نمیدانم که آیا میدانید یا نمیدانید، گاهی اوقات افراد حس مشترکی را تجربه میکنند، بدون این که خودشان بدانند اوضاع از چه قرار است.
مثل دیوانگی دست جمعی یا افسردگی.

براستی عامل ایجاد چنین حس هایی چیست؟

مثل سرماخوردگی مسریست اما خطرناکتر.
تعدادی به یک حس مبتلا میشوند و آن را به دیگران انتقال میدهند.

حس خودکشی را در نظر بگیرید.
بخاطر جنگ یا هر عامل دیگر، ممکن است من به فکر خودکشی افتاده و افکارم آلوده گردد.
میام سمپاشی میکنم و افکار تو برادر یا خواهر همنوع را آلوده میکنم.
تو هم میری با عطسه های کلامی آن را به سایر عزیزان تزریق میکنی و من و تو دست در دست هم، جامعه را فلج روحی میکنیم.

آنگاه جامعه شاهد خودکشی گروهی خواهد بود.
وقتی به خود میآییم، درد را حس میکنیم.

” دیشب برادرم بخاطر خواندن فلان کتاب، خود را از بالای ساختمان ۶ طبقه به پایین پرت کرد و له شد.”

“چند ماه پیش، دوستم بخاطر رکود فکری، با تیغ شاهرگش رو زد چون هرچی می اندیشید همه اش تکراری بود.”

بعد به فکر پیدا کردن مقصر افتاده و فحش میدهیم.
مقصر هیچوقت کشف نمیگردد، شاید پیشاپیش، پس از اولین عطسه و انتقال مریضی، خود را به هلاکت رسانده باشد.

فحش های ما هم، تنها یک پاسخ هیجانیست و بس.
من به تو فحش میدم و تو به من. علت نامشخص است.

گاهی اوقات بدترین درد، نداشتن حس همدردیست.

اگر اجازه عبور ندهی، از روی جنازه ات رد میشوم.

دنیا پر از تضاد هاست.
در نقطه ای از جهان، مادر معتادی بچه ی خود را به آتش میکشد و در نقطه ای دیگر، کودکی از فرط گرسنگی، در تلاش است تا از سینه مادر مرده اش شیر بخورد.

چه زیباست احساسات کودکی من و چه زشت احساسات بزرگی تو.
آنقدر پست فطرتی که کودکی را قربانی خواسته های شومت میکنی و بخاطر بزدلی جنایت دوم را که همان قتل است، کوردلانِ مرتکب میشوی.

از این حرفها بگذریم. سلام عزیزانم، چطورید؟
موش بخورد‌تون که انقد شیرین زبونید.

راستی کارمندا خبر دارید دو روز تعطیل هستید؟

به این سوال نخندید چون من یکبار اشتباهی روز تعطیل رفتم دم در کتابخونه یک ساعت ایستادم ولی خبری از همکارا نبود. زنگ زدم به رییس داد زدم که کجا هستید؟
گفت تعطیلِ عزیزم.

از این به بعد با بابام هماهنگ کردم اگر روزی تعطیل بود در اتاقمو قفل کنه تا خودسر راه نیفتم برم کتابخونه.

راستی خبر خوشحال کننده بعدی اینِ که به زودی قرص های ایرانی تموم میشه و دانمارکی رو استفاده میکنم.
از هیجان زیاد قلبم جفتک میزنه.

دیگه حس نوشتن ندارم.
شما هم بیاید از خودتون بگید.