خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

فرصتی برای یک نَفَس

سلام به همه ی هم محلی های خوبم. امیدوارم هر جا که هستین.
دلتون شاد و لباتون خندون باشه.
با پاییز فصل خش خش برگا و نم نم بارون چه می کنین؟
بهتون خوش که می گذره؟
راستشو بخواین خیلی وقت بود نیومده بودم تو محله و دلم خیلی تنگ شده بود. گفتم بیام یه حالی بپرسم ازتون.
خب بلاخره دانشگاهم شروع شد و منم دوستامو که خیلی دلم براشون تنگ شده بود رو دیدم.
راستش این روزا گاهی انقد سرم شلوغ میشه که‌ حتی خیلی چیزارو فراموش می کنم.
ماه مهر برام خیلی زود گذشت. مهری که همیشه واسم طولانی ترین ماه سال بود امسال مثل برق و باد گذشت. حالا چرا زود گذشت الان میگم! چون قراره من به همراه یه سری از دوستام تو آذرماه یه تئاتری رو به روی صحنه ببریم و به خاطر این که سی ام مهر ماه قرار بود باز بینی بشه ما تو مهر سخت مشغول تمرین بودیم. گاهی وقتا حتی تو دو نوبت یعنی هم صبح و هم بعد از ظهر تمرین می کردیم تا بتونیم یه کار خوب رو ارائه بدیم. که بازبین ها کارمون رو قبول کنن و بتونیم به جشنواره راه پیدا کنیم. بلاخره ۳۰ مهر شد و ما از صبح رفتیم که سالن رو واسه اجرا آماده کنیم.
که دیدیم گروهی هم که قراره قبل ما اجرا کنه هم اونجاست. وای من چقد اون روز استرس داشتم. از شانس ما نور سالن مشکل پیدا کرده بود و ما نمی تونستیم به اون زیبایی که می خواستیم از نور استفاده کنیم.
خب گروه اول کارشون تموم شد و نوبت ما رسید. ما رفتیم روی سن. و آماده شدیم.
من خیلی باید دقت می کردم که وقتی راه میرم به دکور برخورد نکنم چون اگه این اتفاق می افتاد زحمت کل گروه به باد می رفت.
صحنه ها یکی یکی پشت هم می گذشتن و من استرسم کمتر می شد. آخه اولین باری بود که یه تئاتر جدی کار می کردم و این یکم برام سخت بود.
بلاخره صحنه ی آخر هم تموم شد. و بعد از تشویق حضاری که اونجا نشسته بودن وسایلمون رو جمع کردیم و برگشتیم خونه هامون. حالا من که فکر می کردم استرسم تموم شده می تونم با خیال راحت به بقیه ی کارام برسم دیدم نه تازه استرسم بیشتر هم شد حالا باید منتظر جواب نتیجه ی بازبینی می موندیم. که ببینیم کار قبول میشه یا نه.
من دو روز بعد اجرا همش منتظر بودم که بچه ها بهم زنگ بزنن و بهم خبر بدن خودمم تو دانشگاه تا وقت آزاد پیدا می کردم زنگ می زدم می پرسیدم.
که بلاخره بعد از ظهر روز سه شنبه یعنی دوم آبان بود که با‌ خبر شدم کارمون قبول شده و خیلی خوشحال شدم. البته این پایان نبود در واقع یه شروع بود تا بتونیم تو جشنواره کارمون رو به بهترین شکل اجرا کنیم.
من به خاطر این که خواستم یکم از حال و هوای اون روز براتون بگم اسم تئاترمون رو برای عنوان پستم انتخاب کردم.
امیدوارم که از پر حرفیام خسته نشده باشین.
موفق،شاد و پیروز باشین

۲۰ دیدگاه دربارهٔ «فرصتی برای یک نَفَس»

پاسخ دادن به وحید لغو پاسخ