سلام خدمت همه دوستان عزیز و گرامی تر از گرامی هم محله ای
وااااای که باور نمی کنید چقدر خسته هستم خیییلی ….. به معنای واقعی دمار از روزگارم در اومد ولی تسلیم نشدم و آخرش حدودا هفتاد درصد شاخش رو شکستم …..
حالتون چطوره راستی؟ خوب و خوش و سلامت که هستید ان شا الله تعالی؟
خب بذارید از اول اولش براتون بگم:
من از زمان های بسی بسیار قدیم می خواستم برم کلاس جهت یابی که خب هر بار بنا به دلایلی نمیشد که بشه و دیگه گذشت و گذشت تا امسال که از اولین پنج شنبه بعد از تعطیلات به مدت چهار تا پنج شنبه این دوره رو به همراه دو تا از دوستان در انجمن موج نور گذروندیم, استادمون جناب آقای دلیر بودند که واقعا بدون اغراق بینهایت فوق العاده آموزش می دادند و بسیااار بسیااار بر اصول و فنون جهت یابی مسلط بودند ….
خب جا داره ابتدا از طرف خودم و نیره و سمانه خانمی از انجمن موج نور و آقای دلیر کمال سپاس گزاری و تشکر رو داشته باشم و البته که ما به هر اندازه هم تشکر کنیم کافی و وافی نخواهد بود …. حقیقتا ما ممنون و قدر دان هستیم و ان شا الله که مهربانترین خالق هستی پاسخ محبت ها و زحمات شون رو از طرف ما به بهترین بهترین نحو بده و زندگی شون رو سرشار کنه از شادمانی و خیر و برکت….

خب توی پست قبلی از خاطرات تعطیلات عیدم نوشتم و ماجرای ترس یکی از دوستانم از پله برقی, پنج شنبه گذشته, آخرین جلسه کلاس جهت یابی ما بود و توی این جلسه با نحوه عبور از خیابون, تاکسی گرفتن, سوار و پیاده شدن از اتوبوس توی ایستگاه های BRT و استفاده از پله برقی برای عبور از عرض خیابون آشنا شدیم.
من با خودم اندیشیدم شاید بسیااری از دوستان هستند که در انجام این کار ها مشکل دارند یا مشکل ندارند ولی اصولش رو نمی دونند و نهایتا تصمیم گرفتم این کلاس رو کلا ضبط کنم و به صورت مستند تنظیم و در اختیار و دست رس دوستان قرار بدم.
البته و صد البته که انجام همه این کار ها باید حتمی به صورت عملی و در کنار یه فرد مطلع و مسلط یاد گرفته بشه و صرف گوش دادن به یه مستند نمی تونه کفایت کنه ولی بسیاار راه گشا و کمک کننده خواهد بود.

خب من از صبح امروز نشستم سر تنظیم مستند پله برقی به عنوان اولین مستند گوشکنی خودم, مشکلات بسی بسیاااار فراااوان بودند, و اصلی ترین مشکلی که باهاش مواجه شدم موسیقی بود, آخه من رو چه به موسیقی و شعر و آهنگ!
برای اولین قدم زدم توی GOOGLE و کلمه پله رو SEARCH کردم چند تا آهنگ اورد که فقط یکیش مورد پسند و استفاده قرار گرفت و دیگه بنبست …. یعنی کل هاردم رو زیر و رو کردم …. فکر نکنید آهنگ ندارما … یه ده بیست گیگی آهنگ و شعر و موسیقی دارم ….. کلا به آرشیو کردن علاقه خاصی دارم خخخخ ولی چه فایده وقتی هیچ وقت گوش نمی دم و نه می دونم کدوم خواننده صداش چه شکلی هست؟ کدوم تو چه سبکی می خونه؟ و اصلا الآن باید دنبال چی باشم ….. نشستم با پنجره OPEN SOUND FORGE یکی یکی حدود نود در صد آهنگ ها رو چک کردم و واقعا دریغ از یه شعر و موسیقی قشنگ و با محتوا… همه شون فقط از عشق و عاشقی و لیلی و مجنون و یار و این چیز ها می گفتند …. جدا مغزم درد گرفت از بس گشتم و نیافتم … گشتم و نیافتم …
دیگه سر آخر یه چهار تا آهنگ انتخاب کردم و گفتم ولش کن بابا ان شا الله خوبند … خودت از موسیقی سر در نمیاری مخاطبین شنونده که سر در میارند حتمی دوست دارند دیگه …. ولی جدا اگه اون سی در صد باقی مستند من هم به نتیجه رسید و گوش دادید بد سلیقگی و کج سلیقه گی موسیقیایی منو عفو کنید ….
حدود هفت هشت دقیقه اول مستندم رو هم ویرایش و میکس کرده بودم و چون شدید خسته بودم, فایل ها رو SAVE کردم و لپتاپم رو خاموش و رفتم یه نیم ساعتی استراحت…
وقتی برگشتم دیدم فایلی که روش کار کرده بودم نیست و به این نتیجه رسیدم یه فایل توی SOUND FORGE بسازم و چک کنم ببینم محل ذخیره ش کجاست, که نمی دونم چی شد که دستم خورد روی OK و فایل مربوطه که اسمش SOUND1 بود جایگزین فایل ادیت شده بنده با همون عنوان مشابه شد و من شکلک افسردگی شدم, بازم نا امید نشدم و گفتم دوباره ادیت و میکس می کنم اشکال نداره ولی به صورت ناباورانه دیدم که کلا هیچ فایل دیگه ای از اون هفت هشت دقیقه اول ضبط شده ندارم, فایل مادرم رو ازش پشتیبان نگرفته بودم و وقتی ازش کات کرده بودم زده بودم SAVE …..
بد شانسی تا این حد دیگه خییییلی بی نهایت زیاااد بود برای منی که یه عالم با انگیزه از صبح علی الطلوع نشسته بودم به تلاش و کوشش….
زنگ زدم به سرکار خانم کلاه قرمزیان نازنین و با گریه بهش گفتم چه کنم؟؟؟؟؟؟ اونم که مثل همیشه از خنده پکیده بود و گفت برو نرم افزار
DiskGetor Data RecoverY رو که آقای میر قاسمی آموزشش رو توی محله گذاشتند دانلود کن و خیلی آسونه و نرم افزار خوبی هست و یه نرم افزار هم آقای ایگل آموزشش رو گذاشتند …..
دیگه من رو هم که می شناسید زیاد کاری به آموزش و مهارت های کامپیوتری سخت و اینا ندارم ولی غیرتی شدم رفتم آموزش آقای میرقاسمی رو یافتم و نرم افزار و نصب کردم, کرک کردم و VOICE RECORDER م رو زدم برای RECOVERY ولی نشد ….. دوباره هم تلاش کردم بازم نشد …. دیگه باور کنید شکلک گریه واقعی شده بودم …..
زنگ زدم سرکار خانم نیره خانم بهش گفتم نیرهههه چه کنم که گفت بنویس گفتم نه من مستندم رو می خااام اونم خندید و خواست دلداریم بده که گفتم الآن نمی خوام دلداریم بدی بعدا مجدد مراحمتون می شم خخخخ
بعد یهویی تصمیم گرفتم بقیه مستندم رو تنظیم کنم و به نیره بگم بجای اینکه دل داریم بدی بشین قسمت اول پله برقی رو صوتی برای مخاطبین عزیز گوشکنی و غیر گوشکنی هم نوع به صورت صوتی توضیح بده من بذارم اول مستندم که هنوز بهش زنگ نزدم بگم ….
اگه قبول نکرد بنظرتون باهاش قهر کنم آیا؟ بنظرتون قبول می کنه آیا؟ بگم سمانه ضبط کنه آیا؟
فکر می کنید آخرش من پله برقی رو برای شما می ذارم آیا؟
تازه دیگه براتون نگفتم که چه مشکلات و مشقات بسی بسیااار فراوان و عدیده ای هم در ویرایش و میکس بقیه مستند داشتم, دوبار یکی به دلیل اشتباه خودم یه بار هم به علت شیطنت های ترنم خانمی خاله فایلم SAVE نشده بسته شد و دوباره و دوباره از اول و اول…..
ولی بالاخره اون قسمت باقی مونده رو کج دار و مریض آماده کردم و فقط مونده بدم یکی قسمت اول رو توضیح بده بذارم اولش و بعد هم که قفسه بنده رو با وجود درخواست های فرااااوان تأمیر نکردند بهمون بدند که یه قفسه و رمزی به عاریه بگیریم و امیدوارم با پست پله برقی برسم خدمتتون خخخخخ
راستی اگه استقبال از پله برقی احتمالی خوب باشه, آشنایی با ایستگاه BRT و عبور از خیابون و تاکسی گرفتن رو هم براتون میذارم ……

یه چیز دیگه هم بگم و برم:
پنج شنبه ای نیره خانمی بهم پیشنهاد داد که توی واتس آپ یه گروه جهت یابی بزنم و اونجا بیایم تجربیات مون رو با هم به اشتراک بذاریم, اولش که گفتم خودت بزن من رو هم اد کن من حال و حوصله ش رو ندارم ولی بعدش به این نتیجه رسیدم جدا جای یه چنین گروهی بین گروه های واتس آپی که حد اقل من می شناسم شدیییدا خالی هست و تصمیم دارم یه گروه جهت یابی دخترونه بزنم و زهره خانمی مظاهری رو هم حتمی اد کنم که اگه زهره نباشه منم نیستم و کلا زهره مجبوووور به قبول عضویت اجباری افتخاری هستی خخخخخخ یه سری دوستام رو هم خودم دعوت می کنم یه سری رو هم به زور اجبار اد می کنم باشد که جدا مهارت جهت یابی رو به صورت اصولی بیاموزیم و اعتماد بنفسش رو هم و نهایتا رستگار شویم.

*************

من پنجره ای باز شده رو به شمایم

دیوار نمی خواست خودم را بسرایم

ماندم که در آن آجر و این شیشه ، چه فرق است ؟

وقتی که کسی هوش ندارد به صدایم
* محمدعلی بهمنی *