سلام , بسیار خوش آمدین .
آیدا میگه که میخواد با متینا صحبت کنه , دو دوست همسن رو میگم که توی اردو با هم آشنا شدند .
این کلمات رو مجبورم کرد که تایپ کنم .
خیلی خیلی خوش آمدید به گروه دوستان , و فکر کنم که از نوشته های عقلانیتون و کامل , باید یه نویسنده و ایده پرداز خوبی باشین که میتونه به بچه ها کمک کنه .
البته اینها رو خودم نوشتم و نه به اجبار آیدایی خوشگله که دستور داد .
اون سخن آیدا رو در آخر مراسم که گفت , هنوز به یاد دارم .
در ضمن , بچه ها و خودم به علت داشتن امکانات حمل و نقل رایگان برای دوستان , به انواه و اقسام مراسم های خنده و گریه خانوادگی و دوستانه دعوت میشیم .
نمونه اش حدود بیست روز دیگه هست که ۴ مهر هست و در شرکت کردنم در این مراسم شکی نیست .
گاهی میرقصیم و گاهی با گریه هاشون , اگر تونستیم گریه میکنیم و ادب ر و الا که ادب رو رععایت میکنیم .
در هیچ کدوم از این مراسم , یادم نمیاد که پولی به اندازه شاباش هم گرفته باشم و در این سفر اردویی , چهار نفر نوشتم و حتی عدم خداحافظی کل اتوبوس در ایستگاه طرشت هم , من رو دلگیر نکرد . ولی این حق رو به راننده ام میدم که ناراحت بشه که سه روز از کارش افتاد و کسی غیر از یه شوخی که آقا میشه کارت بزنیم و تمام , از زحمتی که راننده کشید قدردانی نشد .
این راننده ای بود که با فرض اینکه ماشین مال خودش نیست , اما خالصانه از یک روز پیش ماشین خراب رو مهیا کرد و زن و بچه اش رو به تنهایی به مهمانی دعوت شده فرستاد و با ما بود که اگر دستوری من بدهم به دلیل جابه جایی مکان , عمل کنه .و بر اینکه امروز میتونه حداقل در آمدی داسته باشه , به دستورم تکون نخورد .
اما دیدم که بعضی از دوستان انگار ما گناه کردیم و از خیر درآمدمون گذشتیم .
امید که برگزار کننده این اردوو که خادمی باشه , بخونه و بگه که ماشینی که لابی کرده بود به ذکر خودش , پانصد هزار تومان حق کرایه طلب کرده بود .
پس بهتره که کامنت رو بخونه یا دوستان بهش ارسال کنند که اینقدر خودش رو برای منِ ارایه دهنده سرویس برای اردوی جاودانه اش نگیره و من به کسی مغروض , یا بدهکار نیستم , اگر طلبکار نباشم .