خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

هدیه ی شیرین فصل هشتم با یه نظر سنجی از دوستای عزیزم در باره ی این داستان!!!

سلاااااام!!!
ای خداااا من درس دارم این هدیه ی شیرینم تموم نمیشه!!!!
خوب سریع بریم سراغ داستان!!!
البته قبلش یه حرف با شما داشتم راستش پریروز که فصل قبل رو منتشر کردم یکی که نشناختمش بهم پیام داد و گفت تو محله رو پر کردی از این عراجیف حالا از کسایی که کمی تا همه ی این داستان رو خوندن خواهش دارم بی هیچ تعارفی بهم بگن واقعا اگه عراجیفه یا هر اسم دیگه ای داره دیگه منتشرش نکنم. من به ایشونم گفتم می ذارم به عهده ی بچه ها نظر آخر رو اونا بدن!!!
هرچی اونا بگن چشم!!!
پیشاپیش از نظراتون ممنونم!!!
خوب امروزم یه فصل دیگه رو آوردم!!
اول یه کوچولو از قسمت های قبل
!!!
در قسمت های قبل با رضا خانوادش و دوستاش دیاکو و بهروز آشنا شدیم. همچنین با دایی دیاکو که در حین داستان فُوت کرد ….. …..!!
بهروز داد می زنه لعنتی می فهمی داری چه غلطی می کنی!!!
من دیاکو عاقل باش چرا می خوایی خودتو بدبخت کنی!!!
بهروز بخداوندی خدا دیاکو این کارو کردی دیگه نه من نه تو حتی اجازه نمیدم رضا هم باهات یه کلمه حرف بزنه!!!
من دیاکو چرا لال شدی دِ بنال نکبت!!!
دیاکو با همون آرامش همیشگیش که امروز زیادی حال به هم زن شده میگه!!
دیاکو ای بابا خوب شما که نمی ذارید من حرف بزنم بعد میگید چرا لال شدی!!!
من خوب بنال چرا!!!
دیاکو آها. نالم به عرضتون شماها طوری حرف می زنید انگار می خوام قتل بزرگ ترین جرم رو انجام بدم!!!!
بهروز دست کمی هم از اون نداره!!!
دیاکو من فقط می خوام تنها باشم!!!
بهروز کلافه پوفی می کنه!!
من می خوایی تو اون کلبه تنهایی چه غلطی بکنی بابا خوب ما هم باهات میایم!!!!
دیاکو آها خوب از اول بگید دردتون چیه!!!
بهروز نخیر درد ما این نیست درد ما اینه که نمی خوایم تو تنها بری تو اون کلبه ی قدیمی تو صحرا بفهم دیاکو!!!
دیاکو من میرم یه چیزی بخرم کوفت کنید تا امتحان شروع نشده!!!
من آره دیگه برو نوشابه بخر برای آروغ بعدش!!!
دیاکو می زنه زیر خنده!!!
تو همین لحظه صادق هم نَفَس نَفَس زنان می رسه به ما!!!! و با دیاکو میرن!!!
چند روزه ما درگیری داریم. دیاکو تصمیم گرفته که امروز که آخرین امتحان ترم رو دادیم بره تو کلبه ای که قبلا داییش توش زندگی می کرده و تعطیلاتشو اونجا بگذرونه!!!
از طرفی اشک و ناله های خاله کژال رو اعصابمونه که نذارید دیاکو تنها باشه، از طرفی نگرانیم که اتفاقی براش بی افته. یاسین گفت بهتره شما سه تا و صادق برید ولی این احمق راضی نمیشه!!!
الآن صادق اومده تا آخرین امتحانمو بنویسه و بریم تعطیلات!!!
دیاکو و صادق برمی گردن!!!
دیاکو آقایان نامحترم بفرمایید کوفت کنید!!!
براتون چایی داغ آوردم تا بخورید شاید زبونتون بسوزه و من از دست غر غرهای شما نجات پیدا کنم!!!
بهروز با حرف گربه کوره بارون نمیاد!!!
داد دیاکو یه متر جا به جام می کنه!!!
دیاکو بهروز صد بار بهت گفتم اینا رو نگو نگو نگو!!!
بهروز ای بابا خوب تقصیر من چیه این یه مَثَلِ دیگه!!!
من خوب راست میگه بیچاره ما کلی مَثَلم در بارمون گفتن تو که نمیتونی بری مَثَل ها رو جمع کنی و بگی چون توشون کور هست کسی نباید به کارشون ببره!!!!
صادق پر حرفی بسه سریع بخورید که امتحان داره شروع میشه!!!
میریم و این امتحانم میدیم!!!
من آخیش خدایا تعطیلاتو از ما نگیر و بیشترشم کن آمین!!!
بهروز با پوس خندی صدا دار هه بیچاره خسته شده چند ساله دانشگاه بوده!!!!
دیاکو کسی نظر مادر عروسو نپرسید!!!
بهروز تو یکی دهنتو ببند!!!
گوشیم زنگ می خوره!!!
من الو!
آقای رشیدی معلم زبان دوران دبیرستانمه!!!
آقای رشیدی سلام رضا جان خوبی بابا!!!
من سلام آقای رشیدی ممنونم شما خوبید!!!
آقای رشیدی از احوال پرسی های تو!!!
من شرمنده نکنید باور کنید سَرَم گرم درسه!!!
دیاکو بلند همه با هم بگید بر دروغ گو لعنت آمین!!!
آقای رشیدی کجایی پسرم مجلسی جایی هستی!!!
خندم می گیره الآن بگم آره مجلس دلقک بازی دیاکو هستم ضایَست میگم نه دانشگاه هستم!!!
آقای رشیدی آخه صدای آمین گفتن اومد فکر کردم مراسمی چیزی هستی!!!
من نه این بچه ها هستن دارن شوخی می کنن با هم!!!
آقای رشیدی آها که اینطور. راستش آقای بهزادی از خارج برگشته و گفت بهت خبر بدم که حتما باید به دیدنش بری!!!
آقای بهزادی پدر خانم آقای رشیدیِ و یکی از تجار موفق!!!
من ehhh چه خوب چشم حتما میام خدمتشون!!!
بعد از خداحافظی دیاکو می پرسه کجا تشریفت میره!!!
من نشنیدی میگن فُزول جاش تو جهنمه!!!
دیاکو چرا شنیدم و اینم می دونم که من سرورتم پس حق دارم بدونم نوکرام کجا میرن!!!
من اُهُوع نه بابا تو سرور کفشام هم نیستی چه برسه به خودم!!!
دیاکو زیادی گستاخ شدی بدمت استاد کیوان کریمی بخورتت!!!
اولا استاد کریمی آدم خوار نیست دوما بهتر نیست وسط سالن دانشگاه رو خالی کنید تا اگه استاد کیوان کریمی خدای ناخواسته دانشگاه کار داشت و اومد و از اونجا رد شد حرفاتونو نشنوه!!!
وایییی خدا مرگت بده دیاکو!!!
از صدایی که شنیدم یهو یه هیییین بلند میگم!!!
خدااااا این از کجا پیداش شد!!!!!
دوست دارم زمین دهن باز کنه و مَنو ببلعه خدای من استاد کریمی اینجا چکار می کنه دیاکو درد بگیری با کارا و حرفات!!!
صادق که می بینه هوا پسه با گفتن یه سلام و عذر خواهی سریع می زنه به چاک!!!
دیاکو با پر رویی ِِِ استاد سلااااام مشتاق دیدار کاش از خدا چیز دیگه ای خواسته بودم!!!
استاد خوب از این به بعد بخواید فعلا دوستاتونو از اینجا ببرید که دخترا ندیدنشون و از ترس قش نکردن!!!
دیاکو نه استاد اشتباه می کنید اینا از خوشحالی شوکه شدن!!!
استاد با خنده بله می بینم یکیشونو انگار برق گرفته یکیشونم شده همرنگ گچ دیوار!!!!
دیاکو شما به ظاهرشون نگاه نکنید اینا مشکل روانی دارن یعنی مغزشون مشکل داره و برعکس دستور صادر می کنه یه بار بردمشون عروسی مغزشون به جای دستور شادی کردن و خندیدن دستور ناراحت شدن و زار زار گریه کردنو صادر کرد و نبودید ببینید و امیدوارم که هیچ وقت هم نبینید اینا وسط تالار نشستن به زار زدن و خودشونو به در و دیوار کوبیدن!!!
الآنم از دیدن شما خیلی خوشحال شدن ولی متأسفانه بازم مغزشون اشتباه کرد و به جای هیجانی شدن دستور خجالت کشیدن و به این حال در اومدنو صادر کرده!!!
استاد عجیبه مغز تا این حد خراب که به درد نمی خوره بهتر نیست بِبَرینشون پیش یه دکتر شاید درمانی براش پیدا بشه یا بشه عوضش کرد!!!
دیاکو چرا استاد اتفاقا همین کارو هم کردیم دکتر گفت باید عوض بشه و حالا ما به قصابی ها سپردیم دو تا مغز گاو یا گوسفند برامون نگه دارن تا با مغز اینا عوض کنیم شاید ای معجزه شد و اینا خوب شدن!!!
صدای قهقهه ی بلند استاد یه بار دیگه مَنو می پرونه!!!
خدای من این استاد کریمی خندان کجا اون استاد کریمی خشک سر کلاس کجا!!!
استاد مَلِکزاده تا حالا هیچ وقت این قدر نخندیده بودم!!!
خوب دیگه بهتره من برم به کارم برسم شما هم برید تا دوستاتون بیشتر از این خجالت نکشیدن!!!
با هر سهمون دست میده و با گفتن موفق باشید ازمون جدا میشه!!!
من و بهروز هم عین منگلا بی هیچ حرفی فقط می ایستیم تا دیاکو خداحافظی کنه!!!
وقتی از در سالن دانشگاه خارج میشیم هوای سردی همراه دونه های برف تو صورتمون می خوره. هوا چنان سوز داره که من به لرزه می افتم!!!
بهروز شروع می کنه. دیاکو تا کی از دستت بکشم شرم نکردی این حرفا رو زدی!!!
دیاکو نه شرم چرا گفتم استاد هم کلی خندید. تو خجالت نمی کشی داری با خنداندن استادت مخالفت می کنی؟ می خوای به جرم ضد شادی تحویلت بدم منافق ….. آآآآخخخخخخخ صورتم دستت بشکنه صادق که برف رو کوبیدی تو صورتم!!!
صادق کثافت من این بیرون منجمد شدم تو اونجا داری استادتو می خندونی میمون! دلقک!! راسو!!!
دیاکو الآن این راسو این وسط چکارست!!!
صادق خوب چیزه نمی دونم فقط راسو هم هستی!!!
دیاکو حالا دهنتو ببند ببینم این داداش گور به گورت کجا قراره بره!!!
من میرم تهران!!!
دیاکو تهران بریم چکار!!!
من من میرم پیش یه آشنا!!!
دیاکو خوب کی راه بی افتیم!!!
من تو که قراره گورتو گم کنی کلبه!!!
دیاکو نه دیگه منصرف شدم می دونم اگه برم تو تنها میری تهران هرچی بخوری یاد من می افتی غمباد می گیری میمیری!!!
من فعلا که داره برف میاد!!!
دیاکو اگه فردا هوا خوب بود میریم!!!
من حالا تا فردا!!!
صبح به اِسرار دیاکو که باید بریم هوا خوبه و چیزی نمیشه به طرف تهران راه می افتیم!!!
راستش از اینکه یه بار دیگه پامو تهران بذارم هیچ خوشحال نیستم ولی نمی تونستم حرف آقای رشیدی و دعوت آقای بهزادی که تا تهران بودم کم برام زحمت نکشید رو نادیده بگیرم!!!
قرار بر این میشه وقتی رسیدیم بریم خونه ی خاله ی دیاکو و از اونجا با آقای بهزادی تماس بگیرم ببینم برم کجا دیدنش!!!
تا می رسیم و احوال پرسی می کنیم دیاکو شروع می کنه
دیاکو رضا زود باش!!!
بهروز با تعجب زود باشه چکار کنه!!!
دیاکو بیاد وسط و عربی برامون برقصه!!!
بهروز که متوجه حرف دیاکو نشده میگه باشه!!!
دیاکو می زنه زیر خنده منم خندم می گیره!!!
بهروز شما دوتا چه مرگتونه!!!
دیاکو اصلا تو فهمیدی من چی گفتم!!!
بهروز مگه چی گفتی!!!
دیاکو هیچی بابا تو کلا پرتی!!!
من خوب بنال چکار کنم!!!
دیاکو خوب خبرت زنگ بزن به همون آقا!!!
بهروز نرسیده زنگ بزنه به اون آقا!!!
دیاکو برو بابا باید زود برگردیم بوکان خونه ی خاله ی من که هتل نیست!!!
تو همون لحظه خاله ی دیاکو که بیرون رفته بود برمی گرده و میگه
دیاکو شرم کن پسر بعد از سالها اومدی به خالت سر بزنی نرسیده می خوایی برگردی بابا ای ول به تو!!!
دیاکو شَرمَندم خاله جان بخدا درگیرم وگرنه نوکرتونم هستم!!!
خاله ی دیاکو من نوکر نمی خوام تو بیا بهمون سر بزن همین کافیِ برام!!
دیاکو چشم خاله جان!!!
بعد از ناهار با آقای رشیدی تماس می گیرم و اون از اومدنم ابراز خوشحالی می کنه و میگه که آقای بهزادی گفته شام برم خونشون. از اونجایی که خوشبختانه تنها بودم و دیاکو و بهروز تو پذیرایی بودن میگم من با دوستام اومدم اگه میشه بیرون باشه بهتره من تا حالا خونه ی ایشون نرفتم!!!
آقای رشیدی با اِسرار مَنو راضی میکنه که شام برم خونه ی آقای بهزادی اونم با عتل و متل!!!
آدرسو واسم می فرِسته!!!
از اونجایی که خونه ی آقای بهزادی به خونه ی خاله ی دیاکو دوره ساعت پنج راه می افتیم!!!
بهروز بچه ها گل بِبریم یا شیرینی!!!
دیاکو گل که خودمونیم شیرینی هم نمی خواد تازه باید یه چیزم بهمون بِدَن که دعوتشون رو پذیرفتیم!!! راستی یادت نره پول بنزینی که از صبح که از بوکان راه افتادیم و تا حالا و برای بنزین بازگشتو ازشون بگیری ها یادت نره!!!
بهروز من مثله تو بی ادب نیستم و میره گل می خره!!!
ساعت هشت می رسیم اونجا!!!
دیاکو سوتی می زنه!!!
من چته باز چی شده!!!
دیاکو بابا این خونَست یا قصره!!!
بهروز خوبه خوبه یه جوری رفتار نکن انگار چیزی ندیدی!!!
دیاکو خوب ندیدم دیگه!!!
بهروز حرف اضافی بسه پیاده شید!!!
دیاکو هی خره نکنه می خوایی ماشینو اینجا بذاری!!!
بهروز پ ن پ می ذارمش تو شکم تو!!!
خندم می گیره!!!
دیاکو درد رضا رو آب بخندی تو!!! بعدش بهروز خان باید بوق بزنی باغبون یا سرایدار بیاد در رو باز کنه و ماشینو بِبریم داخل!!!
بهروز زشته من اینجا وسط کوچه وایستم بوق بزنم!!!
دیاکو اولا زشت تو ای با افکارت بعدش تو بوق بزن کسی چیزی گفت پایِ من!!!
بهروز من این کارو نمی کنم!!!
دیاکو پس فقط یه راه داریم!!!
بهروز بنال!!!
دیاکو برگردیم خونه ی خالم از اونجا با آژانس دوباره برگردیم انشا الله ساعت سه و چهار صبح اینجاییم!!!
من که نشستم و فقط می خندم!!!
دیاکو مرض خبرت یه کاری کن اینجا نشسته عین منگلا هر هر می کنه!!!
من خوب چکار منم!!!
بهروز اونو چکارش داری دیاکو!!!
دیاکو تو یکی خفه شو که نود و نه درصد و نود و نه صدم درصد بدبختیام از دست تو و کاراته!!!
من خوب بابا پیاده شیم آیفُن رو بزنیم ببینیم چی میگن!!!
بهروز زود پیاده میشه چند لحظه بعد برمی گرده!!!
دیاکو چی شد!!!
بهروز الآن یکی در رو باز می کنه!!!
یکی دو دقیقه بعد در باز میشه و ما با ماشین میریم داخل حیات!!!
دیاکو بَه بَه چند نفر دارن به استقبال میان بچه ها تا فرش قرمز برامون پهن نکردن و توپ شلیک نکردن پیاده نشید!!!
بهروز با لحنی ملتمسانه دیاکو جون من امشبو فقط یه امشبو آبرو داری کن الاهی فدات شم!!!
دیاکو برو بابا تو کی دیدی سرورت خراب کاری کنه!!!
بهروز باشه آفرین هرچی تو بگی همونه حالا پیاده شید دیگه!!!
دیاکو حالا بهروز تو مطمئنی نباید صبر کنیم تا فرش قرمز برامون پهن کنن!!!!!!!

۳۵ دیدگاه دربارهٔ «هدیه ی شیرین فصل هشتم با یه نظر سنجی از دوستای عزیزم در باره ی این داستان!!!»

سلام ابراهیم. آخ خدا از دست این۳تا! امکان نداره بی لبخند بخونمشون. و اما جواب سؤالت. خدایا خودت می بینی نمیشه دیگه خخخ! ابراهیم! بچه ها! یعنی نگرفتید الان چی شد؟ هر کسی مطلب رو گرفت بهش آب زرشک جایزه میدم خخخ! خوب۱راهنمایی! ابراهیم تو در حال حاضر از پست زن های فعال اینجایی. نخیر نخیر عمراً دیگه چیزی نمیگم برید باقیش رو خودتون کشفش کنید! شکلک چند تا نفس عمیق و تلاش واسه ادامه سکوت. خوب حله. ببین ابراهیم تو ساده و روون و خوب می نویسی. طبیعتا نوشتنت بدون ایراد نیست. شبیه نوشته های من و بقیه که هر کدوممون ایراد هایی هم داریم و این نه عجیبه نه جرمه. تمرین کن، تلاش کن، بنویس، بزن اینجا همگی بخونیم و حالش رو ببریم. و در پایان همون سؤال همیشگی. بعدش چی شد!
موفق باشی!

سلام پریسا خدا بگم چکارت نکنه اینقدر این بعدش چی شد ها رو پرسیدی که تو نامه ی پریروز وقتی کامنتتو خوندم تعجب کردم که آخرش ننوشتی بعدش چی شد!!!
خوب نگو نگوووووو ای بابا!!!
من تو گفتی الف من پریدم ی حالا سریع یه بطری آب زرشک رد کن بیاد!!!
مرسی از حضورت پریسا
راستی کلی خوشحال شدم وقتی که گفتی با لبخند میخونیشون!!!
امیدوارم که همیشه لبخند بزنی

درود. به شخصه نوشته های شما رو میپسندم. فقط دوست دارم
که هر بخش از این نوشته ها تکمیل بشن و تو قسمت بعدی یه ماجرای
دیگه شروع بشه. مثلا اگر ماجرای سفر شما به تهران تو این پست تکمیل
میشد به نظرم جالب تر بود. ولی تمام این چیزا که گفتم کاملا سلیقه ای
هستن و امکان داره هیچ کس بغیر از خودم چنین روشی رو دوست نداشته
باشه. پس بهتون میگم که ادامه بدید, اون طوری که خودتون راضی میشید
و لذت میبرید. همیشه و همه جا افرادی پیدا میشن که با ما و کار هامون
موافق نیستن و راضی نگه داشتن همه غیر ممکنه.
شاد باشید و لذت ببرید از نوشتن و از زندگی. من هم لذت میبرم از خوندن
خاطرات شما که جمع رفاقتی پسر های جوون
رو برام مجسم میکنه. جمعی که راستشو بخواید همیشه احساسی شبیه
حسادت و گاهی هم حسرت رو در من موجب میشن.

سلام هیوا امشب خیلی خنده دار بود امیدوارم زندگی های امروز هم پر از این شیرینی ها بشود آمین در مورد نظر سنجی بگم که عالیه خواهشا ادامه بدید گاهی بعضی ناخواسته باعث پیشرفت آدم میشند اگه همیشه راه برات هموار باشه که موفقیتی ایجاد نمیشه شما تلاشت را بکن مطمئنم موفق میشی لایک داری بسیار

سلام فروغ بنظر من این که همه خواهان این داستان هستند همینه که منتظر ادامش میمونند اگه داستان تموم بشه و یه قصه دیگه شروع بشه که من بشخصه پیگیرش نمیشم اصلا جذابیت هدیه شیرین به ادامه دار بودنشه موفق پیروز باشی هیوا

من که قصد کامنت زدن نداشتم ولی چون ازم خواستی نظر بدم این چنین آغاز میکنم.
سلام. خوبی؟
ماجرای سه یار دبستانی را شنیدی؟
میگن نظام الملک, سعدی و ابن سینا باهم در یک مدرسه درس میخوندن.
به هم قول میدن اگر بزرگ شدن هرکی هرچی شد به اون دو تای دیگه هم کمک کنه.
بزرگ شدند و ابن سینا دکتر میشه, نظام الملک وزیر میشه و سعدی شاعر.
روزی هر سه بعد از وقت اداری قرار میذارن و میرن ددر.
اتفاقا ماشین به سعدی میزنه و پاش رو میشکنه.
ابن سینا اونو میبره بیمارستان فارابی و هرچی تلاش میکنه نمیتونه نجاتش بده و میمیره.
بعد سعدی شعر یار دبستانی من رو میسازد و در یک کنسرت اجرا میکنه.
اول بهش مجوز نمیدادن ولی بخاطر نظام الملک همه چیز حل میشه.

سلام بر کاک ابراهیم بریزدس و پنجت خوش بید یا خوا هر بژی.ادامه بده بسیار زیبا مینویسی و مرسی از زحمتت.من همیشه این واژه ی قاله مره برام مبهم و جای سوال بود آیا این ماجرا که شما و کاک شاهو فرمودین واقعیت داره در این خصوص؟؟؟راستی ابراهیم جان شما و یا دیگر دوستان اگر داستان زین و کاکه مم رو برای دوستان هم محله ای بنویسین حتما لذت خواهند برد. ببخشید من رسمالخط کردی رو بلد نیستم اگه اشتباهی داشتم!!زور سپاس هر بژی

سلام بر کنت عزیز همزبانی خوبم!!
قالَ بله زندگی کاک قادر دقیقا همونی بود که کاک شاهو فرمودن!!!
چشم من داستان کاکَ من و خاتوزین خج و سیامند و چند تایی دیگه از این داستانای عاشقانه رو مد نظر دارم که اگه عمری بود به مرور زمان مینویسمشون
برقرار باشی کنت دوست داشتنی ما

سلام بر آقا ابراهیم بهمنی حقوقدان گرامی
خب واقعیتش من این رمان و پست های مربوطه رو نخوندم ولی به نظر من سلایق و عقاید مختلف هست, هر کس می تونه پست های مورد علاقه خودش رو بخونه و چه بسا یک مطلب و پستی که من دوست دارم و شما نمی پسندید, سلایق هیچ کدوممون نباید مانعی برای دست یابی دیگری به مطالب مورد علاقه ش باشه….
پس کماکان پست و رمانتون رو منتشر کنید و مطمئن باشید هستند کسانی که دنبالتون کنند و بخونند حتی اگر کامنت نذارند و بازخوردی نشون ندند.

سلام بر s.313 دوست خوبم!!
خدا رو شُکر که تونسته دوست خوبی عین تو رو بخندونه شاد باش که تو دنیا همین به درد میخوره!!!
در مورد کامنت بعدت فروغ خانم فقط نظر دادن به نظر ایشون یه بحث که شروع میشد بهتر اینه که تو همون فصل پروَندش بسته بشه!!
راستی دیروز یادم رفت بگم چرا فصل شیشم همینجا هست کمی بگردی دنبالش پیداش میکنی!!!
موفق و شاد باشی دوست من

سلام, مهم اینه که چطور تموم میشه, هنوز که اتفاق خاصی نیفتاده ولی در کل جالبه فقط اگه هر فصلی مربوط به یک ماجرا باشه بهتره مثلا اگه تو این فصل ماجرای سفر تموم میشد میشد بگیم یه فصل کامل, ولی اگه بخوای واقعا داستان بنویسی خب یه سری ایراد داره که باید برطرف بشه مثلا گفتگو ها کمتر بشه زبان نوشتاری معیار بشه حالا زبان گفتاری میشه محاوره بود. داستان تا اینجا راجع به این بود که یه نابینا همراه با دوستای بیناش میرن دانشگاه و با هم رفت و آمد دارن و یه جورایی با خانواده ی اون شخص نابینا هم صمیمی میشن و یه سری خاطرات را باهم میگذرونن, ولی معلوم نیست اون اتفاق اصلی که باید تو داستان شما رخ بده چیه؟, باید تا پایانش صبر کنیم بعد اون نظر واقعی را بدیم که به درد بخوره. این را بگم که هیچ نوشته ای اراجیف نیست اگر بود تا حالا ئویراستارها حظفیده بودن رفته بود پی کارش خخخخ, به نظر من که خیلی خوب مینویسید اگه بخواید ادامه بدید و تمرین و مطالعه ی بیشتری داشته باشید نتیجه ی خوبی میگیرید. موفق باشید.

سلام شیده خانم
ممنونم از نظراتتون!
باید تا گرفتن هدیه ی شیرین صبر کنیم
اتفاقا من قَسط دارم آخر داستان یه نقد هم بزارم که بقیه در باره ی داستانم هر حرفی دارن بزنن!
اینو صرفا زدم تا ببینم که ادامه بدم یا ولش کنم بخواست یکی از دوستان
ممنونم از حضورتون
پاینده باشید

دیدگاهتان را بنویسید