خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

شهر خبر معلولین. انتشار بیست و پنج خبر در شمارگان پنجاه و سوم

درود، عرض ادب و احترام من رو در بیست و دومین روز آبانماه سال 96 پذیرا باشید.

متأسفانه شب گذشته، یکی از تلخترین شب های تاریخ این سرزمین رقم خورد و عده ای از هموطنان خوبمون در استان کرمانشاه، عزیزانشون رو از دست دادند.

عده ی بسیار زیادی هم در سایر استان های غربی مجروح شدند که تعدادی از آنها در کمال تأسف به گروه معلولین کشورمون اضافه خواهند شد.

ساعت 21 و 48 دقیقه و 16 ثانیه شب گذشته، زلزله ای به بزرگی 7.3 دهم ریشتر مناطق مرزی استان کرمانشاه ایران و استان سلیمانیه عراق را لرزاند که لرزش این زمین لرزه، در بسیاری از مناطق غربی کشورمان نیز احساس شد.

گستره تخریب خانه ها و کشته های این حادثه بسیار بیشتر از ارزیابی های اولیه توسط رسانه هاست.
این تراژدی غمبار رو به مردم کشورمون به ویژه باز ماندگان هم محلی های خوبمون در استان کرمانشاه تسلیت میگم و امیدوارم مسئولین با رسیدگی های به موقع، اندوه حاصل از این حادثه رو کم و کمتر کنن.
برای مشاهده اخبار لحظه به لحظه از زلزله مناطق غربی کشور، از
این لینک
یا
این لینک
پیگیر اخبار باشید که به نسبت سایر خبرگزاری های داخلی، پوشش کاملتری نسبت به این رخداد داشته اند.

اما در پنجاه و سومین شمارگان شهر خبر معلولین، در قالب یک مجله خبری 13 هزار و 90 کلمه ای، 25 خبر و گزارش را برای شما عزیزان گرداوری کرده ام که توجه شما را به آن جلب میکنم.

ایران سپید: سرانگشتانی که بینا هستند

روزهایی که مصادف می‌شود با مناسبت‌های خاصی همچون عصای سفید یا همان روز جهانی نابینایان، اخبار این گروه از جامعه پررنگ‌تر از روزهای دیگر می‌شود. در هفته‌ای که گذشت برج میلاد میزبان هنرمند نابینایی بود که آثارش در زرق و برق غرفه‌های دیگر هنرمندان بینا کمتر به چشم می‌خورد.

روزهایی که مصادف می‌شود با مناسبت‌های خاصی همچون عصای سفید یا همان روز جهانی نابینایان، اخبار این گروه از جامعه پررنگ‌تر از روزهای دیگر می‌شود. در هفته‌ای که گذشت برج میلاد میزبان هنرمند نابینایی بود که آثارش در زرق و برق غرفه‌های دیگر هنرمندان بینا کمتر به چشم می‌خورد.

غرفه‌هایی با فرش‌های دستباف رنگارنگ و گرانقیمت که ارزش بسیاری دارند. سادگی غرفه آثار حسن آقا سبب شد تا بازدیدکنندگان جلب این مکان هم بشوند وقتی تابلو فرش‌ها را می‌دیدند نخستین سؤالی که در ذهنشان نقش می‌بست این بود که مگر نابینایان هم قالی می‌بافند؟ چگونه رنگ نخ‌ها را تشخیص می‌دهد؟ و… اما با کمی صبر و وقت گذاشتن درغرفه به تمام سؤال هایشان پاسخ داده می‌شد اما پاسخی تصویری! آقای حسن لبافی دار قالی نیمه کاره‌ای را در غرفه قرار داده بود و با حضور بازدیدکنندگان و مواجه شدن با سؤال‌های غالباً تکراری شروع به بافتن قالی می‌کرد تا آنها با چشمان خود جواب سؤال‌هایشان را دریافت کنند.

دوربین‌های تلفن همراه‌شان را روشن می‌کردند تا لحظه بافت قالی توسط فرد نابینا را ثبت کنند.

با این آقای نابینای 44 ساله به گفت‌و‌گو پرداختم تا دریابیم چگونه از میان این همه هنر به قالیبافی روی آورده است. لبافی که مردی خنده رو است در پاسخ سؤالم گفت:«دوران ابتدایی برای همه دانش‌آموزان شیرین و خاطره ساز است اما برای من کابوسی تلخ را رقم زد که تاکنون هم تلخی آن دوران از زیر زبانم نرفته است. سوم ابتدایی بودم که به خاطر مشکلات ژنتیک که نشأت گرفته از ازدواج فامیلی والدینم داشت کم کم سوی بینایی‌ام را از دست دادم به طوری که نتوانستم سوم را در مدرسه عادی به پایان برسانم و برای ادامه تحصیل به مدرسه نابینایان خزائلی کوچ کردم. خیلی با درس و مدرسه خوب نبودم به همین علت اول دبیرستان ترک‌تحصیل کردم. برای فراگیری امور روزانه و یادگیری حرفه‌های مختلف به مرکز نابینایان خزانه رفتم تا یاد بگیرم چگونه با وجود نابینایی از دو چشم کارهایم را انجام دهم.

در این مرکز دوره‌های مختلف پاک کردن سبزی، آشپزی، گرفتن ناخن، شستن لباس، استفاده از عصا، تحرک و جهت یابی، کمک‌های اولیه، بافتنی و مکرومه بافی، خیاطی، تایپ، اپراتوری تلفن و… را گذراندم تا بتوانم از طریق هنر امرار معاش کنم. 9سال تمام به هر جا سر زدم تا بتوانم به‌عنوان اپراتور تلفن در مرکز یا ارگانی استخدام شوم اما بی‌فایده بود.

برای یافتن کار به هر دری که رسیدم ضربه‌ای زدم اما برایم باز نشد تا اینکه روزی در روزنامه ایران سپید «روزنامه ویژه نابینایان و کم بینایان» خواندم نابینایان می‌توانند تابلوفرش ببافند. من که توانایی بسیاری در انجام کارهای هنری داشتم به سراغ فراگیری بافت تابلوفرش رفته و دوره‌های بافت فرش را نزد خانم سمیرا نوروزی مربی آموزش قالیبافی در فرهنگسرای بهمن گذراندم.

در 10جلسه اول فقط آموزش گره زدن در قالی را فراگرفتم اما کم کم دستم در بافت راه افتاد و موفق شدم دوره آموزش قالیبافی را به پایان برسانم. این هنر را به صورت حرفه‌ای دنبال کردم و تاکنون بیش از 10 تابلو‌فرش بافتم که تعدادی را ارگان‌ها و مسئولان مختلف خریداری کردند.

در مکان‌های مختلف آثارم را به نمایش گذاشتم تا بتوانم با فروش آنها هم مخارج زندگی‌ام را تأمین کنم و هم به دیگر شهروندان نشان دهم نابینایان هم می‌توانند هنرمند و هنرپرور باشند. هنر زیبایی است و من نابینا که محروم شدم از دیدن این زیبایی باز هم می‌توانم آن را به تصویر کشیده و ذوق هنری‌ام را نشان دهم.»

 

ایران سپید: کاربری هر فناوری کمکی نابینایان، اخلاق خاص خود را میطلبد

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه 20 آبان ایران سپید نوشت: بسیار شنیده اید که میگویند استفاده از تکنولوژی یا به تعبیر فارسی آن فناوری، فرهنگ خاص خودش را میخواهد. مثلاً میشنوید که فلانی خودروی لوکس خود را دارد، اما فرهنگ استفاده از آن را نمیداند. این نکته را چه در مورد فردی مشخص و چه در مورد استفاده جمعی از یک فناوری بسیار شنیده اید. نابینایان نیز از این قاعده برکنار نیستند. به ویژه آن که بسیاری از تجهیزات و فناوریهای کمک زیستی افراد دارای آسیب بینایی متکی بر صداست. زمانی میدان در اختیار ساعتهای گویا بود، متأسفانه همزمان با رواج این ساعتها در بسیاری از گردهماییهای نابینایان، افراد به طور زنجیره ای اقدام به استفاده از ساعات گویای خود میکردند که به هیچ عنوان جو خوبی نبود. حساب کنید مثلاً در یک سالن 200 نفره، بیست الی سی نفر از گوشه و کنار سالن اقدام به استفاده از ساعات گویای خود کنند. اخیراً این بحث در مورد کاربری گوشیهای همراه به چشم میخورد؛ با این تفاوت که صدای گوشیها هم خیلی بلندتر از ساعات گویاست و هم اطلاعات روی صفحه آنها خیلی بیشتر از اطلاع رسانی ساده در مورد وقت و زمان. متأسفانه دیده میشود برخی نابینایان به ویژه هنگام ورود به سالنهای اجتماعات، در حین راه رفتن یا نشستن روی صندلی خود به طور مکرر در حال استفاده از گوشیهای همراه هستند که آلودگی صوتی شدیدی در محیط و به ویژه برای افراد غیر نابینا ایجاد میکند. از این مسأله بدتر، استفاده گروهی نابینایان به طور همزمان از این گوشیها هنگام حضور در اماکن جمعی سرپوشیده مانند سالنها است. این افراد توجه نمیکنند فناوریهای کمک زیستی آنها نباید مزاحم دیگران شوند و این صداهای ماشینی برای آنها جذاب یا حد اقل ضروری است و نه برای دیگران. باید آداب و اخلاق کاربری این فناوریها آموخته شود، زیرا فرهنگ استفاده از یک وسیله درست به اندازه کاربری آن اهمیت دارد.

 

ایران سپید: فناوری، واژه ای فراموش شده در مدارس نابینایی ایران

امروزه به سختی میتوان عرصه ای را پیدا کرد که رد پایی از فناوریهای روز در آن مشاهده نشود. در شرایطی که در کشور ما، استفاده از تکنولوژیهای آموزشی ویژه نابینایان، در کارهایی مثل تولید کتابهای درسی یا چاپ سؤالات امتحانی خلاصه شده و به ضرس قاطع میتوان گفت که از فناوریهای مورد استفاده در امر آموزش، تنها سایه ای در نظام آموزشی ما به چشم میخورد، در کشورهای پیشرفته، توجه شایانی مصروف تولید تجهیزاتی میشود که قرار است فرایند تعلیم و تعلم را برای دانشآموزان و معلمانشان آسانتر و جذابتر کنند و با ارائه آموزشهای به روز و با کیفیت، آینده ای روشنتر را برای این دانشآموزان رقم بزنند.

«braillenote apex» یکی از همین دسته تجهیزات است. دستگاهی است شامل نرم افزارهایی نظیر: ویرایشگر متن، تقویم، دفترچه تلفن، کتابخوان، پخش کننده فایلهای چند رسانه ای، مرورگر اینترنت، پست الکترونیک، مدیریت پایگاه داده و ماشین حساب مهندسی. انواع مختلفی از این دستگاه تولید شده و در کلاسهای درس، در اختیار دانشآموزان قرار میگیرد. از نظر تعداد خانه های بریل، apex را میتوان به صورت ۳۲ یا ۱۸ خانه ای تهیه کرد. همچنین به دلخواه کاربر، مدلهای مجهز به کیبرد qwerty، یا استاندارد ماشین تایپ بریل هم تولید شده است. قابلیت خواندن متون pdf و powerpoint هم از دیگر امکاناتی است که در braillenote apex گنجانده شده است. همچنین کاربران این امکان را دارند که دستگاه را با روشهای مختلف به رایانه یا انواع مختلف محصولات apple متصل کنند. «typeability» نام نرم افزاری است که معلمان از آن به منظور آموزش تایپ به دانشآموزانشان استفاده میکنند. در این نرم افزار، ۹۹ درس کاربردی گنجانده شده که در طول دروس، دانشآموز این توانمندی را به دست میآورد که به طور کاملاً حرفه ای از کیبرد رایانه یا صفحات لمسی استفاده کند و اعداد، حروف و علائم نگارشی را تایپ کند و خود به تنهایی متونی را که مینویسد ویرایش کند. در نسخه آخر این نرم افزار هم قابلیت آموزش تایپ به نابینایانی که مجبورند از یک دست برای نوشتن استفاده کنند تعبیه شده است. «duxbury» نام نرم افزار دیگری است که بر روی ویندوز نصب میشود و امکان چاپ انواع متون الکترونیک به شکل بریل را در اختیار معلمان قرار میدهد. این نرم افزار از بیش از ۱۳۰ زبان پشتیبانی میکند و قابلیتی دارد که به کمک آن، آموزگاران میتوانند متون خود را از word یا excel مستقیماً به صورت بریل چاپ کنند. Duxbury از امکان چاپ علائم و فرمولهای ریاضی هم برخوردار است. «geosafari talking globe» سخت افزار دیگری است که در اختیار دانشآموزان نابینا قرار میگیرد. کره زمین است که به صورت گویا طراحی شده و علاوه بر قابلیت خوانده شدن نام مکانهایی که دانشآموز در حال لمس شکل آن بر روی کره زمین است، اطلاعات مهم و مفیدی هم در خصوص نقاط مختلف دنیا، جزئیات ژئوپولتیکی مناطق مختلف و فرهنگ و رسوم اقوام مختلف در آن تعبیه شده. بیش از ۱۰ هزار سؤال هم در مورد اطلاعات موجود در این کره در حافظه دستگاه گنجانده شده که معلمان میتوانند برای سنجش میزان یادگیری دانشآموزان از آن استفاده کنند.

«IVEO hands on learning system» نام یک صفحه لمسی است که به شکل خودکار، انواع مختلف نقشه ها و گرافهای دروسی مانند ریاضی، هندسه، آمار، جغرافیا و… را به منظور استفاده دانشآموزان به صورت خطوط برجسته یا توضیحات گویا در اختیار آنها قرار میدهد. دانشآموزان همچنین به کمک این دستگاه، به طور مستقل میتوانند اشکال و جداول و گرافهای مختلف را طراحی کنند. اینها فقط گوشه ای از تجهیزات استفاده شده در کلاسهای درس دانشآموزان نابینا هستند. به همه اینها میتوان ایجاد انواع پایگاه های داده در خصوص روشهای تدریس به نابینایان برای استفاده معلمان مدارس ویژه نابینایان یا آموزگاران دانشآموزان تلفیقی را هم اضافه کرد.

 

وبسایت پکتوس: کاربران نابینای Firefox حتماً بخوانند

شرح ماوقع

در روز چهارده نوامبر ۲۰۱۷، یعنی درست دو هفته دیگر Mozilla قرار است نسخه‌ی تازه‌ی مرورگر Firefox یعنی Firefox 57 را در دسترس کاربران قرار دهد. تغییرات در این نسخه آنقدر زیاد و قابل توجه است که خودِ کمپانیِ تولید کننده برای این نسخه نام Firefox quantum را برگزیده است. Mozilla و آن دسته از کاربران که نسخه‌ی Beta را آزمایش کرده‌اند، هر دو متفق القول‌اند که این نسخه بسیار سریع‌تر و کار‌آمد‌تر شده است. علت این بهبود کیفیت در Firefox quantum در این است که Mozilla روش پردازش اطلاعات را تغییر داده و از روش چند پردازش همزمان بهره می‌گیرد. متأسفانه Mozilla در به کار بستن این روش، رویکردی را در حوزه‌ی دسترس‌پذیری اتخاذ کرده که طی آن هر بار که JAWS بخواهد اطلاعاتی را از صفحه دریافت کند، مجبور است زمان قابل توجهی را صرف کند. قضیه از این نظر نا امید کننده می‌شود که بر خلاف google که در طراحی chrome از رویکردی فوق العاده سازگار برای صفحه خوان‌ها استفاده کرده که توأمان ضمن بالا بردن سرعت کار، مراتب امنیتی را هم به گونه‌ای لحاظ کرده که علاوه بر تأمین امنیت، صفحه‌خوان‌ها بتوانند به اطلاعات مورد نیازشان برای خواندن صفحات دسترسی داشته باشند، Mozilla چنین امکانی را در این نسخه در اختیار صفحه‌خوان‌ها قرار نداده است.

در حال حاضر پیشنهاد می‌شود کاربران نابینا به جای استفاده از این نسخه، از نسخه‌ی معروف به «تمدید پشتیبانی» یا «ESR» این مرورگر استفاده کنند؛ چرا که حتی اگر کاربران از آخرین نسخه‌های صفحه‌خوان‌ها هم استفاده کنند، علیرغم آن که این صفحه‌خوان‌ّا امکان کار کردن با این نسخه‌ها را در اختیار کاربران نابینا قرار می‌دهند، اما روند کار آنقدر کند و آزار دهنده خواهد بود که پیشنهاد می‌شود برای انجام کار‌های روزمره از Firefox Quantum استفاده نشود. Freedom Scientific و سایر کمپانی‌های ارائه کننده‌ی صفحه‌خوان‌ها در حال حاضر برای حل این مشکل مشغول تعامل با Mozilla هستند.

چاره‌ی موقت

فعلاً راهی وجود دارد برای این که Firefox Quantum بر روی رایانه‌ی شما نصب نشود اما از دیگر سو بتوانید از اصلاحات امنیتی این مرورگر که در قالب بروزرسانی‌هایی ارائه می‌شود، بهره ببرید. برای این کار باید نسخه‌ی تمدید پشتیبانی یا «ESR» را نصب کنید. این نسخه قرار نیست تا سه ماهه دوم ۲۰۱۸ به Quantum بروزرسانی شود. تا آن زمان هم امید می‌رود که مشکل عدم تعامل صحیح صفحه‌خوان‌ها با Firefox quantum برطرف شده باشد.

سازگاری

درست است که استفاده از Firefox quantum توصیه نمی‌شود اما برخی کاربران کنجکاو و علاقمند به تکنولوژی ممکن است بخواهند آن را آزمایش کنند. به این دسته از کاربران پیشنهاد می‌شود حتماً تمام نرم‌افزار‌های کمکی خود را به روز نگه دارند؛ وگرنه نخواهند توانست از این نسخه استفاده کنند. برای نصب و استفاده از Quantum لازم است حتماً از آخرین نسخه‌های برنامه‌های کمکی مثل JAWS 2018, JAWS 18, ZoomText 11 و MAGic 14 استفاده شود. در غیر این صورت firefox در زمان استفاده از شما خواهد خواست که صفحه‌خوان یا سایر برنامه‌های کمکی نصب شده بر روی رایانه‌تان را به روز کنید.

در کل حتی اگر منتظر رفع مشکلات به وجود آمده در firefox quantum هم بمانید، باز بعد از سه ماهه دوم سال ۲۰۱۸ هم نخواهید توانست با صفحه‌خوان‌ّای قدیمی از این مرورگر استفاده کنید و تنها نسخه‌های آخر صفحه‌خوان‌ها از آن پشتیبانی خواهند کرد. بنا بر این، این هشت ماه فرصت خوبی است تا اگر کاربر نسخه‌های قدیمی صفحه‌خوان‌ها هستید، آن را به نسخه‌های جدید تبدیل کنید.

 

ایران سپید: ما را هم ببینید

هفته گذشته بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات در مصلای تهران برگزار شد. هر گوشه از مصلای بزرگ تهران را که نگاه میکردی مملو بود از عطر کاغذ و تبلیغات رنگی روزنامه ها و جراید کشور، غرفه های رنگ و وارنگ روزنامه ها و مجله های مختلف که هر کدام با ترفندی جذاب به دنبال جذب مخاطب هستند تا شاید این باور که روزنامه های کاغذی در این وانفسای فضای مجازی رو به فنا میروند، رنگ ببازد. در میان همه این هیاهوها و جذابیتها به سراغ بازدید کنندگانی رفتیم که هنوز با بوی کاغذ روزنامه زندگی میکنند. – امان از نگاه مردم: مهدیه، 34 ساله و دیپلمه و عاشق نوشتن است. مهدیه و دوستش اعظم روی ویلچر نشسته بودند. مهدیه دچار معلولیت «سی پی» است و اعظم دچار دیستروفی عضلانی است. آنها را در حال بازدید از غرفه ها دیدم. از آنها میپرسم چرا به نمایشگاه آمده اید؟ مهدیه میگوید: من هر سال به نمایشگاه میآیم، من عاشق این فضا هستم، تصور میکنم حضورم در اینجا میتواند قدمی در جهت فرهنگ سازی باشد. اگر ما در میان اهالی رسانه و خبر دیده شویم، میتوانیم امیدوار باشیم که آنها به مسائل و مشکلات افراد دارای معلولیت حساس شوند و بخشی از مشکلات ما هم کم شود. – اعظم که دختر خنده رو و بشاشی است، با تأیید صحبتهای دوستش میگوید: متأسفانه در این محیط فرهنگی و در میان اهالی رسانه و قلم هم ما نگاه های «اون جوری» رو دیدیم. – میپرسم نگاه های اون جوری؟ جواب میدهد: بله! همان نگاه هایی که دیگر برای ما معلولان عادی شده؛ همین که کسی از کنارمان رد شود و خدا را شکر کند بابت سلامتیش، یا وقتی از کنارت رد میشوند و میبینند که ویلچر را به سختی حرکت میدهی، سری تکان میدهند و میگویند مگر مجبوری بیایی اینجا و… اعظم با خنده ادامه میدهد: البته شنیدن این حرفها برای ما دیگر عادی شده و من در تمام مدت حضورم در نمایشگاه تنها سعی کردم با لبخند پاسخ مردم را بدهم و متوجه شدم که همین واکنش من باعث شد تا دیگران هم با احترام با من برخورد کنند. اعظم و مهدیه از ایده آلهایشان میگویند، از این که ای کاش میشد بجز روزنامه ایران که یک صفحه را در هفته به مسائل معلولان اختصاص داده است، در همه روزنامه ها، بخصوص روزنامه های بزرگ و سراسری یک بخش کوچک روزانه به درد دلهای معلولان اختصاص داشت تا موضوع معلولان، موضوع زندگی روزانه همه مردم شود و برای همیشه در اذهان مخاطبان روزنامه ها قرار بگیرد! البته بچه های دارای معلولیت هم باید خودشان شروع به کار کنند. ما باید به صورت یک زنجیره و همه با هم در مجامع عمومی حضور داشته باشیم تا بتوانیم جامعه را نسبت به حقوقمان حساس کنیم. مهدیه میگوید: ای کاش میشد آن قدر فرهنگ سازی میکردیم که کسی با دیدن ما به سلامتیش ننازد! چرا که برای ما که به طور مادرزادی دچار معلولیت هستیم این موضوع حل شده است، اما برای خیلی از دوستان ما که به خاطر حادثه یا بیماری دچار معلولیت شده اند و قبلاً سالم بوده اند، شنیدن این جملات دردناک است و خیلی از آنها به خاطر شنیدن همین حرفها دیگر حاضر نیستند پا در مجامع عمومی بگذارند. – من هم جزو این جامعه هستم: ابراهیم پسر جوان 30 ساله ای است که روی ویلچر نشسته است. روی سینه اش پرچم قرمز، نشان تیم پرسپولیس خودنمایی میکند. دستانش حتی توان حرکت ویلچر را ندارد، حضور او به همراه سه افسر جوان راهنمایی و رانندگی در غرفه ایران سپید توجه ها را به سمتش جلب میکند. سه افسر جوان راهنمایی و رانندگی که از مترو همراه ابراهیم شده اند، میگویند که در ایستگاه مترو با او آشنا شدند، از او پرسیدند کجا میخواهد برود و ابراهیم گفته به نمایشگاه مطبوعات میرود. افسران جوان همراه او شدند و او را به غرفه های مورد علاقه اش میبرند. ابراهیم به توضیحاتم در مورد خط بریل گوش میدهد و وقتی میپرسم برای چی و چه طوری با وجود این همه سختی به نمایشگاه آمدی؟ لبخندی بر لب میآورد و میگوید: من هر سال به نمایشگاه مطبوعات میآیم، با مترو از تهرانپارس تا اینجا آمده ام؛ چون من عاشق محیط و فضای نمایشگاه هستم، اینجا به سراغ روزنامه های مورد علاقه ام میروم و با دست اندرکاران آنها صحبت میکنم. با توجه به شرایطی که داری سخت نیست؟ چرا خیلی سخته، اما من با این فضا زنده میشوم. آخه من هم جزئی از این جامعه هستم و باید بتوانم خودم و خواسته هایم رو در جامعه مطرح کنم. ابراهیم به دلیل مشکلات جسمی تا دوم ابتدایی بیشتر درس نخوانده، اما با کلماتی مبهم توضیح میدهد که روزنامه میخواند: بیشتر به روزنامه های ورزشی علاقه مندم. من عاشق پرسپولیسم؛ البته بجز سر زدن به روزنامه های ورزشی قرمزها به سراغ روزنامه های استقلالیها هم میروم و برایشان کری میخوانم. بجز این به غرفه هایی که در مورد معلولان هم فعالیت میکنند سر میزنم.

از ابراهیم که به گفته خودش بیکار است و دیوانه پرسپولیس می‌پرسم از اهالی رسانه چه انتظاری داری؟ با نگاهی غم آلود می‌گوید هیچی فقط ما رو هم جزو جامعه حساب کنند اگر در همین نمایشگاه ما دیده شده بودیم باید ماشین‌های مناسب سازی شده می‌گذاشتند که علاقه‌مندانی مثل من با این همه سختی به نمایشگاه نیایند و اسباب زحمت مردم نشوند. افسران جوان می‌خندند تو مزاحم ما نیستی با تو کلی بهمون خوش گذشته تو دوست خوب مایی. ابراهیم می‌خندد و می‌گوید حتماً همین طوره ولی چرا من باید با کمک مردم بیرون بیایم اگر خیابان‌ها چاله و چوله نداشت اگر ماشین‌های مناسب‌سازی شده بود و….

ابراهیم با دوستان جدیدش می‌رود و تأکید می‌کند که در روزهای بعد باز هم به نمایشگاه خواهد آمد به قول خودش می‌آید تا ریه‌هایش را پر از هوای روزنامه کند.

 

اینجا مناسب‌سازی روحی شده است

سمانه حسینی 33 ساله است و فوق لیسانس مشاوره دارد. دختر جوانی که از 18 سالگی بیماری‌ ام اس ویلچر نشینش کرده و مصرف داروهای کورتون دار دندانی در دهانش باقی نگذاشته با این همه سمانه سرشار از زندگی و جوانی است. تند تند حرف می‌زند، می‌خندد و شوخی می‌کند. شال قرمز رنگی بر سر گذاشته و با حرارت از تیم محبوبش می‌گوید از تازه‌ترین برد این تیم و علاقه‌ای که به فوتبال دارد از او می‌پرسم نخستین باره که به نمایشگاه مطبوعات می‌آیی؟ اخم می‌کند و می‌گوید: نه هر سال به نمایشگاه می‌آیم هر سال چون خودم سال‌ها در گروه ورزشی یکی از روزنامه‌ها فعالیت می‌کردم به همین خاطر عاشق فضای روزنامه‌ها و نمایشگاه مطبوعات هستم.

سمانه با تأکید بر اینکه فضای نمایشگاه مناسب‌سازی محیطی نشده ادامه می‌دهد ولی برایم مهم نیست من فقط ترجیح می‌دهم که اینجا باشم برای من اینجا مناسب‌سازی روحی شده است من واقعاً نمایشگاه مطبوعات رو دوست دارم. با وجود همه سختی‌ها و نگاه‌های ناراحت‌کننده من باز هم به نمایشگاه می‌آیم به هر حال ما باید بپذیریم که اینجا هم جزئی از جامعه است طبیعی است که اینجا هم فکر کنند من یک موجود بدبخت و بیچاره معلولم ولی برای من مهم نیست چون من به معلولیت اعتقادی ندارم من توانمندم و تلاش می‌کنم با حضورم به افراد جامعه این توانمندی را بفهمانم.

 

از حال هم غافلیم

رقیه بابایی که معلول جسمی و حرکتی است به همراه همکار دارای معلولیتش در ماهنامه پیک توانا نشسته‌اند و پذیرای مخاطبان و علاقه‌مندان هستند. ماهنامه «پیک توانا» مجله تخصصی ویژه معلولان است که بیشتر اعضای آن خودشان نیز معلول هستند و با تمام قوا تلاش می‌کنند. مجله‌ای که اولویت کار در آن داشتن معلولیت است. در نمایشگاه مطبوعات امسال سری به غرفه پیک توانا زدیم، غرفه‌ای که با یک ویلچر نشان دار شده است؛ در یک قاب چوبی ویلچری قرار داده‌اند و بازدیدکنندگان می‌توانند برای لحظاتی خودشان را به جای افراد دارای معلولیت تصور کنند. رقیه بابایی می‌گوید: الان چند سال است که ماهنامه ما در نمایشگاه مطبوعات حضور دارد استقبال مخاطبان هم خوب بوده است بخصوص که وقتی می‌فهمند همه دست اندرکاران این نشریه از افراد دارای معلولیت هستند. البته گله من از همنوعان خودم است متأسفانه ما افراد دارای معلولیت از حال هم غافلیم در حالی که باید به طور شبکه‌ای و زنجیره‌ای با هم در ارتباط باشیم. امیدوارم که با حضورمان در نمایشگاه بتوانیم این زنجیره را ایجاد کنیم.

مطبوعات معلولان انگشت شمارند

گشت و‌گذار در نمایشگاه مطبوعات و جست‌و‌جو برای پیدا کردن نشریات و روزنامه‌های تخصصی مربوط به امور افراد دارای معلولیت به نتایج چندان خوشایندی نرسید. به رغم گرایش افراد دارای معلولیت به خواندن روزنامه متأسفانه خلأ نشریات و روزنامه‌های تخصصی در این حوزه محسوس است. بجز روزنامه ایران که صفحه‌ هفتگی «توانش» را به حوزه افراد دارای معلولیت اختصاص داده و روزنامه ایران سپید که ویژه نابینایان و به خط بریل منتشر می‌شود و همه سال مورد توجه بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد روزنامه دیگری به‌صورت تخصصی به این حوزه وارد نشده و از طرف دیگر ماهنامه‌ها و گاهنامه‌های مربوط به افراد دارای معلولیت یا منتشر نمی‌شوند یا در نمایشگاه مطبوعات شرکت نکرده بودند که عمده‌ترین دلیلش عدم چاپ منظم آنها بوده است. امید است با توجه به گسترش روزافزون نیاز مردم به اطلاعات و ارتباطات، دست اندرکاران امور رسانه به حوزه‌های تخصصی افراد دارای معلولیت وارد شوند و هم از پتانسیل نیروهای دارای معلولیت تحصیلکرده در این حوزه بهره بگیرند و هم با نشر و گسترش روزنامه‌ها و جراید در راه فرهنگسازی عمومی در زمینه افراد دارای معلولیت گام بردارند.

نیم‌نگاه

مهدیه، من عاشق این فضا هستم، تصور می‌کنم حضورم در اینجا می‌تواند قدمی در جهت فرهنگسازی باشد اگر ما در میان اهالی رسانه و خبر دیده شویم می‌توانیم امیدوار باشیم که آنها به مسائل و مشکلات افراد دارای معلولیت حساس شوند و بخشی از مشکلات ما هم کم شود

اگر در همین نمایشگاه ما دیده شده بودیم باید ماشین‌های مناسب سازی شده می‌گذاشتند که علاقه‌مندانی مثل من با این همه سختی به نمایشگاه نیایند و اسباب زحمت مردم نشوند

 

وبسایت پکتوس: معرفی نسل دوم BuzzClip، ابزاری کارآمد برای جهتیابی نابینایان

کمپانی «iMerciv» به تازگی اعلام کرده که نسل دوم Buzzclip را به بازار عرضه خواهد کرد.

شما ممکن است با Buzzclip آشنا باشید یا نه اما از این وسیله در میان نابینایان بسیار استقبال شده است؛ به طوری که نسل اول آن اواخر سال گذشته به بازار آمد و ظرف شش ماه تمامی دستگاه‌های تولید شده، به فروش رفت. Buzzclip یک وسیله‌ی کوچکِ پوشیدنی است که بیشتر به درد جهتیابی و حرکت در محیط‌های بسته می‌خورد. این ابزار بر روی لباس فرد نابینا نصب می‌شود و به کمک لرزش و بعضاً صدا، وجود موانع را در سر راه او اطلاع می‌دهد. تصور کنید می‌خواهید مسیر خود را در اتاقی پر از صندلی و موانع دیگر پیدا کنید؛ این وسیله به آسانی و در مطمئن‌ترین حالت ممکن شما را از میان موانع عبور خواهد داد. میدان تشخیص buzzclip از زمین تا پیشانی کاربر است. حالا نسل دوم Buzzclip روانه‌ی بازار شده که iMerciv تلاش کرده آن را بر اساس بازخوردی که از صد‌ها نابینایی که آن را آزمایش کرده‌اند گرفته، به روز‌رسانی کند.

همین حالا می‌توان این دستگاه را با قیمت دویست دلار آمریکا پیش‌خرید کرد. فروش رسمی دستگاه از ۳۰ نوامبر آغاز خواهد شد و با آغاز فروش رسمی، قیمت آن به ۲۴۹ دلار خواهد رسید.

Buzzclip 2.0 با نسخه‌ی قبلی چه تفاوت‌هایی دارد

◾در دستگاه جدید تغییرات زیادی اتفاق افتاده. از جمله این که بدنه‌ی دستگاه از نوعی پلاستیک با‌دوام با جنسی شبیه ابریشم یا مخمل ساخته شده و وزن دستگاه هم به نصف کاهش یافته. نسخه‌ی دوم Buzzclip فقط سی گرم وزن دارد.

◾نسل دوم buzzclip به گونه‌ای طراحی شده که هم بشود به عنوان یک فناوری پوشیدنی از آن استفاده کرد و هم آن را در دست گرفت. این قابلیت، به کاربران امکان می‌دهد در شرایط و محیط‌های بیشتری از این وسیله استفاده کنند.

حالا این دستگاه به جای دو محدوده، قابل تنظیم برای تشخیص موانع در سه محدوده‌ی یک، دو و سه متری خواهد بود. همچنین قابلیت توقف خودکارِ لرزش هم ارتقا یافته و به طور کلی تغییرات قابل توجهی در نحوه‌ی انتقال لرزش‌ها و میزان مصرف باطری در این دستگاه به وجود آمده است.

◾در مدل قبلی، لرزاننده دور بازو نصب می‌شد اما حالا با روشی تازه جایگزین شده که امکان ارتباط بیشتر با کاربر نابینا را به وجود می‌آورد و متضمن این است که کاربر قطعاً لرزه‌ها را درک خواهد کرد.

◾دکمه‌ها بزرگ‌تر شده‌اند و به حالتی کپسولی در آمده‌اند تا پیدا کردن و فشردنشان آسان‌تر شود.

◾تشخیص دکمه‌های خاموش و روشن و تعویض حالت در این دستگاه بسیار آسان‌تر شده است.

این دستگاه از طریق USB شارژ می‌شود و با هر بار شارژ کامل، بیش از ده ساعت قابل استفاده خواهد بود. به گفته‌ی طراحان Buzzclip، این دستگاه قرار نیست جایگزین عصای سفید یا سگ راهنما باشد. Buzclip برای تشخیص موانعی که اطراف سر و سینه قرار گرفته‌اند و عصا از تشخیص آنها عاجز است، به کار خواهد آمد.

 

ایسنا: از پایان آبان، مبلغ مستمری افزایش یافته مددجویان دیگر به حساب یارانه واریز نمی‌شود

پرویز فتاح در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تاثیر اقدامات انجام شده بویژه افزایش مستمری ها در کاهش فقر مطلق اظهار کرد: با همکاری دولت و مجلس در سال جاری بر میزان مستمری های دریافتی مددجویان نهادهای حمایتی افزوده شد که اثرات مثبتی داشت، اما افراد بسیاری خارج از جامعه هدف ما قرار دارند که گرفتار فقر هستند.

وی افزود: باید به شعار دکتر روحانی مبنی بر رفع فقر مطلق پرداخته شود. برای تحقق این امر لازم است ابعاد مختلف، هزینه‌ها، آمار و منابع تامین آن مشخص شود.

رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) درباره واریز مستمری‌ها از طریق حساب یارانه‌ای مددجویان نیز گفت: در هفت ماه اخیر اینگونه بود و مستمریها که افزایش یافت، به حساب یارانه مددجویان واریز می‌شد، اما این روش تغییر خواهد کرد.

فتاح ادامه داد: هفته گذشته در جلسه کمیسیون اقتصادی دولت مصوب شد که از پایان آبان ماه، این مبالغ به حساب مستمری های کمیته امداد و مددجویان واریز شود. این موضوع در دولت هم تصویب می شود و از ماه آینده دیگر مستمری ها به حساب یارانه‌ای واریز نخواهد شد بلکه به حساب خود مددجویان پرداخت می‌شود.

 

ایران سپید: آن چه باید از «firefox os» بدانیم

بیشتر کاربران تلفن همراه، با شنیدن تلفنهای هوشمند، به یاد «Android» یا «IOS» می افتند. اما دانستن این نکته خالی از لطف نیست که سیستم عاملهای دیگری هم هستند که هنوز بازار ایران به سراغ آنها نرفته و به همین علت، کاربران ایرانی شناخت چندانی از این سیستم عاملها و به تبع آن، تلفنها یا ابزارهای هوشمند دیگری که مجهز به آنها هستند ندارند. سیستم عاملهایی نظیر: «windows phone» یا «blackberry» از این دسته اند. اما یکی از سیستم عاملهایی که مدت کوتاهی است به بازار آمده و سعی در ربودن دل کاربران تلفنهای هوشمند و خارج کردن بازار از دست رقبای قدرتمند خود دارد، سیستم عامل «firefox os» تولید بنیاد «Mozilla» است. این سیستم عامل که با شروع سال 2013 اولین نسخه هایش را روانه بازار کرده، توانسته در همان اولین سال عرضه، چیزی در حدود یک درصد از بازار فروش جهانی را به خود اختصاص دهد. شرکتهای مختلفی مثل «sony»، «huawei» و «lg» هم از جمله تولید کنندگانی هستند که از این سیستم عامل در برخی محصولات خود، اعم از گوشی و تبلت و دستگاه تلویزیون و… استفاده کرده اند. نکته خوشحال کننده در این میان این است که گویا در میان بسیاری از طراحان سیستم عاملها، رویکرد طراحی دسترسپذیر، به امری مسلم و بی چون و چرا تبدیل شده است. رویکردی که در android و IOS به وضوح شاهدش هستیم. این نکته در خصوص firefox نیز رعایت شده. به گونه ای که گوشیهایی که مجهز به این سیستم عامل باشند، به میزان قابل توجهی برای نابینایان قابل استفاده به نظر میرسند. به طور مثال، نرم افزار صفحه خوان، درست مثل android و IOS، بر روی این سیستم عامل تعبیه شده و کاربر برای استفاده از آن، نیازی به نصب برنامه جانبی نخواهد داشت. برای راه اندازی صفحه خوان، فقط کافی است دکمه روشن-خاموش گوشی سه بار و با فاصله یک ثانیه فشرده شود. به محض انجام این کار، پیغامی بر روی صفحه ظاهر میشود با این مضمون که: «اگر نیاز به استفاده از صفحه خوان دارید، دکمه را سه بار دیگر هم فشار دهید». به این ترتیب، کاربر قادر خواهد بود از صفحه خوانی مجهز به صدای «picco tts» استفاده کند. البته این صدای نهایی این صفحه خوان نخواهد بود و احتمال این که بتوان از صداهایی که فارسی را هم پشتیبانی میکنند استفاده کرد، وجود دارد. تا به امروز، امکاناتی مانند کنترل سرعت و میزان بلندی صدای صفحه خوان، به شکلی کاملاً در دسترس، در اختیار کاربران قرار گرفته است. قسمت تنظیمات سیستم عامل هم از دیگر بخشهایی است که به طور کامل توسط صفحه خوان پشتیبانی شده است. نکته امیدوار کننده در مورد این سیستم عامل هم این است که تیم طراح firefox os، تعامل و همکاری بسیار نزدیکی با کارشناسان نابینای حوزه دسترس پذیری دارند که همین امر، نوید روزهای بهتری را برای نابینایان به همراه دارد.

 

ایران سپید: از شش نقطه ی جهان. هیجان، هدیه نابینای استرالیایی به همنوعانش

یک نفر که در سنین جوانی و میانسالی نابینا میشود، در بیشتر مواقع شیوه زندگی کردن خود را به کل عوض میکند. سعی میکند از علایقی که در دوران بینا بودنش داشته و حالا دیگر به دلیل ضعف بینایی نمیتواند به آنها بپردازد چشم بپوشد و آن علایق را با علایق دست یافتنی و متناسب با شرایط تازه زندگی خود جایگزین کند. نبود تفریحات و ورزشهای هیجان انگیز، یکی از مواردی است که بالاخص افراد دیر نابینا از آن شکایت میکنند. آنها کسانی هستند که به انحاء مختلف هیجان را در زندگی خود تجربه کرده اند، اما حالا به دلیل مواجه شدن با شرایط جدید، مجبورند این هیجانها را با سرگرمیهایی نظیر مطالعه یا پرسه زدن در اینترنت و رفتن به کلاسهای مختلف جایگزین کنند. اما این الگو در خصوص همه صدق نمیکند. هستند کسانی که علیرغم نابینا شدنشان، با رعایت تمام اصول ایمنی، همچنان مشغول تجربه هیجانهای تازه اند. «Ben Felten» یکی از همین نمونه های خاص به حساب میآید. به دنیا که آمد، از بینایی کامل برخوردار بود، اما ابتلایش به آر پی باعث شد در بیست و چند سالگی تقریباً به طور کامل نابینا شود. از کودکی به دوچرخه و موتوسیکلت علاقه داشت و برای اولین بار در هفت سالگی موفق شد یک موتور کوچک را خود به تنهایی براند. 13 ساله بود که برایش موتور خریدند. او با علاقه ای که به این وسیله داشت، بیشتر سالهای نوجوانی خود را در تعمیرگاه های موتوسیکلت و با آچار و پیچ و روغن سرگرم بود و برای خودش یک پا تعمیرکار حرفه ای شده بود. یک تصادف در دوران نوجوانی بِن را واداشت به پزشک مراجعه کند و در همین مراجعه بود که پزشکان در معایناتشان تشخیص دادند این نوجوان پر شر و شور به آر پی مبتلاست. در کودکی رؤیای پیوستن به نیروی دریایی، یا مهندس مکانیک شدن را در سر میپروراند، اما با این تشخیص، تمام اینها نقش بر آب شد. بن در این سالها عصبی و غیر قابل تحمل شده بود. نمیتوانست با این اتفاق کنار بیاید. اطرافیانش را عاصی کرده بود. اما در ابتدای جوانی به این نتیجه رسید که باید با وجود این مشکل زندگی را پیش ببرد. دانشگاه که تمام شد، قید شغل دائم را زد و برای کمک به همنوعان خود، یک باشگاه ورزشی تأسیس کرد و خود نیز به عنوان مشاور ورزشی معلولین همه وقتش را وقف آن کرد. بن که خود مقامهای جهانی مختلفی را در رشته هایی همچون قایقرانی و کریکت به خود اختصاص داده، با تمام وجود تلاش میکند سایر معلولین را به سمت ورزش سوق دهد. به طوری که امروزه بیشتر ورزشکاران معلول استرالیایی و قهرمانان پارالمپیک، موفقیتهایشان را مدیون او میدانند. بن که این روزها برای ثبت رکورد بالاترین سرعت موتور سواری یک نابینا در کتاب رکوردهای گینس تلاش میکند، بر این اعتقاد است که همه انسانها، اعم از معلول و غیر معلول باید برای رسیدن به رؤیاهایشان تلاش کنند.

 

وبسایت پکتوس: فرودگاهی در ترکیه از این پس کارت پرواز نابینایان را به بریل صادر خواهد کرد

خطوط هوایی ترکیه پنجشنبه‌ی گذشته اعلام کرد که نابینایان، در صورتی که بخواهند از فرودگاه بین المللی آتاتورک در استانبول مسافرت کنند، کارت پروازشان را به صورت بریل دریافت خواهند کرد. این کارت‌ها به وسیله‌ی کانتر‌های مخصوصی که اطراف ترمینال‌های بین المللی این فرودگاه مستقر شده، چاپ خواهد شد.

 

«Bilal Ekşi»، مدیر‌عامل خطوط هوایی ترکیه این خبر را در صفحه‌ی توئیتر خود منتشر کرد و گفت: مراسم رونمایی از این امکان تازه، در روز جمعه‌ی گذشته انجام پذیرفته است.

 

این فرودگاه یکی از پر رفت و آمد‌ترین فرودگاه‌های منطقه به حساب می‌آید و طبق آخرین آمار پرواز‌هایی به بیش از سیصد فرودگاه مختلف دنیا که بیشترشان را فرودگاه‌های بین المللی تشکیل می‌دهند، از مبدأ فرودگاه آتاتورک انجام می‌پذیرد. در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۲ میلیون مسافر از این فرودگاه تردد کرده‌اند. این، برای اولین بار در دنیا است که فرودگاهی چنین امکاناتی را در اختیار نابینایان قرار می‌دهد. این امکان در حال حاضر به طور کامل راه اندازی شده و برای مسافران نابینا قابل استفاده است.

 

ایران سپید: دیوار بی اعتمادی را درک میکنم

در جلسات مجمع عمومی شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان «چاووش»، حسین نحوینژاد، معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور میهمان نمایندگان تشکلهای نابینایان و کم بینایان شد. در این جلسه، نحوینژاد در جریان مسائل و دغدغه های تشکلهای نابینایان قرار گرفت. در ابتدای جلسه، معاون توانبخشی سازمان بهزیستی به وجود دیوار بی اعتمادی میان معلولان و مسئولان اشاره کرد و اظهار داشت: من این دیوار بی اعتمادی میان معلولان و مسئولان را کاملاً درک میکنم، اما معتقدم که همه ما دارای یک نگرش و بینش هستیم. ممکن نیست کسی در بهزیستی خدمت کند، اما نگاهی روز گذران داشته باشد. اما ما با تهدیدهایی مواجهیم. ما در سازمانی فعالیت میکنیم که زیر مجموعه وزارتخانه بزرگیست که همه از آن توقع و انتظار دارند و به همین علت، معلولان و مسائل آنها مغفول واقع میشود. خود سازمان هم درگیر موضوع داغ آسیبهای اجتماعیست و باز همین موضوع مسائل توانبخشی معلولان را به حاشیه میبرد. از طرفی، معاونت توانبخشی هم با انواع مسائل مثل افراد دارای معلولیت شدید درگیر است. در کنار اینها، خانواده ها و کارمندانی که فعالیت میکنند هم هستند. خب حل تمام این معضلات نیازمند نوعی هنر است که از همه ما بر میآید، اما هنری که هارمونی یک ارکستر را تنظیم کند. ما از این هنر حمایت میکنیم. نحوینژاد فعالیتهای شبکه ای تشکلها را یکی از مظاهر هنر مد نظرش دانست: من چندان به وجود تشکلهای دولتی قائل نیستم. معتقدم پرهیز از واگرایی و رویکرد همگرایی با در نظر گرفتن سلایق مختلف، میتواند ارکستری که مد نظر من هست را به بهترین شکل هدایت کند. همین فعالیتهای شبکه ای تشکلهای نابینایان قابل توجه است. دولت هم به عنوان عضو کوچک، این فعالیتها را همراهی میکند. وی به حفظ مرکز رودکی اشاره کرد و اظهار داشت: من سعی کردم با چنگ و دندان مرکز رودکی را حفظ کنم. از طرفی، ما کارگروه نابینایان را داریم که با وجود روند کندش، فعالیت میکند. نحوینژاد نابینایان را رسانه ایترین گروه معلولان عنوان کرد: به نظر من نابینایان رسانه ایترین گروه از معلولان هستند؛ همین حضور در رادیو با برنامه ای مثل «شش نقطه» یا وجود روزنامه ایران سپید، نمونه های قابل توجهیست. وی ادامه داد: یکی از رویکردهای سازمان ملل، ظرفیت سازیست؛ یعنی بر هنر لابیگری تکیه میکند. منظورش این است که پولی به تشکلها داده نشود، بلکه با استفاده از هنر لابیگری بتوانند به اهدافشان برسند. مگر باغچه بان یا خزائلی یا نامنی پول دریافت کردند؟ اتفاقاً این بزرگان با استفاده از همان هنر لابیگری موفق شدند خواسته هایشان را مطرح کرده و به هدفشان دست یابند. امروز ده ها و صدها از این افراد داریم و نیازی به تأیید بندپیها، نحوینژادها و عبد اللهزاده ها نیست. در امر آموزش، چرا فقط باید به برخی رشته های علوم انسانی تکیه شود؟ به نظر من باید تفکرات را به سمت رشته های دیگر هم سوق داد. چرا در بحث تجهیزات خود تشکلها دارای شرکت دانش بنیان نیستند؟ چرا همین مدارس و مراکز نابینایان با نظارت تشکلها اداره نمیشوند؟ در حال حاضر ما ۱۴ مرکز خانواده و کودک نابینا و کم بینا داریم که کافی نیست. چرا خود تشکلها در شهرهای مختلف این مراکز را دایر نمیکنند؟ قطعاً از این اقدامها، نهادهایی مثل شهرداری و سازمان بهزیستی حمایت میکنند. نحوینژاد در ادامه به مواردی که از سوی نمایندگان تشکلها مطرح شد، پاسخ داد. وی با اشاره به بودجه محدود سازمان اظهار کرد: مرحوم فیاضبخش سازمان بهزیستی را مختص رسیدگی به امور معلولان پایه گذاری کرد، اما امروز مسائلی مثل آسیبهای اجتماعی که خود نیازمند دو وزارتخانه است، کودکان خیابانی، معتادان و… بر دوش این سازمان نهاده شده. حال آن که بودجه کل سازمان ۲۰۰۰ میلیارد است؛ رقمی که ابتدا زیاد به نظر میرسد، اما با توجه به این که بودجه کل سازمان معادل ۶ دهم بودجه سال است، واقعاً پاسخگوی این همه نیاز نیست. ضمن این که همین بودجه در دو بخش اجتناب پذیر و اجتناب ناپذیر صرف میشود. بخش اجتناب ناپذیر مثل مستمریهاست که نمیشود به زمان دیگری موکول کرد و بخش اجتناب پذیر مربوط به پرونده هایی مثل توانمند سازیست که به آخر سال موکول میشود. وی در خصوص اشتغال نیز اظهار داشت: به نظر من مانعی در بحث اشتغال نیست؛ اگر شما پروژه ای تعریف کنید، وام آن را ما تأمین میکنیم، اگر بانکها هم مشکل ایجاد کردند، پیگیری میکنیم. البته من جوابگوی اشتغال نیستم، اما از آنجا که مدافع حقوق شما هستم، در صورت تعریف شغل از طرف شما، وام آن را از آقای عبد اللهزاده، مسئول اشتغال میگیرم. بر اساس این گزارش، تأمین تجهیزات نابینایان، موضوع نویسه خوان نوری و مناسب سازی اتوماسیون اداری برای نابینایان، افراد بازمانده از تحصیل، طرح توانمند سازی در شهرستانها، از جمله مواردی بود که نحوینژاد به آنها پاسخ داد.

 

ایران سپید: پیگیری، تفاهمنامه با دانشگاه پیام نور فعلاً منتفی است

طی تماسهای شما خوانندگان ایران سپید مبنی بر اتمام تاریخ تفاهمنامه دانشگاه آزاد اسلامی با سازمان بهزیستی کل کشور و همچنین عدم پاسخگویی مسئولان دانشگاه پیام نور در خصوص تفاهمنامه با سازمان بهزیستی، پرسشهایی مطرح کردید. ما نیز بر آن شدیم تا جواب این سؤالها را از مسئولان سازمان بهزیستی دریافت کنیم. بر همین اساس گفتگویی را با دبیر ستاد امور دانشجویان بهزیستی کل کشور ترتیب دادیم. علی همتی از تمدید تفاهمنامه میانه سازمان بهزیستی و دانشگاه آزاد اسلامی خبر داد وگفت: خوشبختانه چند سالی است که این تفاهمنامه میان ما و دانشگاه آزاد منعقد شده و همکاری خوبی از طرف هر دو گروه شکل گرفته است و با اتمام تاریخ این تفاهمنامه که پایان سال 96 است، دوباره زمان آن را تمدید خواهیم کرد. همتی در پاسخ به سؤال دیگر ما مبنی بر سرنوشت تفاهمنامه میان دانشگاه پیام نور و بهزیستی پاسخ داد: متأسفانه نتوانستیم ارتباط خوب و مؤثری با این دانشگاه مثل دانشگاه آزاد برقرار کنیم. آن چه از ظاهر امر پیداست، آنها از امضای تفاهمنامه پشیمان شدند و حاضر به همکاری با سازمان بهزیستی کل کشور نیستند. دبیر ستاد امور دانشجویان بهزیستی کل کشور افزود: در حال حاضر ما 50 الی 70 درصد از شهریه دانشجویان دانشگاه پیام نور و علمی-کاربردی را پرداخت میکنیم، اما نتوانستیم ارتباط مستقیمی با این دانشگاه ها برقرار کنیم. تنها دانشگاهی که مددجویان بهزیستی و افراد دارای معلولیت میتوانند به صورت رایگان از آن بهره مند شوند، فقط دانشگاه آزاد اسلامی است. همتی در پایان صحبتهایش بیان کرد: با توجه به بودجه محدود سازمان بهزیستی و تعداد بالای دانشجویان تحت پوشش این سازمان، نمیتوانیم شهریه دانشجویانی که در دانشگاه های دیگر مشغول به تحصیل هستند  را کامل پرداخت کنیم. به همین جهت سازمان فقط میتواند 50 الی 70 درصد شهریه را به این دانشجویان ارائه دهد.

 

 ایران سپید: محرومیت مضاعف نابینایان و کمبینایان شهرهای کوچک

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه ششم آبان ایران سپید نوشت: برگزاری مجمع عمومی شبکه تشکلهای نابینایان و کمبینایان کشور(چاووش) در هفته گذشته فرصتی بود برای بروزرسانی اطلاعات تشکلهای عضو به ویژه سمنهای شهرستانها متأسفانه بررسی اطلاعات به روز شده افزون بر اخبار و اطلاعات دیگر رسیده حاکی از محرومیت و وضعیت نامناسب مضاعف نابینایان و کمبینایان ساکن شهرهای کوچک است به عنوان مثال تعدادی از سمنهای نابینایان در شهرهای مختلف عملاً در چند سال گذشته منفعل بوده و حتی منحل شده اند برخی دیگر از تشکلهای به علت عدم تمدید مجوز یا عدم برگزاری انتخابات هیأت مدیره در موعد مقرر عملاً فاقد اعتبار قانونی برای فعالیت هستند و این امر مبین انفعال شدید نابینایان و کمبینایان عضو این تشکلها در شهرهای کوچک است برخی تشکلها عملا ً فاقد دفتر و مکان هستند و تنها مفر برقراری ارتباط با آنها شماره تلفن همراه فردی است که خود را مدیر عامل آن تشکل میداند. البته تشکلی که عملاً نه هیأت مدیره دارد و نه بدنه ای برای فعالیت متأسفانه تماس با برخی مسئولان این سمنها حاکی از فقر شدید اطلاعاتی آنان بود. نمونه های داشتیم که فکر میکردند چون مجوز فعالیت آن تشکل دائمی است این امر به معنای دائمی بودن هیئت مدیره آن تشکل است. همه این اطلاعات مبین تصویری نامطلوب از وضعیت نابینایان و کمبینایان در شهرستانهاست درست جاهایی که به علت محرومیت بیشتر باید تشکلهای فعالتر و اثر گذارتر داشته باشند. علل این امر مختلف است از جمله مهمترین آنها میتوان به عدم نظارت سازمانهای صادرکننده مجوز از جمله بهزیستی و فرمانداریها بر فعالیت تشکلها اشاره کرد علت دیگر انفعال خود نابینایان عضو است که فقط رأی میدهند و میروند خانه هایشان تا انتخابات بعد، البته شبکه چاووش بنا دارد خود در این زمینه فعال شود و در خصوص فعالیت تشکلها نظارت داشته باشد. این مشکل کوچک نیست باید حل آن در دستور کار قرار گیرد.

 

ایران سپید: حال و روز این روزهای صفحه خوان Microsoft

از سال ۲۰۰۰ به این سو، یکی از صفحه خوانهایی که شرکت Microsoft طراحش است و در هر نسخه ای از ویندوز هم در دسترس کاربران قرار گرفته صفحه خوان Narrator است. صفحه خوانی که پیشترها اصولاً همه کاربران به عنوان تیر آخر رویش حساب میکردند و هر جا که دیگر صفحه خوانهایشان مثل JAWS و NVDA از کار میافتاد به سراغش میرفتند. Narrator هم با آن صدای عجیب غریبش که با اسم Microsoft Sam  در ویندوز عرضه شده بود، تو گویی از خوابی عمیق بیدار میشد تا به وظیفه اش عمل کند.    Narrator البته کاربرد دیگری هم داشت و آن هم این بود که اصولاً میتوانست در عمیقترین لایه های ویندوز که صفحه خوانها نمیتوانستند کارمان را راه بیاندازند، صفحه ها را به شکلی دست و پا شکسته بخواند. بخشهایی مثل مراحل پایان نصب ویندوز یا درایورها.  Microsoft اما به این حد از دسترسپذیری بسنده نکرده و خوشبختانه نسخه به نسخه این صفحه خوان را ارتقا داده است. در ویندوز هفت صدایی نسبتاً قابل قبول را در Narrator استفاده کرده و در نسخه تازه ویندوز یعنی ویندوز ۱۰ هم صفحه خوانی را که پیشتر صرفاً در وقت ناچاری مورد استفاده قرار میگرفت، به صفحه خوانی کاملاً قابل استفاده تبدیل کرده است. اگر قصد بروزرسانی ویندوزتان به نسخه ده را دارید حتماً به خاطر داشته باشید که پیش از آغاز فرایند بروزرسانی narrator را فعال کنید تا بعد از بالا آمدن نسخه جدید، صفحه خوان شروع به حرف زدن بکند. اگر این کار را نکردید هم هیچ جایی برای نگرانی نیست؛ چرا که به سادگی میتوانید با فشردن کلیدهای windows + CTRL + Enter، صفحه خوان را فعال کنید. صداهایی که Microsoft برای Narrator در ویندوز ۱۰ استفاده کرده بسیار مطلوب است و علاوه بر این، صداهایی هم برای موقعیتهایی مثل باز شدن لینک یا فعال کردن دکمه اختصاص داده است. آنچه در Narrator دیده میشود بیشتر ما را به یاد Voice over در mac میاندازد. کلید capslock به عنوان کلید مخصوص Narrator انتخاب شده و بیشتر فرمانهای Narrator با ترکیب این کلید با سایر کلیدها ساخته میشود. Scan mode، امکان دیگری است که به Narrator اضافه شده است. در این حالت که با insert + space فعال میشود و به صورت پیشفرض غیر فعال است، کاربران میتوانند با استفاده از این ترکیب آنرا فعال کنند. در پی فعال کردن Scan mode، کاربران نابینا میتوانند درست مثل سایر صفحه خوانها با استفاده از کلیدهایی مثل h یا t در بخشهای مختلف اینترنت حرکت کنند. Narrator  به جایگاهی رسیده که میتوان آن را به عنوان صفحه خوان اول در نظر گرفت. البته به شرط آن که بتوان امکان پشتیبانی از نرم افزارهای مختلف را به آن اضافه کرد. درست مثل آنچه که در NVDA بر عهده افزونه ها یا در JAWS بر دوش script ها گذاشته شده است.

 

ایران سپید: تحصیل 123 هزار دانشآموز تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش استثنایی

مجمع تشکلهای نابینایان و کمبینایان روز چهارشنبه به کار خود پایان داد. این تشکل در آخرین برنامه خود، میزبان محسن غفوریان، معاون سازمان آموزش و پرورش استثنایی بود. غفوریان در این جلسه با شنیدن مشکلات و مسائل دانشآموزان استثنایی به سؤالات افراد حاضر در جلسه پاسخ داد. وی در ابتدای سخنانش از این که در جمع نابینایان حضور دارد، ابراز خوشحالی کرد و این جلسات را از چندین جهت مفید دانست و گفت: با تشکیل این جلسات میتوانیم از نزدیک مشکلات و محدودیتها را شناسایی کنیم و بگوییم چه کارهایی در حال انجام است. همچنین در این جلسات با تعامل میتوانیم از دوستان نیز کمک بگیریم و در صدد رفع مشکلات برآییم. غفوریان با ارائه آماری از تعداد دانشآموزان مدارس استثنایی کشور گفت: سازمان آموزش و پرورش استثنایی حدود 123 هزار دانشآموز با نیاز ویژه را تحت پوشش خود دارد که از این تعداد، 73 هزار در مدارس استثنایی و 52 هزار نفر نیز در مدارس تلفیقی مشغول تحصیل هستند. ما باید آمار بیش از این داشته باشیم، چرا که تعداد دانشآموزان موجود در سطح کشور بیش از این است. اگر آمار بین المللی را در نظر بگیریم، باید حدود 500 هزار دانشآموز را تحت پوشش داشته باشیم. دلایل متفاوتی برای این نقص وجود دارد که برخی از آنها از دست ما خارج است. رفع این محدودیت نیاز به برنامه ریزی و همکاری سازمانهای متولی، مانند وزارت بهداشت و درمان، بهزیستی، سازمان آمار و ثبت احوال است. چرا که شناسایی در زمان مناسب این بچه ها از اهمیت ویژه برخوردار است. سازمان آموزش و پرورش استثنایی نیز طبق اساسنامه ای که دارد، انجام وظیفه و خدمت رسانی میکند. اصولاً بهترین خدمات، همان خدمات به هنگام است. معاون سازمان آموزش و پرورش استثنایی با اشاره به مدیریت غیر متخصص در سالهای گذشته، گفت: متأسفانه در یک دوره که هشت سال طول کشید، سازمان به دست افرادی اداره شد که تخصص لازم را در این زمینه نداشتند. عدم مدیریت در سطوح ارشد سازمان منجر به این بود که خیلی مسائل مهم در اولویت قرار نگیرد. حتی طی چند سالی سازمان کارشناس نابینایان نداشت. از مشکلات عمده ما، دیر کرد کتب تحصیلی دانشآموزان نابینا بود. این مسأله با آن که سازمان چاپخانه بریل دارد، وجود داشت. در حال حاضر این مشکل به صورت کامل رفع شده. در موضوع کتب درسی، در سال 94 و 95 و 96 تمام دانشآموزان کتب درسی را به موقع دریافت کردند و چیزی غیر از این، واقعیت ندارد. همان طور که میدانید، آمار دانشآموزان در سیستم صناد ثبت میشود و هر کس که در این سیستم ثبت نام و نوع معلولیت خود را مشخص کند، ما تمامی کتب و هر آن چیز که نیاز داشته باشد را پیشبینی میکنیم و در اختیارش قرار میدهیم. به کمک این سیستم، ما مشکل توزیع کتب درسی را به طور کامل رفع کردیم. امسال 156 عنوان کتاب را بریل و 56 عنوان را صوتی کردیم. در خصوص کتب درسی وارد تکنولوژیهای جدید هم شدیم؛ به این صورت که بیش از هزار دستگاه تبلت به دانشآموزان نیمه بینا دادیم و برای دانشآموزانی که نمیتوانستند از تبلت استفاده کنند، کتاب درشت خط آماده کردیم. محسن غفوریان در ادامه به سؤالی در مورد آموزش افراد بزرگسال پاسخ داد و گفت: در این خصوص ما دو شیوه را مطالعه و بررسی کردیم. با نهضت سوادآموزی وارد مذاکره شدیم و در حال حاضر در مرحله امضای تفاهمنامه هستیم. یکی از سیاستهای اصلی ما توجه به آموزش بزرگسالان با نیازهای ویژه است که انشا ا… با توجه به این تفاهمنامه، این عزیزان بتوانند از مجاری نهضت سوادآموزی تحصیل کنند. مبحث دیگری که در سازمان در حال مطالعه است، آموزش بزرگسالان با نیازهای ویژه به صورت رسمی مانند آموزش عادی دانشآموزان معلول است. غفوریان در ادامه با اشاره به موضوع بریلآموزی گفت: در سال جاری ما نهضت بریلآموزی را در کشور پایه گذاری کردیم. در این زمینه بسته های آموزشی را تولید کردیم. این بسته ها را به صورت رایگان در اختیار تمام معلمان و دانشآموزان قرار دادیم؛ به این صورت که حروف الفبای فارسی را همراه با صداهای هر حرف در کنار شکل بریل آن در یک صفحه پلاستیکی آورده ایم. همچنین از سال گذشته کارگاه هایی را برگزار کردیم که امسال آنها را گسترش دادیم. همچنین در دانشگاه فرهنگیان در مقطع کارشناسی، واحدهای مربوط به کودکان استثنایی را تغییر دادیم و مواد آموزشی لازم مانند بریلآموزی را به آنها اضافه کردیم. غفوریان در مورد آموزش تلفیقی گفت: در آموزش تلفیقی برای معلمان در مدارس عادی سه بسته آموزشی تهیه کردیم. این بسته ها شامل شناساندن تفاوتهای فردی دانشآموزان، شیوه های آموزشی دانشآموزان و آموزش دانشآموزان دیرآموز است. همچنین کارگاه هایی را تدارک دیدیم که در آنها مدرس آموزش فراگیر تربیت خواهیم کرد. غفوریان با اشاره به افزایش آمار قبولی دانشآموزان استثنایی در کنکور گفت: کلاسهای تقویتی و کنکور ما با همکاری خود معلمین مدارس و مؤسسه قلمچی چند سالی است که اجرا میشود و آمار قبولی ما افزایش داشته؛ ما در سال گذشته 350 نفر و امسال حدود 400 نفر قبولی در مراکز و مؤسسات آموزش عالی داشتیم. وی با اشاره به توسعه فراگیر سازی در بخش نابینایان گفت: سیاست ما توسعه مدارس شبانه روزی نیست؛ به نظر من این اشتباه است که دانشآموزی را از یک شهرستانی به شهرستان دیگر ببریم. همان طور که میدانید نظارت و رسیدگی به دانشآموزان سنین پایین دور از پدر و مادر در مدارس شبانه روزی کار درستی نیست. همچنین این بدان معنا نیست که ما مدارس شبانه روزی را بسته باشیم. ما در مناطقی که امکان تشکیل کلاس نداشته باشیم یا هر مسأله دیگری، مدارس شبانه روزی را خواهیم داشت. در حال حاضر هزار و پانصد و سی و شش نفر در 25 مدرسه شبانه روزی ما درس میخوانند.

مدارس تلفیقی مناسب سازی میشوند.

وی به سؤالی مرتبط با انتخاب رشته دانشآموزان اشاره کرد و گفت: ما در سال جاری در بحث انتخاب رشته دانشآموزان، مخصوصاً در مدارس تلفیقی ورود پیدا کردیم و بخشنامه های لازم در این مورد صادر شده است. متأسفانه به دلیل عدم آگاهی مدیران مدارس عادی، بعضی اوقات بچه ها به رشته هایی هدایت میشدند که هیچ امکانات پشتیبانی برایشان وجود نداشت. این باعث میشد پس از خروج از مدارس برای اشتغال هم با مشکل رو برو شوند. در حال حاضر رشته ها با توجه به توانایی دانشآموزان متناسب شده اند. همچنین ما به دنبال این هستیم تا رشته موسیقی را در گردونه رشته های آموزش و پرورش استثنایی وارد کنیم که تقریباً در حال انجام است. وی در خصوص مناسب سازی مدارس توضیح داد: برای مناسب سازی از سال 93 با سازمان نوسازی و تجهیز مدارس کشور یک طرح پژوهشی را آغاز کردیم. خوشبختانه این طرح مصوب شده است. طبق این طرح، مناسب سازی مدارس ویژه، یعنی مدارسی که از زمان حال به بعد ساخته میشوند، بر طبق نقشه های کارشناسی شده ساخته میشوند و مدارس عادی که ساخته میشوند باید اصول مناسب سازی در آنها رعایت شده باشد. در کنار آن همچنین طرح دیگری در سازمان آموزش و پرورش استثنایی در حال اجراست که بخشنامه آن تا چند روز دیگر ابلاغ خواهد شد، تحت عنوان مدارس بدون مانع. یعنی خیلی ساده و راحت به مدیران مدارس عادی اطلاعاتی در مورد مناسب سازی میدهیم که آنها بدانند برای مناسب سازی و رفع نقاط پر خطر و ایجاد دسترسی راحت چه کارهای آسانی را میتوانند انجام دهند. مثلاً یک رمپ با چه هزینه اندکی در مدرسه ساخته میشود و از این دست کارها. حدود سه ماه گذشته نیز در شورای معاونین آموزش و پرورش آقای دکتر قدمی، رئیس محترم سازمان پیشنهادی دادن که وزیر وقت دستور دادند در هر منطقه آموزش و پرورش در مدارس پذیرا به صورت ضرب الاجل مناسب سازی صورت گیرد که آمار این مدارس را ما به نوسازی داده ایم. غفوریان در مورد آموزش مهارتهای زندگی در مدارس استثنایی توضیح داد: در مورد مهارتهای زندگی، اعتراف میکنم که کار کردیم، اما کافی نیست. ما آماده ایم در این زمینه با تشکلهای فعال همکاری کنیم. آموزش درسی بخشی از وظیفه سازمان است، وظیفه دیگر ما این است که دانشآموزانمان را به یک کفایت اقتصادی و اجتماعی برسانیم. وی درباره دیگر فعالیتهای این سازمان گفت: به تازگی ما وارد چاپ و مناسب سازی مجلات رشد دانشآموزی شدیم و در حال حاضر مجله رشد بریل برای دانشآموزان نابینا چاپ میشود. در این زمینه هم اگر روزنامه ایران سپید پیشنهادی دارد، ما استقبال خواهیم کرد. غفوریان در پاسخ به سؤال حاضران در مورد مجوز راه اندازی مراکز غیر دولتی برای آموزش دانشآموزان نابینا گفت: در حال حاضر 110 مرکز مشکلات ویژه یادگیری و 45 مدرسه غیر انتفاعی در حوزه دانشآموزان استثنایی فعالیت میکند. شما برای تأسیس مدارس غیر انتفاعی یا آموزشگاه علمی آزاد میتوانید درخواست خود را ارائه دهید. تأسیس مدرسه شرایطی دارد که در مورد دارا بودن تمام موارد، مجوز اعطا خواهد شد. معاون آموزش سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور در مورد استخدام معلولان در سازمان آموزش و پرورش استثنایی گفت: چه خوب است که نگاهمان فراگیر شود. چرا باید این تفکر را داشته باشیم که یک نابینا فقط باید در مدارس استثنایی تدریس کند. ما در حال حاضر اساتیدی داریم که در دانشگاه ها تدریس میکنند. ما باید کاری کنیم تا فارغ التحصیلان ما وارد جامعه شوند و این جامعه فقط آموزش و پرورش استثنایی نیست. وی در مورد سه درصد سهمیه استخدامی معلولان در آموزش و پرورش استثنایی گفت: در حال حاضر ما بالای سه درصد در آموزش و پرورش استثنایی جذب داریم. به این موضوع نیز افتخار میکنیم. غفوریان در مورد آخرین سؤال که مربوط به محدودیتهای ایجاد شده برای آزمون استخدامی بود، گفت: برای ورودیهای آزمون استخدامی شاخصهایی گذاشته شد و این مصوب شورای عالی است؛ البته پس از سر و صداهایی که پیش آمد، برخی شاخصها حذف شد. بر روی این موضوع باید کار شود و ما در این مورد مکاتبات زیادی انجام دادیم و خیلی جاها نیز موفق شدیم. در ادامه این جلسه کارشناسان مهمان از سوی آموزش و پرورش استثنایی مواردی به صورت جامع و کامل توضیح دادند.

 

ایران سپید: ثبت نام سه کاندیدا برای ریاست فدراسیون نابینایان

دوران چهار ساله ریاست محمدرضا مظلومی، رئیس فدراسیون نابینایان و کمبینایان 55 روز دیگر به پایان میرسد. محسن جعفری، دبیر فدراسیون و دبیر مجمع برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون نابینایان در مصاحبه با ایران سپید گفت: سه کاندیدا برای ریاست این فدراسیون ثبت نام کرده اند که اسامی آنها برای تعیین صلاحیت، به وزارت ورزش و جوانان ارسال شده است. تا زمانی که حراست وزارت ورزش این نفرات را تأیید نکند، نمیتوانیم اسامی آنها را اعلام کنیم. بر اساس قانون، ریاست آقای مظلومی 27 آذر به پایان میرسد، اما از آنجا که در آن زمان فدراسیون درگیر دو تورنمنت بزرگ، یعنی مسابقات پاراآسیایی جوانان در امارات و مسابقات آسیایی فوتبال نابینایان در مالزی است، انتخابات پس از این تاریخ برگزار خواهد شد. بر اساس اعلام وزارت ورزش و جوانان، تا پایان دی ماه، مجمع انتخاباتی ریاست ده فدراسیون باید برگزار شود که فدراسیون نابینایان نیز یکی از آنهاست. جعفری در پایان گفت: نهایتاً تا یک ماه آینده تعیین صلاحیتها به پایان میرسد و طبق قانون، یک هفته قبل از برگزاری مجمع، کاندیداها میتوانند تبلیغات خود را آغاز کنند. بر اساس پیگیریهای ایران سپید، دو کاندیدای دیگر که یکی از آنها همواره در ادوار گذشته نامزد ریاست میشده و رأی چندانی را نیز به دست نمیآورده است، رقبای جدی برای محمدرضا مظلومی محسوب نمیشوند. بنا بر این، از همین حالا میتوان ریاست فعلی فدراسیون نابینایان که سابقه 25 سال ریاست بر هیأت ورزشی نابینایان استان تهران را نیز در کارنامه دارد، سکاندار این فدراسیون در چهار سال آینده دانست. در خصوص عملکرد کمی و کیفی محمدرضا مظلومی در چهار سال گذشته، با نزدیک شدن به انتخابات مجمع، بیشتر خواهیم نوشت و کارنامه او را مورد ارزیابی قرار خواهیم داد.

 

ایران سپید: آرزومند تشکیل فدراسیون معلولان هستم

در جلسه مجمع عمومی و عادی شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان کشور «چاووش»، زهرا ساعی، نماینده تبریز و رئیس فراکسیون معلولان در مجلس دهم شورای اسلامی، در جمع نمایندگان تشکلهای نابینایان حضور یافت. بر اساس این خبر، در ابتدای جلسه، سهیل معینی، مدیر عامل انجمن باور و مدیر مسئول روزنامه ایران سپید، تیتروار، برخی موارد مد نظر نمایندگان تشکلهای نابینایان و کم بینایان کشور را مطرح کرد. وی تشکیل شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان را، یکی از مهمترین امتیازات جامعه نابینایان نسبت به سایر گروه های معلول عنوان کرد و اظهار داشت: در واقع شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان، صدای نابینایان است که با دولت و مجلس به منظور رسیدگی به مسائل و دغدغه های جامعه هدف وارد گفتگو میشود. برگزاری جلسات مدون با فراکسیون معلولان با حضور ریاست فراکسیون به منظور ارائه خوراک فکری از سوی نمایندگان تشکلهای معلولان، درخواست الحاق ۲۸ ماده جدا شده از لایحه به عنوان متمم در حین بررسی لایحه حمایت از معلولان از سوی نمایندگان دولت، درخواست گزارش عملکرد ۲۸ ماده یا همان تصویبنامه ابلاغیه دولت از سوی نمایندگان مجلس در زمان بررسی بودجه سال ۹۷ در آذر ماه جاری، استفاده از ظرفیت نظارتی مجلس بر کل قوانین معلولان به منظور جلوگیری از برخی انحراف معیارها، از اهم مواردی بود که سهیل معینی به نمایندگی از جانب نمایندگان تشکلهای نابینایان کشور مطرح کرد. در ادامه، ساعی ضمن ابراز امیدواری از نزدیک شدن جامعه به استانداردهای جهانی که برازنده معلولان است، اظهار کرد: این یکی از مهمترین خواسته های ماست که به استانداردهای جهانی نزدیک شویم که برازنده معلولان است. اما به علت پاره ای معذوریتها و محدودیتها و آشفتگیهایی که با آنها مواجه هستیم، متأسفانه امکان حضور در جمع شما کمتر شده است. شاید منِ ساعی علاقه مندتر باشم برای حضور و تعامل با جامعه معلولان، اما به قدری کار و دغدغه در حوزه های مختلف مواجهیم که از ساعت ۶ صبح تا یک شب، درگیر آنها هستیم و هنوز رضایت کامل را به دست نیاورده ایم. نماینده تبریز در ادامه، وجود شبکه تشکلهای نابینایان و کمبینایان را، نیروی تسهیل کننده در پیگیری امور معلولان عنوان کرد: من وقتی شنیدم که نابینایان اقدام به تشکیل چنین شبکه ای کرده اند، خیلی خوشحال شدم؛ چرا که وجود این شبکه، کار ما را در بحث پیگیری حقوق معلولان آسان میکند. من در طول این چند ماه که فراکسیون تشکیل شده، تماسهای زیادی از سوی گروه های مختلف معلولان دریافت میکنم که همگی تقاضای دیدار دارند، اما این امر به سادگی میسر نیست. اینجاست که وجود شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان میتواند واسطه خوبی برای بررسی و پیگیری مسائل مختلف گروه های معلول باشد. رئیس فراکسیون معلولان در بخش دیگری از صحبتهایش، به دست اندازهایی که لایحه در مسیر خود در آنها افتاده اشاره کرد و اظهار داشت: واقعاً نمیدانم چرا در طول این سالها، این لایحه با دست اندازهایی مواجه شده، البته از تلاشهای سازمان بهزیستی سپاسگزارم، اما از این که موارد مهمی را لحاظ نکرده اند، از دوستان سازمان گله مندم. با این حال امیدوارم با تلاشهای شما و پیگیریهای ما، بتوانیم گامهای مثبتی برداریم که این لایحه تا آن جا که امکانش است، به صورت منطقی تصویب شود. وی اظهار داشت: یکی از مهمترین اقدامات فراکسیون معلولان، تشکیل کمیسیونی مشترک از کمیسیونهای اجتماعی و بهداشت و درمان مجلس است که نقطه مثبتی در زمینه بررسی لایحه محسوب میشود. ساعی در پایان، ابراز امیدواری کرد که به زودی فدراسیون معلولان کشور تشکیل شود: من واقعاً این امید را دارم که به زودی فدراسیون معلولان کشور، متشکل از تشکلهای گروه های مختلف معلولان تشکیل شود تا مطالبات جامعه هدف، از جمله اشتغال به شکلی مدون پیگیری و بررسی شود.

 

وبسایت پارالمپیک: شرکت 12 دو و میدانیکار نابینا در امارات

علی اصغر هادیزاده، سرپرست انجمن دو و میدانی نابینایان گفت: حضور ده نفر در بخش پسران و دو نفر در بخش دختران برای شرکت در بازیهای پاراآسیایی جوانان نهایی شده است. ملیپوشان اعزامی، در مواد دوها، پرشها و پرتابها رقابت خواهند کرد. وی درباره برگزاری اردوهای آمادگی تیم اعزامی به بازیهای پاراآسیایی جوانان در امارات اظهار داشت: افراد اعزامی، تمرینات آمادگی خود را به صورت غیر متمرکز و تحت نظر مربیان خود در شهرستانها انجام میدهند و از آنجا که اکثر ورزشکاران دانشآموز هستند، میتوان تنها یک اردو را برگزار کرد که این اردو، متصل به اعزام بوده و از 10 تا 17 آذر برگزار خواهد شد. اسامی ملیپوشان اعزامی به رقابتهای پاراآسیایی امارات به شرح زیر است: مهرداد نجفی، محمدرضا اقبالی، مهدی سیاری، امیرحسین علیپور، علیرضا غوری، علی ملکی منصور، محمد مشهدی، مهرداد مرادی، عبد الکریم زیارتزاده، علیرضا ایزدی، هاجر صفرزاده و فاطمه صفاری. علی اصغر هادیزاده به عنوان سرمربی، سهراب اسدی و هاشم حاصلی به عنوان مربی در کنار تیم حضور دارند.

 

فدراسیون نابینایان: فوتبال نابینایان نیاز به اسپانسر دارد

سخن از احمدرضا شاهحسینی، عضو تیم ملی فوتبال نابینایان ایران است که در مسابقات پارالمپیک ریو به همراه دیگر دوستانش برای نخستین بار مدال نقره بازیهای پارالمپیک فوتبال نابینایان را به ارمغان آورد. وی اصالتاً از اهالی شهرستان سپیدان استان فارس و ساکن شیراز است.

 

در کارنامه شاهحسینی، دو عنوان قهرمانی و دو عنوان نایب قهرمانی در آسیا، نایب قهرمانی در پارالمپیک، پنج بار آقای گلی و چهار قهرمانی در مسابقات قهرمانی کشور، آقای گلی در قاره آسیا و کسب عنوان فنیترین فوتبالیست نابینای آسیا دیده میشود. در ادامه، مصاحبه با این فوتبالیست موفق نابینا را بخوانید: – از موفقیت در ریو بگویید و چه عاملی را سبب این موفقیت میدانید؟

 

فوتبال نابینایان در ایران، کمتر از ده سال سابقه دارد و رقابتهای ریو، دومین تجربه شرکت در مسابقات پارالمپیک برای ما بود. این در حالی است که برزیل 6 دوره قهرمان مسابقات پارالمپیک است. قرار گرفتن ایران در مقابل برزیل موفقیت چشمگیری برای فوتبال نابینایان ایران و حتی آسیا محسوب میشود. اگر حمایتها از فوتبال نابینایان بیشتر شود، این تیم میتواند عنوان قهرمانی در پارالمپیک توکیو 2020 را نیز به دست آورد و با مدال طلا به ایران بازگردد. تیم ملی فوتبال نابینایان ایران از سال 86 تا کنون، در 11 مسابقه بین المللی شرکت کرده که در 9 مسابقه موفق به کسب مدال شده است. این نشان میدهد که این رشته، ظرفیت زیادی دارد که باید مورد حمایت قرار گیرد. – مسابقات باشگاهی فوتبال پنج نفره در ایران را چطور ارزیابی میکنید؟ به طور کلی، دو مسابقه در داخل کشور برای فوتبال نابینایان برگزار میشود. یکی مسابقات قهرمانی کشور است که به طور مداوم از سال 87 توسط فدراسیون نابینایان برگزار میشود. استان فارس تا کنون 4 بار موفق به کسب مقام قهرمانی در کشور شده است.

 

مسابقات لیگ نیز توسط باشگاه ها برگزار میشود که تا کنون سه دوره برگزار شده است. به دلیل مشکلات مالی باشگاه ها و عدم حمایت مالی از این مسابقات، به صورت ضعیف و با حضور 4 یا 5 تیم برگزار میشود. متأسفانه ورزش نابینایان و معلولان در جذب اسپانسر موفق نبوده و بسیاری از افرادی که در رشته های دیگر سرمایه گذاری میکنند، حاضر به حمایت مالی از معلولان نیستند. در این سالها، تنها باشگاه فولاد خوزستان از ورزشکاران فوتبال نابینایان حمایت کرده است. – این مشکل در دیگر رشته های پارالمپیک هم وجود دارد، به نظر شما علت عدم استقبال اسپانسرها از تیمهای ورزشی معلولان چیست؟ شاید نگاه بسیاری این باشد که ورزش معلولان ظرفیت لازم برای سرمایه گذاری را ندارد یا این که تبلیغات مناسبی از این تیمها صورت نمیگیرد. به همین دلیل، ترجیح میدهند در دیگر رشته ها سرمایه گذاری کنند. اما با نتیجه ای که در ریو کسب شد و بازخورد خوبی که داشت، من امیدوارم اسپانسرها در این رشته ها نیز ورود پیدا کنند.

 

وبسایت پکتوس: مناسب‌سازی تمام ایستگاه‌های مترو در هلند برای آسیب دیدگان بینایی

در طول سه سال گذشته Prorail، -شرکت قطار‌های شهری در هلند- انجمن چشم هلند و بیش از دویست شهرداری از شهرداری‌های مناطق مختلف شهر‌های هلند با هم همکاری کرده‌اند تا بالاخره توانستند ایستگاه‌ّای مترو در این کشور را به گونه‌ای مناسب‌سازی کنند که بیش از ۳۵۰ هزار نابینا و کم‌بینای هلندی هم بتوانند مثل سایرین از این وسیله‌ی حمل و نقل عمومی استفاده کنند. در روز سه شنبه سی و یک اکتبر، سر‌انجام عملیاتی که برای دولت هلند چیزی حدود سی میلیون یورو هزینه در بر داشت، به پایان رسید.

در نخستین اقدام، برای مناسب‌سازی ۴۱۰ ایستگاه مترو در سراسر هلند، حدود نود کیلومتر موزاییک برجسته از نوعی که برای نابینایان قابل لمس و برای عابران کم‌بینا قابل رئیت باشد، نصب گردید. این خطوط برجسته متضمن آن است که این افراد از مسیر خود خارج نمی‌شوند.

افزون بر این خطوط برجسته، تمام مسیر‌ها شناسایی شد و بیش از ۸۰۰ تابلو بریل متناسب با این مسیر‌ها تولید شد. نابینایان می‌توانند این تابلو‌ها را در نقاطی مثل آسانسر‌ها، ورودی راه پله‌ها و مسیر‌های خروجی مشاهده کنند. کاربرد این تابلو‌ها هم این خواهد بود که به عابر نابینا اطلاع دهد که آسانسری که سوار شده به کدام سکو ختم خواهد شد یا پله‌ها او را به کدام سکو راهنمایی خواهند کرد. همچنین عابر نابینا می‌تواند به کمک این تابلو‌ها در زمان خروج از ایستگاه متوجه شود که در حال ورود به کدام خیابان است.

کاشی‌هایی با هشدار صوتی هم از دیگر امکاناتی است که به ایستگاه‌های مترو در هلند اضافه شده است. طراحی این کاشی‌ها به گونه‌ای است که وقتی پا یا نوک عصا با آن برخورد می‌کند، صدایی متفاوت با بقیه‌ی کاشی‌ها ایجاد می‌شود و به این ترتیب، نابینا از رسیدن به یک نقطه‌ی خاص، آگاه می‌شود. به عنوان نمونه از این کاشی‌ها در محل‌هایی نظیر مقابل مراکز فروش بلیت یا گِیت‌های ورودی و آغاز یا پایان مسیر‌ها، استفاده شده است.

افزون بر همه‌ی این‌ها، پنج هزار راهنمای صوتی به ایستگاه‌های مختلف اضافه شده و تمام موانع احتمالی هم از سر راه عابران حذف شده است.

این گروه در حال حاضر مشغول مناسب‌سازی پله‌های خروج اضطراری هستند. همچنین در ایستگاه‌های مرکزی شهر‌های Amsterdam, Utrecht, The Hague و Rotterdam, نقشه‌ی برجسته‌ی مسیر‌ها هم طراحی شده و در اختیار مراجعان نابینا قرار گرفته است.

 

ایران سپید: یکی برای همه همه برای یکی

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه 13 آبان ایران سپید نوشت: یادم هست در دهه شصت یکی از بزرگان نظام در پاسخ به انتقادهای مطرح در مورد آن که دولت برای ملت چه کرده است، این طور پاسخ گفتند که: بگویید که ملت برای دولت چه کرده است؟ در این جواب ظرافتی نهفته بود، زیرا بر همه واضح است که دولت منتخب ملت و وظیفه اش خدمت تمام و کمال به ملت است، اما این نکته که ملت برای دولت چه کرده است، مبین این نکته است که اگر دولتی منتخب و برگزیده ملت بود، خب ملت هم باید در شرایط سخت به دولت خود در اداره کشور کمک کند، زیرا در واقع میان دولت و ملت فاصله ای نیست. مشابه این گفت و شنود در شبکه تشکلهای معلولان، از جمله نابینایان و کم بینایان نیز مطرح است. سؤال رایج این است که شبکه برای تشکلهای عضو چه کرده یا میکند؟ طبیعی است شبکه با اراده تشکلهای عضو شکل گرفته است تا نماینده و صدای کل تشکلها و در واقع نابینایان کشور در سطح ملی باشد. تمام درخواستها، نیازها و حقوق شهروندان دارای آسیب بینایی از یک حنجره واحد فریاد و پیگیری شود. شبکه مظهر قدرت تمام انجمنهای نابینایان است که در شهرهای کوچک و بزرگ فعالیت میکنند، اما آنها باید صدای واحدی در پایتخت داشته باشند. اما به طور متقابل تشکلها نیز در قبال شبکه مسئول هستند. تشکلها باید شبکه را پشتیبانی کنند، چه به شکل مادی با پرداخت حق عضویت و چه به شکل معنوی حمایت از شبکه در شهرهای محل فعالیت خود و در سطح کشوری. در واقع تشکلها و شبکه یکی هستند؛ شبکه را خود تشکلها ایجاد میکنند تا به کارهایی بپردازد که انجام آنها در حد و توان تشکلهای محلی نیست. این شبکه در عین استقلال قدرتش ناشی از تشکلهای عضو آن است. بنا بر این حق و تکلیف متقابلی میان شبکه با تشکلهای عضو وجود دارد. روی این فرهنگ فعالیت جمعی باید کار کرد. هیچ فعالیت جمعی به شکل توقعات یکطرفه قابل پیشبرد نیست. اولین لازمه موفقیت فعالیت جمعی، درک روشن از ضرورت چرایی با هم بودن است.

 

ایران سپید: ارزش کار باید فرهنگسازی شود

در مجمع دو روزه عمومی و عادی شبکه تشکلهای نابینایان و کم بینایان کشور «چاووش«، نمایندگان تشکلهای نابینایان میزبان عبد اللهزاده، مسئول اشتغال سازمان بهزیستی کشور و خانم حافظی، مسئول اعتبارات بهزیستی بودند. در این جلسه مثل دیگر جلسات مجمع که مسئولان سازمانهای بهزیستی و آموزش و پرورش استثنایی کشور حضور داشتند، عبد اللهزاده بعد از شنیدن موارد مطرح شده پیرامون موضوع اشتغال و مسکن از سوی نمایندگان تشکلهای نابینایان، ضمن توضیحاتی به آن موارد پاسخ گفت. بر اساس این گزارش، عبد اللهزاده به ایجاد ساختارهای لازم برای عبور از جامعه سنتی به مدرن اشاره کرد و اظهار داشت: در گذشته خصوصاً در روستاها، مشاغل اجدادی بود؛ مثلاً پدر در پدر همه تراشکار بودند. با توسعه شهرنشینی این تعادل به هم ریخت. بنا بر این، باید جامعه ای همگن داشته باشیم تا تعادل برقرار شود. هنوز ما ساختارهای لازم برای گذر از جامعه سنتی به مدرن را فراهم نکردیم. عبد اللهزاده به بحث بیمه ها اشاره کرد و اظهار داشت: قانون بر ۵ سال تأکید میکند. منابع پرداختی سازمان بهزیستی محدود است؛ امکان پرداخت بیش از ۵ سال میسر نیست؛ حتی پشت نوبتی هم داریم. ما خواهش کردیم که در لایحه جدید، در صورت امکان تبصره ای در خصوص خانواده هایی که شرایط لازم را ندارند، ملاحظاتی صورت بگیرد. اما قانون گذار بر این تأکید دارد که فردی که در طول ۵ سال مشغول به کار است و کارفرما از تواناییهای او بهره میبرد، باید در این مدت میزان توانمندیهای خود را به حد اکثر برساند تا جای پایی برای خود پیدا کند که مبادا کارفرما او را از دست دهد. اگر بنا باشد یک فرد مادام العمر از تسهیلات حق بیمه برخوردار شود، به دلیل محدودیت منابع مالی فرد دیگری که در جای دیگر اقدام به کار میکند، از این تسهیلات محروم میشود. وی در خصوص میزان بیمه سهم کارفرمایی اظهار داشت: بیمه سهم کارفرمایی ۲۳ درصد است و ۷ درصد باقیمانده را خود فرد میپردازد؛ یعنی بحث سه درصد بیکاری هم لحاظ شده است. به نظر من، به جای افزایش سهم بیمه کارفرمایی، باید ساختارهای رفاهی جامعه ارتقا یابند تا معلولان از آن تسهیلات بهره مند شوند. عبد اللهزاده به ارزش کار و فرهنگ سازی در بحث اشتغال اشاره کرد: متأسفانه ارزش کار کم شده و همه به دنبال آن هستند یکشبه ثروتمند شوند. حال آن که بزرگان دین ما مثل پیغمبر اسلام یا حضرت علی (ع) کار میکردند. بنا بر این، ارزش کار باید فرهنگ سازی شود. وی در ادامه به قانون جامع حمایت از معلولان اشاره کرد و گفت: سال ۸۳ این قانون با نواقصی که داشت، تصویب شد. در ماده های ۳ و ۷ این قانون، بحث اشتغال معلولان، به ویژه نابینایان و کم بینایان مطرح شده است. متأسفانه بخش خصوصی فرد معلول را به کار نمیگیرد؛ تمکین نمیکند. بهزیستی هم که منابعش محدود است و کارخانه ای ندارد که این افراد را به کار بگیرد. در کل دنیا هم استفاده از توانمندان معلول از سوی بخش خصوصی، یک کار داوطلبانه است. منتها دولتها مشوقهایی در نظر گرفتند که مشوق ما، سهم کارفرمایی تا ۵ سال است. از دیگر سو، ما انتظار داریم آموزش و پرورش هم حمایت کند. ما با مسئول اشتغال آموزش و پرورش صحبت میکنیم، قول مساعدت را میگیریم، اما در عمل میبینیم که اتفاقی نمی افتد. هنوز ما بعد از ۱۴ سال، موفق به اخذ مجوز صندوق حمایت از فرصتهای شغلی نشده ایم. تنها اتفاق مثبتی که اخیراً رخ داد، اخذ مجوز صندوق قرض الحسنه است که البته راه اندازی این صندوق هم زمان میبرد. به هر حال همین اتفاق، میتواند گام مثبتی در ارائه تسهیلاتی مثل وامهای کم بهره باشد. مسئول اشتغال بهزیستی به معافیت بیمه ای کارگاه های حمایتی اشاره کرد و اظهار داشت: قانون برای کارگاه هایی که حمایتی هستند، یعنی کارگران معلول در آنها مشغول به کارند و امکان رقابت با بازار را ندارند، این تسهیل را قائل شده که بیمه ها به سراغ آنها نروند. منتها در این میان بعضی از کارفرماها از این موضوع سوء استفاده میکنند. وی در خصوص مسئولیتهای اجتماعی نیز گفت: بحث مسئولیتهای اجتماعی شرکتها و بانکها دو سالیست که مطرح شده و بهزیستی به دنبال آن است که این موضوع را به نشان ملی تبدیل کند. وی در ادامه پیرامون مسکن معلولان اظهار داشت: در بحث مسکن ۱۲۰ هزار واحد مسکونی توسط بهزیستی در دست ساخت است که نزدیک به ۷۰ هزار واحد واگذار شده و ۵۳ هزار واحد دیگر باقی مانده؛ برای خانواده های دارای دو معلول هم کمک مضاعفی از سوی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بنیاد مستضعفان و سازمان زمین شهری میشود. در بقیه طرح ها، سقف کمک ما برای کسانی که میخواهند پروانه ساخت بگیرند، ۱۰ میلیون تومان است که نسبت به قبل افزایش یافته، منتها کل اعتبارات بهزیستی برای کمک به بحث مسکن، ۳۰ میلیارد تومان؛ یعنی برای ۳ هزار واحد است که رقم بسیار کمیست و هنوز تلاشهای ما برای افزایش آن نتیجه نداده است.

 

ایران سپید: پایان رقابتهای قهرمانی کشور گلبال بانوان در قزوین

مسابقات کشوری گلبال بانوان در دو رده سنی جوانان و پیشکسوتان در استان قزوین برگزار شد. در بخش جوانان هشت تیم و در بخش پیشکسوتان 9 تیم با هم به رقابت پرداختند. در این رقابتها، خوزستان در بخش جوانان و تهران در بخش پیشکسوتان عنوان قهرمانی را از آن خود کردند. در مسابقات قهرمانی کشور گلبال جوانان و در مرحله نیمه نهایی، خوزستان با نتیجه 10 بر 2 خراسان رضوی را شکست داد و راهی فینال شد. در دیگر دیدار مرحله نیمه نهایی نیز کردستان با نتیجه 12 بر 2 کرمان را مغلوب کرد و فینالیست شد. در دیدار پایانی، خوزستان با حساب 9 بر 6 از سد کردستان گذشت و فاتح مسابقات قهرمانی کشور گلبال بانوان در رده سنی جوانان شد. در دیدار رده بندی نیز خراسان رضوی با نتیجه 5 بر 4 کرمان را شکست داد و سوم شد. مسابقات قهرمانی کشور گلبال پیشکسوتان نیز در قزوین به پایان رسید و تیم تهران با برتری مقابل اصفهان در دیدار فینال، به عنوان قهرمانی دست یافت. در مسابقه رده بندی نیز قزوین با غلبه بر آذربایجان غربی در جایگاه سوم قرار گرفت.

 

 وبسایت پارالمپیک: حضور شطرنجبازان نابینا در مسابقات جام پایتخت

هفت شطرنجباز تیم ملی شطرنج نابینایان در رده سنی جوانان که برای شرکت در بازیهای پاراآسیایی امارات آماده میشوند، در مسابقات بین المللی جام پایتخت شرکت کردند. علی اکبر هدهدی، رئیس انجمن شطرنج نابینایان در این ارتباط گفت: مرحله چهارم اردوی آمادگی تیم شطرنج جوانان برای شرکت در بازیهای پاراآسیایی، در حالی به پایان رسید که شطرنجبازان در مسابقات بین المللی جام پایتخت، عملکرد خوبی داشتند. هدهدی افزود: امید کریمی، علی سلطانی، دانیال جعفری و محمدرضا علیزاده در بخش پسران و فاطمه رحیمی، مریم رحیمزاده و پریچهره کنگازیان در بخش دختران تحت نظر آرش روغنی، سرمربی تیم ملی، تمرینات خود را انجام دادند. همچنین کلاسهای تئوری و عملی در خصوص شطرنج و روانشناسی در شطرنج به مدت پنج روز برگزار شد. وی افزود: ملیپوشان در دومین دوره مسابقات بین المللی جام پایتخت شرکت کردند که هر کدام ۹ دور بازی کردند تا از لحاظ رقابت کردن، در آمادگی خوبی قرار بگیرند. رئیس انجمن شطرنج نابینایان گفت: برای ما برد و باخت ملیپوشان مهم نبود، بلکه هدفمان سنجش میزان آمادگیشان بود که وضعیت خوبی دارند. امید کریمی از ۹ بازی 6.5 امتیاز به دست آورد. علی سلطانی چهار امتیاز کسب کرد، فاطمه رحیمی ۳ امتیاز و دانیال جعفری ۳.۵ امتیاز به دست آوردند. به نظر من، نتایج آنها راضی کننده بود و آرش روغنی، سرمربی تیم جوانان نیز از عملکرد شاگردانش در رقابت با افراد بینا، راضی بود. البته یکی دو نفر هم عملکرد خوبی نداشتند که با برنامه های آقای روغنی آمادگی خود را بالا خواهند برد. وی ادامه داد: اردوی پنجم و پایانی تیم جوانان ۱۱ آذر در بابلسر آغاز میشود. آب و هوای این شهر به شرایط امارات، محل برگزاری مسابقات پاراآسیایی نزدیک است و ملیپوشان میتوانند در شرایط آب و هوایی شبیه به این کشور تمرین کنند.

 

 وبسایت پارالمپیک: در بازیهای پاراآسیایی به دنبال بهترین رکورد هستم

محمد مشهدیان، دونده دوی سرعت نابینایان گفت: اردوهای تیم ملی برای حضور در بازیهای پاراآسیایی امارات در آذر ماه برگزار میشود و من برای کسب خوشرنگترین مدال و ثبت بهترین رکورد در این مسابقات، شرکت میکنم.

دونده سرعتی تیم ملی نابینایان افزود: در مسابقات لیگ جهانی بزرگسالان و رقابتهای قهرمانی جوانان جهان شرکت کرده و صاحب مدال شده ام و نخستین تجربه ام را در بازیهای پاراآسیایی کسب میکنم. وی اظهار داشت: حریفانم را در این مسابقات نمیشناسم، اما میدانم نمایندگان چین و کره که در مسابقات جهانی حضور نداشتند، در این رقابتها حاضر خواهند بود. مشهدیان درباره وضعیت مصدومیتش گفت: در مسابقات قهرمانی جهان سوییس، آسیب دیدم و از یک ماه گذشته وضعیتم بهتر شده و تمریناتم را انجام میدهم، اما تمرین حرفه ای نداشتم. تمریناتم را در مواد دوی ۲۰۰ و ۴۰۰ متر زیر نظر مربی تیم انجام میدهم و انتظار دارم رکوردهای بهتری را تا آغاز بازیهای پاراآسیایی کسب کنم.

اردوی تیم دو و میدانی جوانان در یک مرحله برگزار میشود

بهمن رضایی، رئیس انجمن پارا دو و میدانی با اعلام این خبر گفت: اردوهای متمرکز تیم دو و میدانی جوانان برای حضور در بازیهای پاراآسیایی امارات قرار بود در دو مرحله آبان و آذر برگزار شود که به دلیل محصل بودن ملیپوشان، تصمیم بر این شد آنها تمرینات خود را به صورت غیر متمرکز در شهرهای خود انجام دهند و اردوی تیم در یک مرحله و از ۱۰ تا ۱۷ آذر برگزار شود. حضور تیم با ترکیب ۳۵ نفر (۲۴ پسر و ۱۱ دختر) در امارات قطعی شده است. وی ادامه داد: در ترکیب تیم ملی، ۱۸ ورزشکار حضور دارند که در مسابقات قهرمانی جهان سوییس صاحب عنوان شده اند. در دوره قبل بازیهای پاراآسیایی جوانان، تیم دو و میدانی ایران ۱۶ مدال طلا کسب کرد و نایب قهرمان شد و در این دوره نیز وضعیت خوبی دارد.

۲۵ دیدگاه دربارهٔ «شهر خبر معلولین. انتشار بیست و پنج خبر در شمارگان پنجاه و سوم»

سلام امیر . درباره کاربرد گوشی ها واقعا حرف درستیست. انگار این افراد با کلیدی به نام وُلُم آشنا نیستند یا انگار گوشی شون نداره!!!! اصلا با وضعیتی به نام سایلنت هم آشنا نیستند. آقا خانم وقتی یه جائی هستی حداقل به خاطر حفظ حریم شخصی خودت صدای گوشی تو بیار پایینتر . چرا با دست خودت اطلاعات رو در اختیار بغل دستیت می ذاری…؟ واقعا نمی دونم چرا این کار ها رو انجام می دن… خبر هات جالب بودن. مخصوصا این فناوری لباسی. یه سوال عجیب!! اینا که ایران نیومده؟؟؟ یا قرار نیست بیاد انشا الله….؟!

با سلام.
با توجه به اینکه اداره قوانین مجلس ایرادات زیادی رو به لایحه وارد دونسته بود و اونها رو بر خلاف اصل ۷۵ تشخیص داده بود، لایحه دوباره به کمیسیون مشترک بررسی در مجلس و سازمان بهزیستی برگشت داده شد.
اما طبق آخرین گفته های دکتر بندپی ریاست سازمان بهزیستی کشور، این ایرادات اصلاح شده و به مجلس برگردونده شده تا در صحن علنی، اعلام وصول بشه.
دکتر نحوینژاد هم ابراز امیدواری کرده این لایحه به مناسبت ۱۲ آذر به تصویب برسه.
شخصا بعید میدونم این اتفاق بیفته و همچنان باید منتظر موند.
مگر اینکه بخوان سر و تهشو هم بیارن و همینجوری تصویبش کنن.

سلام و عرض ادب
حتی اگه این لایحه تصویب بشه, هنوز اونقدر کمی و کاستی داره که باید و باید مجدد کارگروهی از طرف انجمن ها و افراد صاحب نفوذ صورت بگیره و همین لایحه تصویب شده رو که حتما از سر و تهش میزنن, بازیابی, بازسازی و کامل تر کنند و مجدد به مجلس ارائه بدند. البته این فقط نظر منه و قطعا پروسه ای طولانی که شاید به نوه هایمان برسد, خواهد داشت

با سلام و تشکر از زحمات شما.
مجله پرباری بود. آیا فایر فاکس جدید با nvda هم ناسازگار خواهد بود یا مشکلش با جاز است؟؟
من ب همراه چندین نفر از دوستانم کار تابلو فرش انجام میدیم. ب کمک استادمون بسیاری از موانع مثل تشخیص رنگ و و و رو رفع کردیم. اما هنوز نتونستیم نقشه رو بخونیم ب تنهایی. میدونم دستگاه نقشه خوان هست اما ب ی شهری که میدونستم فرش کار میکنن هر چه تلاش کردم اطلاعات بگیرم درست راهنماییم نکردن.
غرض از مزاحمت، میخواستم ببینم راه ارتباطی از آقای لبافی دارید تا مشکل نقشه خونی ما حل بشه.
ممنونم و متشکر

سلام خورشید خانم.
با nvda هم مشکلاتی داره که البته نسبت به جاز، کمتره.
باشه چشم. از همکارانم پرس و جو میکنم اگه شماره رو داشته باشن، ازشون میگیرم و به همین آدرس میلی که در سایت دارین، ارسال میکنم.
ممنون.

سلام دیشب تو اُتاقم نشسته بودم درست مثلِ الآن, که درِ کمد دیواری خود به خود شروع به حرکت کرد جییییر جییییر جیییییییر خَخَخَ با خودم گفتم که, بنده های خدا حوصله شون سر رفته. دارن با من سر به سر میگذارن, نگو اونا نبودن کارِ خدا بوده که سر به سرِ ملت میگذاره. زلزله یه عجیب و غریبی بود هم احساس شد و هم نشد. باز هم دسته پر اومدی پهله وون شاد باشی.

سلام سیمرغ خوش صدا.
آره خب، زلزله عمدتا در استان های نوار غربی کشور یعنی خوزستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان، نیمه جنوبی آذربایجان غربی و نیمه غربی همدان، مرکزی و بیشتر نقاط استان لرستان بیشتر از سایر نقاط کشور حس شد.
من لینک های مربوطه در خصوص گزارش لحظه به لحظه از رویداد های مربوط به این فاجعه دلخراش رو هم بروز کردم که میتونید از اون طریق پیگیر خبر ها باشید.

سلام امیرجان!
مثل همیشه خبرای جالبی بودند. به‌ویژه اون خبر چاپ کارت پرواز بریل که قبلاً عنوانشو توی پکتوس خونده بودم.
اگه بتونی گزارشی هم از روند انتخاب میزبانان پاراالمپیک‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۸ ارائه بدی که عالی میشه. در ضمن، چند سال پیش، در رادیو برنامه‌ای درباره حضور نابینایان در هنر دوبلاژ شنیدم. از چند و چون ادامه این فعالیت خبری داری؟

سلام دوست خوبم.
خبر مربوط به میزبانی پارالمپیک ۲۰۲۴ و ۲۰۲۸ که به ترتیب در پاریس و لس آنجلس برگزار خواهد شد، پیشتر در روزنامه ایران سپید و بخش بریلش بهش پرداختیم.
در خصوص هنر دوبلاژ هم خبر چندانی ندارم.
اگه بتونیم حتما از طریق برنامه شش نقطه این مسئله رو پیگیری خواهیم کرد.

سلام مهدی جان.
ممنون از لطفت.
خبر های مرتبط با نابینایان از اونجایی که توسط رسانه های عمومی و صدا و سیما پوشش داده نمیشن، حتی اگه برای چند روز قبل هم باشن، نمیشه بهشون گفت خبر های مرده و قدیمی.
مثلا اگه خبر قهرمانی خراسان رضوی در مسابقات قهرمانی کشور شنای نابینایان برای ۱۰ روز قبل باشه و اگه کسی اهل خوندن ایران سپید نباشه، این خبر واسش تازگی داره و از کلیت اخبار و حواشی جامعه نابینایان از این طریق مطلع میشه.
البته این به این معنی نیست که من بذارم زیادی از مدت انتشار اخبار بگذره.
سعی میکنم در ماه، سه چهار مجموعه شهر خبر رو داشته باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید