید