خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

شهر خبر معلولین. انتشار 16 خبر در شمارگان چهل و دوم

سلااام به هم محلی های عزیز و ارجمند.
به علت درگیری در ایام برگزاری انتخابات، فرصت دست نداد مجموعه شهر خبر در هفته گذشته رو واستون گرداوری کنم.
اما بجاش امروز حسااابی دست پر اومدم و آخرین اخبار حوزه نابینایان رو واستون جمعآوری کردم.
به علت اینکه در روز های اخیر تنور برگزاری مسابقات ورزشی نابینایان در رشته های مختلف داغ بود، خبر های ورزشی در این مجموعه پر رنگتر از شماره های قبلی هستن.
این شما و این هم 16 خبر و گزارش در شمارگان چهل و دوم شهر خبر معلولین.

 

ایران سپید: مصاحبه اختصاصی عوامل برنامه ساز شش نقطه با رئیس سازمان بهزیستی کشور

فعالین رسانه ای نابینا در برنامه شش نقطه که ویژه نابینایان است و شنبه شب ها از رادیو تهران پخش می شود، در خصوص مسائل مختلف نابینایان با دکتر انوشیروان محسنی بندپی رئیس سازمان بهزیستی کشور به گفتگو نشسته اند که مشروح این مصاحبه در ادامه میآید.

انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کشور در خصوص افزایش مستمری مددجویان تحت پوشش این سازمان گفت: چنانچه پیشتر وعده داده بودیم و این مسئله پیگیری شد، مستمری مددجویان تحت پوشش نهاد های حمایتی از جمله کمیته امداد و سازمان بهزیستی از محل هدفمندی یارانه ها افزایش یافت که از 95 هزار تومان برای خانوار های یک نفره تا 365 هزار تومان برای خانوار های پنج نفره متغیر است. بندپی ادامه داد: این مقدار افزایش، علاوه بر میزان مستمری است که مددجویان سال گذشته دریافت میکردند و مستمری 53 هزار تومانی برای افراد یک نفره تا 100 هزار تومانی برای خانوار های پنج نفره، امسال نیز پا برجا خواهد بود.

رئیس سازمان بهزیستی کشور تأکید کرد: بنابر این در سال 96، میزان پرداختی مستمری ما به خانوار های یک نفره در مجموع 148 هزار تومان، خانوار های دو نفره 250 هزار تومان، سه نفره 325 هزار تومان، چهار نفره 418 هزار تومان و پنج نفره یا بالاتر، 465 هزار تومان خواهد بود.

 

بندپی افزود: قرار است به احتمال زیاد از خرداد ماه، میزان مستمری افزایشی از محل سازمان هدفمندی یارانه ها، به خود دستگاه های حمایتی داده شود تا مستقیماً به حساب مددجویان واریز شود.

رئیس سازمان بهزیستی کشور در خصوص لایحه حمایت از حقوق معلولان گفت: در کنار افزایش مستمری ها، برای افرادی که محدودیت های جسمانی نیز دارند، در حال پیگیری هستیم تا حقوقی ماهانه در قانون برای آنها مصوب شود که میزان آن قطعاً بیش از 20 درصد پایه وزارت کار و تأمین اجتماعی خواهد بود. چنانچه این لایحه به تصویب مجلس برسد و اجرایی شود، می تواند بخشی از مشکلات مددجویان را برطرف کند.

رئیس سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به این سؤال که چرا مستمری افزایشی از محل هدفمندی یارانه ها تنها به مستمری بگیران تعلق گرفته است نه به همه ی مددجویان تحت پوشش بهزیستی گفت: طبق قانون، در سال نخست اجرا که سال 96 است، تنها افزایش مستمری پیش بینی شده است، اما از سال 97 میبایست به تدریج تمام مددجویانی که به هر دلیلی پشت نوبت هستند، به این طرح اضافه شوند.

محسنی بندپی در پاسخ به این سؤال که آیا معلولانی که سرپرست خانوار هستند اعضای سالم خانواده آنها نیز مشمول تعداد اعضای خانوار برای گرفتن مستمری محسوب می شوند یا خیر گفت: طبق قانون، تعداد اعضای خانواده یک فرد معلولی که خود سرپرست خانواده است، جز افراد تحت تکفل او به شمار می روند و مستمری به آنها نیز تعلق میگیرد. اداره فناوری اطلاعات ما با سازمان هدفمندی یارانه ها در تعامل است تا اطلاعات لازم مددجویان به آنها داده شود.

تعیین تکلیف مرکز رودکی در سال جاری

محسنی بندپی در پاسخ به این سؤال که برنامه شما برای مرکز رودکی که این روزها با تعدیل نیرو و کنار کشیدن حامی مالی خود دچار مشکلات جدی شده است چیست، گفت: هدف ما این است که این مرکز توسط نهاد های مرتبط با خود نابینایان اداره شود. البته مراکزی که در این حوزه تجربه داشته باشند و سابقه آنها در این ارتباط روشن باشد. بندپی در پاسخ به این سؤال که آیا قصد دارید میان داوطلبان خواهان این مرکز مزایده برگزار کنید یا خیر بیان داشت: برای امسال، برنامه ای برای مزایده نداریم و هر مرکزی که تجربه و سابقه بیشتری در این ارتباط داشته باشد، انتخاب خواهد شد.

برگزاری کارگاه دو روزه توانبخشی در خردادماه

رئیس سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به این سؤال که چه برنامه ای برای خرید تجهیزات توانبخشی مورد نیاز که عمدتاً قیمت های بالایی دارند و استانها با محدودیت های بودجه ای قادر به خرید آنها نیستند دارید گفت: در خردادماه، طی یک کارگاه دو روزه که با حضور مدیران بهزیستی سراسر استان های کشور و کارشناسان صاحب نظر در این حوزه برگزار خواهد شد، در این ارتباط تصمیم خواهیم گرفت. در این سمینار تصمیم خواهیم گرفت که آیا تجهیزات گران قیمت که از فناوری های روز بهره میبرند، به صورت متمرکز خریداری شوند یا مثل سال گذشته، به استان ها واگذار شوند.

البته شرکت های دارای مجوز در این ارتباط میبایست به صورت کامل شناسایی شوند و کیفیت محصولات آنها و خدمات پس از فروششان به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار گیرد.

تحویل مسکن مهر خانواده های دو معلول در سال 96 و 97

رئیس سازمان بهزیستی کشور در خصوص چرایی متوقف شدن ثبتنام خانواده های دو معلول برای دریافت مسکن مهر از شهریورماه سال 95 گفت: طبق تفاهم نامه ای که داشتیم، سی میلیون تومان وام بلاعوض برای خانه دار شدن خانواده هایی که دو معلول دارند، اختصاص دادیم که بنیاد مستضعفان ۱۵ میلیون تومان، خیرین مسکن ساز۵میلیون و سازمان بهزیستی نیز ۱۰ میلیون تومان به صورت بلاعوض پرداخت میکنند.

مشکلی که سال گذشته داشتیم، این بود که بار مالی ناشی از این طرح، در لایحه بودجه پیش بینی نشده بود. اما خوشبختانه، این بودجه برای سال 96 پیش بینی شده است و انشا الله طی سال 96 و سال 97، کلیه این واحد ها که حدود 11 هزار واحد است، به خانواده های دو معلول تحویل داده خواهد شد.

 

کمیته پارالمپیک: کسب 12 مدال رنگارنگ توسط نابینایان و جانبازان در مسابقات کشورهای اسلامی

۱۶ ورزشکار پارالمپیکی ایران در دو رشته جودو و دوومیدانی، در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی شرکت کردند.

ورزشکاران فدراسیون جانبازان و معلولین با یک مدال طلا، 3 نقره و ۲ برنز به کار خود در این رقابتها پایان دادند و ورزشکاران فدراسیون نابینایان و کمبینایان به ۲ مدال طلا، 3 نقره و یک برنز دست یافتند. بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی با رقابت سه جودوکار نابینا و کمبینا آغاز شد که مهدی برجلو در وزن -7۳ کیلوگرم و احسان موسینژاد در وزن +1۰۰ کیلوگرم به ترتیب مقابل حریفانی از ترکیه و آذربایجان شکست خوردند و به مدال نرسیدند. محمد شنانی در فینال وزن -9۰ کیلوگرم مقابل شوخرات بوبوئف از ازبکستان شکست خورد و صاحب نشان نقره شد. سپس ۱۳ دوومیدانی کار کشورمان به مصاف حریفان خود رفتند. در ماده پرتاب وزنه کلاس F۵۷ جاوید احسانیشکیب با ۱۳ متر و ۷۴ سانتیمتر صاحب نشان نقره شد و جواد دلاکه دیگر نماینده کشورمان با ۱۳ متر و ۶ سانتیمتر به مدال برنز رسید. در پرتاب وزنه کلاس F۵۶ علیرضا قلعه ناصری با پرتاب ۱۰ متر و ۴۹ سانتیمتری به مدال نقره رسید و علی محمدیاری با ۱۰ متر و ۳۷ سانتیمتر صاحب گردن آویز برنز شد. در ماده پرتاب دیسک کلاس F۵۶ علی محمدیاری با ۴۳ متر و ۸ سانتیمتر قهرمان شد و علیرضا قلعه ناصری با پرتاب ۴۲ متر و ۷۰ سانتیمتر نایب قهرمان شد. در پرتاب نیزه کلاس F۱۳ سجاد نیکپرست با ۵۹ متر و ۱۸ سانتیمتر صاحب مدال نقره شد و سید عرفان حسینی با پرتابی به میزان ۵۵ متر و ۷۹ سانتیمتر گردن آویز برنز را از آن خود کرد. در ماده ۴ در ۱۰۰ متر کلاس T۱۱, T۱۲ و T۱۳، تیم نابینایان ایران با ترکیب حسین سعیدی, وحید علی نجیمی, آرش خسروی و امیر خسروانی با رکورد ۴۵ ثانیه و ۲۶ صدم ثانیه قهرمان شد. در پرتاب نیزه کلاس F۱۲ سامان پاکباز  با ۱۵ متر و ۶۹ سانتیمتر قهرمان شد و حیدری نیز با ۱۵ متر نقره گرفت.

 

ایران سپید: پیگیری.  با «بام» راهتان را پیدا کنید

این هفته در ستون پیگیری، سایت و اپلیکیشنی را به شما معرفی میکنیم که میتوانید از طریق آن نقاط دسترس پذیر شهرتان را پیدا کنید. این گزارش به شما کمک میکند با این وب سایت بیشتر آشنا شوید. مکالمه اول: الو سلام، خوبی، چه خبر، خیلی وقت ندیدمت، چه کاره ای؟ امروز بریم بیرون یه چرخی بزنیم و با بچه ها دور هم باشیم. یه رستوران خوب پیدا کن که ناهار با هم باشیم، آدرس رو برام پیامک کن، باشه میبینمت، خداحافظ. مکالمه دوم: وای چقدر چاله چوله داره این خیابون! ای کاش یه راه مناسبتر رو انتخاب میکردم! الو، سلام، آره دارم میام، نزدیک رستورانم، راستش به یه بن بست خوردم، نه! از این میله ها که تو پیاده رو نصب میکنن که موتور سوار رد نشه، حالا منم نمیتونم عبور کنم. باید دور بزنم، یکم راهم دور میشه، ولی خودم رو میرسونم. مکالمه سوم: الو، دوباره سلام، نه! رسیدم جلوی در رستوران، اما نمیتونم بیام تو، پله هاش زیاده، محل عبور مناسب هم نداره، بچه ها دیگه خیلی دیر شده، من دیر رسیدم، میرم خونه، بعداً سر فرصت یه جای بهتر قرار میذاریم. نه! نیازی نیست، نمیخواد بیاید کمک، من بر میگردم. شاید برایتان این سؤال پیش آمده که چرا این فرد نتوانست به داخل رستوران برای دور همی دوستانه برسد. بسیاری از خیابانها، پارکها، رستورانها و…. هستند که برای عبور افراد دارای معلولیت مناسب سازی نشدند. اگر در کنار پله های رستوران رمپ مناسب هم نصب میکردند، این فرد معلول ضایعه نخاعی میتوانست با ویلچر به داخل رستوران رفته و از دور همی با دوستانش لذت ببرد. به راستی چند تا از رستورانها، پارکها و خیابانهای شهرمان برای عبور معلولان مناسب است؟ آیا این امکان وجود دارد تا معلولان بتوانند به اطلاعات مکانهای دسترس پذیر دست یابند؟ برای پاسخ به این سؤالها با مانی رضویزاده، طراح پروژه بانک اطلاعات مناسب سازی «بام» به گفتگو پرداختیم. وی در ابتدا از چرایی طراحی این وب سایت میگوید: «من معلول ضایعه نخاعی هستم و برای تردد از ویلچر استفاده میکنم. معلولیتم باعث به وجود آمدن این نیاز شد، چرا که برای رفتن به یک رستوران با مشکل رو برو بودم، برای گردش و تفریح مشکل داشتم، چرا که هیچ اطلاعی از مکانهای مناسب سازی شده برای من معلول وجود نداشت. این نیاز باعث شد جرقه ای در ذهنم برای طراحی وب سایتی که اطلاعات مکانهای دسترس پذیر در آن قرار داشته باشد، ایجاد شود. آن را با چند نفر از دوستانم در انجمن باور مطرح کردم، خانم مهندس تنهایی و آقای سلیمانی برای عملیاتی شدن این طرح یاریم کردند. به تدریج افراد دیگری همچون آقای سهیل معینی، مدیر انجمن باور برای تکمیل شدن این ایده به گروه ما پیوستند تا بتوانیم آن را اجرایی کنیم. ما معلولان برای رفتن به پارک، رستوران، بانک، پاساژهای خرید، هتلها و مهمان پذیرها نیاز به شرایط مناسب از لحاظ تردد داریم، ولی نمیدانیم کدام مرکز خرید مناسب سازی شده است، در کدام هتل اقامت کنیم یا کدام بانک برای ما دسترس پذیر است؛ اینها نیازهای روزمره هر شهروندی است که ما برای داشتن آن با مشکل رو برو هستیم، اما با وجود اطلاعات مناسب و به روز، میتوانیم همچون دیگر شهروندان دغدغه حضور و تردد در شهر را نداشته باشیم. این نیازها باعث شد تا با جمعی از دوستان در مورد ایجاد فهرستی با دسته بندی مشخص تبادل نظر کنیم و با فکر و تحقیق و همچنین بررسی تجربه های خارجی، ایده ای نو در کشور پیاده کنیم. با کمی جستجو دریافتیم در ایران برای این موضوع هیچ کاری صورت نگرفته که این امر باعث شد تحقیقات علمی و دقیقتری برای جمع آوری اطلاعات از مکانهای مناسب سازی شده انجام دهیم.

به این صورت که اگر اماکنی را به عنوان مکان دسترس پذیر به معلولان معرفی کردیم، حتماً یکسری ضوابط را در آن مورد توجه قرار داده باشیم تا حد اقل استانداردها مناسب سازی شده در آن رعایت شده باشد.» رضویزاده ادامه میدهد: «برای بازدید از نقاط مختلف و مشاهده عینی از مناسب سازی اماکن مختلف، تیمهای بازرسی را تشکیل دادیم. همچنین چک لیستهایی بر اساس ضوابط برگرفته شده از شورای عالی معماری و شهر سازی تهیه کردیم تا تیمهای بازرسی بر اساس این ضوابط به مکانهای مورد نظر امتیاز دهند که این امتیازها به سه دسته طلایی، نقره ای و برنزی تقسیم میشوند. بعد از جمع آوری این اطلاعات و دسته بندی آنها، وب سایتی با نام    www.monasebsazi.com راه اندازی کردیم و بعد از آن هم اپلیکیشنی با نام «بام» را ایجاد کردیم. سعی کردیم در وب سایت، اماکن مناسب سازی شده را بر روی نقشه مشخص کنیم؛ به عنوان مثال، فرد داری معلولیت جسمی-حرکتی برای رفتن به رستوران با ورود به سایت، نزدیکترین رستوران مناسب سازی شده را در نقشه جستجو میکند و مکانهایی که ضوابط مناسب سازی را رعایت کرده باشند، در سایت مشخص میشوند و میتواند یکی از آن رستورانها را انتخاب کند.

مانی رضویزاده در ادامه صحبتهایش به مشخص کردن نقاط دسترس پذیر بر روی نقشه این سامانه اشاره میکند و میگوید: «برای بررسی نقاط مختلف کشور، ما از تهران شروع کردیم و تیم بازرسی ما به 800 نقطه از تهران سرکشی کردند. مکانهایی را که برای معلولان قابل دسترس هستند، در نقشه مشخص کردیم؛ برای آنکه بتوانیم نقاط مناسب سازی شده اکثر شهرها، بویژه شهرهای زیارتی و توریستی را در نقشه سایت مشخص کنیم، نیاز به همکاری بیشتر از سوی داوطلبان مردمی داشتیم. به همین جهت در سایت، قسمتی را طراحی کردیم تا مردم بتوانند مکانهای مناسب سازی شده را به ما معرفی کنند و با توجه به امتیازها و نظردهی شهروندان، این نقاط در نقشه روی سایت ثبت میشوند. مردم از شهرهایی مثل کرج، کیش، تبریز، مشهد، کرمان، کرمانشاه وهمچنین گرگان پیامهایی برای ما ارسال کردند. تلاش ما بر آن است که این سایت و اپلیکیشن فقط برای تهران نباشد، بلکه همه شهرهای ایران را پوشش دهد. این فعال حوزه معلولان در خصوص مناسب سازی سایت و اپلیکیشن برای نابینایان بیان میکند: «وبسایت برای افراد دارای مشکل بینایی قابل دسترس است، اما اپلیکیشن هنوز برای نابینایان قابل استفاده نیست و این جزو اولویتهای ماست که در آینده نزدیک این نقطه ضعف را هم در اپلیکیشن «بام» رفع کنیم. جذب مردم برای همکاری، یکی از اهداف ماست و سعی کرده ایم کار را به صورت علمی و تخصصی ادامه دهیم و همچنین تمامی ضوابط و دستور العملهای مناسب سازی اصولی را در سایت قرار دادیم تا افرادی که میخواهند اطلاعاتی را در زمینه مناسب سازی و دسترس پذیری داشته باشند، با مراجعه به وب سایت بام، این اطلاعات را دریافت کنند. ما دراین طرح از ایده های نو و کارآمد استقبال میکنیم و هر شخصی که دستاورد، مقاله یا… در این زمینه دارد، میتواند روی همکاری گروه ما درانجمن باور حساب کند.» رضویزاده با اشاره به فراخوان نوروزی برای جذب همکاری مردم میگوید: «نوروز امسال فراخوانی را در سایت منتشر کردیم تا شهروندان بتوانند از طریق ایمیل به صورت داوطلبانه مکانهای مناسب سازی شده شهرشان را به ما اطلاع دهند؛ البته افراد باید این دسترس پذیری را مطابق اصولی که به آنها معرفی میکنیم، بررسی کرده و به ما گزارش دهند. نتیجه این فراخوان، نقاط مناسب سازی شده شهرهایی همچون تبریز، شیراز و کرمانشاه است که این مکانها را در سایت مشخص کردیم. همچنین تلاش کرده ایم با برقراری ارتباط با NGO ها و افرادی که در ستادهای مناسب سازی فعالیت میکنند، نقاط مناسب سازی شده را در سراسر کشور یافته و روی وب سایت مشخص کنیم.

این وب سایت مردمی است و صاحبان رستورانها، کافی شاپها، هتلها، مسافرخانه ها، فروشگاهها یا… که اصول مناسب سازی را در ساخت بناهای خود رعایت کردند، میتوانند آدرس رستوران یا هتل خود را به ما اعلام کرده و ما در سایت برای استفاده افراد دارای معلولیت معرفی کنیم. این کار هم میتواند به جذب مشتری بیشتر برای کسب و کارشان کمک کند، هم میتواند باعث تشویق دیگر هم صنفیهایشان شود تا آنها نیز محیطهای کاریشان را مناسب سازی کنند. وب سایت مناسب سازی متعلق به فرد خاص یا NGO خاص نیست, بلکه از نتایج آن همه افراد میتوانند بهره مند شوند.» مانی رضویزاده در پایان صحبتهایش با بیان آنکه طرح مناسب سازی توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی حمایت میشود بیان میکند: «در همایش ملی مناسب سازی که در سال 95 برگزار شد، مقاله ای در خصوص این موضوع ارائه کردم که توانست نظر مسئولان را نسبت به این طرح جذب کند.

آغاز این طرح از طریق بودجه حمایتی بود که از سوی وزارت رفاه به انجمن باور اختصاص پیدا کرد و در مراحل بعد هم از حامیان بخش خصوصی برای ادامه کار استفاده کردیم؛ لوگو و آرمهای حامیان ما در بخش خصوصی در سایت مناسب سازی درج شده است. تیم بزرگی هم در بخش بازدید و هم در بخش فنی با ما همکاری کردند تا طرح بانک اطلاعات مناسب سازی به این مرحله برسد.

 

ایران سپید: نابینایی که از سایه شوم جنگ به دوربین عکاسی پناه برد

عکسهای بینظیر هانی المعلی، یکی از رویدادهای مهم این زمانه را بازگو میکند؛ وضعیت زندگی پناهجویان در کمپها. عکسهای او بسیار خاطره انگیزند چرا که زندگی خود هانی را روایت میکنند؛ پسری نابینا که دنیا را به شیوه خودش میبیند و حالا در کانادا در جستجوی رؤیاست. هانی المعلا ۲۱ ساله است. او در شهر سورینشین حمص بزرگ شده، روحی هنری و بینایی بسیار ضعیفی دارد؛ همه چیز خارج از محدوده بینایی اوست، مگر اینکه به صورتش خیلی نزدیک باشد. هانی یک پناهجوی جنگی است که سه سال در اردوگاهی در لبنان بوده است. سه سال پیش، در ماه ژوئن، او و خانواده اش به کانادا آمدند و زندگی جدیدی را آغاز کردند. المعلا میگوید که در ابتدا زندگیش در حمص بسیار خوب بوده است. او به همراه پدر و مادرش و چهار برادر و دو خواهرش همه چیز داشته؛ دوست و آشنا، درس و زندگی اجتماعی. المعلا پسر باهوشی بود. او توانست با خواندن و تکرار ترانه ها در یوتیوب، انگلیسی یاد بگیرد. او عاشق بازیگری و نویسندگی است. المعلا و دوستانش یک گروه موسیقی تشکیل دادند و در خیابان اجرا میکردند. او در سال ۲۰۱۱ دبیرستان را تمام کرد و سپس با شروع جنگ داخلی در سوریه، همه چیز خراب شد. در سال ۲۰۱۲ المعلا به لبنان رفت. او تصور میکرد پس از چند ماه زندگی به روال عادی خود باز خواهد گشت. اما این اتفاق نیفتاد. وقتی شرایط بدتر شد، خانواده اش نیز به دنبال او از هرج و مرج فرار کرده و به شهری در لبنان به نام دره بقاع رفتند. او میگوید: «من به آن دوران نمیگویم زندگی، چون نامش زندگی منقطع است. از چیزهایی که قبلاً داشتم، هیچ چیز باقی نمانده بود به جز روحم. زندگی در یک اردوگاه پناهندگی برای کسی که چیزهای با ارزشی داشته، یک زندگی پوچ است. در یک کمپ پناهجویی هیچ تقویمی وجود ندارد و شما نمیتوانید به زمان اهمیت دهید. برایتان مهم نیست که فردا چه اتفاقی می افتد. همیشه همان روزها تکرار میشود. یک زندگی کسل کننده است. در زندگی پناهندگی یکی از چیزهایی که خیلی دلتنگش میشدم، حریم خصوصیم بود. در چادرها هیچ خلوتی وجود ندارد.» او سال دومی که آنجا زندگی میکرد، با عکاسی به نام الینا دورفمن آشنا شد. الینا در حال بازدید از کمپ برای مجله نیویورکر بود. او از اینکه المعلا انگلیسی صحبت میکرد تحت تأثیر قرار گرفته بود و اینجا بود که المعلا انگیزه پیدا کرد. بعدها در پی حمایت نماینده عالی رتبه سازمان ملل از پناهجویان، برندان بنون کارگاهی در زمینه عکاسی در اردوگاه برپا کرد. المعلا نیز به آن تمایل نشان داد. تلاشی که تمام عمرش برای دیدن کرده بود، باعث تقویت سایر حواس او شده بود. بزرگنمایی لنزها هم به او کمک میکرد. او شروع به عکاسی از زندگی اطرافش کرد. المعلا میگوید: «وقتی بنون دید کارم خوب است، از من خواست که تمرکز بیشتری داشته باشم؛ چرا که حس کرده بود میتوانم از پس آن برآیم. این اتفاق نجاتم داد؛ چرا که حس کردم هنوز زنده ام.» هیچ یک از بازدید کنندگان نمایشگاه، شک نخواهند کرد که المعلا روح زنده ای دارد. در ماه ژوئن ۲۰۱۳، آنها به رجینا رسیدند و مستقر شدند. خانواده او خوشحالند و او فکر میکند که بخواهند همانجا بمانند. اما خودش میخواهد برای ادامه تحصیل به تورنتو برود و میگوید: «رؤیاهایم هنوز منتظر من هستند.» او امیدوار است که داستان زندگیش پیامی را به کاناداییها برساند؛ پیام افرادی مثل او که میخواهند زندگی تازه ای را در این کشور شروع کنند. آنها قبلاً یک زندگی طبیعی داشته اند و در یک اردوگاه پناهندگی به دنیا نیامده اند.  آنها افرادی عادی مثل همه افراد دنیا هستند که برای خود رؤیاها و آرزوهایی دارند. فقط ممکن است که در عرض چند ساعت همه چیز خود را از دست داده باشند و ناگهان ببینند فقط با لباسهایی که بر تن دارند، در یک اردوگاه پناهندگی هستند. آنها برای شروع دوباره مشکلی ندارند، فقط برای داشتن یک زندگی خوب در اینجا نیاز به حمایت دارند.

 

ایران سپید: نمونه یک عصای هوشمند خارجی، تشخیص آب در مسیر نابینایان با عصای Nevon

امید هاشمی: هفته گذشته در ایران سپید گزارشی منتشر شد که به بررسی عصایی میپرداخت که گروهی از مخترعان بوشهری آن را ابداع کرده بودند و در حال حاضر با قیمتی معادل ۵۰۰ هزار تومان هم به فروش میرسد. این عصا را به طور دقیق بررسی کردیم و مستندی صوتی به مدت یک ساعت هم تهیه کرده و بر روی وبسایت ایران سپید و سایر سایتهای ویژه نابینایان قرار دادیم تا مخاطبانمان بتوانند به شناختی درست و کامل و دست اول از این وسیله خبرساز، دست یابند. در پی انتشار این گزارش، برخی از مخاطبان پیشنهاد کردند نمونه های خارجی محصولاتی از این دست را هم معرفی کنیم تا در مقام مقایسه بتوانند تفاوتهای عصای هوشمند داخلی و نمونه های عرضه شده در کشورهای دیگر را هم بشناسند. در این مطلب، اشاره ای خواهیم داشت به عصایی که یک تیم طراحی نرم افزار و سخت افزار در هندوستان تولید کرده و در حال حاضر هم در سطح جهان عرضه میشود.

«Nevon project»، نام گروهی است که این عصا را تولید و عرضه کرده است. این وسیله در واقع یک عصای معمولی است که کیتی در قسمت بالایی آن نصب شده که امکانات بخش هوشمند عصا را در اختیار قرار میدهد. این عصا میتواند موانع روبرو را به وسیله بوق یا لرزش، به اطلاع فرد نابینا برساند. البته در این وسیله هم از تکنولوژی فرا صوت یا اولترا سونیک برای تشخیص موانع استفاده شده است اما با این تفاوت که عصای ایرانی، به محض تشخیص یک مانع، -البته با تفکیک چپ، راست یا روبرو- آن را به صاحبش اعلام میکند، اما عصای Nevon، ابتدا فاصله فرد با مانع را محاسبه میکند و اگر دور باشد، از اعلام مانع صرفنظر میکند و فقط زمانی وجود مانع را گزارش میدهد که فرد به آن نزدیک شده باشد. البته میزان حساسیت عصا و این که از چه فاصله ای موانع را اعلام کند هم قابل تنظیم است. نکته دیگر این است که اعلام صوتی دستگاه، فقط موانع را با بوق گزارش میدهد و نه پیغامهای صوتی طولانی. بر روی این عصا همچنین به جای پخش کننده موسیقی، ابزار کاربردیتری با نام نوریاب تعبیه شده که برای نابینایانی کاربرد دارد که نمیتوانند نور را تشخیص دهند. این افراد میتوانند به کمک این وسیله میتوانند از وجود نور در محیطشان مطلع شوند.

از قابلیتهای دیگر این عصا، تشخیص آب در مسیر فرد نابینا است که میتواند تردد را برای این افراد بسیار تسهیل کند. میزان یا عمق آب با پخش بوق در سرعتهای مختلف به اطلاع نابینا میرسد. قابلیت دیگری که در عصا گنجانده شده یک کنترل از راه دور است که فرد میتواند از آن در مواقعی استفاده کند که نمیداند عصا را کجا گذاشته است. وقتی عصا در خانه یا هر محیط دیگری گم میشود، فرد میتواند دکمه روی کنترل را فشار دهد تا عصا شروع به زنگ زدن کند. نکته مثبت این عصا قابلیت تنظیم میزان حساسیت عصا در مقابل موانع است. فرد میتواند مشخص کند میخواهد موانع از چه فاصله ای به او گزارش داده شود.

 

ایران سپید: زن نابینا-ناشنوا، در سودای خبرنگار شدن با مشکلات میجنگد

«خیلیها به من شک داشتند. آنها فکر میکردند که من شکست میخورم. بیشترش هم به این خاطر بود که من خیلی کم میبینم و خیلی کم میشنوم.» اینها را «Vanessa Vlajkovic» میگوید؛ دختر نابینای نوزده ساله ای که الآن مشغول تحصیل در رشته خبرنگاری است. «من میخواهم بیشترین لذت را از زندگیم ببرم. هیچ چیز غیر ممکن نیست.» در کنار همه مشکلاتی که خانم ولجکویچ باید با آنها مبارزه کند، یک مشکل آزار دهنده هم وجود دارد و آن پیشداوری آدمها در مورد این دختر نابینا و توانمندیهایش است. او باید انرژی زیادی را وقف اصلاح این پیشداوریها بکند تا بتواند موقعیت شغلی مناسبی به دست آورد. بیناییش در حدی است که فقط میتواند اجسام خیلی نزدیک را تشخیص دهد. بقیه دنیا برایش چیزی جز سایه هایی محو نیست. او در زمان تولد مشکلی در شنواییش نداشت، اما به مرور، آن توانایی را هم از دست داد. از آنجا که در خانواده ای چند زبانه متولد شد، حالا میتواند بوسنیایی، اندونزیایی و انگلیسی را صحبت کند. به خط بریل هم مسلط است و این ابزار را عصای دست خود میداند. قوه شنوایی در او از هفت سالگی شروع به تحلیل رفتن کرد؛ تا جایی که در شانزده سالگی تقریباً به کلی از کار افتاد و او را وا داشت از سمعکهای بسیار قوی برای شنیدن استفاده کند. معلق بودن در دنیای شنیدن و نشنیدن، او را مجبور کرد بالاخره یک تصمیم برای ادامه زندگیش بگیرد؛ بین شنیدن با مشقات فراوان و دنیای ناشنوایی کامل، او دومی را انتخاب کرد. سمعکهای پر دردسر را از خود جدا کرد و اقدام به یادگیری زبان اشاره کرد. حالا او از زبان اشاره ناشنوایان برای برقراری ارتباط استفاده میکند. پیشرفت تکنولوژی هم در اتخاذ چنین تصمیمی بیتأثیر نبود. او حالا با استفاده از facebook و سایر ابزارهای پیامرسان با دیگران به شکلی تنگاتنگ در ارتباط است و یک یادداشتبردار بریل هم دارد که به او کمک میکند از طریق بریل، با سایر نابینایان در تماس باشد. هیچ کدام از موانعی که او در انجام کارهای روزانه اش با آنها مواجه میشود، او را از تلاش برای هدف والایش نا امید نکرده اند؛ به طوری که حالا به دنبال علاقه همیشگیش رفته و دانشجوی سال دوم خبرنگاری در یکی از دانشگاههای معتبر استرالیایی است. او میگوید: «من همیشه انگلیسیم خوب بوده و از نوشتن لذت میبرده ام و همیشه عادت به زیاد خواندن داشته ام. من هیچ وقت به خودم به چشم یک معلول نگاه نکرده ام. همیشه این طور فکر کرده ام که اتفاقاً من یک توانایی خاص دارم که بقیه ندارند و آن هم توانایی خواندن بریل است. مگر چند درصد از آدمها میتوانند بریل بخوانند؟ زبان اشاره را چند درصد از آدمها بلدند؟» بعد از یک دوره دو ساله در دبیرستان، «Vanessa Vlajkovic» با مشکلات تازه ای در دانشگاه مواجه شد. شرح روزهای دانشگاه این دختر نابینای اهل بوسنی را در شماره های بعد، خواهیم خواند.

 

ایسنا: 5۱۹ هزار خانوار تحت پوشش بهزیستی مستمری خود را دریافت کردند

مدیرکل حوزه بین‌الملل و روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور، برخی اخبار مبنی بر عدم واریز مستمری مددجویان بهزیستی را تکذیب کرد و گفت: ۵۱۹ هزار خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور شب سه شنبه مستمری خود را که براساس ماده ۷۹ قانون برنامه ششم توسعه و تبصره ۱۴ قانون بودجه سال ۹۶ سه برابر افزایش یافته است، دریافت کردند.
مهدی میرشاه‌ولد، انتشار برخی اخبار مبنی بر عدم واریز مستمری مددجویان سازمان بهزیستی در ماه جاری را تکذیب کرد و گفت: براساس ماده ۷۹ قانون برنامه ششم توسعه و براساس تبصره ۱۴ قانون بودجه سال ۹۶ مقرر شد مستمری مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور تا سه برابر افزایش یابد.

وی افزود: این افزایش سه برابری مستمری مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی از ابتدای سال جاری اعمال شد به طوری که اولین واریز براساس این قانون ۲۸ فروردین‌ماه صورت گرفت.

مدیرکل حوزه بین‌الملل و روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور در ادامه تاکید کرد: شب گذشته نیز مستمری ۵۱۹ هزار خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور براساس همین افزایش سه برابری به حساب سرپرستان خانوار واریز شد.

میرشاه‌ولد همچنین خاطرنشان کرد: سازمان بهزیستی کشور اسامی ۵۲۱ هزار خانوار را به ستاد هدفمندی یارانه‌ها ارائه کرده بود که حدود ۲ هزار خانوار با کمیته امداد امام خمینی(ره) همپوشانی دارند. به این ترتیب از این ۵۲۱ هزار خانوار، ۵۱۹ هزار خانواری که کاملا تحت پوشش بهزیستی هستند، شب گذشته مستمری خود را با افزایش سه برابری دریافت کرده‌اند.

وی ادامه داد: ممکن است اگر تاکنون کسی مستمری خود را دریافت نکرده باشد جزو دو هزار نفری باشد که میان بهزیستی و کمیته امداد همپوشانی داشته‌اند که البته مستمری‌ها با نرخ افزایش یافته برای آنها نیز پرداخت خواهد شد و مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

مدیر کل حوزه بین‌الملل و روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور در پایان خاطرنشان کرد: این مستمری‌ها جدا از مبلغ ۴۵ هزار تومانی یارانه بوده و خانواده‌های تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور از ابتدای سال جاری علاوه بر یارانه خود، مستمری‌ خود را نیز با افزایش سه برابری دریافت می‌کنند.

از ابتدای سال جاری و پس از تصویب افزایش مستمری مددجویان کمیته امداد و بهزیستی براساس ماده ۷۹ قانون برنامه ششم توسعه و تبصره ۱۴ قانون بودجه سال ۹۶ مددجویان یک نفره ۱۴۸ هزار تومان، دو نفره ۲۵۰ هزار تومان، سه نفره ۳۲۵ هزار تومان، چهار نفره ۴۱۸ هزار تومان و پنج نفره و بیشتر ۴۶۵ هزار تومان دریافت می‌کنند.

 

ایران سپید: صدای خاطره ها. با علاقه قلبی و آگاهی کامل به مرکز رفتم

در حالی حاضر به گفتگو شد که اصرار داشت قبل از نقل خاطرات دوران حضورش در مرکز رودکی، خاطره ای از دوران کودکیش که به قول خودش، اولین مواجهه با فرد نابینا بود، تعریف کند. با روحیه ای سرشار از انرژی، با صداییکه نشان میداد بسآمدهایی پر از خاطره دارد، حرف زد و حرف زد. بیشتر مایل به گفتگوی تلفنی بود، ما هم به خاطر راحتیش، به میل او عمل کردیم. در بین معدود گویندگان مرد که با مرکز رودکی همکاری کرده اند، صدای محسن حائری، متمایز است؛ این تمایز صرفاً مربوط به تارهای صوتی یا شیوه گویندگی او نیست، بلکه با شخصیت او و گرمی ارتباطش با نابینایان پیوند دارد. ایجاد دوستی با جامعه نابینایان و تمایل به حضور در جمع آنها، نشانه خوبی از پیوند او با جامعه هدف است که نقل خاطرات کریم عباسی در همین ستون، گواه خوبی بر این نکته است. محسن حائری، گوینده کتابهایی مثل زوربای یونانی، پدرخوانده، نهج البلاغه و… نخستین برخوردش با یک فرد نابینا در دوران طفولیتش را چنین تعریف میکند. خاطره ای که طلیعه طرح سؤالات ما از او میشود: «من بچه میدان خراسان هستم. حدود 6-7 سالم بود که یک روز در حین بازی در کوچه، یک مرتبه دیدم از سر کوچه فرد نابینایی وارد شد. من تا آن زمان آدم نابینا ندیده بودم و طبعاً هیچ شناختی نسبت به افراد نابینا نداشتم. با وجود کودکی، یک حس درونی کودکانه به من گفت که باید به او کمک کنم. با هدایت همان حس بود که رفتم به طرف او و خواستم تا اجازه دهد کمکش کنم. او هم قبول کرد و دستش را گرفتم. در طول مسیری که داخل کوچه طی میکردیم، حواسم به جلوی پا بود که مبادا به مانعی برخورد کنیم و به جای کار نیکو، باعث وقوع یک حادثه تلخ شوم. در همین افکار کودکانه بودم و اصلاً سرم را بالا نمیگرفتم. نامتناسب بودن قد ما دو نفر هم خنده دار بود؛ او آدم بزرگ و من یک بچه کوچک، به شکلی که نوک انگشتان دست او با گوش من مماس بود. تصور کنید که این همراهی چه تصویر بامزه ای درست میکند. همینطور که قدم بر میداشتیم و حواسم به کف زمین بود، به جایی رسیدیم که باید از جوی نسبتاً بزرگی عبور میکردیم، حال آنکه هیچ پلی بر روی آن نصب نشده بود. در کنار جوی بزرگ، یک درخت قدیمی هم بود که تقریباً در کوچه های محلات قدیمی تهران، وجود درخت در کنار جویهای بزرگ و کوچک، جزئی از معماریهای قدیمی بود. خلاصه قرار شد من از آن جو بپرم و دست مرد نابینا را بگیرم تا او هم به آن طرف جو بپرد و بقیه مسیر را در پیاده رو ادامه دهیم. همچنان حواسم به پایین بود و از درخت غافل بودم، غافل از اینکه یک تکه شاخه تیز از تنه درخت زده بیرون و کاملاً در تیر رس پیشانی آن مرد است. به محضی که من پریدم، دستم را دراز کردم تا دست او را بگیرم که از جوی آب بپرد. در حین پریدن، ناگهان پیشانی او با شاخه نوکتیز درخت برخورد کرد و ناله اش به هوا رفت. تازه سرم را بالا گرفتم و دیدم پیشانی مرد شکاف برداشته و خون به شدت فوران میکند. با دیدن آن صحنه پا به فرار گذاشتم.

اما چه عاملی پای حائری را به مرکز رودکی باز کرد، حکایت دیگریست که خود او تعریف میکند:

«اول از همه این را بگویم که من خودم آمدم، خودم انتخاب کردم و آگاهانه هم آمدم. ماجرا به اوایل انقلاب باز میگردد. من در دو رشته تحصیل کردم؛ درس رادیولوژی که از سال 57 تا 59 طول کشید و در سال 59 هم در رشته زبان انگلیسی قبول شدم. مابین سالهای 57 تا 59 موفق شدم در یکی از بیمارستانهای تهران هم کار پیدا کنم. شیفت شب کار میکردم و اتفاقاً زمانی هم که در رشته زبان قبول شدم، روزها دانشگاه میرفتم و شبها هم به کارم در بیمارستان ادامه میدادم. در بیمارستانی که کار میکردم، با محمود گودرزی، یکی از نابینایان فعال که اتفاقاً او هم آنجا مشغول به کار بود، آشنا و دوست شدم. دوران بعد از انقلاب بود و هنوز خیلی جاها تعطیل بود و اتفاقاً روزهای خلوت کار ما بود، چون خیلی مریض به بیمارستان مراجعه نمیکرد. ما هم با محمود گودرزی سعی میکردیم بهترین استفاده را از زمان بکنیم. یک شب محمود کتابی آورد که گفت به خط بریل چاپ شده و اتفاقاً کتاب زبان هم بود. گفت محسن بیا باهم زبان بخوانیم، چون زبان تو خوب است و اصلاً رشته ات زبان است. آنجا بود که من با خط بریل آشنا شدم و دیدم چه خط کاملیست و همه علائم نوشتاری را دارد. خلاصه بعد از سپری شدن تعطیلی دانشگاهها به خاطر مسائل آن زمان، برای از سرگیری تحصیلات به دانشگاه رفتم. در آنجا بود که با چند دانشجوی نابینا آشنا شدم که یکی از آنها، سهیل معینی بود. برایم جالب بود که نابینایان چگونه در دانشگاه ادامه تحصیل میدهند. از یکیشان همین را پرسیدم و متوجه شدم که این دوستان با استفاده از نوارهایی که کتابهای درسیشان روی آنها ضبط شده، درس میخوانند. از همان دانشجوی نابینا که الآن اسمش را به خاطر نمیآورم باز پرسیدم که من چه کاری میتوانم برای شما انجام دهم؟ گفت کتاب درسی انگلیسیشان را برایش بخوانم و بر روی نوار ضبط کنم. خب من رشته ام زبان بود و مشکلی نداشتم. یک دستگاه ضبط صوت به اضافه دو نوار کاست به من داد و من صد صفحه از آن کتاب را برای او و همکلاسهای نابینایش ضبط کردم. هنگام تحویل دادن نوارها و ضبط صوت، به ازای هر نوار کاستی که ضبط کرده بودم، 150 تومان به من داد که جمعاً 300 تومان میشد. با خودم گفتم که این چه کار خوبیست؛ برای ضبط دو نوار 300 تومان دریافت کرده بودم. در واقع، این اولین دستمزد من در کار ضبط کتاب برای نابینایان بود. خلاصه درسم را در رشته مترجمی زبان انگلیسی به پایان رساندم و زمانی رسید که باید به خدمت سربازی میرفتم؛ من به خاطر تحصیل، خدمت را به تأخیر انداخته بودم، اما دیگر امکان گریز از آن نبود. احساس کردم در دوران خدمت، وقت آزاد دارم و میتوانم از این وقت، برای ضبط کتاب استفاده کنم. من بچه میدان خراسان هستم و با همه محله های تهران کاملاً آشنا. بنا بر این ظهیر الاسلام را خیلی خوب میشناختم. اسم آموزشگاه خزائلی را از دانشجوهای نابینا شنیده بودم. یک روز رفتم ظهیر الاسلام و اتفاقاً آن آموزشگاه را پیدا کردم و در آنجا با هورگن قدیمی آشنا شدم. این قصه مربوط به سال 66 است که محل مرکز رودکی در ساختمان آموزشگاه خزائلی بود. به هورگن گفتم که رشته من مترجمی زبان است و میخواهم برای نابینایان کل دیکشنری را ضبط کنم. یادش به خیر چقدر باهم سر ضبط دیکشنری بحث کردیم. خلاصه من را با این جمله قانع کرد که امکان پیدا کردن واژه ها در دیکشنری ضبط شده برای نابینایان مشکل است. در نهایت او پیشنهاد کرد که کلاً برای نابینایان کتابهای غیر از دیکشنری بخوانم. یک دستگاه ضبط صوت به همراه یک بسته نوار کاست به من داد تا بروم و در خانه کتاب را ضبط کنم.

ادامه دارد.

 

فدراسیون نابینایان: نتایج مسابقات قهرمانی کشور گلبال آقایان در دسته جات مختلف

مسابقات قهرمانی کشور گلبال مردان که در بابلسر استان مازندران برگزار شد، با معرفی تیمهای برتر به پایان رسید. در رقابتهای دسته اول، همدان در دیدار نهایی با نتیجه 5 بر 4 از سد قزوین گذشت و قهرمان شد. در مسابقه رده بندی نیز تهران با حساب 5 بر 3 مقابل خراسان رضوی به برتری دست یافت و در جایگاه سوم ایستاد. در رقابتهای دسته دوم و در بازی فینال، کرمان با نتیجه 10 بر 8 برابر اردبیل به پیروزی رسید و قهرمان شد، در مسابقه رده بندی نیز قم با حساب 5 بر 4 گلستان را مغلوب کرد و سوم شد. در رقابتهای دسته سوم، آذربایجان شرقی در دیدار نهایی با نتیجه پرگل 14 بر 5 مرکزی را شکست داد و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. در بازی رده بندی نیز کردستان با نتیجه 10 بر صفر بر کهکیلویه و بویراحمد فائق آمد و سوم شد.

 

فدراسیون نابینایان: درخواست برای احداث زمین چمن برای فوتبال نابینایان در خوزستان

پس از انتخاب احمد پور فرجی به عنوان رئیس هیات ورزشی نابینایان خوزستان، محمدرضا مظلومی در مجمع انتخاب رئیس هیأت ورزشی این استان گفت: هیأت خوزستان، پتانسیل خوبی دارد و یک سالن بسیار مناسب هم در اختیار دارد. مظلومی با درخواست از مدیر کل ورزش و جوانان خوزستان، عنوان کرد: فوتبال پنج نفره یکی از رشته های پارالمپیکی ما است که دو خوزستانی نیز عضو تیم ملی هستند. از آقای حیدری میخواهم کمک کند تا یک زمین فوتبال ویژه نابینایان در این استان احداث شود. اگر این اتفاق بیفتد، اولین زمین چمن ویژه فوتبال پنج نفره در کشور ساخته خواهد شد. وی در ادامه گفت: ما در هشت رشته برای آقایان و چهار رشته برای بانوان فعال هستیم که قرار است دو رشته دیگر برای بانوان شامل جودو و بولینگ را راه اندازی کنیم که میبایست در این راستا، به ما کمک شود. مظلومی خاطرنشان کرد: هیأت خوزستان همیشه یکی از رکنهای ورزش نابینایان در رده های سنی مختلف بوده و همیشه بازیکنان خوبی را به تیم ملی معرفی کرده است. اما چند سالی به خاطر مشکلاتی که به وجود آمد، نتوانست به خوبی کار کند. حیدری، مدیر کل ورزش و جوانان خوزستان نیز گفت: با توجه به ظرفیتهای خوبی که هیأت استان دارد و در 9 شهرستان فعال است، از رئیس جدید هیأت نابینایان میخواهم در شهرستانها استعدادها را شکوفا کند. وی افزود: بیش از 100 ورزشکار سازمان یافته در شهرستانها در بخش نابینایان داریم که باید تعداد آنها بیش از این شود. حیدری بیان کرد: یکی از مهمترین دغدغه های ورزشکاران نابینا و کمبینا، اشتغال است. من به عنوان خادم اول ورزش استان میگویم: تلاشمان را میکنیم تا در دستگاه خودمان، از حضور این عزیزان استفاده کنیم. همچنین در همین هفته برای اشتغال این ورزشکاران نامه ای به استاندار خوزستان ارسال خواهیم کرد. نامه ای نیز به سایر دستگاهها، به ویژه نفت، ارسال میکنیم تا بحث اشتغال این ورزشکاران پیگیری شود.

 

ایران سپید: رشد نامتوازن، حاصل برنامه های توانبخشی غیر علمی

سهیل معینی: امروز به داشتن هزاران فرد نابینا و کمبینای تحصیلکرده به خود میبالیم. راست است که 40 درصد دانشجویان دارای معلولیت کشور را آسیبمندان بینایی تشکیل میدهند و همچنین درست است که تعداد دارندگان مدارک عالی تحصیلی در میان نابینایان بیش از دیگر گروههای معلولیتی است، باز درست است که بسیاری از نابینایان و کمبینایان در پستهای کارشناسی و بالاتر از آن در حال کار و خدمتند، اما بررسی سایر اطلاعات در مورد سطح مهارتهای نابینایان و کمبینایان مبین نوعی رشد نامتوازن میان سطح تحصیلی این افراد و مهارتهای دیگرِ فردی و اجتماعی است. به تعبیر بسیار ساده، بسیار داریم زنان نابینایی که مدارک عالی تحصیلی دارند، اما مهارتهای آشپزی ندارند، نمیتوانند خانه خود را به شکل صحیح و با ایجاد زیبایی تمیز کنند و بیآرایند. بسیار داریم مردان نابینای تحصیلکرده ای که مهارتهای تحرک و جهت یابی را نمیدانند یا اینکه چگونه وسایل منزل را تعمیرات ساده کنند یا چگونه در پرورش کودکان خود همسرشان را یاری دهند. علت این رشد نامتوازن برنامه های غیر علمی توانبخشی نابینایان و کم بینایان است، چه از سوی مراکز دولتی و چه از سوی تشکلهای نابینایی. به همین دلیل تصویر بیرونی زندگی نابینایان با تصویر زندگی درونی آنها متفاوت است. نخستین گام برای رفع این رشد ناهماهنگ آگاهی و اعتراف به آن است و دوم تدوین صحیح برنامه های توانبخشی از سوی مؤسسات ارائه دهنده این خدمات، چه دولتی و چه خصوصی. این یکی از بزرگترین ضعفهای برنامه های توانبخشی نابینایان است که آثاری بزرگ، اما عمداً دور از چشم همگان دارد. باید به این امر نامبارک پایان داد. به زودی طرح توانمند سازی نابینایان را با این محتوا معرفی میکنیم.

 

فدراسیون نابینایان: نتایج مسابقات قهرمانی کشور شطرنج نابینایان در بخش آقایان و بانوان

رقابتهای قهرمانی کشور شطرنج نابینایان و کمبینایان که در دو بخش آقایان و بانوان برگزار شد، با قهرمانی امید کریمی در بخش آقایان و ملیحه صفایی در بخش بانوان به پایان رسید. در رقابتهای بخش مردان، امید کریمی از اصفهان با 6 امتیاز و پوئن شکنی 34 به عنوان نخست دست یافت، میثم مرادیان از تهران با 6 امتیاز و پوئن شکنی 30 در جایگاه دوم قرار گرفت و محمدرضا علیزاده نیز از تهران، با 6 امتیاز و پوئن شکنی 26 سوم شد. محمد دویستی، علیرضا قورچیبیگی و هادی مشیرآبادی، هر کدام با 5 امتیاز و به ترتیب پوئن شکنی، چهارم تا ششم شدند. اما در رقابتهای بخش بانوان، ملیحه صفایی از خراسان رضوی با 6 امتیاز قهرمان شد، لیلا زارعزاده با 6 امتیاز و پوئن شکنی کمتر در جایگاه دوم ایستاد و فریبا زنده بودی از بوشهر با 5.5 امتیاز سوم شد. فاطمه برقول و فاطمه سعیدی نیز در جایگاه چهارم و پنجم قرار گرفتند.

 

ایران سپید: چهارمین دوره جشنواره کتابهای صوتی ویژه کودکان و نوجوانان نابینا برگزار میشود

این جشنواره با رویکرد جلب مشارکتهای مردمی در امر ضبط و تولید کتابهای صوتی برای نابینایان در حوزه کودک و نوجوان، به همت کتابخانه فرهنگسرای فردوس برگزار میشود. حسن آذری، مسئول کتابخانه فرهنگسرای فردوس ضمن گفتگو با ایران سپید، هدف از برگزاری این جشنواره را، ایجاد حس مشارکت مردمی در امر تولید کتاب برای کودکان و نوجوانان نابینا عنوان میکند: «با هدف توسعه تولید کتاب صوتی برای کودکان و نوجوانان نابینا، با جلب مشارکت مردمی، طی سه دوره اقدام به برگزاری جشنواره کردیم. در واقع ما از مردم خواستیم با ضبط کتاب برای کودکان و نوجوانان نابینا، در تولید این نوع کتابها ما را یاری کنند.» آذری در ادامه توضیحات خود، نحوه برگزاری جشنواره را به سه مرحله تقسیم میکند: «ارزیابی و انتخاب کتابها برای حضور در جشنواره طی سه مرحله انجام میشود؛ مرحله اول بررسی تطبیقیست که کتابهای ضبط شده توسط جمعی از کتابداران کتابخانه های سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران، با نسخه بینایی آنها مطابقت داده میشود و مواردی که خارج از نسخه اصلی کتاب است، حذف شده، نمونه هایی که عیناً کتاب را ضبط کرده اند، به مرحله دوم که بررسی کتابهای از نظر فن بیان است، راه مییابند. در این مرحله، گروهی از جوانان دانشآموخته تئاتر، مواردی که اصول فن بیان را رعایت کرده اند، انتخاب میکنند تا امکان حضور در مرحله نهایی را پیدا کنند. در مرحله نهایی، موارد زیر نظر چهار داور برجسته، آقایان: هوشنگ مرادی کرمانی، مصطفی رحماندوست، میکائیل شهرستانی و احسان کرمی بازبینی شده و کتابهایی که استانداردهای لازم در ضبط و تولید را رعایت کرده اند، امکان حضور در آیین اختتامیه را مییابند.» مسئول کتابخانه فرهنگسرای فردوس، بازخورد مردمی از این جشنواره را مثبت ارزیابی میکند: «در نخستین سال برگزاری، هنوز مردم آشنایی کامل با موضوع جشنواره نداشتند، به همین علت دوره اول دو سال زمان برد، اما از دوره دوم، با استقبال خوبی مواجه شدیم. میزان استقبال به حدی شد که ما حدود 5 هزار و 200 فایل صوتی گردآوری کردیم؛ آماری که مصطفی رحماندوست را شگفتزده کرد.» آذری در پایان از نابینایان برای ارائه پیشنهادهای سازنده دعوت میکند: «بنا بر فراخوانی که منتشر کردیم، تا دی ماه امسال 700 کتاب به عنوان کتابهای انتخابی برای ضبط، معرفی کردیم تا هر شهروند، یکی از آن عناوین را انتخاب و ضبط کند. اما این تعداد امکان تغییر دارد. بر همین اساس از دوستان نابینایی که علاقه مند ارائه پیشنهاد در زمینه معرفی کتاب، با در نظر گرفتن نیازهای جامعه هدف هستند، دعوت میکنیم تا در برگزاری هرچه بهتر این دوره از جشنواره، ما را یاری کنند. علاقه مندان میتوانند با شماره تلفن 44081043، کتابخانه فرهنگسرای فردوس تماس گرفته و پیشنهاد خود را مطرح کنند.

 

فدراسیون نابینایان: قهرمانی تهران و یزد در مسابقات کشوری گلبال بانوان

رقابتهای قهرمانی کشور گلبال بانوان که در بابلسر برگزار شد، با قهرمانی تهران در دسته اول و یزد در دسته دوم به پایان رسید. پس از برگزاری مسابقات در مرحله مقدماتی دسته اول، تهران به عنوان نخست دست یافت، کردستان دوم شد و قزوین در جایگاه سوم قرار گرفت. اردبیل و کرمانشاه نیز به دسته دو سقوط کردند.

اما در مسابقات دسته دوم، یزد قهرمان شد، کرمان در جایگاه دوم قرار گرفت و زنجان سوم شد. بنا بر این، یزد و کرمان، توانستند جواز حضور در لیگ دسته اول را بدست آورند. در مراسم توزیع کاپ و حکم قهرمانی تیمهای برتر، سمیه شاعری نایب رئیس بانوان فدراسیون نابینایان، قلیزاده مسئول هیأت نابینایان قائمشهر و دیگر مسئولان استان مازندران حضور داشتند. این رقابتها با حضور 187 نفر متشکل از 120 ورزشکار، 40 مربی و سرپرست و 27 داور برگزار شد. در حاشیه این مسابقات، رقابتهای فرهنگی، طنابکشی و تعادل جسمانی برای ورزشکاران برگزار شد.

 

کمیته ملی پارالمپیک: گلبال مردان ایران در جمع ۱۰ تیم برتر جهان

در تازه ترین رده بندی فدراسیون جهانی نابینایان، گلبال مردان ایران یک پله صعود داشته است. ایران با یک پله صعود جایگزین کانادا در جایگاه دهم شده و در بین ۱۰ تیم برتر جهان قرار گرفته است. برزیل جایگاه خود را در صدر جدول رده بندی برترین تیمهای گلبال جهان حفظ کرده و لیتوانی، ترکیه، چین، آمریکا، اوکراین، سوئد، جمهوری چک، فنلاند و ایران در جایگاه دوم تا دهم قرار دارند. در بخش زنان هم برزیل در صدر جدول قرار دارد. تیمهای چین، ترکیه، آمریکا، ژاپن، روسیه، کانادا، اسرائیل، آلمان و بریتانیا در رده های دوم تا دهم قرار گرفته اند. این رده بندی، دستخوش تغییراتی خواهد شد، چرا که به زودی رقابتهای منطقه ای برگزار خواهد شد. مسابقات آسیا-اقیانوسیه از ۱۹ تا ۲۷ اوت در بانکوک، رقابتهای قهرمانی اروپا از ۱۸ تا ۲۲ سپتامبر در لاتی کشور فنلاند، مسابقات قهرمانی آمریکا ۲۶ نوامبر تا سوم دسامبر و بازیهای قهرمانی آفریقا از ۱۴ تا ۲۴ اکتبر در شرم الشیخ مصر برگزار خواهند شد.

 

کمیته پارالمپیک: اعزام تیم ملی جودوی نابینایان به ازبکستان

تیم ملی جودوی نابینایان و کمبینایان برای شرکت در رقابتهای قهرمانی آسیا، با 8 ورزشکار دوشنبه اول خرداد، راهی ازبکستان شد. محمدرضا یوسفزاده، سرمربی تیم ملی جودوی نابینایان گفت: اردوی پایانی آمادگی تیم ملی جودو از ۲۸ اردیبهشت در تهران آغاز شد و تا روز دوشنبه اول خرداد ادامه داشت. یوسفزاده با اشاره به تعداد ورزشکاران اعزامی به رقابتهای قهرمانی آسیا گفت: تیم ملی با ترکیب سعید رحمتی از خراسان رضوی, سید امید نوری جعفری و محمدعلی شنانی از خوزستان, محمدرضا مختاری از فارس, مهدی برجلو از تهران, محمدرضا خیرالله زاده و احسان موسینژاد از مازندران و میثم بنیطبا از آذربایجان شرقی به این رقابتها اعزام شدند. مصطفی فلاحیان به عنوان داور و امیرعباس انوری نیز به عنوان مربی، در کنار من تیم اعزامی را همراهی خواهند کرد. وی ادامه داد: در مسابقات کشورهای اسلامی، با محدودیتهایی روبرو بودیم، برای مثال اگر در وزن ۶۶ کیلوگرم شرکت میکردیم، میتوانستیم مقامی بدست آوریم. به هر حال، من تجربه حضور در این مسابقات را نداشتم و با تیم جودوی نابینایان تنها در پارالمپیک ریو و این مسابقات شرکت کردم. به نظر من، باید استعدادیابی شده و از نیروهای جوان برای پیشرفت تیم ملی بهره بگیریم. با درخواستی که از فدراسیون داشتم، قرار است بعد از ماه رمضان، استعدادیابی کرده و برای تیم ملی پشتوانه سازی کنیم. چون برای موفقیت در بازیهای پاراآسیایی جاکارتا، باید از حالا برنامه ریزی کنیم. وی در پایان گفت: در مسابقات قهرمانی آسیا، جودوکارانی از ازبکستان, ژاپن و کره جنوبی که تجربه حضور در بازیهای پارالمپیک را دارند شرکت خواهند کرد که بازیکنان ما با این ورزشکاران مبارزه میکنند. اگر ملیپوشان عاطفی و احساسی بازی کنند، راه به جایی نخواهند برد. از مسئولان درخواست کردیم در اردوهای آینده از وجود روانشناس در کنار تیم استفاده شود.

۱۹ دیدگاه دربارهٔ «شهر خبر معلولین. انتشار 16 خبر در شمارگان چهل و دوم»

سلام.
اهل فن به لینکی که پایین میذارم یه سر بزنید. روش ساخت عصای هوشمند رو نوشته. البته نمیدونم دقیقا با این روش قیمتش چقد درمیاد ولی کاملا عملیه. شاید کمتر از ۵۰۰۰۰۰ هم در بیاد از کجا معلوم،
https://diyhacking.com/arduino-smart-cane-for-the-blind/

اینم یه عصای هوشمند خارجی دیگه برای مقایسه امکانات و طراحی، فقط این یکی خیلی گرونه. البته تا جایی که من فهمیدم رو این یکی عصا دیگه خبری از جعبه ای که توش قتعات الکترونیکی رو بذارن نیست.
https://www.ultracane.com/about_the_ultracane

سلام و درود بر داش امییییر جونم
خوبی یا چطوری آیا
خوش میگذره در این روزای گرم یا نه
خب در خصوص اخباری که گذاشتی باید بگم که آقای بندپی مشخص نکردن که افرادی که الآن مستمری نمیگیرن تکلیفشون چیه و باید چه کار کنن در ضمن در خصوص تجهیزات هم مث سابق یه پولی میدن به بهزیستی هر استان بعدش مشخص نمیشه که چی میشه یکی از دوستای من که سه سالی هست دانشجو شده تازه بهش لپتاپ دادن اونم لِنُوو و ای کاش این قانون حمایت از حقوق معلولین هم بالاخره تصویب بشه و مشکل رودکی هم حل
باید به ورزشکاران معلول خوب کشورم هم بابت این همه افتخار آفرینی در بازیهای کشورهای اسلامی تبریک بگم و انشالله که در بازیهای پارآسیای و پارالمپیک جاکارتا و توکیو هم افتخار آفرین باشن
خب اما بام که فقط برا تهرونیای رنگین خون میباشد ما شهرستونیا هم باید فقط حثرتش رو بخوریم میگم این نمونه ی عصای هندی رو میشه آیا خرید آیا در ایران هم پیدا میشه آیا اصلاً آقای دهقانی این نمونه رو دیده یا نه و خیلی آیاهای دیگر که از آقای دهقانی دارم
خب این خانم نابینا و ناشنوا هم ثابت کرده که خواستن توانستنه و منِ احمد با خوندن این سرگذشت این خانم دیگه هیچ بهونهی ندارم
و واقعاً که باید حرفای آقای معینی رو با آب طلا نوشت منِ احمد یکی از اون مردانیم که ایشون گفت در حال حاضر دارم پایان نامه مینویسم و در فکر امتحان دکتری هستم ولی در زمینه ی تحرک و جهتیابی تعطیل تشریف دارم یا و غیره
خب امییییر جوووووونم مرسی بابت این اخبار
روزت خوش ایام به کام و شیرین کامی همچو شربت آبلیمو و خدا نگهدار

دیدگاهتان را بنویسید